System Rządów W Dawnej Turcji Krzyżówka | Zamek Rabsztyn 100 개의 자세한 답변

당신은 주제를 찾고 있습니까 “system rządów w dawnej turcji krzyżówka – Zamek Rabsztyn“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.khunganhtreotuong.vn/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Cudna Polska 이(가) 작성한 기사에는 조회수 13회 및 좋아요 없음 개의 좋아요가 있습니다.

system rządów w dawnej Turcji
Hasło Określenie hasła
chanat system rządów w dawnej Turcji
CARYZM system rządów w dawnej Rosji
ustrój system rządów w państwie
parlamentaryzm system rządów, w którym wszystkie organy państwowe podporządkowane sąparlamentowi

system rządów w dawnej turcji krzyżówka 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

d여기에서 Zamek Rabsztyn – system rządów w dawnej turcji krzyżówka 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

Nie do końca odrestaurowany i wg mnie bardzo dobrze, bo wydaje się, że rekonstrukcja zamku może pójść w przeciwnym do oczekiwań kierunku.
Jest tutaj sporo miejsc, gdzie aż pachnie świeżą zaprawą na sklepieniach i jeszcze ślady po szalunkach przy wylewaniu betonu, to sprawia że zamek dużo lepiej prezentuje się z zewnątrz..
Warto na niego spojrzeć z nieco innej perspektywy niż z poziomu gruntu, popatrzeć z lotu ptaka 🙂
@Cudna Polska

system rządów w dawnej turcji krzyżówka 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

system rządów w dawnej Turcji – krzyżówka

Określenie “system rządów w dawnej Turcji” posiada 1 hasło. … Krymski, dawne państwo. Zaawansowana wyszukiwarka haseł do krzyżówek.

+ 여기에 보기

Source: przydatne.org

Date Published: 8/24/2022

View: 7216

System rządów w dawnej Turcji krzyzowka – Krzyżówki |

Na tej stronie znajdziesz odpowiedzi m.in. na takie pytania jak: System rządów w dawnej Turcji hasło do krzyżówki, System rządów w dawnej Turcji krzyżówka, …

+ 여기에 표시

Source: krzyzowki.librehelp.pl

Date Published: 11/1/2022

View: 8091

Hasło do krzyżówki na 6 liter – system rządów w dawnej Turcji

Hasło do krzyżówki na 6 liter – system rządów w dawnej Turcji. … Hasło w krzyżówce lub liczba liter: . Szukaj. Wyniki wyszukiwania dla definicji – “system …

+ 여기에 더 보기

Source: hasla-do-krzyzowek.pl

Date Published: 5/8/2021

View: 5532

Turcja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Türkiye), Republika Turcji (tur. Türkiye Cumhuriyeti) – państwo położone w Azji Zachodniej na półwyspie Azja Mniejsza, a częściowo również w Europie Południowo- …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: pl.wikipedia.org

Date Published: 3/28/2022

View: 2603

Ustrój Dawnej Turcji Krzyżówka – Hasło do krzyżówki

Poniżej znajdziesz poprawną odpowiedź na krzyżówkę ustrój dawnej turcji, jeśli potrzebujesz dodatkowej pomocy w zakończeniu krzyżówki, …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: www.krzyzowkionline.com

Date Published: 6/17/2021

View: 4404

주제와 관련된 이미지 system rządów w dawnej turcji krzyżówka

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Zamek Rabsztyn. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

Zamek Rabsztyn
Zamek Rabsztyn

주제에 대한 기사 평가 system rządów w dawnej turcji krzyżówka

  • Author: Cudna Polska
  • Views: 조회수 13회
  • Likes: 좋아요 없음
  • Date Published: 2022. 9. 14.
  • Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=IPYjSBrmTCc

system rządów w dawnej Turcji

Wyszukiwarka odpowiedzi do krzyżówek, podając hasło lub/i określenie. Więcej na stronie pomocy dla krzyżówkowicza

Hasło do krzyżówki na 6 liter

Określenie hasła do krzyżwki: Hasło w krzyżówce lub liczba liter: . Szukaj

Hasło “chanat” dla definicji “system rządów w dawnej Turcji” ma dokładnie długość 6.

Turcja – Wikipedia, wolna encyklopedia

{{Państwo infobox}} Przestarzałe pola: “członkowie” oraz “członkowie_tekst”.

Turcja (tur. Türkiye), Republika Turcji (tur. Türkiye Cumhuriyeti) – państwo położone w Azji Zachodniej na półwyspie Azja Mniejsza, a częściowo również w Europie Południowo-Wschodniej, ze stolicą w Ankarze. Graniczy w Europie z Bułgarią i Grecją, natomiast w Azji z Syrią, Irakiem, Iranem, Azerbejdżanem, Armenią i Gruzją. Część europejska – wschodnia Tracja – stanowi 3% powierzchni i oddzielona jest od części azjatyckiej Morzem Marmara oraz cieśninami Bosfor i Dardanele. Turcję od północy otacza Morze Czarne, od zachodu Morze Egejskie i Morze Marmara, a od południa Morze Śródziemne (nazywane w języku tureckim Morzem Białym). Republika Turcji została proklamowana w 1923 roku, poprzedzającym ją państwem było Imperium Osmańskie.

Osobny artykuł: Geografia Turcji.

Mapa topograficzna Turcji

Regiony geograficzne Turcji

Tureckie wybrzeże od strony Morza Śródziemnego

Wielki Ararat (Ağrı Dağı)

Ukształtowanie poziome [ edytuj | edytuj kod ]

Turcja leży na dwóch kontynentach: azjatyckim (w 97% powierzchni), w jego najdalej na zachód wysuniętej części, Azji Mniejszej (w regionie zwanym także niegdyś Anatolią) oraz europejskim (w 3% powierzchni), w regionie dawnej wschodniej Tracji na Półwyspie Bałkańskim. Rozciągłość południkowa wynosi ok. 500 km, natomiast równoleżnikowa ok. 1600 km. Kraj oblewa od północy Morze Czarne, od zachodu Morze Marmara i Morze Egejskie, a od południa Morze Śródziemne[4]. Przylądek Baba, najdalej wysunięty na zachód punkt Azji Mniejszej, jest jednocześnie najdalej wysuniętym na zachód punktem całej Azji[5]. Do Turcji należą również wyspy na Morzu Egejskim (m.in. Imroz i Bozca) oraz na morzu Marmara (m.in. Marmara i Wyspy Książęce).

Ukształtowanie pionowe [ edytuj | edytuj kod ]

Turcja pod względem ukształtowania powierzchni jest państwem wyżynno-górzystym. Obszar, na którym położona jest Turcja, cechuje się aktywnością sejsmiczną, co często powoduje tragiczne w skutkach trzęsienia ziemi. Niziny występują dość rzadko, głównie przy ujściach rzek oraz w europejskiej części kraju (Nizina Tracka) oraz na wybrzeżu śródziemnomorskim (największa na terenie Turcji Nizina Adana). Azja Mniejsza to region przeważnie wyżynny, z największą w Turcji Wyżyną Anatolijską (średnia wysokość 900–1500 m n.p.m., maksymalna 3916 m n.p.m. – Erciyes Dağı). Na wschód od niej rozciąga się Wyżyna Armeńska z najwyższym szczytem kraju Araratem (5165 m n.p.m.). Przy granicy z Syrią leży część wyżyny Al-Dżazira. Dwie pierwsze wyżyny otaczają od północy i południa równoleżnikowe młode łańcuchy górskie wypiętrzone w orogenezie alpejskiej: od północy, ciągnące się na długości 1000 km wzdłuż Morza Czarnego Góry Pontyjskie (najwyższy szczyt: Kaçkar Dağı, 3937 m n.p.m.), od południa natomiast, częściowo leżące również nad wybrzeżem Morza Śródziemnego góry Taurus (najwyższy szczyt: Kaldi Dag, 3756 m n.p.m.). W Taurusie Zachodnim licznie występują zjawiska krasowe. Na granicy z Irakiem ciągnie się pasmo Gór Kurdystańskich[6]. Najniższym punktem Turcji jest poziom morza (0 m n.p.m.), przez co nie ma w tym kraju obszarów depresyjnych[7].

Turcja podzielona jest na 7 regionów geograficznych, zróżnicowanych pod względem ukształtowania terenu i klimatu:

region Morza Czarnego

region morza Marmara

region Morza Egejskiego

region Morza Śródziemnego

region środkowej Anatolii

region wschodniej Anatolii

region południowo-wschodniej Anatolii

Turcja graniczy z 8 państwami. Długość granic lądowych wynosi 2627 km, linia brzegowa ponad 7200 km. Całkowita długość granic wynosi 9827 km z czego na poszczególne kraje przypada:

Armenia – 268 km

Azerbejdżan (Nachiczewan) – 17 km

Bułgaria – 240 km

Gruzja – 252 km

Grecja – 206 km

Iran – 499 km

Irak – 331 km

Syria – 822 km

Miasta w Turcji [ edytuj | edytuj kod ]

Osobny artykuł: Miasta w Turcji.

Największe miasta w Turcji według liczebności mieszkańców (stan na 31.12.2019)[potrzebny przypis]:

Lp. Miasto Prowincja Liczba ludności 1. Stambuł (İstanbul) Stambuł 15 519 267 2. Ankara Ankara 5 639 076 3. Izmir Izmir 4 367 251 4. Bursa Bursa 3 056 120 6. Adana Adana 2 237 940 8. Gaziantep Gaziantep 2 069 364 7. Konya Konya 2 232 374 5. Antalya Antalya 2 511 700 10. Diyarbakır Diyarbakır 1 756 353 9. Mersin Mersin 1 840 425

Ustrój polityczny [ edytuj | edytuj kod ]

Osobny artykuł: Ustrój polityczny Turcji.

Ustrój polityczny Turcji opiera się na Konstytucji Republiki Turcji z 1982, która głosi, że państwo tureckie jest niepodzielną, laicką, demokratyczną oraz socjalną republiką. Obecna ustawa zasadnicza, narzucona przez wojsko zaraz po zamachu wojskowym w 1980 roku, zapewnia armii rolę strażnika świeckiej, republikańskiej Turcji i przyznaje jej prawo do bezpośredniej interwencji w przypadku zagrożenia status quo. Kobiety w Turcji otrzymały czynne i bierne prawa wyborcze 5 grudnia 1934 roku. W roku 1935 kobiety stanowiły 4,6% posłów w parlamencie. Obecnie ustrój państwa jest w trakcie zmiany z systemu parlamentarnego na prezydencki. Poprawki nad konstytucją przyjęte w kwietniu 2017 po referendum w Turcji w 2017 roku.

Naczelne organy państwa [ edytuj | edytuj kod ]

Głową państwa jest prezydent wybierany przez obywateli na 5-letnią kadencję. W referendum 21 października 2007 r. Turcy opowiedzieli się za bezpośrednimi wyborami prezydenta i skróceniem jego kadencji do 5 lat, zmiany poparło ponad 70% głosujących[8], i weszły one w życie w 2014 r. Kolejne referendum, wprowadzające zmiany w konstytucji odnośnie m.in. do sił zbrojnych i systemu sądownictwa, odbyło się 12 września 2010, w 30. rocznicę wojskowego zamachu stanu. Także tym razem głosujący zdecydowali o przyjęciu rządowych propozycji (57,8% głosów na tak).

Władzę ustawodawczą wykonuje jednoizbowy parlament – Wielkim Zgromadzeniem Narodowym z 600 posłami[9]. Członkowie parlamentu wyłaniani są w głosowaniu powszechnym przeprowadzanym co pięć lat.

Najwyższym organem sądowniczym jest Sąd Konstytucyjny złożony z 17 sędziów[10].

16 kwietnia 2017 z inicjatywy prezydenta Recepa Tayyipa Erdoğana odbyło się referendum w sprawie zmiany ustroju państwa z parlamentarnego na prezydencki[11].

Samorząd terytorialny [ edytuj | edytuj kod ]

W Turcji istnieją struktury samorządu terytorialnego, którego organy pochodzą z powszechnych wyborów. W marcu 2019 odbyły się wybory do samorządu terytorialnego. Centralna Komisja Wyborcza unieważniła wówczas wyniki głosowania na burmistrza Stambułu (zwycięzcą był Ekrem İmamoğlu, przeciwnik rządzącej partii Recepa Tayyipa Erdoğana). Ponowne głosowanie zostało wyznaczone na 23 czerwca 2019[12].

Podział administracyjny [ edytuj | edytuj kod ]

Osobny artykuł: Podział administracyjny Turcji.

Turcja jest podzielona na 81 prowincji (tur. vilayet;il; l. mn. iller). Każda prowincja dzieli się na podprowincje (tur. ilçe; l. mn. ilçeler). Prowincje mają zazwyczaj nazwę miasta, które jest jego stolicą, wyjątek stanowią: Hatay (stolica Antiochia), Kocaeli (stolica Izmit) i Sakarya (stolica Adapazarı).

Osobny artykuł: Historia Turcji.

Republika Turcji powstała po I wojnie światowej na gruzach Imperium Osmańskiego. Od XVIII wieku Imperium ulegało coraz większemu osłabieniu, a od roku 1821 niemożność pokonania greckiego powstania wyznaczyła początek nieodwracalnego rozkładu terytorialnego głównego trzonu imperium.

W 1908 wybuchła rewolucja młodoturecka, której celem była modernizacja przeżartego korupcją i zacofanego państwa[13], jednak nie zapobiegła kolejnym, częściowe rozbiory dokonane zostały po I wojnie światowej. Wiosną 1915 roku Turcy wraz z plemionami kurdyjskimi na terenie Armenii Zachodniej dokonali rzezi Ormian, Asyryjczyków i Greków pontyjskich, które w wielu krajach uznano za zbrodnię ludobójstwa. Między rokiem 1919 a 1922 toczyła się wojna grecko-turecka. 10 sierpnia 1920 w Sèvres pod Paryżem Turcja podpisała traktat pokojowy z państwami Ententy, na mocy którego Grecji m.in. przyznano większość terenów europejskich Turcji, zachodnie wybrzeże Półwyspu Anatolijskiego ze Smyrną. Armenii przyznano Kars, większą część Pontu z okręgiem Trapezunt (dzisiejszy Trabzon) i górę Ararat wraz z jeziorem Wan. Kemal Atatürk, przywódca ruchu narodowego (młodoturków), dążący do przywrócenia Turcji choć części terytoriów zabranych jej po I wojnie światowej, nie chciał pogodzić się z tym faktem i na podstawie Sojuszu o Wzajemnej Przyjaźni i Współpracy z RFSRR jesienią 1920 Turcja i Rosja Sowiecka dokonały agresji przeciwko Armenii. W 1923 miała miejsce wymiana ludności między Grecją i Turcją, w ramach której, kierując się kryteriami wyznaniowymi, a nie językowymi, przesiedlono do Turcji ok. 420 tys. osób wyznania muzułmańskiego, a do Grecji trochę mniej niż 1,5 mln osób wyznania prawosławnego, uwzględniając przy tym liczbę wcześniejszych wychodźców z okresu wojny. Turcy imigrowali głównie z rejonów wybrzeża Morza Egejskiego, wybrzeża Morza Czarnego oraz Kapadocji. W myśl umowy, liczne mniejszości tureckie pozostały na terenie greckiej i bułgarskiej Tracji Zachodniej.

Dalyan, widok starożytnych grobowców

Hagia Sophia, najważniejszy zabytek Stambułu

24 lipca 1923 traktat w Lozannie zrewidował postanowienia terytorialne traktatu z Sèvres i zminimalizował ograniczenia suwerenności Turcji do kwestii demilitaryzacji i swobodnego przepływu cieśnin Bosfor i Dardanele, oraz demilitaryzacji pogranicza turecko-greckiego i turecko-bułgarskiego w Tracji. Traktat ten ustalił do dziś istniejące granice Turcji[14].

W 1922 zniesiono kalifat. Już wcześniej 1 listopada 1922 zniesiono sułtanat, a sułtan Mehmed VI opuścił kraj[15]. 29 października 1923 roku proklamowano Republikę Turcji[15]. Pierwszym prezydentem został Mustafa Kemal, nazwany później Atatürkiem. Za jego sprawą przeprowadzano liczne reformy mające na celu europeizację Turcji[16]: zmiana prawa cywilnego, handlowego i karnego, wprowadzenie alfabetu łacińskiego zamiast arabskiego, wprowadzenie kalendarza gregoriańskiego, wprowadzenie nazwisk. W 1934 r. przyznano kobietom bierne i czynne prawo wyborcze, rok później kobiety stanowiły 4,6% parlamentarzystów.

W okresie międzywojennym Turcja dążyła do rewizji niektórych niekorzystnych następstw traktatów kończących I wojnę światową. Na mocy traktatu z Lozanny Turcja odzyskała kontrolę nad terenami wschodniej Anatolii i Tracji oraz doszło do rewizji granicy z Armenią w zamian za zrzeczenie się roszczeń do terenów arabskich. W 1932 roku miało miejsce przyjęcie Turcji do Ligi Narodów, a na mocy konwencji z Montreux uzyskano zniesienie demobilizacji cieśnin czarnomorskich[16].

Podczas ostatnich lat pokoju oraz w czasie II wojny światowej Turcja pomimo zachęt włączenia się do działań zbrojnych wysuwanych przez obie strony konfliktu pozostawała neutralna. Turcję łączył jednak z Francją i Wielką Brytanią traktat antywłoski. Jednocześnie od połowy lat 1930. państwo wydawało znaczny procent dochodów na zbrojenia, w szczególności rozwój floty i lotnictwa[16]. Jednym z ważniejszych powodów nieprzystępowania do wojny były niekorzystne doświadczenia konsekwencji I wojny światowej, a w szczególności obawa przed Związkiem Radzieckim. Turcja przystąpiła do obozu aliantów i wypowiedziała wojnę Rzeszy Niemieckiej dopiero w 1945 roku.

Od 1952 roku Turcja jest członkiem NATO. Od 1974 okupuje część Cypru. O laickość państwa od samego jego początku dba armia. Dlatego też w Turcji dochodziło często do zamachów stanu (w 1960, 1971, 1980 i 1997 roku). Ten czwarty miał zresztą wyjątkowo łagodny przebieg i ograniczył się do zasugerowania partiom rządzącym oddania władzy. W 1984 roku rozpoczęła się zbrojna rebelia kurdyjska na czele z Partią Pracujących Kurdystanu[17][18]. Ostatnia interwencja generalicji w sprawy polityki miała miejsce w pierwszej połowie 2007 roku, kiedy to wybuchł kryzys polityczny związany z niemożnością wyboru prezydenta przez Zgromadzenie Narodowe. W 2004 roku Unia Europejska zezwoliła Turcji na rozpoczęcie negocjacji w sprawie przystąpienia do UE[19]; negocjacje rozpoczęto 3 października 2005 roku[20]. Proces ten napotyka jednak szereg poważnych barier. Problemem jest duża liczba mieszkańców Republiki Turcji oraz napięte stosunki dyplomatyczne między Turcją a Cyprem i (w mniejszym stopniu) Grecją.

15 lipca 2016 doszło w Turcji do próby zamachu stanu[21].

Stambuł , największe i najludniejsze miasto Turcji – jej centrum kulturalne, handlowe oraz finansowe

Izmir , trzecie miasto pod względem wielkości w Turcji

Turcja jest jedną z dwudziestu największych gospodarek świata, na co wpływ ma głównie wielkość tego kraju. PKB na głowę mieszkańca wynosi około 9 tys. dolarów. Od czasów przejęcia rządów przez Partię Sprawiedliwości i Rozwoju i poradzenia sobie z kryzysem finansowym z roku 2001 Turcja znajduje się w fazie wyjątkowo dynamicznego wzrostu gospodarczego.

Turcja jest jednym z 6 całkowicie samowystarczalnych pod względem żywnościowym krajów świata. Rolnictwo wytwarza ok. 10% produktu krajowego brutto Turcji. Zatrudnienie w tym sektorze znajduje około 1/3 siły roboczej. W Turcji istnieje ponad 5 milionów gospodarstw rolnych. Jedynie 6% z nich ma powierzchnię większą od 20 ha. Turcja jest jednym z pięciu największych producentów: bawełny, soczewicy, cebuli, buraków cukrowych, tytoniu, pomidorów, arbuzów, jabłek, winogron, orzeszków pistacjowych, orzechów włoskich, oliwek oraz owczego mleka. Jest zarazem największym na świecie wytwórcą orzechów laskowych, moreli i fig. Obecnie sektor rolniczy wspierany jest przez rząd przy pomocy takich samych instrumentów, jakimi posługuje się Unia Europejska. Skala wsparcia jest również porównywalna.

Turcja posiada znaczne zasoby surowców mineralnych, zwłaszcza rud metali. Wydobycie rud żelaza (Divriği we wschodniej Anatolii), chromu (Seydişehir na południu kraju – Turcja należy do głównych światowych producentów chromu), boksytów, rud miedzi (Murgul), cynku i ołowiu. Z surowców energetycznych eksploatuje się węgiel brunatny (zachodnia Anatolia), węgiel kamienny (zagłębie Ereğli-Zonguldak) i ropę naftową w pobliżu granicy z Syrią (główny ośrodek Batman). Z surowców chemicznych wydobywa się: fosforyty, sól kamienną i siarkę. 39% energii elektrycznej dostarczają elektrownie wodne (największe Keban i Atatürk – zbudowane w 1992 na Eufracie), 61% węglowe i naftowe. Produkcja energii elektrycznej na 1 mieszkańca – 1296 kWh (2000). Do najstarszych i najlepiej rozwiniętych gałęzi przemysłu przetwórczego należą: przemysł spożywczy (cukrowniczy, mleczarski, tytoniowy) oraz włókienniczy i odzieżowy, wykorzystujące surowce krajowe. Od lat 60. rozwój hutnictwa żelaza (głównie ośrodki: Karabük, Ereğli), miedzi (Ergani, Stambuł) oraz aluminium, przemysłu maszynowego i zbrojeniowego, środków transportu (montownie samochodów, ciągników, budowa statków), sprzętu gospodarstwa domowego, chemicznych (m.in. produkcja nawozów sztucznych), cementowego i rafineryjnego (w portach dowozowych ropy naftowej: İzmit oraz w Batman). Powszechnie rozwinięte rzemiosło: dywany, biżuteria, wyroby metalowe, ceramika, wyroby skórzane. Największa koncentracja zakładów przemysłowych w regionie północno-zachodnim: Stambuł – Ereğli – Izmir, ponadto w rejonie Ankary i na południowo-wschodniej: Adana – Gaziantep–Antakya.

Osobny artykuł: Turystyka w Turcji.

Plaża Ölüdeniz

Jedną z najszybciej rozwijających się gałęzi gospodarki Turcji jest turystyka. W 2015 roku Turcja była szóstym państwem na świecie pod względem liczby przyjazdów; kraj ten odwiedziło 39,478 mln turystów (0,8% mniej niż w roku poprzednim), generując dla niego przychody na poziomie ponad 26,616 mld dolarów[22].

Najwięcej turystów przyjeżdża z Niemiec, Rosji, Holandii, Francji, Belgii, Wielkiej Brytanii i Polski. Główne ośrodki turystyczne to: kurorty nad wybrzeżem Morza Egejskiego (Bodrum, Fethiye, Kuşadası) i Morza Śródziemnego (Antalya, Alanya, Side), a także Stambuł i Kapadocja oraz zabytki kultury antycznej: Troja, Milet, Efez, Hierapolis, Pergamon, Izmir, Aspendos i inne. Coraz popularniejsze stają się również kurorty górskie[23].

Osobny artykuł: Transport w Turcji.

Sieć transportowa w Turcji jest w rozbudowie i obecnie obejmuje ok. 63 tys. km dróg o twardej nawierzchni, w budowie dalsze 1250 km autostrad – m.in. od granicy bułgarskiej do Ankary. Drogi łączą Turcję z Bułgarią oraz Syrią, Iranem i Irakiem. Europejską i azjatycką część kraju łączą 3 mosty na Bosforze w tym 2 w Stambule.

Turcja posiada 8,4 tys. km linii kolejowych, w większości jednotorowych. W 2003 Tureckie Koleje Państwowe (TCDD) rozpoczęły program budowy linii wysokich prędkości. Pierwsza z nich o długości 533 km połączy Stambuł z Ankarą przez Eskişehir i skróci czas podróży z 6–7 godzin do 3,5. 29 października 2013 roku otwarto tunel kolejowy Marmaray pod Bosforem, będący projektem łączącym dwa odrębne systemy kolejowe: w europejskiej i azjatyckiej części Turcji w jedną całość[24].

Lotniska w Stambule i Ankarze obsługują kilkadziesiąt międzynarodowych linii lotniczych. Tureckie linie lotnicze Turk Hava Yollari i Turk Hava Tasimaciligi obsługują loty krajowe. Narodowy przewoźnik Turkish Airlines. Loty zagraniczne obsługiwane są przez SunExpress.

Nośność floty handlowej – 7,1 mln DWT. Główne porty morskie (przeładunek powyżej 1 mln ton): Stambuł nad cieśniną Bosfor, Zonguldak, Ereğli i Samsun nad Morzem Czarnym, Izmir i Izmit nad Morzem Egejskim i Mersin, İskenderun nad Morzem Śródziemnym. Rozwinięta żegluga kabotażowa, połączenia promowe między europejską i azjatycką częścią kraju (na Bosforze), z Cyprem i wyspami greckimi (Rodos, Samos, Chios).

Zwierzęta chowane na terenie Turcji to: bydło domowe, konie, kozy, osły i owce, jak również wielbłądy i bawoły.

Najpopularniejszą w Turcji rasą psa jest Kangal – wielki i silny pies pasterski. Najciekawszą rasą kotów są koty Van o białym futrze i różnokolorowych oczach – jednym zielonym, a drugim niebieskim.

Na wolności żyją w Turcji jelenie, szakale, rysie, dziki, wilki oraz rzadko – lamparty i niedźwiedzie.

Siły zbrojne [ edytuj | edytuj kod ]

Osobny artykuł: Türk Silahlı Kuvvetleri.

Armia turecka jest szóstą armią świata i drugą co do wielkości w NATO (po armii USA). Liczy 823 tys. zawodowych żołnierzy. Według konstytucji armia stoi na straży świeckości państwa. W drugiej połowie XX wieku kilkukrotnie dokonywała zamachu stanu (ostatni raz w 2016), obalając przy tym rządy, które uznawała za zbyt islamskie. By wstąpić w jej szeregi trzeba mieć ukończone 20 lat. Według danych CIA Turcja przeznacza ok. 5% PKB na dozbrajanie armii.

W Turcji istnieje nadawca publiczny Türkiye Radyo Televizyon Kurumu, który nadaje stacje telewizyjne, m.in. TRT 1, TRT Haber i TRT Türk, oraz rozgłośnie radiowe, np. Radyo 1, TRT FM, Radyo 3 i Radyo 4. Na terenie kraju działają także prywatne kanały telewizyjne, m.in. Show TV i NTV.

Odsetek ludności kurdyjskiej w Turcji. Kolor ciemnoczerwony (środkowo-wschodnia Anatolia) 79,1%, kolor czerwony (południowo-wschodnia Anatolia) 64,1%, kolor jasnoczerwony (północno-wschodnia Anatolia) 32,0%

Liczba ludności Turcji w latach 1961–2003

Według danych CIA World Factbook z lipca 2013 roku[26], Turcję zamieszkuje 80 694 485 ludzi (18. miejsce na świecie).

Struktura wieku

0–14 lat: 25,9% (mężczyźni 10 682 900 / kobiety 10 201 965)

15–24 lat: 17% (mężczyźni 6 979 955 / kobiety 6 703 689)

25–54 lat: 42,7% (mężczyźni 17 375 544 / kobiety 17 097 927)

55–64 lat: 7,9% (mężczyźni 3 189 731 / kobiety 3 169 450)

65 lat i więcej: 6,6% (mężczyźni 2 422 983 / kobiety 2 870 341)

Średnia wieku

ogółem: 29,2 lat

mężczyźni: 28,8 lat

kobiety: 29,6 lat

Przyrost naturalny: 1,16% (101 miejsce na świecie)

Wskaźnik urodzeń: 17,22 urodzeń / 1000 mieszkańców (110 miejsce na świecie)

Wskaźnik zgonów (śmiertelność): 6,11 zgonów / 1000 mieszkańców (162 miejsce na świecie)

Urbanizacja:

ludność miejska – 71,5% (2011 r.)

wskaźnik urbanizacji – 2,4% roczne tempo zmian (2010–2015 r.)

Oczekiwana długość życia w chwili urodzenia:

ogółem – 73,03 lat (126 miejsce na świecie)

mężczyźni – 71,09

kobiety – 75,07

Współczynnik dzietności: 2,1 dziecka / kobietę (110 miejsce na świecie)

Osobny artykuł: Religia w Turcji.

Struktura religijna kraju w 2010 roku według Pew Research Center[27][28]:

islam – 98% (71 330 000)

brak religii – 1,2% (860 000)

chrześcijaństwo – 0,43% (310 000) prawosławie – 0,25% (180 000) protestantyzm – 0,11% (80 000) katolicyzm – 0,07% (50 000)

buddyzm – 0,05% (40 000)

judaizm – 0,03% (20 000)

inne religie – 0,3% (190 000).

Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]

Jerzy S. Łątka: Kemal Atatürk. Ojciec Turków. Społeczny Instytut Historii i Kultury Turcji, Kraków 1994. ISBN 83-901448-0-8 .

. Krystyna Poznańska: Turcja stara i nowa. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1970

Stanisław Kałużyński: Tradycje i legendy ludów tureckich. Iskry, Warszawa 1986

Tomasz Wituch: Tureckie przemiany. Dzieje Turcji 1878-1923 – Państwowe Wydawnictwo naukowe, Warszawa 1980 ISBN 83-01-01698-1 .

. Jan Reychman: Życie polskie w Stambule w XVIII wieku. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1959

Lew Gumilow: Dzieje dawnych Turków. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1972

Franz Babinger: Z dziejów Imperium Osmanów. Państwowy Instytut wydawniczy, Warszawa 1977

Bernard Lewis: Svijet Islama. Vjera. Narodi. Kultura. Jugoslovenska Revija, Vuk Karadžić – Beograd (Belgrad) 1979

Békési B.István: Törökország. Panoráma, Budapest (Budapeszt) 1983 ISBN 963-243-150-2 ISSN 0324-5888

Μ.А.Гасратян – С. Ф. Орешкова – Ю. А. Петросян: Очерки истории Турции. Главная Редакция Восточной Литературы – Издательство “Наука” – Москва-Moskwa 1983

Академия Наук СССР – Институт Востоковедения: Турецкая Республика. Москва” Наука” Главная Редакция Восточной Литературы 1990 ISBN 5-02-016949-8 .

. Մէվլան Զատէ Րիֆաթ։ Օսմանեան Зեղափոխթեան Մութ Ծալբերը եւ Իթթիհատի Հայաջինջ Ծրագիրները – Երեվամ (Erywań) “ԿՓՀ” 1990.

Ս.Կ. Խուդոյան: Արեվելահայ Դպրոցները 1830-1920 Թվականներին Ժամակագրությունը հավելյալ մանրամասներով – Երեվան (Erywań) “Լույս” 1987

Bohdan Gębarski: Morituri. Opowieść o 1915 r. Polskie Towarzystwo Ludoznawcze Oddział w Warszawie – Koło Zainteresowań Kulturą Ormian – Warszawa 1992

Зареванд։ Турция и Пантуранизм – Введение А. Н. Мандельштама – Париж (Paryż) 1930

Германские Иточникио Геноциде Армян – период Первой Мировой Войны – Ереван” (Erywań) Айастан” 1991

Дж. Киракосян: Западная Армения в годы Первой Мировой Войны – Издательство Ереванского Университета Епреван (Erywań) 1971

Дж. С. Киракосян: Младотурки перед судом истории. Ереван (Erywań), “Айастан” 1989

Ա.Հ. Հարությունյան Թուրքական ինտերվենցիան անդրկովկան կրիվվնները. Հայկական ՍՍՀ ԳԱ Հրատարակչություն Երեվան (Erywań) 1984

ustrój dawnej turcji Krzyżówka

Rozwiązaniem tej krzyżówki jest 8 długie litery i zaczyna się od litery S

Rozwiązaniem tej krzyżówki jest 8 długie litery i zaczyna się od litery S

Ta strona lub narzędzie stron trzecich jest używane do korzystania z plików cookie niezbędnych do działania i celów opisanych w Polityka plików cookie. Zamykając ten baner, ta strona przewija się lub nadal przegląda, zgadzasz się na używanie plików cookie.

키워드에 대한 정보 system rządów w dawnej turcji krzyżówka

다음은 Bing에서 system rządów w dawnej turcji krzyżówka 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Zamek Rabsztyn

  • Polska
  • Podróże
  • Zwiedzanie
  • Grzyby
  • Nalewki
  • Zamki

Zamek #Rabsztyn


YouTube에서 system rządów w dawnej turcji krzyżówka 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Zamek Rabsztyn | system rządów w dawnej turcji krzyżówka, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.

See also  은교 2012 19 | [결말포함] 늙은 할아버지와 17살 여고생의 만남.. 이것은 과연 사랑일까?ㅣ[ 김고은X박해일 ] 29228 좋은 평가 이 답변

Leave a Comment