당신은 주제를 찾고 있습니까 “system repartycyjny wady i zalety – System emerytalny w Polsce | Co robić, aby utrzymać poziom życia na emeryturze?“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.khunganhtreotuong.vn/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Prosta Ekonomia 이(가) 작성한 기사에는 조회수 91,457회 및 좋아요 3,312개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
system repartycyjny wady i zalety 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 System emerytalny w Polsce | Co robić, aby utrzymać poziom życia na emeryturze? – system repartycyjny wady i zalety 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
System emerytalny w Polsce. Czy nasz system emerytalny jest archaiczny? Jakie zagrożenia dla niego niosą współczesne problemy demograficzne? Co robić, aby utrzymać poziom życia na emeryturze?
Nauka ekonomii w prosty i przystępny sposób!
LINKI
BLOG: https://prostaekonomia.pl/system-emerytalny-w-polsce/
ANIMACJE: https://toin.pl/
WESPRZYJ nasz projekt:
https://prostaekonomia.pl/wsparcie/
https://patronite.pl/prostaekonomia
ECON CLIPS: https://econclips.com/
Odwiedź nas na stronie WWW: https://prostaekonomia.pl/
Odwiedź nasz kanał YouTube: http://bit.ly/1RwgMA6
Odwiedź nas na Facebooku: http://on.fb.me/1GMcZ13
Śledź nas na Twitterze: http://bit.ly/1NsPHyq
Oglądaj nas na Instagramie: http://bit.ly/1Pnpph2
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
Muzyka na licencji CC, której użyliśmy w filmie::
Kevin MacLeod: Home Base Groove – na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/)
Źródło: http://incompetech.com/music/royalty-free/index.html?isrc=USUAN1100563
Wykonawca: http://incompetech.com/
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
Prosta Ekonomia to blog ekonomiczny. Naszym celem jest nauka ekonomii poprzez lekkie w odbiorze filmy animowane. Poruszamy różne zagadnienia ekonomiczne, często angażując fanów do interakcji. Ekonomia, finanse, pieniądze, oszczędzanie, inwestycje, systemy monetarne i systemy ekonomiczne – to wszystko znajdziesz w naszych filmach i podcastach. Dowiesz się jak zdobyć bogactwo i jak podejmować dobre decyzje finansowe. Będziesz umiał lepiej zarządzać swoimi finansami osobistymi. Unikniesz piramidy finansowej oraz kredytu, który wpędzi Cię w pułapkę kredytową. Poznasz lepiej funkcjonowanie gospodarki. Poznasz działanie banków centralnych i banków komercyjnych. Inflacja i deflacja nie będą już zagrożeniem, a kryzys stanie się okazją, a nie tragedią finansową.
system repartycyjny wady i zalety 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Repartycyjny system emerytalny – Forsal.pl
Repartycyjny system emerytalny – system emerytalny państwa, opierający się na założeniu, że pracująca część społeczeństwa bierze na siebie.
Source: forsal.pl
Date Published: 2/28/2021
View: 2930
* życie uczelni
System repartycyjny – składki wpłacane przez pracujących są na bieżąco wypłacane obecnym emerytom … Oba systemy mają swoje wady i zalety.
Source: cybra.lodz.pl
Date Published: 2/12/2022
View: 2723
Kto pomoże dziadkom, czyli historia systemów emerytalnych
wyjaśnić pojęcia:, system repartycyjny, system kapitałowy,. ▫ wskazać wady i zalety tych systemów,. ▫ wyjaśnić przyczyny zmian funkcjonowania systemów …
Source: www.nbportal.pl
Date Published: 7/18/2021
View: 3089
Model finansowania emerytur w systemie repartycyjnym
Warto przy tym pamiętać, ¿e system repartycyjny, obok wielu wad, ma równie¿ zalety daj¹ce mu przewagę nad systemem kapitalizowanym, gdy¿.
Source: ekonomia.wne.uw.edu.pl
Date Published: 3/18/2022
View: 2708
Repartycyjny i kapitałowy system emerytalny. Synergia czy …
ponownego otwarcia dyskusji o zaletach … niu systemu repartycyjnego, opartego na solarności międzypokoleniowej. … Tak więc zalety i wady funkcjono-.
Source: www.tiger.edu.pl
Date Published: 2/17/2021
View: 1843
Polityka 11_12 korekta 2.indd – IPiSS
W pierwszej połowie XX w. system repartycyjny wydawał się mieć wiele zalet. … tycyjny i kapitałowy) ma swoje wady i zalety, każdy z nich obcią-.
Source: www.ipiss.com.pl
Date Published: 4/9/2022
View: 2734
Polski system ubezpieczeń społecznych – zalety i wady
Dotychczasowe systemy emerytalne miały charakter repartycyjny, to zna- czy opierały się na zasadzie umowy międzypokoleniowej polegającej na tym, że pracujący …
Source: www.gwsh.gda.pl
Date Published: 2/28/2021
View: 3518
Emerytura – Wikipedia, wolna encyklopedia
1 Systemy emerytalne · 2 Cele systemów emerytalnych · 3 System repartycyjny a system kapitałowy · 4 Ryzyka, z jakimi wiążą się systemy emerytalne · 5 Wiek …
Source: pl.wikipedia.org
Date Published: 3/8/2022
View: 7384
주제와 관련된 이미지 system repartycyjny wady i zalety
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 System emerytalny w Polsce | Co robić, aby utrzymać poziom życia na emeryturze?. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 system repartycyjny wady i zalety
- Author: Prosta Ekonomia
- Views: 조회수 91,457회
- Likes: 좋아요 3,312개
- Date Published: 2019. 9. 15.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=IgGIjMsfoW0
Co to jest system repartycyjny?
System redystrybutywny (repartycyjny, pay-as-you-go, PAYG) – składki pracownika trafiają do wspólnej puli, z której wypłacane są na bieżące świadczenia dla osób, którym one przysługują w danym momencie. Po przejściu na emeryturę świadczenia są wypłacane ze składek osób płacących je w danym momencie.
Czy warto płacić na trzeci filar?
Warto odkładać na III filarze, bo:
dzięki temu zgromadzi się dodatkowy kapitał na emeryturę nieodkładanie jest karane grzywną
Czy w Polsce jest system repartycyjny?
Pieniądze gromadzone w ZUS przeznaczane są na bieżącą wypłatę emerytur (jest to tzw. system repartycyjny), a oprócz tego, co roku wartość składek jest waloryzowana o wskaźnik, którego wysokość uzależniona jest od poziomu inflacji, wzrostu płac, a także zmiany liczby płatników składek.
Kto wymyślił system repartycyjny?
W 1880 roku niemiecki kanclerz Otto von Bismarck wprowadził gwarantowaną przez państwo emeryturę dla wszystkich ubezpieczonych pracowników, którzy ukończyli 65 lat. System emerytalny był oparty na składkach zatrudnionych. Emerytury miały być wypłacane ze składek płaconych przez pracujących (system repartycyjny).
W jakim kraju jest najlepszy system emerytalny?
Islandia może pochwalić się najlepszym systemem emerytalnym na świecie, wynika z globalnego badania firmy Mercer, które pokazuje, jak poszczególne kraje przygotowują swoje starzejące się społeczeństwa na emeryturę.
Skąd biorą się pieniądze na emeryturę?
Jak wspomnieliśmy, bieżące świadczenia emerytalne wypłacane są z pieniędzy pochodzących ze składek aktualnie pracujących. Realizujący te transfery Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, do którego trafiają także składki rentowe i wypadkowe, jest nieustannie deficytowy i musi być zasilany dotacjami z budżetu państwa.
Co z pieniędzmi z OFE po przejściu na emeryturę 2022?
Likwidacja Otwartych Funduszy Emerytalnych
W 2019 roku Rząd ogłosił, że z początkiem roku 2020 nastąpi likwidacja OFE. Następnie data ta została przesunięta na 1 czerwca 2021 i ponownie na rok 2022. Pieniądze zgromadzone na kontach OFE będziesz mógł przenieść w całości do ZUS-u albo na Indywidualne Konto Emerytalne.
Gdzie najlepiej odkładać na emeryturę?
IKE oraz IKZE to dobrowolne formy oszczędzania na emeryturę, na które decyduje się wiele osób chcących zapewnić sobie dodatkowe środki pieniężne na starość. W przypadku IKE uzyskujemy ulgę podatkową, która zwalnia nas z konieczności opłacenia 19% podatku od zysków.
Gdzie są pieniądze z trzeciego filaru?
Domyślnie środki z OFE mają być przelane na Indywidualne konta emerytalne (IKE), będące częścią III filaru polskiego systemu emerytalnego.
Czy OFE dolicza się do emerytury?
By przenieść pieniądze z OFE na konto emerytalne w ZUS, trzeba będzie złożyć specjalną pisemną deklarację w swoim OFE. Całość środków z OFE zostanie zapisana na koncie emerytalnym w ZUS i po osiągnięciu wieku emerytalnego zostanie wypłacona w formie dożywotniej emerytury (będą dodatkiem podwyższającym emeryturę).
Co z emerytura z OFE po 65 roku życia?
Prawo do okresowej emerytury kapitałowej wygasa: w przypadku śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego, z dniem poprzedzającym dzień, w którym członek OFE ukończył 65 rok życia, w przypadku wyczerpania środków zgromadzonych na rachunku w OFE.
Kto płaci emerytury sędziom?
Prezes właściwego sądu i sędzia uprawniony do świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych są obowiązani do powiadamiania organu rentowego o osiąganiu wynagrodzenia albo uposażenia i jego wysokości, na zasadach i w terminach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
W jakich krajach nie płaci się podatku od emerytury?
Monako jest znane nie tylko ze swoich pięknych widoków, kasyn, wyścigów i wysokiego poziomu życia, lecz również ze swojego systemu podatkowego. Począwszy od 1869 r. osoby fizyczne w Monako nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
W jakim kraju jest najniższy wiek emerytalny?
najwyższy ustawowy wiek emerytalny będzie wynosił 72,5 lat w Danii (zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet), a najniższy 63 lata dla kobiet w Bułgarii.
Ile wynosi emerytura w Islandii?
Każdy rok (pomiędzy latami życia 16, a 67) na Islandii upoważnia do 1/40 pełnego świadczenia wynoszącego w 2017 około 2 100 €. Pełne świadczenie jest obniżane o 45% kwoty innych emerytalnych świadczeń, a w zasadzie wszystkich zarobków na emeryturze.
Czy 3 filar jest obowiązkowy?
III filar – PPK
Osoby pracujące w wieku od 18. do 55. lat są automatycznie zapisywane do PPK. Jest to obowiązek pracodawcy.
Czy 3 filar jest dziedziczny?
Ułatwienia związane z dziedziczeniem, obok licznych ulg podatkowych, to niewątpliwe atuty oszczędzania w ramach III filaru. Oszczędzający w ramach IKZE i IKE może wskazać dowolne osoby uprawnione na wypadek jego śmierci do otrzymania zgromadzonych środków wraz z określeniem udziałów poszczególnych uprawnionych.
Repartycyjny system emerytalny
Tego typu system emerytalny może pozostać stabilny w dłuższym terminie, pod warunkiem utrzymania tej samej proporcji osób pracujących do emerytów i rencistów. W przypadku starzenia się społeczeństwa, grozi on destabilizacją finansów państwa. Repartycyjny system emerytalny funkcjonował w Polsce do 1998 r.
Reklama
Emerytura – Wikipedia, wolna encyklopedia
Emerytura (z łac. emerere „zasłużyć”[1], dawniej: renta starcza) – comiesięczne świadczenie pieniężne przysługujące ubezpieczonemu, za przepracowanie określonej liczby lat lub po osiągnięciu określonego wieku. Wiek emerytalny może być zróżnicowany w zależności od płci oraz od warunków zatrudnienia albo zatrudnienia w szczególnym charakterze (przywileje emerytalne)[2].
Systemy emerytalne [ edytuj | edytuj kod ]
System emerytalny – organizacja sposobu realizowania wypłaty świadczeń emerytalnych. Możemy rozpatrywać w skali mikro- i makroekonomicznej. W skali mikroekonomicznej jest narzędziem wyrównywania poziomu konsumpcji w trakcie życia danej osoby poprzez odpowiednią alokację części dochodu na rzecz składek emerytalnych[3]. Natomiast w skali makroekonomicznej jest narzędziem podziału bieżącego PKB generowania kapitału w formie oszczędności, w uproszczeniu, między pokolenie pracujących i pokolenie emerytów[4].
Cele systemów emerytalnych [ edytuj | edytuj kod ]
Głównymi celami systemów emerytalnych są:
zapewnienie bezpieczeństwa ekonomicznego osobom w starszym wieku,
stworzenie mechanizmu, który pozwala na wyrównanie poziomu konsumpcji w czasie trwania życia danego człowieka,
zabezpieczenie przed zbyt wysokim spadkiem poziomu dochodów i dobrobytu ludzi w czasie starości,
łagodzenie przejawów niedostatku i biedy poprzez odpowiednią redystrybucję majątku i dochodów,
wzrost gospodarczy poprzez odpowiednie funkcjonowanie rynku pracy i rynku kapitałowego, zachęcając do oszczędzania[5].
System repartycyjny a system kapitałowy [ edytuj | edytuj kod ]
Wypłaty świadczeń emerytalnych mogą być realizowane na wiele sposobów. Dwie dominujące metody ich finansowania to:
System redystrybutywny (repartycyjny, pay-as-you-go , PAYG) – składki pracownika trafiają do wspólnej puli, z której wypłacane są na bieżące świadczenia dla osób, którym one przysługują w danym momencie. Po przejściu na emeryturę świadczenia są wypłacane ze składek osób płacących je w danym momencie. Po śmierci ubezpieczonego ich wypłacanie jest wstrzymywane, zaś suma składek wpłaconych przez pracownika kontynuuje cyrkulację w systemie.
(repartycyjny, , PAYG) – składki pracownika trafiają do wspólnej puli, z której wypłacane są na bieżące świadczenia dla osób, którym one przysługują w danym momencie. Po przejściu na emeryturę świadczenia są wypłacane ze składek osób płacących je w danym momencie. Po śmierci ubezpieczonego ich wypłacanie jest wstrzymywane, zaś suma składek wpłaconych przez pracownika kontynuuje cyrkulację w systemie. System kapitałowy – pracownik przez cały czas swojej aktywności zawodowej odprowadza składki, które są lokowane na oprocentowanych rachunkach bankowych. Po przejściu na emeryturę pracownik może dysponować całym kapitałem wraz z odsetkami lub tylko comiesięcznymi świadczeniami pochodzącymi z odsetek od kapitału, wypłacanymi dożywotnio. Po śmierci kapitał może być dziedziczony przez rodzinę pracownika.
Systemy kapitałowe są znane już od XVI wieku, gdy były stosowane w różnego rodzaju cechach i stowarzyszeniach branżowych. W wielu krajach europejskich już od XVII wieku stosowano lokaty bankowe jako formę zabezpieczenia przyszłości niepełnoletnich dzieci lub osób w podeszłym wieku. Obecnie do ich obsługi są wykorzystywane głównie fundusze oparte na bezpiecznych instrumentach inwestycyjnych.
Podstawą systemu redystrybutywnego jest tzw. umowa międzypokoleniowa, czyli nieformalne założenie, że młodsze pokolenia będą finansować emerytury starszych. Podstawowym założeniem wydolności takiej umowy jest przyrost rzeczywisty liczby ludności przynajmniej na poziomie gwarantującym stałą liczbę populacji. Z tego powodu systemy redystrybutywne są wrażliwe na długotrwałe trendy demograficzne[6].
Ze względu na stałość gwarantowanej wysokości świadczeń emerytalnych przy zmiennych wpływach systemy redystrybutywne są wrażliwe na chwilowe zachwiania koniunktury gospodarczej. Zwolennicy systemu redystrybutywnego wskazują, że realizuje on cele solidarności społecznej, wyrównywania różnic społecznych oraz zapewnia ciągłość systemu emerytalnego dla grup, które nie zgromadziłyby kapitału emerytalnego w wyniku wahań koniunktury gospodarczej lub innych wydarzeń losowych (np. wojen).
Narastający problem systemów emerytalnych wiąże się z tym, że młodzi, czynni zawodowo ludzie stają się w populacji mniejszością. Dla przykładu w 2050 r. w Stanach Zjednoczonych na jednego emeryta przypadać będzie 2,5 pracownika, we Francji 1,9, w Niemczech 1,6, we Włoszech zaś wskaźnik ten osiągnie 1,5[7] zaś w Polsce 1,9 po zmianie wieku emerytalnego, gdyby zmiany nie wprowadzono 1,3[8].
Ryzyka, z jakimi wiążą się systemy emerytalne [ edytuj | edytuj kod ]
Systemy emerytalne są obarczone wysokimi i trudnymi do przewidzenia rodzajami ryzyka:
ryzyko ekonomiczne – zdarzenia gospodarcze, które mogą wydarzyć się w przyszłości, mające znaczący wpływ na kształtowanie się cen i produkcji. Każde wahania się poziomu produkcji i cen mają znaczący wpływ na system emerytalny;
– zdarzenia gospodarcze, które mogą wydarzyć się w przyszłości, mające znaczący wpływ na kształtowanie się cen i produkcji. Każde wahania się poziomu produkcji i cen mają znaczący wpływ na system emerytalny; ryzyko demograficzne – zależy głównie od współczynnika dzietności, umieralności i innych zmiennych demograficznych, które silnie wpływają na system emerytalny zarówno w sposób pośredni – poprzez wpływ na poziom cen i poziom produkcji, co w kolejności wpływa na wysokość wpływów oraz zobowiązań, jak też w sposób bezpośredni – poprzez zasady przyjęte w konstrukcji danego systemu emerytalnego;
– zależy głównie od współczynnika dzietności, umieralności i innych zmiennych demograficznych, które silnie wpływają na system emerytalny zarówno w sposób pośredni – poprzez wpływ na poziom cen i poziom produkcji, co w kolejności wpływa na wysokość wpływów oraz zobowiązań, jak też w sposób bezpośredni – poprzez zasady przyjęte w konstrukcji danego systemu emerytalnego; ryzyko polityczne – niepewność polityczna ma wpływ na różne programy emerytalne, ponieważ ich prawidłowe funkcjonowanie zależy od stabilności i efektywności polityki państwa[9].
Dodatkowo fundusze emerytalne niezależnie od powyższych, ogólnych, rodzajów ryzyka narażone są również na:
ryzyko zarządzania – może ukazywać się poprzez brak odpowiednich kompetencji osób zarządzających danym funduszem lub malwersacji finansowych, których uczestnicy funduszu nie są w stanie monitorować;
– może ukazywać się poprzez brak odpowiednich kompetencji osób zarządzających danym funduszem lub malwersacji finansowych, których uczestnicy funduszu nie są w stanie monitorować; ryzyko inwestycyjne – fluktuacje rynkowe mające wpływ na papiery wartościowe w postaci których lokowane są zasoby finansowe funduszu emerytalnego;
– fluktuacje rynkowe mające wpływ na papiery wartościowe w postaci których lokowane są zasoby finansowe funduszu emerytalnego; ryzyko długowieczności – środki zgromadzone przez uczestnika funduszu mogą okazać się niewystarczające do wypłacania świadczenia aż do jego śmierci;
– środki zgromadzone przez uczestnika funduszu mogą okazać się niewystarczające do wypłacania świadczenia aż do jego śmierci; ryzyko rynkowe – wartość zgromadzonych środków może być zależna od stopy zwrotu z aktywów zainwestowanych przez instytucję ubezpieczeniową[10].
Wiek emerytalny [ edytuj | edytuj kod ]
Osobny artykuł: Wiek emerytalny.
Wiek przechodzenia na emeryturę w przypadku kobiet najniższy jest w Rosji, Białorusi i Ukrainie (55 lat), najwyższy w Norwegii (67 lat) i Wielkiej Brytanii (68 lat). W przypadku mężczyzn najniższy wiek obowiązuje w Rosji, Białorusi i Ukrainie (60 lat), najwyższy również w Norwegii (67 lat) i Wielkiej Brytanii (68 lat).
Jak działa trzeci filar emerytalny?
Czym jest III filar?
Na początek krótkie przypomnienie. System emerytalny w Polsce zasadniczo składa się z trzech filarów.
I filar – emerytura z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
III filar – Otwarte Fundusze Emerytalne
III filar – dobrowolne odkładanie pieniędzy na IKE (Indywidualne Konto Emerytalne), IKZE (Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego) czy PPE (Pracowniczy Program Emerytalny). III filar systemu emerytalnego obejmuje także każdą inną inicjatywę mającą na celu oszczędzanie na starość.
Ważne! O ile część Twojego wynagrodzenia brutto trafia do ZUS i, jeśli zdecydowałeś się na to – także do OFE, o tyle o III filar musisz zadbać już sam. Wyjątkiem są tu Pracownicze Programy Emerytalne, gdzie Twój pracodawca odkłada dla Ciebie kapitał.
Czy warto oszczędzać w ramach III filaru emerytalnego?
Kalkulacje analityków są bezlitosne. Jak wynika z przewidywań zawartych w raporcie „The 2015 Ageing Report” Komisji Europejskiej, w 2060 r. wysokość emerytury (tej publicznej) będzie stanowiła 28,7% ostatniej pensji! Fachowo taki wskaźnik nazywa się „stopą zastąpienia”. Ile faktycznie dostaniesz emerytury – okaże się za kilkadziesiąt lat, ale już dziś wiadomo, że trzeba przygotować się na ostry zjazd poziomu życia i w porę temu zaradzić.
Poza I filarem emerytalnym jest jeszcze II filar – czyli OFE. Tyle, że tam może trafiać zaledwie 2,92% Twojego wynagrodzenia brutto (średnia składka do OFE w 2015 r. wyniosła 53,70 zł miesięcznie). Ponadto składki do OFE ustają na 10 lat przed osiągnięciem wieku emerytalnego i kolejne trafiają już na specjalne konto w ZUS. Na ten sam rachunek w ZUS systematycznie będą także przesuwane środki z OFE, aby w momencie przejścia na emeryturę wszystkimi oszczędnościami zgromadzonymi przez lata w OFE dysponował wyłącznie ZUS.
Poza tym Otwarte Fundusze Emerytalnie mogą inwestować pieniądze wyłącznie w akcje. W porównaniu z lokatami bankowymi czy obligacjami skarbowymi są to instrumenty ryzykowne, co może skutecznie odstraszać bardziej zachowawcze osoby. To oznacza, że OFE mogą w danym okresie tracić zamiast generować zyski. Wahania na rynku w pechowym dla przyszłego emeryta momencie mogą mocno uszczuplić jego kapitał na emeryturę.
Te liczby i fakty dobitnie pokazują, że aby skutecznie zadbać o swoje finanse emerytalne, wypada zbudować je także w oparciu o III filar – czyli odkładać też kapitał samodzielnie.
Jak oszczędzać w ramach III-iego filaru systemu emerytalnego?
Do oszczędzania na III filarze służą m.in. IKE czy IKZE. Dają one klientom szereg udogodnień takich jak możliwość optymalizacji podatkowej. Oszczędzając w IKE – nie będziesz musiał odprowadzić 19% podatku od zysków kapitałowych jeśli środki wypłacisz dopiero na emeryturze. Oszczędzając za pomocą IKZE masz możliwość odliczenia składki od podatku dochodowego, dzięki czemu zapłacisz go mniej. Pewnym ograniczeniem IKE i IKZE może być np.: limit rocznych wpłat. W 2016 r. w przypadku IKE ta kwota wynosi 12 165 zł, zaś przy IKZE to tylko 4 866 zł.
IKE i IKZE mogą być oferowane w formie różnych rozwiązań oszczędnościowo-inwestycyjnych. Może to być np.:
zwykły rachunek oszczędnościowy w banku
polisa na życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym
rachunek w domu maklerskim
rachunek inwestycyjny w Towarzystwie Funduszy Inwestycyjnych
Wybór produktu zależy m.in. od Twojej tolerancji ryzyka. Decydując się np. na bankowe konto oszczędnościowe czy fundusz inwestujący w obligacje skarbowe zapewniasz swoim oszczędnościom bezpieczeństwo, ale niestety Twoje zyski nie będą imponujące. Wybierając rozwiązanie bardziej ryzykowne – np. inwestycje w akcje spółek giełdowych – możesz część środków stracić, ale i możliwe stopy zwrotu mogą być znacznie wyższe. Wybór należy do Ciebie – zasadniczo jednak przyjmuje się, że bardziej ryzykowne inwestycje jak np. akcje, pomimo częstych i czasem sporych wahań cen, w długim okresie przynoszą najlepsze zyski.
Bez tajemnic: System emerytalny w Polsce
Po ostatnich zmianach pogubiłeś się już w działaniu systemu emerytalnego w Polsce? A może zawsze jego funkcjonowanie było dla ciebie niezrozumiałe i nie wiedziałeś o co chodzi z ZUS, OFE, IKE, IKZE? Oto wszystko co musisz wiedzieć o systemie emerytalnym w Polsce.
Polski system emerytalny składa się z tzw. trzech filarów, co oznacza, że pieniądze Polaków w nim gromadzone są na trzy różne sposoby. Dwa pierwsze filary są obowiązkowe – każda osoba pracująca jest zobligowana opłacać te składki. Trzeci filar jest dobrowolny, a więc jeśli się chce, można w nim oszczędzać dodatkowo.
Obecnie prawo do przejścia na emeryturę osiąga się w wieku 67 lat zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn.
Ile oszczędzamy obowiązkowo?
W obowiązkowej części systemu emerytalnego, a więc w I i II filarze, gromadzona jest składka emerytalna w wysokości 19,52% tzw. podstawy wymiaru, czyli naszego przychodu za pracę – pensji brutto.
W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą składka ta jest obliczana nie od wysokości miesięcznego przychodu, lecz od zadeklarowanej kwoty, która jednak nie powinna być niższa niż 60% tego przychodu.
Tyle na emeryturę odkłada każdy pracujący Polak.
I filar – ZUS
Część tej składki – 12,22% – trafia do I filaru, a więc na nasze indywidualne konto do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Pieniądze gromadzone w ZUS przeznaczane są na bieżącą wypłatę emerytur (jest to tzw. system repartycyjny), a oprócz tego, co roku wartość składek jest waloryzowana o wskaźnik, którego wysokość uzależniona jest od poziomu inflacji, wzrostu płac, a także zmiany liczby płatników składek. Im więcej osób w danym roku zaczyna pobierać emeryturę, tym wskaźnik waloryzacji jest niższy, bo nowi emeryci obciążają system.
To oznacza, że wysokość emerytur wypłacanych z I filara podatna jest na ryzyko demograficzne – rosnącą liczbę emerytów i malejącą liczbę osób pracujących i opłacających składki. Ten negatywny trend cały czas się pogłębia. Ze względu na niską dzietność i starzenie się społeczeństwa przybywa emerytów względem płatników składek. Emerytury z ZUS będą zatem z czasem coraz niższe.
II filar – ZUS czy ZUS i OFE?
Pozostałe 7,3% składki trafia do II filara – albo w całości na nasze subkonto w ZUS, albo 4,38% na subkonto w ZUS, a 2,92% na konto w Otwartym Funduszu Emerytalnym.
Składki gromadzone na subkoncie ZUS podlegają waloryzacji na zasadach podobnych do I filara, zaś środki gromadzone w OFE co roku powiększane są o stopę zwrotu z rynku kapitałowego. OFE mogą inwestować nasze pieniądze w akcje, obligacje korporacyjne, jednostki funduszy inwestycyjnych, dzięki czemu nasz kapitał emerytalny cały czas pracuje. To dlatego ta część systemu emerytalnego określana jest mianem części kapitałowej.
W przeciwieństwie do środków z I filara, pieniądze z OFE nie podlegają ryzyku demograficznemu – a więc nie ma na nie wpływu rosnąca rzesza emerytów i malejąca liczba młodych opłacających składki emerytalne. Środki w OFE podlegają natomiast ryzyku kapitałowemu – stopa zwrotu z OFE zależy bowiem od ogólnej sytuacji finansowej na światowych rynkach, koniunkturze w gospodarce itp.
Jeśli sytuacja gospodarcza jest dobra, odnotowywany jest wysoki poziom wzrostu, OFE mogą wykazywać ponadprzeciętne stopy zwrotu. Jeśli gospodarka znajduje się w recesji lub w kryzysie, OFE może generować straty – ryzyko ponosi ubezpieczony. Warto wspomnieć, że mamy możliwość zmiany funduszu emerytalnego – w zależności od wyników OFE możemy przenosić nasze środki z funduszu do funduszu, by uzyskać lepsze wyniki.
O tym, gdzie gromadzone są składki z II filara, każdy z nas może zadecydować samodzielnie. Od 1 kwietnia do 31 lipca 2016 r. otwarte jest tzw. okno transferowe, w trakcie którego możemy złożyć do ZUS oświadczenie, że chcemy gromadzić część składek w OFE. O tym dlaczego warto i jak to zrobić pisaliśmy w tym tekście.
Co ważne, środki z II filara są dziedziczone. Możemy też wskazać beneficjantów na wypadek naszej śmierci, którzy będą mogli otrzymać środki zgromadzone na naszym koncie OFE.
ZOBACZ, JAK SKONSTRUOWANY JEST POLSKI SYSTEM EMERYTALNY:
Oszczędzaj dodatkowo w III filarze
Polski system emerytalny daje nam możliwość także dodatkowego, dobrowolnego oszczędzania na emeryturę w tzw. III filarze. Na III filar składają się Indywidualne Konta Emerytalne tzw. IKE, Indywidualne Konta Zabezpieczenia Emerytalnego, czyli IKZE oraz Pracownicze Programy Emerytalne – PPE.
Konta IKE i IKZE mogą być prowadzone przez zakłady ubezpieczeń, fundusze inwestycyjne, biura maklerskie, banki oraz dobrowolne fundusze emerytalne. W zależności od tego środki inwestowane są w jednostki funduszy inwestycyjnych, akcje, obligacje, składane na lokacie bankowej itp. III filar to także kapitałowa część systemu emerytalnego.
Ubezpieczony ma prawo oszczędzać na nich dowolną kwotę, jednak nie może ona rocznie przekroczyć ustawowych limitów. Na IKE można oszczędzać maksymalnie trzykrotność przeciętnego wynagrodzenia prognozowanego w gospodarce na dany rok – w 2015 r. było to 11877 zł, w 2016 r. jest to 12165 zł. Na IKZE – 1,2-krotność prognozowanego na dany rok przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Wartością nieprzekraczalną w 2015 r. jest 4750,80 zł, zaś w 2016 r. będzie to 4866 zł.
Podstawową zaletą kont IKE lub IKZE jest preferencyjne opodatkowanie znajdujących się na nich środków, co ma skłonić Polaków do dodatkowego oszczędzania na emeryturę. Wpłaty na IKZE można odliczyć od podstawy opodatkowania w danym roku podatkowym, a przy wypłacie emerytury są one obciążone tylko 10% podatkiem dochodowym (w przeciwieństwie do innych kont, na których zyski kapitałowe obciążone są 19% podatkiem Belki). Środków wpłaconych na IKE nie można odliczyć, ale gdy wypłaca się je w okresie emerytalnym, nie są obciążone żadnym podatkiem.
Kolejnym elementem III filaru jest także możliwość tworzenia przez pracodawców Pracowniczych Programów Emerytalnych. Nie jest to niestety rozwiązanie popularne – obecnie w Polsce funkcjonuje 1072 PPE, a na emeryturę oszczędza w nich zaledwie 2% Polaków (dane za 2014 r.). Także i PPE oferują zachętę podatkową dla pracodawcy. Wydatki związane z ich utworzeniem i działaniem pracodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Emerytura – Wikipedia, wolna encyklopedia
Emerytura (z łac. emerere „zasłużyć”[1], dawniej: renta starcza) – comiesięczne świadczenie pieniężne przysługujące ubezpieczonemu, za przepracowanie określonej liczby lat lub po osiągnięciu określonego wieku. Wiek emerytalny może być zróżnicowany w zależności od płci oraz od warunków zatrudnienia albo zatrudnienia w szczególnym charakterze (przywileje emerytalne)[2].
Systemy emerytalne [ edytuj | edytuj kod ]
System emerytalny – organizacja sposobu realizowania wypłaty świadczeń emerytalnych. Możemy rozpatrywać w skali mikro- i makroekonomicznej. W skali mikroekonomicznej jest narzędziem wyrównywania poziomu konsumpcji w trakcie życia danej osoby poprzez odpowiednią alokację części dochodu na rzecz składek emerytalnych[3]. Natomiast w skali makroekonomicznej jest narzędziem podziału bieżącego PKB generowania kapitału w formie oszczędności, w uproszczeniu, między pokolenie pracujących i pokolenie emerytów[4].
Cele systemów emerytalnych [ edytuj | edytuj kod ]
Głównymi celami systemów emerytalnych są:
zapewnienie bezpieczeństwa ekonomicznego osobom w starszym wieku,
stworzenie mechanizmu, który pozwala na wyrównanie poziomu konsumpcji w czasie trwania życia danego człowieka,
zabezpieczenie przed zbyt wysokim spadkiem poziomu dochodów i dobrobytu ludzi w czasie starości,
łagodzenie przejawów niedostatku i biedy poprzez odpowiednią redystrybucję majątku i dochodów,
wzrost gospodarczy poprzez odpowiednie funkcjonowanie rynku pracy i rynku kapitałowego, zachęcając do oszczędzania[5].
System repartycyjny a system kapitałowy [ edytuj | edytuj kod ]
Wypłaty świadczeń emerytalnych mogą być realizowane na wiele sposobów. Dwie dominujące metody ich finansowania to:
System redystrybutywny (repartycyjny, pay-as-you-go , PAYG) – składki pracownika trafiają do wspólnej puli, z której wypłacane są na bieżące świadczenia dla osób, którym one przysługują w danym momencie. Po przejściu na emeryturę świadczenia są wypłacane ze składek osób płacących je w danym momencie. Po śmierci ubezpieczonego ich wypłacanie jest wstrzymywane, zaś suma składek wpłaconych przez pracownika kontynuuje cyrkulację w systemie.
(repartycyjny, , PAYG) – składki pracownika trafiają do wspólnej puli, z której wypłacane są na bieżące świadczenia dla osób, którym one przysługują w danym momencie. Po przejściu na emeryturę świadczenia są wypłacane ze składek osób płacących je w danym momencie. Po śmierci ubezpieczonego ich wypłacanie jest wstrzymywane, zaś suma składek wpłaconych przez pracownika kontynuuje cyrkulację w systemie. System kapitałowy – pracownik przez cały czas swojej aktywności zawodowej odprowadza składki, które są lokowane na oprocentowanych rachunkach bankowych. Po przejściu na emeryturę pracownik może dysponować całym kapitałem wraz z odsetkami lub tylko comiesięcznymi świadczeniami pochodzącymi z odsetek od kapitału, wypłacanymi dożywotnio. Po śmierci kapitał może być dziedziczony przez rodzinę pracownika.
Systemy kapitałowe są znane już od XVI wieku, gdy były stosowane w różnego rodzaju cechach i stowarzyszeniach branżowych. W wielu krajach europejskich już od XVII wieku stosowano lokaty bankowe jako formę zabezpieczenia przyszłości niepełnoletnich dzieci lub osób w podeszłym wieku. Obecnie do ich obsługi są wykorzystywane głównie fundusze oparte na bezpiecznych instrumentach inwestycyjnych.
Podstawą systemu redystrybutywnego jest tzw. umowa międzypokoleniowa, czyli nieformalne założenie, że młodsze pokolenia będą finansować emerytury starszych. Podstawowym założeniem wydolności takiej umowy jest przyrost rzeczywisty liczby ludności przynajmniej na poziomie gwarantującym stałą liczbę populacji. Z tego powodu systemy redystrybutywne są wrażliwe na długotrwałe trendy demograficzne[6].
Ze względu na stałość gwarantowanej wysokości świadczeń emerytalnych przy zmiennych wpływach systemy redystrybutywne są wrażliwe na chwilowe zachwiania koniunktury gospodarczej. Zwolennicy systemu redystrybutywnego wskazują, że realizuje on cele solidarności społecznej, wyrównywania różnic społecznych oraz zapewnia ciągłość systemu emerytalnego dla grup, które nie zgromadziłyby kapitału emerytalnego w wyniku wahań koniunktury gospodarczej lub innych wydarzeń losowych (np. wojen).
Narastający problem systemów emerytalnych wiąże się z tym, że młodzi, czynni zawodowo ludzie stają się w populacji mniejszością. Dla przykładu w 2050 r. w Stanach Zjednoczonych na jednego emeryta przypadać będzie 2,5 pracownika, we Francji 1,9, w Niemczech 1,6, we Włoszech zaś wskaźnik ten osiągnie 1,5[7] zaś w Polsce 1,9 po zmianie wieku emerytalnego, gdyby zmiany nie wprowadzono 1,3[8].
Ryzyka, z jakimi wiążą się systemy emerytalne [ edytuj | edytuj kod ]
Systemy emerytalne są obarczone wysokimi i trudnymi do przewidzenia rodzajami ryzyka:
ryzyko ekonomiczne – zdarzenia gospodarcze, które mogą wydarzyć się w przyszłości, mające znaczący wpływ na kształtowanie się cen i produkcji. Każde wahania się poziomu produkcji i cen mają znaczący wpływ na system emerytalny;
– zdarzenia gospodarcze, które mogą wydarzyć się w przyszłości, mające znaczący wpływ na kształtowanie się cen i produkcji. Każde wahania się poziomu produkcji i cen mają znaczący wpływ na system emerytalny; ryzyko demograficzne – zależy głównie od współczynnika dzietności, umieralności i innych zmiennych demograficznych, które silnie wpływają na system emerytalny zarówno w sposób pośredni – poprzez wpływ na poziom cen i poziom produkcji, co w kolejności wpływa na wysokość wpływów oraz zobowiązań, jak też w sposób bezpośredni – poprzez zasady przyjęte w konstrukcji danego systemu emerytalnego;
– zależy głównie od współczynnika dzietności, umieralności i innych zmiennych demograficznych, które silnie wpływają na system emerytalny zarówno w sposób pośredni – poprzez wpływ na poziom cen i poziom produkcji, co w kolejności wpływa na wysokość wpływów oraz zobowiązań, jak też w sposób bezpośredni – poprzez zasady przyjęte w konstrukcji danego systemu emerytalnego; ryzyko polityczne – niepewność polityczna ma wpływ na różne programy emerytalne, ponieważ ich prawidłowe funkcjonowanie zależy od stabilności i efektywności polityki państwa[9].
Dodatkowo fundusze emerytalne niezależnie od powyższych, ogólnych, rodzajów ryzyka narażone są również na:
ryzyko zarządzania – może ukazywać się poprzez brak odpowiednich kompetencji osób zarządzających danym funduszem lub malwersacji finansowych, których uczestnicy funduszu nie są w stanie monitorować;
– może ukazywać się poprzez brak odpowiednich kompetencji osób zarządzających danym funduszem lub malwersacji finansowych, których uczestnicy funduszu nie są w stanie monitorować; ryzyko inwestycyjne – fluktuacje rynkowe mające wpływ na papiery wartościowe w postaci których lokowane są zasoby finansowe funduszu emerytalnego;
– fluktuacje rynkowe mające wpływ na papiery wartościowe w postaci których lokowane są zasoby finansowe funduszu emerytalnego; ryzyko długowieczności – środki zgromadzone przez uczestnika funduszu mogą okazać się niewystarczające do wypłacania świadczenia aż do jego śmierci;
– środki zgromadzone przez uczestnika funduszu mogą okazać się niewystarczające do wypłacania świadczenia aż do jego śmierci; ryzyko rynkowe – wartość zgromadzonych środków może być zależna od stopy zwrotu z aktywów zainwestowanych przez instytucję ubezpieczeniową[10].
Wiek emerytalny [ edytuj | edytuj kod ]
Osobny artykuł: Wiek emerytalny.
Wiek przechodzenia na emeryturę w przypadku kobiet najniższy jest w Rosji, Białorusi i Ukrainie (55 lat), najwyższy w Norwegii (67 lat) i Wielkiej Brytanii (68 lat). W przypadku mężczyzn najniższy wiek obowiązuje w Rosji, Białorusi i Ukrainie (60 lat), najwyższy również w Norwegii (67 lat) i Wielkiej Brytanii (68 lat).
키워드에 대한 정보 system repartycyjny wady i zalety
다음은 Bing에서 system repartycyjny wady i zalety 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 System emerytalny w Polsce | Co robić, aby utrzymać poziom życia na emeryturze?
- system emerytalny w polsce
- system emerytalny w polsce 2019
- emerytury w polsce
- system emerytalny a demografia
- wysokość emerytur
- zus
- zakład ubezpieczeń społecznych
- pierwszy filar
- drugi filar
- trzeci filar
- ofe
- II filar
- III filar
- reforma systemu emerytalnego
- pracownicze plany kapitałowe
- ike
- ikze
- prostaekonomia
- prosta ekonomia
System #emerytalny #w #Polsce #| #Co #robić, #aby #utrzymać #poziom #życia #na #emeryturze?
YouTube에서 system repartycyjny wady i zalety 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 System emerytalny w Polsce | Co robić, aby utrzymać poziom życia na emeryturze? | system repartycyjny wady i zalety, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
