당신은 주제를 찾고 있습니까 “swoją być lokalnym można patriotą kochać ojczyznę jednocześnie i dużą – Armia cieni atakuje Rosjan! Partyzanci podczas ofensywy – płk Dariusz Dachowicz i Piotr Zychowicz“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.khunganhtreotuong.vn/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 HISTORIA REALNA 이(가) 작성한 기사에는 조회수 327,974회 및 좋아요 12,859개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
swoją być lokalnym można patriotą kochać ojczyznę jednocześnie i dużą 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Armia cieni atakuje Rosjan! Partyzanci podczas ofensywy – płk Dariusz Dachowicz i Piotr Zychowicz – swoją być lokalnym można patriotą kochać ojczyznę jednocześnie i dużą 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Wybuchające samochody, eliminacje kolaborantów, zerwane mosty i zniszczone linie kolejowe. Płonące magazyny z bronią. To efekt działań ukraińskich partyzantów. Armia Cieni walczy za liniami wroga i sprawia, że Rosjanie nie mogą czuć się bezpiecznie. Jak to zostało zorganizowane? Skąd partyzanci mają broń? Jakie cele sobie stawiają? Jak pomogli ofensywie? Pytania te zadałem najlepszemu możliwemu ekspertowi – płk. Dariuszowi Dachowiczowi, byłemu oficerowi „Grom” i dowódcy 1. Pułku Specjalnego Komandosów. Bardzo ciekawy odcinek!
Partnerem kanału jest SPEAKLY!
SPEAKLY to potężny program do nauki języków. Sprawdź już dziś!
https://speakly.app.link/Speakly
Plan roczny z rabatem 60%!
Partnerem kanału Historia Realna jest KFD – polski producent zdrowej żywności i suplementów diety. Super! Razem przeniesiemy góry! 🙂 💥💥💥
Suplementy KFD: https://sklep.kfd.pl
Produkty widoczne w odcinku: https://sklep.kfd.pl/szukaj?controller=search\u0026s=HR100
Kup kubek Historii Realnej z czołgiem Leopard:
https://historiarealna.pl/pl/p/Kubek-Leopard/59
Sprawdź naszą księgarnię internetową i sklep:
https://www.historiarealna.pl
Razem z Fundacją Zarys zbieramy na ciężarówkę z pomocą medyczną dla Ukrainy! 🇵🇱🇺🇦👍
https://fundacjazarys.pl/
Wspieramy akcję Legimi „Czytamy dla Ukrainy”!🇵🇱🇺🇦👍
Za każdą pobraną książkę z bezpłatnej kolekcji Legimi przekaże 10 zł Fundacji Zarys na rzecz działalności dla Ukrainy.
https://www.legimi.pl/czytamydlaukrainy/
Wesprzyj Historię Realną na Patronite. Zostań naszym patronem.
https://www.patronite.pl/historiarealna
Kup książkę Jacka Bartosiaka i Piotra Zychowicza „Nadchodzi III wojna światowa” :
Okładka miękka:
https://www.empik.com/nadchodzi-iii-wojna-swiatowa-bartosiak-jacek-zychowicz-piotr,p1283305211,ksiazka-p
Okładka twarda:
https://www.empik.com/nadchodzi-iii-wojna-swiatowa-bartosiak-jacek-zychowicz-piotr,p1283388384,ksiazka-p
Audio-book:
https://audioteka.com/pl/audiobook/nadchodzi-iii-wojna-swiatowa
E-Book:
https://www.publio.pl/nadchodzi-iii-wojna-swiatowa-jacek-bartosiak,p931332.html
Obserwuj Piotra Zychowicza na:
FB: https://www.facebook.com/ZychowiczPiotr
Twitter: https://twitter.com/PiotrZychowicz
Instagram: https://www.instagram.com/piotr_zychowicz/
Wszystkie książki Piotra Zychowicza do kupienia na:
https://www.rebis.com.pl/
swoją być lokalnym można patriotą kochać ojczyznę jednocześnie i dużą 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
historia Ułóż zdania z podanych wyrazów. swoją – Zaliczaj.pl
Zadanie: historia ułóż zdania z podanych wyrazów swoją Rozwiązanie: można być jednocześnie lokalnym patriotą i kochać swoją ojczyznę.
Source: www.zaliczaj.pl
Date Published: 8/13/2022
View: 5623
Pomóżcie ! Ułóżcie zdanie z tego : swoją , być , lokalnym , można …
Pomóżcie ! Ułóżcie zdanie z tego : swoją , być , lokalnym , można , patriotą , kochać , ojczyznę , jednocześnie , i , dużą . BŁAGAM !
Source: kudo.tips
Date Published: 10/26/2022
View: 1161
jak mam ułożyć z tego zdanie? swoją,być,lokalnym,można,patriotą …
Być lokalnym patriotom można kochać jednocześnie dużą i swoją ojczyznę. (nie jestem pewien). heart outlined. Dziękuję 2.
Source: zadane.pl
Date Published: 5/13/2021
View: 7359
Patriotyzm. Czy może być nowoczesny i co to znaczy? – Artykuł
Co można zrobić, żeby być jednocześnie patriotą i obywatelem … Obywatel Europy powinien być patriotą, cenić swoją (małą i dużą) ojczyznę, …
Source: publicystyka.ngo.pl
Date Published: 3/20/2021
View: 7210
Jak współcześnie uczyć dzieci patriotyzmu? – Dziecko
Wielu rodzicom wydaje się, że to właśnie tam powinien być kształtowany w. … Patriota szanuje swoją małą ojczyznę – rodzinę, nauczycieli, …
Source: dziecko.trojmiasto.pl
Date Published: 10/20/2021
View: 8905
Patriotyzm – dk. Jacek Jan Pawłowicz
W ścisłym znaczeniu patriotyzm (łac. patria = ojczyzna, gr. patriotes) jest to … jest kochanie tylko swojej ojczyzny, nienawząc jednocześnie innych.
Source: www.pawlowicz.opoka.org
Date Published: 11/10/2021
View: 1421
주제와 관련된 이미지 swoją być lokalnym można patriotą kochać ojczyznę jednocześnie i dużą
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Armia cieni atakuje Rosjan! Partyzanci podczas ofensywy – płk Dariusz Dachowicz i Piotr Zychowicz. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 swoją być lokalnym można patriotą kochać ojczyznę jednocześnie i dużą
- Author: HISTORIA REALNA
- Views: 조회수 327,974회
- Likes: 좋아요 12,859개
- Date Published: 최초 공개: 2022. 9. 13.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=Pq6MBoWOsZA
historia Ułóż zdania z podanych wyrazów. swoją,…
Podobne materiały
Przydatność 70 % Zdania złożone Zdania złożone Zdania współrzędne Zdania współrzędne łączne (spójniki: i, oraz, a, ani, to – to, tudzież) _______ _ _ _ _ _______ Zdania współrzędne rozłączne (spójniki: albo, czy, lub, bądź) ______>______ Zdania współrzędnie przeciwstawne (spójniki: ale, a, bez, jednak, zaś, natomiast, czyli, to jest) _____>____>
Przydatność 60 % Części zdania CZĘŚCI ZDANIA- podmiot, orzeczenie, dopełnienie, przydawka i okolicznik. METRYCZKA ORZECZENIA Do czego służy ta część zdania? Wyraża czynność lub stan podmiotu. Jak szukać orzeczenia? Pytaj tak jak o czasownik: co robi? w jakim jest stanie? co się z nim dzieje? Przykłady orzeczeń: Ula odrobiła lekcje. Obraz wisi na ścianie. Wyróżnisz: -Orzeczenie czasownikowe,…
Przydatność 65 % Części zdania Dopełnienie – część zdania, określa czasownik (czasem przymiotnik lub przysłówek), odpowiada na pytania przypadków zależnych (wszystkich oprócz mianownika) Przydawka – jest określeniem rzeczownika, odpowiada na pytania: jaki? który? ile? czyj? czego? z czego? Okolicznik – część zdania, określa czasownik (czasem przymiotnik lub przysłówek). Typy okoliczników:…
Przydatność 80 % Części zdania CZĘŚCI ZADNIA ORZECZENIE Czasownikowe – forma osobowa czasownika lub nieosobowa zakończona na –no lub -to. Zrobisz to jutro rano. Zebranie zakończono o czwartej. Imienne – składa się z łącznika (być, stać się, zostać) oraz orzecznika (rzeczownik, przymiotnik, zaimek lub inne) Zostanę reżyserem. Marysia jest przebiegła. PODMIOT Rzeczownik lub…
Patriotyzm. Czy może być nowoczesny i co to znaczy?
Czym jest patriotyzm?
Patriotyzm to miłość do ojczyzny – najpierw jednak powinniśmy się zastanowić nad tym, co każdy z nas rozumie pod pojęciem ojczyzny. Czy jest to kraj naszych rodziców, czy może rodzinne ziemie, albo pewne wartości, dziedzictwo, które jest nam szczególnie bliskie?
Dla mnie patriotyzm to głęboki szacunek i solidarność z ludźmi, z którymi wspólnie tworzymy pewną społeczność – zarówno tymi, którzy żyją obok nas, jak i z tymi, którzy żyli wcześniej i będą żyć po nas. Jeśli staramy się szanować to, co wspólnie budujemy, wtedy nie będziemy się wzajemnie oszukiwać, doprowadzać do kłótni czy rozłamów, ale będziemy razem patrzeć w przyszłość i dążyć do tego, by była ona jak najpiękniejsza.
Gdzie przebiega granica między patriotyzmem a nacjonalizmem?
Niektórzy mają problemy z odróżnieniem szczerego uczucia (wręcz postawy) od fascynacji lub chorobliwej obsesji. Jeśli patriotyzm jest dla mnie miłością i szacunkiem, to mogę sobie wyobrazić sytuację, w której nacjonalizm porównałbym do napastliwego manifestowania własnego uwielbienia dla ojczyzny. Znów posługując się porównaniem – jeżeli kogoś szczerze kochamy, to zależy nam na tej osobie, jesteśmy bezinteresowni, troskliwi, nawet wówczas, kiedy kochana osoba nas zrani lub okaże się, że jest inna niż sobie na początku wyobrażaliśmy – chcemy być blisko, poznawać się coraz bardziej i lepiej rozumieć.
Postawa analogiczna do nacjonalizmu zaczęłaby się wówczas, kiedy ponad dobro i zrozumienie drugiej osoby zaczęlibyśmy stawiać nasze wyobrażenie o niej i o tym, co jest dla niej dobre. Co więcej, niezależnie czy ta osoba czy ktoś z otoczenia chciałby zaprotestować i powiedzieć, że tak naprawdę jest inaczej, to uparcie staralibyśmy się wszystkich przekonać do własnej racji. Bo nacjonalizm to uczucie żywione wobec wyobrażenia, jakiegoś stworzonego w naszej głowie ideału. Stąd też prowadzi on do poczucia, że ów idealny, wyobrażony naród jest lepszy od innych narodów.
Jest to uczucie niezwykle gorące, sprawia, że ktoś jest w stanie wskoczyć w ogień z imieniem ojczyzny na ustach i nawet oddać w jej obronie życie – ale często zdarza się, że ta ojczyzna wcale nie wymagała naszego poświęcenia, ani nikt jej nie zagrażał. Jedyne zagrożenia istnieją w głowie nacjonalistów i walczą oni o to, by inne osoby przyjęły te same wyobrażenia i dzieliły podobne wartości, bo boją się, że różnice zdań mogłyby załamać jedność narodu.
Jaki jest współczesny, polski patriotyzm, a jaki powinien być?
Współczesny polski patriotyzm ma bardzo różne oblicza, chyba nie podjąłbym się zidentyfikowania ich wszystkich, bo one zależą od tego, jak rozumiemy to pojęcie. Ja uważam, że patriotyzm powinien przede wszystkim budować poczucie solidarności z naszymi sąsiadami, zrozumienie dla mechanizmów, jakie rządzą społecznościami oraz wysiłek, by budować przyszłość w pokoju i zgodzie.
Jak być patriotą na poziomie lokalnym, a jak na poziomie globalnym?
To niczym się nie różni, patriotyzm to postawa, którą prezentować możemy każdego dnia w wielu kontekstach. Miłość do tego, co wspólnie budujemy na istniejącym już fundamencie i szacunek dla innych. Ludzie wyrabiają sobie zdanie na temat całych grup na podstawie swoich indywidualnych doświadczeń. Jeśli pozna mnie ktoś, kto nigdy wcześniej nie znał kogoś z Lublina, to z dużym prawdopodobieństwem kiedy będzie myślał „w tym mieście żyją tacy ludzie”. Więc np. jeśli będę otwarty i gościnny, wówczas taki obraz „Lubelaków” powstanie w jego głowie.
Podobnie, jeżeli jakiś obcokrajowiec spotyka jakichś Polaków, to na podstawie ich zachowania wyrabia sobie zdanie na temat tego, jak wygląda cały nasz naród. Zatem według mnie postawa patriotyczna przejawia się w każdym naszym zachowaniu. Patriotyzm kojarzy mi się z „budowaniem” – niezależnie czy poprzez dbanie o własne otoczenie, szerzenie dobrego imienia ojczyzny, płacenie biletów i podatków, pomaganie potrzebującym, czy troskę o dziedzictwo kulturowe.
Jak rozbudowane społeczeństwo obywatelskie wpływa na kształtowanie się postaw patriotycznych?
Rozbudowane społeczeństwo obywatelskie to rozbudowana sieć relacji międzyludzkich. Im więcej osób znamy, współpracujemy z nimi, rozmawiamy, ścieramy się światopoglądowo, staramy się szukać kompromisów – tym lepiej rozumiemy nasze małe i duże ojczyzny. W kontakcie z innymi możemy uczyć się tego, co jest dobre oraz obserwować, jakie działania prowadzą do negatywnych skutków.
Poza tym społeczeństwo obywatelskie rozumiem także jako naukę tego, jaki wpływ możemy mieć na nasze otoczenie, w obrębie jakich ram się poruszamy i na ile jesteśmy odpowiedzialni za nasze działania. Wszystkie te wyznaczniki w moim mniemaniu sprzyjają rozwojowi postaw patriotycznych, ponieważ pozwalają nam lepiej rozumieć to, co nas otacza.
Co można zrobić, żeby być jednocześnie patriotą i obywatelem Europy?
Moją ojczyzną jest wieś Jarosławiec, w której dorastałem jako dziecko, miasteczko Bełżyce, gdzie spędzałem czas młodzieńczy, Lublin, w którym stawiam swoje kroki jako dorosła osoba i w którym mieszkam z pełną świadomością jego zalet i wad.
Moją ojczyzną jest też Polska jako kraj moich krewnych, czasem mi bliskie, a czasem niezrozumiałe dziedzictwo kulturowe oraz język, w którym myślę i formułuję swoje marzenia i troski.
Moją ojczyzną jest także Europa, ponieważ żaden kraj nie żyje w oderwaniu od swoich sąsiadów i będąc Polakiem lepiej rozumiem mentalność obywateli innych krajów europejskich niż np. afrykańskich.
Co więcej – moją ojczyzną jest także cały świat, bo kiedy myślę o byciu patriotą, zastanawiam się nad tym, czy moje dzieci będą żyły na świecie zdominowanym przez wojny i zanieczyszczenie środowiska, czy może jako mieszkaniec tej planety nie powinienem również zatroszczyć się o przyszłość całego globu.
Dla mnie nie ma różnicy między byciem patriotą lokalny, krajowym czy globalnym. Bo miłości i szacunku do własnego miasta czy kraju wcale nie muszę narzucać innym osobom. Mogę starać się dbać o ich interes w taki sposób, w którym nie będę szkodził komuś z innego miasta czy kraju. Takie założenie wymaga jednak bardzo głębokiej chęci dialogu oraz empatii.
W różnych sytuacjach mój patriotyzm lokalny może być silniejszy od globalnego, ale koniec końców nie jestem w stanie sobie wyobrazić sytuacji, w której dobro mojego miasta postawiłbym tak wysoko, by działać na niekorzyść mojego państwa, lub dla osiągnięcia jakiegoś celu dającego profity Polsce, postanowiłbym zaszkodzić środowisku Europy.
W moim wyśnionym świecie patrioci to ludzie, którzy sprawują rządy w krajach i samorządach, by wspólnie budować lepszą przyszłość, a są wybierani przez innych patriotów, którzy regularnie sprawdzają czy rzeczywiście tak się dzieje. Zdaję sobie sprawę, że aby to osiągnąć, potrzeba lat edukacji i rozbudowanych rozmów na wielu szczeblach decyzyjnych, ale próbuję wierzyć, że jest to możliwe.
Jesteśmy ludźmi – rozszczepiamy atomy, wysyłamy statki kosmiczne poza orbitę planety i walczymy z każdą przeciwnością losu. Każdy z nas jest dziedzicem i dziedziczką tysiącleci pracy naszych przodków nad tym, by budować nasz świat. Szanujmy tę pracę i myślmy o wspólnej przyszłości. Chyba stać nas na to, żeby nauczyć się, że patrioci to ci, którzy budują wokół siebie coraz szersze kręgi przyjaciół, a nie ci, co szukają wszędzie wrogów i uważają się za lepszych od innych.
Jak współcześnie uczyć dzieci patriotyzmu?
“Kto ty jesteś? Polak mały” – chyba każdy kiedyś uczył się tego wierszyka w szkole. Wielu rodzicom wydaje się, że to właśnie tam powinien być kształtowany w najmłodszych stosunek do własnego kraju. Jednak jak wiadomo, dzieci najlepiej rozumieją, kiedy pokazuje się im przykłady ze świata, w którym na co dzień się poruszają. Dla najmłodszych rodzina to właśnie ojczyzna. Dlatego warto wykorzystać to i dawać dziecku dobry przykład. W jaki sposób powinniśmy więc rozmawiać z nimi też o patriotyzmie?
Imprezy z okazji Dnia Niepodległości
– Z moimi uczniami zajmowaliśmy się w piątek tematem: “Patriotyzm – jak dzisiaj być patriotą?”. Wszyscy zgodnie twierdzili, że bycie patriotą w dzisiejszych czasach nie jest łatwe, ale zawsze ważne jest to, co w sercu i w głowie. Współczesny patriota musi być człowiekiem otwartym, tolerancyjnym, dbającym o środowisko, znającym historię, stanowiącą jeden z najistotniejszych elementów scalających naród, kultywującym tradycje. Patriota szanuje swoją małą ojczyznę – rodzinę, nauczycieli, koleżanki i kolegów, miasto, w którym mieszka, tworząc tym samym świat oparty na podstawowych i jednocześnie najważniejszych wartościach. Bardzo ciekawe były wypowiedzi uczniów, którzy często reprezentują Polskę w międzynarodowych zawodach. Opowiadali o tym, jakie uczucia towarzyszą w momencie zwycięstwa i czy wtedy myślą o kraju – mówi o zajęciach w szkole Karolina Lange-Wyszyńska, nauczycielka języka polskiego w Sopockiej Akademii Tenisowej.
Patriotyzm – troska o ojczyznę
Symbole narodowe
Poznawanie historii, języka i kultury
– W Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie staramy się pokazywać patriotyzm jako coś fajnego i codziennego. Wybicki jest tu świetnym przewodnikiem, a jego życie doskonałym przykładem. Ten gorący patriota ze wszystkich sił dbał o Rzeczpospolitą. Pokazujemy go zarówno jako twórcę Legionów Polskich we Włoszech i ich pieśni, ale również jako dobrego gospodarza inwestującego w rozwój majątku, ekonomistę (był autorem jednej z pierwszych prac o wprowadzeniu pieniądza papierowego), publicystę czy autora oper i dramatów. Nade wszystko gorącego patriotę, któremu staramy się nie tworzyć spiżowego pomnika, ale ukazywać żywego człowieka. Zasady te przybliża wystawa “Symbole Niepodległej”, która skupia się na ukazaniu procesu odzyskiwania niepodległości i tworzenia symboliki odrodzonej Polski. Bardzo ważna jest dla nas część wystawy, gdzie prezentujemy różnicę pomiędzy flagą, flagą z godłem a banderą – bardzo często mylonymi i stosowanymi niezgodnie z zasadami. Wiedzę o symbolach narodowych przekazujemy również w formie warsztatów, gdzie przedstawiona zostaje historia Orła Białego, a uczestnicy mają możliwość wykonania wspólnie flagi czy kokard narodowych – mówi Przemysław Rey – kurator Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie.
Zwiedzajcie i poznawajcie swój kraj
Uczestnictwo w świętach narodowych
– Dla podkreślenia rangi obchodów 101 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości z pokładu historycznego niszczyciela OM ORP “Błyskawica” zostanie oddany świąteczny salut składający się z 21 salw armatnich. W tym szczególnym dniu zapraszamy do bezpłatnego zwiedzania Muzeum Marynarki Wojennej oraz historycznego niszczyciela Okrętu-Muzeum ORP “Błyskawica” – zaprasza Iwona Krysiewicz, Specjalista ds. edukacji.
4
Lektury na temat patriotyzmu
12
Słynny już “Katechizm młodego Polaka” Władysława Bełzy powstał w 1900 roku. Przez ostatni wiek zmieniło się jednak postrzeganie patriotyzmu, dlatego aby nie kojarzył się on dzieciom dość drastycznie z powinnością “oddawania życia” czy z też nudnymi szkolnymi akademiami, powinniśmy patriotyczne treści przekazywać pociechom w bardziej przystępny sposób. Dzieci najlepiej poznają świat poprzez zabawę, ciekawe historie z książek, filmów i opowiedziane przez dorosłych, dlatego w ten sposób warto również mówić im o patriotyzmie., bo może być różnorodnie definiowany i postrzegany. Czy to rodzaj wspólnotowości, nasza tradycja i historia, które nas łączą, a może wartości, takie jak demokracja, wolność i praworządność? A może ważniejsze jest współuczestnictwo na co dzień w małych społecznościach, w działaniu na dobro kraju?Bez względu na to, czy czujecie się patriotami, czy nie, czy chodzicie na marsze i parady, wieszacie flagi podczas świąt narodowych, czy nie praktykujecie tych zwyczajów,, jak ją rozumiecie, a tych może być wiele. Nasza troska o ojczyznę może bowiem objawiać się na różne sposoby, m.in. poprzez dbanie o rozwój kraju, ale i swój własny, o tradycję, kulturę, język ojczysty.W czasach otwartych granic, w świecie globalnej wioski nasz patriotyzm objawia się oczywiście inaczej niż sto czy dwieście lat temu. Dlatego warto dzieciom uświadomić tę różnicę poprzez opowieść o naszej historii, o utracie i dążeniu do odzyskania niepodległości. Ale i o tym, jak dziś postrzegamy zaangażowanie w życie naszego kraju. Że, a może to być zarówno chodzenie na wybory, płacenie podatków, jak i kasowanie biletu w komunikacji miejskiej, niezaśmiecanie otoczenia, szanowanie siebie nawzajem, pomaganie innym, dbanie o wspólne przestrzenie tj. klatka schodowa czy plac zabaw albo szanowanie przyrody, sprzątanie po psie czy segregowanie śmieci.Być może wasze dziecko zna polskie symbole narodowe -, jednak warto się wspólnie zastanowić nad tym, skąd się one wzięły. Dlaczego barwy naszej flagi to czerwień i biel, co znajduje się w herbie Polski, dlaczego i kiedy hymn śpiewamy na baczność? Odpowiadając sobie i dzieciom na te pytania, sięgniemy przy okazji po kawałek historii naszego kraju.Naukę symboli narodowych z najmłodszymi najlepiej odbyć poprzez- nauka wszystkich zwrotek na pewno przyda się też i wielu dorosłym. Wytłumaczcie przy tej okazji sens zawartych tam słów. Można też wykonać razemtj. zrobienie lub uszycie flagi, narysowanie lub pokolorowanie herbu. Jeśli wasze dzieci lubią wyklejanki, rysowanie, malowanie itp., to warto z nimi wykonać więcej prac – np. z mapą Polski, gdzie możecie pokazać podział na regiony, województwa, wspólnie zaznaczyć lub wykleić zdjęcia największych miast i narysować rzeki., dlatego warto wybrać się do miejsc, gdzie tę historię można poznać inaczej niż z podręczników czy opowieści, np. do. Możecie również zatrzymać się pod jakimś ważnymw mieście np. króla lub polityka czy odwiedzići przy tej okazji powiedzieć kilka słów o tym miejscu i osobie, jaka jest z nim związana. Takimi małymi krokami przybliżycie pociechom dzieje kraju bardziej efektywnie niż ze szkolnego podręcznika.Przy okazji można opowiedzieć lub poczytać o ciekawych postaciach i ich losach: o naszych. Warto sięgać po książki przybliżające postaci historyczne, pokazywać obrazy i inne formy sztuki, ale i poznawać wspólnie literaturę i język ojczysty poprzez czytanie wierszy, piosenek, legend, bajek i innych.Warto z dziećmi odwiedzić zarówno nowoczesne muzea, takie jakczyw Gdańsku, które przedstawiają najnowszą historię Polski, jak i te bardziej tradycyjne, jak, oddział gdańskiego Muzeum Narodowego , w którym zobaczyć można do końca roku wystawę, prezentującą ponad 500 obiektów, takich jak: orły państwowe i mundurowe, ryngrafy, flagi, bandery, sztandary czy biżuteria patriotyczna.Pokochać ojczyznę można przede wszystkim poznając ją i podziwiając jej piękno, a to najlepiej zrobić poprzez. Nawet odwiedzając pobliskie miejscowości, region, województwo, a potem dalsze zakątki Polski. Dzięki takim wyprawom możemy nie tylko zwiedzić wiele ciekawych miejsc, poznać ważne dla historii Polski miasta i ich zabytki, ale i zobaczyć różnorodność krajobrazu i polskiej przyrody (góry, jeziora, lasy, pola, wzgórza, morze), a także osobiście się przekonać, że Polska to nasz wspólny dom.Ciekawe także mogą być. Globus, mapy, atlasy – to wszystko przyda się do takiej lekcji geografii Polski. Każda okazja do dowiedzenia się czegoś nowego o naszym kraju będzie dla dzieci ciekawa, dlatego warto to wykorzystać i przy tej okazji wspólnie zaplanować kolejną dalszą podróż (gdzie jedziemy, co można tam zwiedzić) lub krótką wycieczkę w okolice.Wydarzenia codzienne mogą być przejawem patriotyzmu, ale podczas świąt narodowych możemy bardziej podkreślić nasz związek z Polską np.na Święto Niepodległości i podczas innych świąt państwowych lub wydarzeń ważnych dla naszego kraju jak np. te sportowe (mistrzostwa, olimpiady, itp.).Świętować można na swój sposób – jeśli nie lubicie tłumów, zawsze można wybrać się do jakiejś instytucji np. do teatru lub muzeum właśnie.Również gdyńskiebędzie czynne wyjątkowo w poniedziałek, 11 listopada, a wystawa stała zostanie udostępniona odwiedzającym 11 listopada, w godzinach 12:00 – 20:00, bezpłatnie.Z kolei w Sopocie 11 listopada wobejrzeć można spektakl w wykonaniupt.na podstawie książki”Damy, dziewuchy, dziewczyny” z wykorzystaniem ilustracji autorstwa. Spektakl w formie musicalowej opowiada o silnych, zdeterminowanych i utalentowanych kobietach, bez których współczesna Polska wyglądałaby inaczej, tj.:i innych.Nie ma to jak dobra, wartościowa książka, dlatego zachęcam jeszcze ponadto do lektury pozycji bardziej współczesnych niż wspomniany na początku “Katechizm…”. Oto wybrane przeze mnie i polecane wydawnictwa:Joanny Bachanek (znaczenie symboli narodowych, legendy, wiedza na temat regionów, strojów ludowych, kuchni, atrakcji turystycznych, ważnych wydarzeń z historii naszego kraju oraz sylwetki wybitnych Polaków), wyd. MAC EdukacjaWioletty Piaseckiej (bohaterem jest Ignacy Jan Paderewski: pianista, kompozytor, działacz niepodległościowy, mąż stanu i polityk. To historia niezwykłego chłopca, który miał tylko dwa marzenia: być kimś i zrobić coś dla Polski), wyd. Niko,(czym jest patriotyzm i co współcześnie oznacza bycie patriotą), wyd. Wilga,Zofii Staneckiej, (sześć wesołych opowiastek o polskich świętach narodowych i państwowych, wzbogaconych przystępnymi informacjami historycznymi), wyd. Egmont,Michała Rusinka (wyjątkowa książeczka z wierszykami patriotycznymi w zupełnie nowej odsłonie przystępniejszej dla współczesnego dziecka), wyd. Znak emotikon,Joanny Olech, wyd. Wytwórnia (o patriotyzmie inaczej: lekko, nowatorsko i na dziecięcą miarę, odwołuje się do idei społeczeństwa obywatelskiego, wzajemnego szacunku, ekologii, tolerancji i zaangażowania na rzecz kraju). To tylko wybrane tytuły.
Patriotyzm
Patriotyzm, jako podstawa ładu społecznego w nauczaniu Kościoła katolickiego
W dobie jednoczącej się Europy, przenikania się kultur i migracji ludności zanika – niestety – jedno z najszlachetniejszych uczuć, jakim jest „patriotyzm”. Coraz częściej ustępuje on miejsca nowym, rodzącym się tu i ówdzie nacjonalizmom lub kosmopolityzmowi. Zjawisko to zatacza coraz szersze kręgi zwłaszcza wśród młodych pokoleń. Tymczasem patriotyzm jest czynnikiem niezbędnym dla funkcjonowania narodu i państwa. Jest podstawą jego ładu społecznego, gdyż patriotyzm jest kategorią nakierowaną na dobro wspólne, nie na własne egoistyczne cele. Bez troski o dobro wspólne, każda społeczność szybko się dezintegruje i rozpada. I dlatego zadaniem państwa i Kościoła jest budzić patriotyzm w duszach młodych pokoleń we współczesnym świecie, także patriotyzm młodych Ukraińców.
W związku z powyższym „patriotyzm”, jako norma etyczna i moralna, zajmuje szczególne miejsce w nauczaniu Kościoła katolickiego. Nauczanie to swoimi korzeniami sięga czwartego przykazania Dekalogu: „Czcij ojca swego i matkę swoją”. Nakazuje ono czcić i szanować nie tylko biologicznych rodziców, ale posiada także szerszy kontekst, nakazuje miłować swoją ojczyznę, która także jest naszą matką.
Zanim zostanie przedstawione nauczanie Kościoła katolickiego w omawianej kwestii, zachodzi potrzeba zdefiniowania samego pojęcia „patriotyzm”.
Definicja „patriotyzmu”
Najgłębszymi korzeniami patriotyzmu jest poczucie więzi z rodziną, rodem i całą ludzkością. Początkowo patriotyzm miał wymiar biologiczno-duchowego pochodzenia od konkretnych ludzi, miejsca urodzenia, ziemi, kultury, języka, kultu religijnego, co miało wymiar bardzo lokalny. Dziś nazywamy to „małą ojczyzną”.
W ścisłym znaczeniu patriotyzm (łac. patria = ojczyzna, gr. patriotes) jest to postawa szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęć ponoszenia za nią ofiar. To stawianie dobra ojczyzny ponad własne dobro i wypełnianie obowiązków zapisanych w konstytucji danego państwa. Charakteryzuje się on też gotowością do poświęcenia dla dobra ojczyzny własnego zdrowia a nawet życia. Patriotyzm to również umiłowanie i pielęgnowanie narodowej tradycji, kultury, religii czy języka.
Cechami prawdziwego patrioty jest umiłowanie własnej ojczyzny i narodu. Miłość ta może być realizowana w różnoraki sposób poprzez np. kultywowanie tradycji, oddawanie czci bohaterom narodowym i pamięć o nich, jak i również działania na rzecz danej społeczności; uczestnictwo w wyborach, czy też świadomą postawę obywatelską.
Patriotyzm wiąże się także z poszanowaniem i tolerancją dla innych narodów, które zamieszkują terytorium danego państwa, wraz z ich kulturą i tradycjami. W konsekwencji mamy kilka podstawowych rodzajów patriotyzmu: narodowy, państwowy, cywilizacyjny, a nawet i religijny.
1. Patriotyzm narodowy jest to poczucie szczególnej więzi z narodem, a więc z tą wspólnotą, do której się należy i z której się pochodzi, np. obywatele polscy narodowości ukraińskiej uważają się raczej za patriotów ukraińskich; Polacy w Ameryce, nawet w drugim i trzecim pokoleniu, uważają bardzo często naród polski za ojczysty; Żydzi żyjący w diasporze po całym świecie czują się przede wszystkim patriotami narodowości żydowskiej, nie zaś państwa ani nawet religii.
2. Patriotyzm państwowy jest to poczucie organicznej więzi z państwem, w którego obrębie leży „mała ojczyzna” i często może to być państwo wielonarodowe, jak Rzym, I Rzeczpospolita Polska, Rosja, USA. Ludzie różnych narodowości czują się Rzymianami, Ukraińcami, Amerykanami.
3. Patriotyzm cywilizacyjny, czyli poczucie więzi człowieka z całą cywilizacją pochodzenia i rozwoju. Na przykład Europejczyk jest patriotą cywilizacji łacińskiej. Oczywiście, patriotyzm cywilizacyjny czy kulturowy nie jest tak mocno emocjonalny jak np. narodowy.
4. Patriotyzm duchowo-religijny, czyli głębokie wiązanie się z religią lub Kościołem pochodzenia i wychowania, z wyznaniem ojców i dziadów, z ich obrządkiem, liturgią, obyczajami religijnymi.
Zaprezentowane wyżej wyżej rodzaje patriotyzmu mogą się wzajemnie przenikać i mieszać, decyduje przy tym pochodzenie i wychowanie człowieka, ale nie jest to bynajmniej proces mechaniczny. Decydująca jest wola i wybór samego człowieka, to on dokonuje wyboru jakie odniesienie uzna za podstawowe.
W każdym razie trzeba mocno podkreślić, że ojczyzna we właściwym znaczeniu to nie tylko: ziemia, okolica, rośliny, zwierzęta, klimat, ale przede wszystkim ludzie, którzy tworzą daną społeczność, a więc rodzice, rodzina, ród, krewni, nauczyciele, wychowawcy, grupy rówieśnicze, koleżeństwo, następnie większe wspólnoty, jak wspólnoty pracownicze, państwo, naród. Ci wszyscy ludzie zrodzili nas fizycznie, osobowościowo czy duchowo, wychowali, ukształtowali, także przez swoje zalety, wartości, idee, obyczaje, kulturę, język, sposoby życia, wierzenia. W zakres zaś patriotyzmu wysokiego wchodzą większe społeczności: naród, państwo, kultura, religia.
Patriotyzm a nacjonalizm i kosmopolityzm
Patriotyzm stoi w jawnej sprzeczności z nacjonalizmem i kosmopolityzmem. Patriotyzm cechuje się otwartością na inne narody, uznaniem ich prawa do suwerenności i niepodległości. Co więcej, patriotyzm zazwyczaj opiera się na pojęciu obywatela i na rozumieniu narodu w sensie kulturowo-politycznym, podczas gdy idee nacjonalistyczne często pojmują naród jako przede wszystkim etniczną wspólnotę krwi. Wydaje się jednak, że bardziej trafne jest przedstawianie patriotyzmu szowinizmowi, ponieważ oba pojęcia są związane z uczuciami, pierwsze z miłością do własnego narodu, drugie z nienawiścią do innych. Natomiast nacjonalizm jest wspólnym określeniem dla wielu doktryn politycznych.
Nacjonalizm (z łac. natio – naród) jest postawą społeczno-polityczną uznającą naród za najwyższe dobro w sferze polityki. Nacjonalizm uważa interes własnego narodu za nadrzędny wobec interesu jednostki, grup społecznych, czy społeczności regionalnych. Uznaje naród za najwyższego suwerena państwa, a państwo narodowe za najwłaściwszą formę organizacji społeczności, złączonej wspólnotą pochodzenia, języka, historii i kultury. Nacjonalizm przedkłada interesy własnego narodu nad interesami innych narodów, zarówno wewnątrz kraju (mniejszości narodowe lub etniczne) jak i na zewnątrz (narody sąsiednie) .
Szowinizm jest skrajną i wynaturzoną postacią nacjonalizmu. Samo wyrażenie pochodzi od nazwiska Chauvin, anegdotycznej postaci żołnierza napoleońskiego z komedii Eugene’a Scribe’a; bohater tej opowieści był fanatycznie i naiwnie oddany Napoleonowi.
W szerszym kontekście pojęcie to oznacza też wyolbrzymione, bezkrytyczne i niezreflektowane uczucie przywiązania do własnego narodu albo przywódcy oraz wyolbrzymianie ich zalet, a pomniejszanie lub zupełne negowanie ich wad, idące zazwyczaj w parze z równie przesadną i nieuzasadnioną nienawiścią do innych oraz uznawaniem prawa do ich podporządkowania sobie .
Tymczasem patriotyzm jest „złotym środkiem” między nacjonalizmem a kosmopolityzmem. Nacjonalizm ubóstwia swój naród, uważa go za jedyny, doskonały, wyłącznie godny szacunku i miłości. Najlepszymi przykładem w tym względzie był nacjonalizm niemiecki i sowiecki, który przerodził się z czasem w faszyzm i sowietyzm. W takim ujęciu ludzkość nie jest jedną wielką rodziną narodów, lecz służy tylko jako tło czy też tworzywo dla własnego narodu, który zresztą ma być całkowicie wolny od norm etyczno-moralnych, a zwłaszcza chrześcijańskich. Jest w tym coś niepojętego, jak mogły się ukształtować w nowożytnej cywilizacji tak głęboko przesiąknięte nacjonalizmem narody: niemiecki i sowiecki? Słusznie można przypuszczać, że u podstaw takich zjawisk leży walka z Bogiem i Jego przykazaniami, zwłaszcza przykazaniem miłości Boga i bliźniego.
Na przeciwległym biegunie w stosunku do nacjonalizmu i szowinizmu leży kosmopolityzm, który również kwestionuje pochodzenie narodów od Stwórcy, Boskie przykazanie miłości Ojca i Matki, a za bóstwo uważa naturę, przyrodę, kosmos lub jakąś ideę ludzkości. Jest tu też pogarda rzeczywistości macierzyńskiej i rodzicielskiej w imię anonimowej całości świata i odrzucania prawdy o Bogu jako dawcy życia. W efekcie ma istnieć tylko moje “ja” i wszechświat, nie ma rodziców, nie ma wspólnot ludzkich, nie ma nadrzędnych praw i norm, człowiek od nikogo nie zależy, jest wolnym obywatelem świata, bez przynależności do żadnego narodu czy kultury.
Jako podstawowy zarzut, jaki przeciwko patriotyzmowi wysuwają nacjonaliści i kosmopolici jest jego religijne pochodzenie i rzekomy brak związku z porządkiem natury. Przy tym głównie Kościół katolicki jest oskarżany o popieranie nacjonalizmu i szowinizmu, które są przyczyną waśni i sporów religijnych i narodowościowych. Jedni i drudzy, nacjonaliści i kosmopolici, próbują też wmawiać społeczeństwom, że patriotyzm nie jest „naukowy”, naukowe są natomiast albo nacjonalizm czy rasizm (Rosenberg), albo kosmopolityzm czy internacjonalizm (Trocki). Tymczasem patriotyzm nie jest rzeczą samej teologii, lecz ma genezę czysto naturalną, a teologia jedynie go wzmacnia. Świadczy o tym to, że patriotyzm jest przedmiotem badań wielu dziedzin naukowych takich jak: historia, psychologia, socjologia, politologia, pedagogika, podczas gdy teorie nacjonalizmu i kosmopolityzmu nie mają nic wspólnego z nauką, lecz są ideologiami czy wprost niedorzeczną propagandą. Trzeba natomiast przyznać, że Kościół, zwłaszcza katolicki, wspiera nauki świeckie w tym względzie. Kościół i jego nauczanie pokazuje, że zwalczanie właściwego patriotyzmu ma korzenie ateistyczne: neguje Boga jako Dawcę życia, godzi w miłość do człowieka, zwłaszcza w miłość rodzinną i etykę ogólnoludzką i wreszcie prowadzi do ubóstwienia człowieka jako jedynego „pana” życia i śmierci.
Miłość ojczyzny w nauczaniu Kościoła katolickiego
W Piśmie Świętym odnajdujemy liczne fragmenty potwierdzające wielką miłość Ludu Wybranego – Izraela do swojej ojczyzny. Utrata ziemi ojczystej, wieloletnia niewola babilońska a potem okupacja rzymska ukazały, jak bardzo są przywiązani do ziemi przodków. Księga Judyty i Estery wychwalają bohaterskie czyny tych kobiet w służbie ojczyzny. Psalmy są wyrazem uwielbienia dla Jerozolimy oraz prośby o pokój i dostatek dla jej mieszkańców. Swoją miłość do ojczyzny uzewnętrznił także sam Chrystus, gdy zapłakał nad Jerozolimą znając, to co miało się z nią stać w przyszłości (zob. Łk 19,41-44).
Solidna podstawę do uznania patriotycznej postawy za cenę chrześcijańską znajdujemy w nauce i postępowaniu św. Pawła. Przykład jego życia zasługuje na tym większą uwagę, że po swoim nawróceniu porzuca on szowinizm narodowo-religijny i zwraca się ku innym narodom, nie zrywając jednak więzi miłości ze swoją ojczyzną, nadal odnosi się doń z miłością i gotowy jest na największe dlań ofiary .
Podstawy patriotyzmu znajdują swoje odzwierciedlenie nie tylko na kartach Biblii, ale również w oficjalnym nauczaniu Kościoła katolickiego. Papież Leon XIII w swojej encyklice pouczał, że obowiązkiem każdego człowieka jest kochać i bronić ojczyznę, w której się urodziliśmy i dalej, że każdy dobry obywatel bez wahania winien iść nawet na śmierć za nią . Pius X jasno wskazał na przykazania Boga jako źródło powinności miłowania ojczyzny. W liście apostolskim z 11 kwietnia 1909 r. napisał: Patriotyzm nie jest nienawiścią do innych narodów, lecz miłością, która zapewnia w naszym sercu pierwsze miejsce naszemu krajowi i naszym rodakom, taki jest bowiem porządek ustalony przez Opatrzność Bożą. Miłość ta nie wyklucza miłości innych ludzi (…). Kościół nauczał zawsze, że patriotyzm jest obowiązkiem i wiąże go z nakazem czwartego przykazania Bożego .
Z kolei Pius XI w grudniu 1930 r. widząc do czego zmierza skrajny nacjonalizm niemiecki przestrzegał cały świat: Jest mało prawdopodobne, by nie powiedzieć niemożliwe, że przetrwa pokój między narodami i państwami, jeśli w miejsce prawdziwej i szczerej miłości ojczyzny króluje i panoszy się samolubny i nieprzejednany nacjonalizm, to znaczy nienawiść i zazdrość w miejsce wzajemnego pragnienia dobra, nieufność i podejrzliwość w miejsce braterskiego zaufania, rywalizacja i walka w miejsce zgodnego współdziałania, żądza hegemonii i dominacji w miejsce poszanowania i ochrony wszystkich praw, także praw ludzi słabych i maluczkich .
Obowiązek miłowania ojczyzny oraz potępienie wszelkich nacjonalizmów zostały mocno wyakcentowane przez kardynałów i biskupów zebranych na Soborze Watykańskim II . Nauczanie to znalazło swoje odzwierciedlenie w dokumentach tego soboru. I tak Dekrecie o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes divinitus czytamy: niech [wierni] żyją dla Boga i Chrystusa w uczciwej atmosferze życia swego narodu; jako dobrzy obywatele niech pielęgnują prawdziwą i czynną miłość ojczyzny; niech jednak unikają wszelkiej pogardy dla innej rasy oraz jątrzącego nacjonalizmu, a popierają miłość względem wszystkich ludzi (DM 15). Natomiast w Konstytucji Gaudium et spes zawarte jest pouczenie dla wszystkich chrześcijan: Niech obywatele pielęgnują wielkodusznie i wiernie miłość ojczyzny, jednak bez ciasnoty duchowej, tak by zawsze mieli również wzgląd na dobro całej rodziny ludzkiej, którą łączą w jedno różne więzy między plemionami, ludami i narodami (KDK 75). Ponadto w Dekrecie o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem ojcowie soborowi zachęcają, by wierni świeccy przodowali w miłości swego narodu (por. DA 14).
Także Katechizm Kościoła Katolickiego z 1992 r., który mieści w sobie całościowe nauczanie Kościoła na temat wiary i moralności zaznacza, że miłość ojczyzny i służba dla niej wynikają z obowiązku wdzięczności i porządku miłości. Podporządkowanie prawowitej władzy i służba na rzecz dobra wspólnego wymagają od obywateli wypełniania ich zadań w życiu wspólnoty politycznej (KKK 2239).
Na podstawie przytoczonych dokumentów, które stanowią zaledwie mały fragment tego, czego naucza Kościół katolicki odnośnie patriotyzmu, daje się zauważyć, że miłość do ojczyzny Kościół stawia na równi z obowiązkiem miłości własnych rodziców. Jednocześnie Kościół jednoznacznie potępia wszelkie przejawy nacjonalizmu i jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na rasę czy narodowość.
Miłość ojczyzny – miłością wszystkich ludzi
Miłość ojczyzny nie stoi bynajmniej w sprzeczności z miłością do całego rodzaju ludzkiego. Wręcz przeciwnie: prawdziwy patriotyzm zakłada miłość do wszystkich ludzi.
Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza, że czwarte przykazanie (czcij ojca swego i matkę swoją) domaga się ukazywania czci, miłości i wdzięczności obywateli względem ojczyzny oraz tych, którzy nią rządzą lub kierują (KKK 2199). Sprzeczną więc z nauczaniem Kościoła jest postawa kosmopolitów, według których należy kochać ludzkość, a nie ojczyznę. Nie można przecież miłować ludzkości, jeśli wpierw człowiek nie nauczy się kochać swoich najbliższych, miłość ma swój porządek i hierarchię. Nie można miłować wszystkich narodów oprócz swojego własnego, jak też niemożliwym jest kochanie tylko swojej ojczyzny, nienawidząc jednocześnie innych. Nie można – jak chce współczesny liberalizm – negować swojej rodziny, swojej ojczyzny, swojego narodu, na rzecz innych. Byłaby to głęboka patologia psychologiczna i osobowościowa. Św. Paweł Apostoł w swoim liście poucza: A jeśli kto nie dba o swoich, a zwłaszcza o domowników, wyparł się wiary i gorszy jest od niewierzącego (1 Tm 5, 8). Jeśli jakiś chrześcijanin nie dba o swoją rodzinę, o swoją ojczyznę, o swój naród, o swój Kościół lokalny, to wypiera się wiary i gorszy jest od ateisty .
Ujemne skutki braku patriotyzmu
Patriotyzm żąda wyrzeczeń i ofiar, co z kolei wymaga odpowiedzialnego wychowania i samowychowania. Jak w każdej innej sferze życia moralnego, tak i tu wszelkie braki w wychowaniu grożą niebezpieczeństwem kwestionowania najbardziej oczywistych i słusznych obowiązków wobec ojczyzny . Brak autentycznej postawy patriotycznej pociąga za sobą rozliczne ujemne skutki, zwłaszcza w sferze życia społecznego i politycznego kraju i narodu. Należy do nich zaliczyć:
· brak czci i szacunku do ludzi swego pochodzenia,
· brak poczucia więzi społecznych i ducha społecznego,
· zła współpraca ze wspólnotami,
· brak altruizmu, ofiarności dla innych oraz ogólny egoizm,
· wiązanie się z różnego rodzaju subkulturami, partiami i organizacjami działającymi na niekorzyść państwa i ojczyzny,
· brak wyższych ideałów, poczucia odpowiedzialności i współświadomości etycznej,
· a także utrata tożsamości narodowej i obywatelskiej, co z kolei sprzyja patologii społecznej, gospodarczej i prawnej .
Człowiek nie posiadający uczuć patriotycznych przed nikim i przed niczym nie odpowiada, nie dba nawet o swoje dobre imię i nie troszczy się o swoją przeszłość, a tym bardziej o przyszłość społeczeństwa, w którym żyje. Do czego może doprowadzić brak patriotyzmu, pokazują fakty z historii wielu narodów, gdzie jednostki posługujące się tym samym językiem, wywodzące się z tego samego narodu i kultury, często mieszkający obok siebie dokonywali bestialskich mordów na swoich rodakach w imię nacjonalistycznych haseł i ideologii.
Wychowanie do patriotyzmu
Wszystko to, co zostało powiedziane powyżej sprowadza się do jednego wniosku, a zarazem postulatu: trzeba zwrócić pilną uwagę na patriotyczne wychowanie dzieci i młodzieży, jak i całego społeczeństwa. Kościół poucza, że w działalności wychowawczej należy uwzględnić wychowanie nowego człowieka w duchu miłości i odpowiedzialności za Ojczyznę. W procesie kształtowania postawy patriotycznej należy akcentować następujące elementy:
· służbę Ojczyźnie;
· czynne zaangażowaniu na rzecz pomnożenia dobra wspólnego i jego ochrony;
· pragnienie dla niej prawdziwego dobra;
· gotowość do poniesienia wielkich ofiar (a nawet poświęcenia swojego życia);
· działanie tak, aby była ona silna, bezpieczna, zasobna i piękna;
· zwyczajną, uczciwą pracę;
· postawę pietyzmu, szczególnego szacunku i czci wobec ojczyzny;
· przywiązanie do ziemi ojczystej;
· troskę o język ojczysty, jego piękno, czystość i bogactwo;
· poznawanie historii ojczystej;
· zapoznanie się z twórczością kulturalną narodu (poezją, literaturą, muzyką, architekturą, malarstwem);
· troskę o dobre prawo i żeby było przestrzegane;
· troskę o dobre obyczaje w kraju;
· troskę o dobre wspólne w życiu społeczno-politycznym;
· przyczynianie się do zwiększenia bezpieczeństwa duchowego;
· wierność dziedzictwu narodowemu;
· propagowanie wartości narodowych;
· pielęgnowanie tradycji i zwyczajów narodowych;
· przyjmowanie postaw prospołecznych;
· podporządkowanie jej interesów osobistych .
Kościół katolicki zawsze był i jest nauczycielem patriotyzmu dla pokoleń. W sposób szczególnie jaskrawy uwidoczniło się to w historii narodu polskiego, który wymazany z mapy świata w czasach zaborów, prześladowany przez hitlerowców i sowietów dzięki wierze przechował swoją kulturę, język i tradycje. Im bardziej był gnębiony i prześladowany tym bardziej wzmacniały się w nim uczucia patriotyczne i tęsknota za ojczyzną.
W narodzie, w którym patriotyzm zajmuje swoje właściwe miejsce w hierarchii wartości tj. zaraz po Bogu, panuje ład społeczny, szanowana jest godność człowieka, a państwo rozkwita. Tam gdzie ta hierarchia jest zachwiana, a miejsce autentycznego patriotyzmu zajmują różnorakie nacjonalizmy próżno oczekiwać zgody społecznej, a w państwie, poczynając od wyżyn władzy, panuje chaos, korupcja i anarchia.
dk. dr Jacek Jan Pawłowicz
Żytomierz
Tekst zamieszczony w formacie PDF na stronie uniwersytetu w Żytomierzu (Ukraina)
키워드에 대한 정보 swoją być lokalnym można patriotą kochać ojczyznę jednocześnie i dużą
다음은 Bing에서 swoją być lokalnym można patriotą kochać ojczyznę jednocześnie i dużą 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Armia cieni atakuje Rosjan! Partyzanci podczas ofensywy – płk Dariusz Dachowicz i Piotr Zychowicz
- Wolski
- MON
- rosja
- ukraina
- przesmyk suwalski
- suwalszczyzna
- bałtyk
- kaliningrad
- obwód kaliningradzki
- bartosiak
- polityka
- zakupy
- czołgi
- marynarka
- grom
- komandosi
- wojska specjalne
- wot
- terytorialski
- wojska obrony terytorialnej
- arktyka
- putin
- dania
- ropa
- jarosław wolski
- wolski
- wolski o wojnie
- wow
- gazociąg
- defence24
- szkolenia
- wojsko polskie
Armia #cieni #atakuje #Rosjan! #Partyzanci #podczas #ofensywy #- #płk #Dariusz #Dachowicz #i #Piotr #Zychowicz
YouTube에서 swoją być lokalnym można patriotą kochać ojczyznę jednocześnie i dużą 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Armia cieni atakuje Rosjan! Partyzanci podczas ofensywy – płk Dariusz Dachowicz i Piotr Zychowicz | swoją być lokalnym można patriotą kochać ojczyznę jednocześnie i dużą, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
