Fizyka Od Podstaw Ruch I Jego Względność | Fizyka Od Podstaw: Ruch I Jego Względność. Stoi Czy Jedzie? Zagadka! 9020 투표 이 답변

당신은 주제를 찾고 있습니까 “fizyka od podstaw ruch i jego względność – Fizyka od podstaw: Ruch i jego względność. Stoi czy jedzie? ZAGADKA!“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.khunganhtreotuong.vn/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Fizyka od Podstaw 이(가) 작성한 기사에는 조회수 135,811회 및 좋아요 2,491개 개의 좋아요가 있습니다.

Table of Contents

fizyka od podstaw ruch i jego względność 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

d여기에서 Fizyka od podstaw: Ruch i jego względność. Stoi czy jedzie? ZAGADKA! – fizyka od podstaw ruch i jego względność 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

Tym razem zajmiemy się pojęciem ruchu i jego względności. Mam nadzieję że \”Fizyka od podstaw\” zainteresuje was nowym tematem i będziecie chcieli więcej. Miłego oglądania!
———————————————————
Zobacz też moje inne filmy:
1. Czym zajmuje się fizyka https://youtu.be/qbnlGWfo1vc
2. Wielkości fizyczne cz.1 https://youtu.be/NSVcm13HOeA
3. Wielkości fizyczne cz.2 https://youtu.be/Au8hjp807to
4. Pomiar i błąd pomiaru https://youtu.be/3TfHxftx17c
5. Rodzaje oddziaływań https://youtu.be/VWN1WbgDQ4Q
6. Siła jako wektor https://youtu.be/B-2dw92bIBk
7. Siła wypadkowa https://youtu.be/kLFcrlS1zEM
8. Atomy i cząsteczki https://youtu.be/WLY0MqbZoRM
9. Oddziaływania międzycz. https://youtu.be/CemC7odVohw
10. Siła ciężkości https://youtu.be/T4xytG–A2Q
11. Gęstość substancji https://youtu.be/5qAAtB4zz6U
12. Ciśnienie i parcie https://youtu.be/UROJ3b1YL6o
13. Ciśnienie hydrostatyczne https://youtu.be/EJRaVhpumrE
14. Prawo Pascala https://youtu.be/kBK-V3NTOn8
15. Prawo Archimedesa wyporu https://youtu.be/TulFtxO6l6w
16. Archimedes pływanie ciał https://youtu.be/Xb9gT7q0218
17. Ruch i jego względność https://youtu.be/RSQJA7lFrBk
18. Wykresy opisujące ruch https://youtu.be/otygcFsgwAk
19. Ruch jednostajny prosto https://youtu.be/yiqlwZXEkE8
20. Prędkość średnia https://youtu.be/sxQAzpkty-E
21. Ruch przyspieszony https://youtu.be/xe_4yVlnQQI
22. Pierwsza zasada dynamiki https://youtu.be/ItkC3FEpH_Q
23. Druga zasada dynamiki https://youtu.be/XKNBR4s4o_c
24. Spadek swobodny https://youtu.be/pH6wkUAjbDY
25. Trzecia zasada dynamiki https://youtu.be/Iy9HOKLV8QI
26. Siła tarcia https://youtu.be/wdUXSPnGMDs
27. Praca, rodzaje energii https://youtu.be/1mgL63oCXqs
28. Moc mechaniczna https://youtu.be/vo-frne8Faw
29. Energia kinetyczna https://youtu.be/UAtmRXQSxXw
30. Energia potencjalna https://youtu.be/bY47tv5Crk8
31. Energia mechaniczna https://youtu.be/jon7KeZht28
32. Energia wewnętrzna https://youtu.be/GNu7l5XDKXU
33. Zasada termodynamiki https://youtu.be/R0ljRiA3byQ
34. Sposoby przekazu ciepła https://youtu.be/jMFDMU1GSe4
35. Ciepło właściwe https://youtu.be/ZAn0VlPQ54A
36. Stany skupienia bilans https://youtu.be/ojoGjFI0HSo
37. Elektryzowanie ciał https://youtu.be/2pZcAOTPU8Y
38. Przewodniki i izolatory https://youtu.be/ww92JaS_MtA
39. Elektryzowanie indukcja https://youtu.be/zjAnXa4Uk28
40. Prawo Coulomba i pole https://youtu.be/WzJdDNkI9m0
41. Napięcie i natężenie https://youtu.be/jrM9IvHe0e8
42. Pomiar prądu elektrycz. https://youtu.be/_m55ntDgn_4
43. Prawo ohma, rezystancja https://youtu.be/WPHt94ubqDM
44. Praca i moc prądu elekt. https://youtu.be/cn1r_4kvJv8
45. Magnetyzm,elektromagnet. https://youtu.be/VTNTokzGZF0
46. Siła elektrodynamiczna https://youtu.be/5VzUPz5BbJs
47. Ruch drgający, fale https://youtu.be/TOiv5ZElH4k
48. Wykresy ruchu drgającego https://youtu.be/TAKleQBRuBM
49. Fale mechaniczne https://youtu.be/4LKzKRGlQgU
50. Fale dźwiękowe https://youtu.be/qROXb3AdSt8
51. Głośność dźwięku https://youtu.be/Gmj0jJNCyu4
52. Fale elektromagnetyczne https://youtu.be/x8tJGv8sNQA
53. Światło i jego własności https://youtu.be/5D5asDYeEaQ
54. Odbicie i załamanie https://youtu.be/gV_hvE0EfbA
55. Zjawisko cienia https://youtu.be/Lg5O1u8e8-E
56. Zwierciadła https://youtu.be/imtdDMTS0cQ
57. Konstrukcje obrazów https://youtu.be/u-reinbibYk
58. Załamanie światła https://youtu.be/uDsvlJp2VaA
59. Soczewki konstrukcje https://youtu.be/ODLGnvTGVxg
#projektfizyka
#fizykaodpodstaw
#fizyka
Użyte materiały:
https://www.youtube.com/watch?v=l8ICmi1JMPk\u0026t
https://www.youtube.com/watch?v=oBD_Yxx33ms
https://www.youtube.com/watch?v=GdDh2XhxqSQ
https://www.youtube.com/watch?v=R6GmcD_ewNM\u0026t
https://www.youtube.com/watch?v=8D_UDdCbVeo
https://www.youtube.com/watch?v=x73sMx8Rwns
https://www.youtube.com/watch?v=aHBt9iYLbLI
https://www.youtube.com/watch?v=iCpjwJ0iAqY
https://www.youtube.com/watch?v=F86LW0udkVY\u0026t
Darmowa muzyka pobrana z serwisu:
https://www.bensound.com/

fizyka od podstaw ruch i jego względność 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Ruch i spoczynek. Względność ruchu

Względność ruchu polega na tym, że jego opis nie zależy od wybranego układu odniesienia. · Względność ruchu wynika z faktu, że nie istnieje ruch absolutny ani …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: zpe.gov.pl

Date Published: 8/30/2022

View: 4520

* Ruch i jego względność. – WYBRYKI FIZYKI – doświadczenia

Ruch i spoczynek są względne. Oznacza to, że w zależności od wybranego układu odniesienia to samo ciało w tym samym czasie może znajdować się w spoczynku lub …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: wybrykifizyki.blogspot.com

Date Published: 2/13/2021

View: 2967

Kinematyka: Ruch i jego względność, lekcja 1

Na podstawie obejrzanego materiału filmowego opisz, czym jest ruch. Podaj dwa przykłady względności ruchu. Czas minął. Doskonale.

+ 더 읽기

Source: zd.bd.net.pl

Date Published: 5/17/2022

View: 9487

Kinematyka – najważniejsze wzory i informacje – Leszek Bober

Pojęcie ruchu w fizyce. Podstawowe pojęcia kinematyki to ruch i jego względność, tor, droga, przemieszczenie (zwane wektorem przesunięcia):.

+ 여기에 표시

Source: leszekbober.pl

Date Published: 3/7/2021

View: 6844

Temat: Ruch i jego względność. Problem

Układ odniesienia – ciała, punkty względem których opisujemy położenie innych ciał. Aby określić czy ciało jest w ruchu czy w spoczynku musimy określić czy w …

+ 여기에 자세히 보기

Source: www.sp1konskie.pl

Date Published: 12/9/2021

View: 8374

rozwiazania-fizyka-klasa-7.pdf

Ruch i jego względność … Całkowity czas zarejestrowanego ruchu piłeczki wyniósł około … 4 Michałowi zadano pracę domową: Na podstawie wykresów.

+ 여기를 클릭

Source: psp1.krapkowice.pl

Date Published: 5/27/2021

View: 3601

Ruch i jego względność prezentacja – podstawyprzyjazne.pl

Mam nadzieję że “Fizyka od podstaw” zainteresuje was nowym tematem i będzi.Dzień dobry.. Układ współżędnych Aby ustalić, czy ciało jest w ruchu, …

+ 여기에 보기

Source: podstawyprzyjazne.pl

Date Published: 6/12/2021

View: 9183

주제와 관련된 이미지 fizyka od podstaw ruch i jego względność

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Fizyka od podstaw: Ruch i jego względność. Stoi czy jedzie? ZAGADKA!. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

Fizyka od podstaw: Ruch i jego względność. Stoi czy jedzie? ZAGADKA!
Fizyka od podstaw: Ruch i jego względność. Stoi czy jedzie? ZAGADKA!

주제에 대한 기사 평가 fizyka od podstaw ruch i jego względność

  • Author: Fizyka od Podstaw
  • Views: 조회수 135,811회
  • Likes: 좋아요 2,491개
  • Date Published: 2017. 12. 29.
  • Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=RSQJA7lFrBk

Co to jest ruch i na czym polega jego względność?

Względność ruchu polega na tym, że jego opis nie zależy od wybranego układu odniesienia. Względność ruchu wynika z faktu, że nie istnieje ruch absolutny ani absolutny spoczynek. Względność ruchu polega na tym, że ciało może być zarówno w ruchu, jak i w spoczynku, w zależności od wybranego układu odniesienia.

Na czym polega względność ruchu przykład?

Względność ruchu polega na tym, że dane ciało może być w zależności od obranego układu odniesienia w ruchu lub spoczynku. Najprostszym przykładem jest sytuacja kiedy siedzimy w jadącym samochodzie, wtedy jesteśmy w ruchu względem obserwatora znajdującego się poza pojazdem.

Jakie są rodzaje ruchów w fizyce?

zmienny – prędkość zmienia się,
  • jednostajnie zmienny – zmiany prędkości są jednakowe w jednakowych przedziałach czasu, przyspieszony – prędkość zwiększa się, opóźniony – prędkość maleje,
  • niejednostajnie zmienny – zmiany prędkości są nie są jednakowe w jednakowych przedziałach czasu.

Co to ruch fizyka klasa 7?

Ruch polega na zmianie położenia ciała względem wybranego układu odniesienia, np. samochodu względem słupa latarni, Księżyca względem Ziemi itp. Zmiana ta zachodzi w czasie.

Jak opisać ruch ciała?

Opis ruchu zależy od wyboru układu odniesienia. Każdy ruch ma charakter względny tzn., że w zależności od wyboru układu odniesienia ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się, np: walizka leżąca na półce w jadącym pociągu względem półki jest w spoczynku, natomiast względem peronu jest w ruchu.

Co oznacza względność położenia?

Względność ruchu co to jest? Ruchem nazywana jest zmiana położenia pewnego ciała w czasie względem układu odniesienia. Bezpośrednio z takiego zdefiniowania ruchu wynika jego względność – ciało może być w ruchu względem jednego obserwatora, a względem innego nie.

Jakie są układy odniesienia?

Układ odniesienia (fizyka) – punkt lub układ punktów w przestrzeni, względem którego określa się położenie lub zmianę położenia (ruch) danego ciała. Wybrany punkt często definiuje się poprzez wskazanie ciała, z którym związany jest układ współrzędnych.

Co to znaczy ruch?

ruch, fiz. zmiana w czasie położenia ciała materialnego względem wyróżnionego układu odniesienia, zmiana wzajemnego położenia elementów ciała, a także rozchodzenie się zaburzeń pól fizycznych.

Co to znaczy że ciało znajduje się w spoczynku?

Ciało, na które nie działa żadna siła (lub gdy siła wypadkowa jest równa zeru) pozostaje w spoczynku lub porusza się ze stałą prędkością po linii prostej.

Na co dzieli się ruch?

Ruchy można podzielić ze względu na dwa kryteria tj. tor ciała oraz zmiany jego szybkości . Ze względu na tor ruchy dzielimy na prostoliniowe (torem jest linia prosta) i krzywoliniowe, w których kierunek wektora prędkości ulega zmianie.

Jak obliczyć ruch?

Podsumowanie
  1. Drogę s w ruchujednostajnym prostoliniowym obliczamy za pomocą wzoru: s = v · t .
  2. Wzór na prędkość w ruchu jednostajnym prostoliniowym: v = s t.
  3. Wzór na czas w ruchu jednostajnym prostoliniowym: t = s v.
  4. W zapamiętaniu powyższych wzorów pomoże ci film, który pokazuje, jak można je wyprowadzić.

Jakie są jednostki ruchu?

Jednostką prędkości w układzie SI jest metr na sekundę m s .

Co to jest tor ruchu i jakie są jego rodzaje?

Tor ruchu jest to linia, po której porusza się ciało fizyczne. Jeżeli ciało porusza się po linii prostej, to torem ruchu będzie linia prosta. Torem ruchu Ziemi wokół Słońca jest elipsa. Torem ruchu pocisku od chwili wystrzału do uderzenia jest parabola.

Jak obliczyć zależność drogi od czasu?

Wykres zależności drogi od czasu s ( t ) pozwala obliczyć prędkość przemieszczającego się ciała. W tym celu należy odczytać z wykresu drogę przebytą przez ciało i podzielić ją przez czas, w którym ta droga została przebyta. Następnie trzeba podzielić odczytaną drogę przez odczytany czas.

Jak nazywa się ruch w którym torem ruchu nie jest prosta?

Sam wektor prędkości zmienia się jednak ze względu na to, że ruch jest krzywoliniowy. Gdy ciało porusza się po paraboli ruchem przyspieszonym oznacza to, że zmienia się zarówno kierunek wektora prędkości (torem ruchu nie jest linia prosta), jak i jej wartość – ciało przyspiesza, czyli wartość prędkości rośnie.

Co to znaczy ruch?

ruch, fiz. zmiana w czasie położenia ciała materialnego względem wyróżnionego układu odniesienia, zmiana wzajemnego położenia elementów ciała, a także rozchodzenie się zaburzeń pól fizycznych.

Co to jest tor ruchu w fizyce?

Tor ruchu jest to linia, po której porusza się ciało fizyczne. Jeżeli ciało porusza się po linii prostej, to torem ruchu będzie linia prosta. Torem ruchu Ziemi wokół Słońca jest elipsa. Torem ruchu pocisku od chwili wystrzału do uderzenia jest parabola.

Co to jest tor i przykład?

Tor ruchu jest zbiorem wszystkich kolejnych punktów w których przebywało ciało będące w ruchu. Przykładem toru ruchu może być ślad pozostawiony przez płozy sań na śniegu lub strumień spalin wyrzucanych przez silniki lecącego samolotu.

Jakie są układy odniesienia?

Układ odniesienia (fizyka) – punkt lub układ punktów w przestrzeni, względem którego określa się położenie lub zmianę położenia (ruch) danego ciała. Wybrany punkt często definiuje się poprzez wskazanie ciała, z którym związany jest układ współrzędnych.

Ruch i spoczynek. Względność ruchu

Jak wykazać, że znajdujesz się w ruchu lub spoczynku? Odpowiesz: „To proste! Kiedy siedzę w ławce, znajduję się w spoczynku. Gdy idę pieszo, jadę rowerem lub samochodem – poruszam się”. Zapominasz jednak o tym, że Ziemia wiruje wokół własnej osi i obiega Słońce, które porusza się wokół środka naszej Galaktyki. Wszystkie galaktyki zaś oddalają się od siebie. Czy zatem pojęcie spoczynku w ogóle istnieje?

R1aZHSVmLCe8s 1 Zdjęcie przedstawia kobietę w eleganckim stroju biznesowym siedzącą w fotelu przy oknie w prywatnym samolocie. Spogląda przez okno rozmawiając przez telefon i uśmiecha się. Samolot odrzutowy leci z prędkością kilkuset kilometrów na godzinę, jednak pasażerowie odczuwają jego ruch tylko podczas startów, lądowań i ewentualnych turbulencji podczas drogi

Już potrafisz stwierdzić, że wszystko wokół nas jest w bezustannym ruchu: cząsteczki, z których zbudowane są ciała, Ziemia i planety krążące wokół Słońca, a także my sami, gdy idziemy lub jedziemy;

obliczyć prędkość ciał – dzielić drogę przez czas jej przebycia.

Nauczysz się podawać definicję ruchu;

posługiwać wielkościami opisującymi ruch ciała;

posługiwać pojęciem układu odniesienia w opisie ruchu;

podawać i opisywać przykłady względności ruchu w bliskim i dalszym otoczeniu;

dzielić ruchy na prostoliniowe i krzywoliniowe, a także podawać przykłady takich ruchów.

iHApspHTPv_d5e174

Pomyśl: jesteś teraz w ruchu czy w spoczynku?

RQv9WIk8CPPiu 1 Ilustracja przedstawia obieg Ziemi wokół Słońca. Tło białe. Na środku żółte słońce. Wokół słońca elipsa. Na elipsie cztery kule (imitujące Ziemię). Każda na dwóch końcach obu półosi. Na każdej narysowano takiego samego, siedzącego na krześle, chłopca.

iHApspHTPv_d5e211

1. Jestem w ruchu czy w spoczynku?

Wszystko wokół nas jest w nieustannym ruchu i ulega ciągłym zmianom. Słynne panta rhei („wszystko płynie”)Heraklita z EfezuHeraklit z EfezuHeraklita z Efezumogłoby stać się mottemkinematykikinematykakinematyki – działu fizyki zajmującego się ruchempunktu materialnegopunkt materialnypunktu materialnego. Nieustannie obserwujemy ruch i sami się poruszamy.

RebqpI4O59gex 1 Animacja przedstawia dwie kolejki torowe. Tło jasne. Tory ułożone równolegle. Pierwsza kolejka porusza się w prawo, druga (ta niżej) w lewo. W pierwszej scenie w obu kolejkach widać maszynistów. W pierwszej kolejce, w jednym z wagonów, widać pasażerkę. Kolejki przejeżdżają, mijając się. W drugiej scenie kolejki również przejeżdżają, tym razem szybciej. Gdy znajdują się na tej samej wysokości, kolejki zostają zatrzymane. Znajdujące się w nich osoby (maszyniści i pasażerka) zostają zaakcentowani migoczącymi okręgami. Film dostępny na portalu epodreczniki.pl Animacja przedstawia dwie kolejki torowe. Tło jasne. Tory ułożone równolegle. Pierwsza kolejka porusza się w prawo, druga (ta niżej) w lewo. W pierwszej scenie w obu kolejkach widać maszynistów. W pierwszej kolejce, w jednym z wagonów, widać pasażerkę. Kolejki przejeżdżają, mijając się. W drugiej scenie kolejki również przejeżdżają, tym razem szybciej. Gdy znajdują się na tej samej wysokości, kolejki zostają zatrzymane. Znajdujące się w nich osoby (maszyniści i pasażerka) zostają zaakcentowani migoczącymi okręgami.

Ćwiczenie 1 RMGt48cFhTwxa 1 zadanie interaktywne zadanie interaktywne Na podstawie animacji odpowiedz, które stwierdzenia uczniów są prawdziwe, a które fałszywe? Prawda Fałsz Pasażer porusza się względem maszynisty swojego pociągu. □ □ Pasażer porusza się względem maszynisty pociągu nadjeżdżającego z przeciwka. □ □ Siedząc na fotelu w poruszającym się pociągu, pasażer pozostaje w spoczynku względem wszystkich osób podróżujących w obu pociągach. □ □

Kiedy jedziemy autobusem, mijamy przydrożne latarnie i znaki drogowe, a równocześnie znajdujemy się w spoczynku względem innych pasażerów. W pierwszym przypadku naszymukładem odniesieniaukład odniesieniaukładem odniesienia są znaki i latarnie, w drugim – pojazd.

Zapamiętaj! Układ odniesienia to dowolnie wybrane ciało lub ciała, względem których określamy zmiany położenia badanego ciała.

iHApspHTPv_d5e260

2. Względność ruchu

Ruch i spoczynek to pojęcia względne. Możemy poruszać się względem niektórych układów odniesienia, a jednocześnie pozostawać w spoczynku względem innych.

Ciała mogą pozostawać w spoczynku względem jednego układu odniesienia, a względem innego się poruszać. Zasadę tę nazywamywzględnością ruchuwzględność ruchuwzględnością ruchu.

Zapamiętaj! Ruch jest pojęciem względnym. Polega on na zmianie położenia ciała względem wybranego układu odniesienia; zmiana ta zachodzi w czasie.

Ćwiczenie 2 R1CPwRsmvyDFw 1 zadanie interaktywne Zaznacz wszystkie poprawne stwierdzenia. Względność ruchu wynika z faktu, że nie istnieje ruch absolutny ani absolutny spoczynek.

Względność ruchu polega na tym, że ciało może być zarówno w ruchu, jak i w spoczynku, w zależności od wybranego układu odniesienia.

Względność ruchu polega na tym, że jego opis nie zależy od wybranego układu odniesienia.

iHApspHTPv_d5e302

Pomyśl: jak określić położenie ciała?

R5ShTDsXFK5ym 1 Ilustracja przedstawia boisko piłkarskie. Rzut z góry. Boisko zielone z zaznaczonymi białymi liniami bocznymi i bramkowymi. Po środku, w punkcie środkowym boiska, narysowano piłkę do gry w piłkę nożną. Obok piłki stoi chłopiec. Czerwona koszulka z długim rękawem, czarne spodenki, czerwono-czarne buty. Włosy czarne. Przy głowie chłopca narysowano biały znak zapytania. Od leżącej koło niego piłki, do lewego górnego narożnika poprowadzona została czerwona linia. Ilu liczb do tego potrzebujemy?

iHApspHTPv_d5e339

3. Układ współrzędnych

Aby opisać ruch, należy powiązać go z układem odniesienia i wybrać układ współrzędnych. W trakcie dalszej nauki będziesz korzystać głównie z prostokątnego układu współrzędnychukład współrzędnych prostokątnych (nazywany kartezjańskim)prostokątnego układu współrzędnych.

R7IHGkXwlI176 1 Animacja przestawia motocyklistę jadącego na motorze. Tło białe. Na dole animacji narysowano grubą, czarną, poziomą linię. Po lewej stronie, prostopadle do linii, znajduje się tabliczka z napisem „START”, po prawej „META”. Motocykl i kombinezon motocyklisty barwy żółtej. Kask czarny. Motocyklista rusza sprzed tabliczki „START” i zatrzymuje się za tabliczką „META”. U góry pojawia się napis „Jak wyznaczyć położenie motocyklisty?”. Po chwili na linii pojawiają się 4 jaśniejsze odbicia motocyklisty. Pierwsze na wysokości tabliczki „START”. Pod spodem napis „0 m”. Drugie w jednej piątej długości linii, podpisane „20 m”. Trzecie w połowie długości, podpisane „50 m”. Ostatnie na wysokości tabliczki „META”, podpisane „100 m”. U góry pojawia się napis: „Względem układu odniesienia związanego z linią startu do wyznaczenie położenie motocyklisty wystarczy jedna liczba.”. W kolejnej scenie ukazano tego samego motocyklistę czterokrotnie. Motocyklista znajduje się nad osią. Oś pozioma, zwrot w prawą stronę. Pod grotem litery: „x, m”. Na osi skala od 0 do 100, co 10. Pierwsza postać motocyklisty znajduje się nad liczbą 0, druga nad liczbą 20, trzecia nad liczbą 50, czwarta nad liczbą 100. Pojawia się napis: „Położenie motocyklisty w czasie jego ruchu możemy opisać korzystając z układu współrzędnych, który jest osią liczbową z wyróżnionym punktem początkowym (od którego w naszym przykładzie rozpoczynamy ruch), odcinkiem jednostkowym o długości 1 m i zwrotem odpowiadającym kierunkowi ruchu motocyklisty Potrzebujemy tylko jednej współrzędnej”. Na dole ukazuje się oś z liczbami od 1 do 20, co 1. W kolejnej scenie pokazuje się ta sama oś. Koło grotu dopisano litery „x, m”. Na osią pojawia się napis: „Opisujemy oś liczbową – nadajemy jej nazwę x i jednostkę (metry). Pod osią pojawia się napis: „Teraz możemy nanieść na tak skonstruowany układ współrzędnych kolejne położenia motocyklisty”. Po chwili, pod spodem ukazuje się taka sama ość liczbową, nad którą trzykrotnie ukazuje się obraz motocyklisty. Nad liczbami 0, 5 i 10. Nad pierwszym obrazem motocyklisty napisano „A(0)”, od spodem „x=0”. Nad drugim obrazem „B(5)”, pod spodem „x=5”. Nad trzecim obrazem „C(10)”, pod spodem „x=10”. W kolejnej scenie pojawia się napis „Co się stanie, gdy motocyklista będzie poruszał się po placu manewrowym? Ile teraz współrzędnych będzie potrzebnych do opisu jego położenia? Jak skonstruować odpowiedni układ współrzędnych?”. Poniżej wdać motocyklistę poruszającego się po torze krzywoliniowym. W następnej scenie pojawia się napis „Prostokątny układ współrzędnych”, a pod spodem dwie osie. Osie mają punkt początkowy wspólny, leżą prostopadle do siebie. Oś poziomą oznaczono „x”, oś pionową „y”. Na obu osich skale ponumerowano od 0 (początek układu współrzędnych) do 5. Na układzie współrzędnym zaznaczono czerwony punkt A. Punkt ma przyjmuje współrzędne (2, 3). W przedostatniej scenie naniesiono na układ współrzędny krzywoliniowy tor ruchu motocyklisty. Dzięki temu można określić jego położenie dwoma liczbami. W ostatniej scenie pojawia się napis: „Każdemu punktowi płaszczyzny zostały przyporządkowane dwie współrzędne, które jednoznacznie określają jego położenie względem pewnego punktu odniesienia (początku układu).” Pod spodem umieszczono litery: „P (x, y)”. Po chwili, na samym dole ukazuje się napis: „Jak opisać położenie ciała w przestrzeni? Na przykład ruch muchy względem dowolnego narożnika pokoju?”. Czym jest układ współrzędnych? Film dostępny na portalu epodreczniki.pl Czym jest układ współrzędnych? Animacja przestawia motocyklistę jadącego na motorze. Tło białe. Na dole animacji narysowano grubą, czarną, poziomą linię. Po lewej stronie, prostopadle do linii, znajduje się tabliczka z napisem „START”, po prawej „META”. Motocykl i kombinezon motocyklisty barwy żółtej. Kask czarny. Motocyklista rusza sprzed tabliczki „START” i zatrzymuje się za tabliczką „META”. U góry pojawia się napis „Jak wyznaczyć położenie motocyklisty?”. Po chwili na linii pojawiają się 4 jaśniejsze odbicia motocyklisty. Pierwsze na wysokości tabliczki „START”. Pod spodem napis „0 m”. Drugie w jednej piątej długości linii, podpisane „20 m”. Trzecie w połowie długości, podpisane „50 m”. Ostatnie na wysokości tabliczki „META”, podpisane „100 m”. U góry pojawia się napis: „Względem układu odniesienia związanego z linią startu do wyznaczenie położenie motocyklisty wystarczy jedna liczba.”. W kolejnej scenie ukazano tego samego motocyklistę czterokrotnie. Motocyklista znajduje się nad osią. Oś pozioma, zwrot w prawą stronę. Pod grotem litery: „x, m”. Na osi skala od 0 do 100, co 10. Pierwsza postać motocyklisty znajduje się nad liczbą 0, druga nad liczbą 20, trzecia nad liczbą 50, czwarta nad liczbą 100. Pojawia się napis: „Położenie motocyklisty w czasie jego ruchu możemy opisać korzystając z układu współrzędnych, który jest osią liczbową z wyróżnionym punktem początkowym (od którego w naszym przykładzie rozpoczynamy ruch), odcinkiem jednostkowym o długości 1 m i zwrotem odpowiadającym kierunkowi ruchu motocyklisty Potrzebujemy tylko jednej współrzędnej”. Na dole ukazuje się oś z liczbami od 1 do 20, co 1. W kolejnej scenie pokazuje się ta sama oś. Koło grotu dopisano litery „x, m”. Na osią pojawia się napis: „Opisujemy oś liczbową – nadajemy jej nazwę x i jednostkę (metry). Pod osią pojawia się napis: „Teraz możemy nanieść na tak skonstruowany układ współrzędnych kolejne położenia motocyklisty”. Po chwili, pod spodem ukazuje się taka sama ość liczbową, nad którą trzykrotnie ukazuje się obraz motocyklisty. Nad liczbami 0, 5 i 10. Nad pierwszym obrazem motocyklisty napisano „A(0)”, od spodem „x=0”. Nad drugim obrazem „B(5)”, pod spodem „x=5”. Nad trzecim obrazem „C(10)”, pod spodem „x=10”. W kolejnej scenie pojawia się napis „Co się stanie, gdy motocyklista będzie poruszał się po placu manewrowym? Ile teraz współrzędnych będzie potrzebnych do opisu jego położenia? Jak skonstruować odpowiedni układ współrzędnych?”. Poniżej wdać motocyklistę poruszającego się po torze krzywoliniowym. W następnej scenie pojawia się napis „Prostokątny układ współrzędnych”, a pod spodem dwie osie. Osie mają punkt początkowy wspólny, leżą prostopadle do siebie. Oś poziomą oznaczono „x”, oś pionową „y”. Na obu osich skale ponumerowano od 0 (początek układu współrzędnych) do 5. Na układzie współrzędnym zaznaczono czerwony punkt A. Punkt ma przyjmuje współrzędne (2, 3). W przedostatniej scenie naniesiono na układ współrzędny krzywoliniowy tor ruchu motocyklisty. Dzięki temu można określić jego położenie dwoma liczbami. W ostatniej scenie pojawia się napis: „Każdemu punktowi płaszczyzny zostały przyporządkowane dwie współrzędne, które jednoznacznie określają jego położenie względem pewnego punktu odniesienia (początku układu).” Pod spodem umieszczono litery: „P (x, y)”. Po chwili, na samym dole ukazuje się napis: „Jak opisać położenie ciała w przestrzeni? Na przykład ruch muchy względem dowolnego narożnika pokoju?”.

Układ współrzędnych prostokątnych na płaszczyźnie ma wyraźnie zaznaczony początek, który jest punktem przecięcia dwóch osi liczbowych. Każda z osi musi być opisana i zakończona strzałką.

R1B7JAQTH7iDg 1 Ilustracja przedstawia układ współrzędnych prostokątnych na płaszczyźnie. Tło białe, osie czarne. Na układzie zaznaczono cztery punkty: A, B, C, D. Każdy położone w innej ćwiartce układu. Współrzędne: A (4,2); B (-5, 3), C (-4,-3), D (3, -4). Przy współrzędnych punktu A dodano podpisy. Podpis do liczby 4: „odcięta punktu A”. Podpis do liczby 2: „rzędna punktu A”. Prostokątny układ współrzędnych na płaszczyźnie

Ćwiczenie 3 REbWC7LdDoAWt 1 zadanie interaktywne zadanie interaktywne

Polecenie 1 Zawodnik na szkolnym boisku piłkarskim o wymiarach 100 m x 70 m wykonuje rzut wolny. Skorzystaj z ilustracji poniżej i narysuj w zeszycie prostokątny układ współrzędnych. Zaznacz na nim współrzędne położenia piłki i bramkarzy obu drużyn. ROduGvWhCu6KG 1 Ilustracja przedstawia boisko piłkarskie. Rzut z góry. Na boisku znajduje się 11 żółtych i 11 niebieskich punktów. Prawie wszystkie zgromadzone na lewej połowie boiska. Jeden żółty punkt znajduje się przy prawej bramce. Żółty punkt, od którego biegnie strzałka, znajduje, się najwyżej ze wszystkich punktów, blisko liczni bocznej lewej strony boiska. Bliżej środka boiska niż krótszej, lewej linii. Strzałka czerwona, przerywana, poprowadzona od punktu do bramki. Linia krzywa. Grot skierowana ku bramce.

iHApspHTPv_d5e400

Obejrzyj fotografie i zastanów się, czy pociąg, pasażer karuzeli i kierowca samochodu wyścigowego poruszają się po linii prostej, czy też – krzywej?

Przejdź do poprzedniej ilustracji Przejdź do następnej ilustracji RjCpTE53xuRwo 1 Zdjęcie przedstawia pociąg jadący po torach. Pociąg pomarańczowo-czerwony. W tle błękitne niebo i pola uprawne. Pociąg zdaje się poruszać po łuku. RMqq6TpHnaYit 1 Zdjęcie przedstawia dużą karuzelę łańcuchową. Na karuzeli znajduje się kilkanaście osób. W tle błękitne niebo. RM9N6Y0Ks105m 1 Zdjęcie przedstawia samochody wyścigowe. Na zdęciu widoczny fragment toru. Asfalt ciemnoszary. 16 samochodów wyścigowych znajduje się na łuku. Samochody mają różne barwy: białą, czerwoną, żółtą, czarną. W oddali widać barierki ochronne.

iHApspHTPv_d5e436

4. Wielkości opisujące ruch

Obserwując ruch danego ciała, zauważamy zmianę jego położenia zachodzącą wraz z upływem czasu. Linia, jaką zakreśla poruszające się ciało, nazywana jesttorem ruchutor ruchutorem ruchu. Rysunek poniżej przedstawia tor ruchu bakterii E. coli, obserwowany pod mikroskopem.

R7dcSk4stAPmr 1 Ilustracja przedstawia toru ruchu bakterii E-coli. Tło białe. Tor zaznaczony granatową linią. Linia krzywa, w niektórych miejscach łamana. Kilkukrotnie przecinająca się. W prawym dolnym rogu naniesiona skala. Długość skali odpowiada jednej trzeciej szerokości ilustracji. Pod skalą napis: „50 µm”. Tor ruchu bakterii E. coli, obserwowany pod mikroskopem

tor ruchu tor ruchu – linia, którą „zakreśla” poruszające się ciało.

ruch krzywoliniowy ruch krzywoliniowy – ruch, którego torem jest linia krzywa.

Ruch ciała, którego torem jest linia prosta, nazywamy ruchem prostoliniowymruch prostolinijnyruchem prostoliniowym. Takim ruchem porusza się np. lecący samolot.

Rb08SEn3IJwym 1 Zdjęcie przedstawia lecący samolot. Tłem jest niebieskie niebo. Samolot piały. Za samolotem widoczne białe linie przypominające chmury. Linie zaznaczają tor ruchu, po którym poruszał się samolot. Smugi kondensacyjne ilustrują tor ruchu lecącego samolotu

Gdy wybieramy się w podróż samochodem, analizujemy mapę i wyznaczamy dokładną trasę podróży. Przyjrzyjmy się tej części mapy, na której widać odcinek łączący Katowice z Bytomiem.

RJxpfRGmAZNRL 1 Ilustracja przedstawia fragment mapy Górnego Śląska. Na mapie zaznaczono niebieskim kolorem drogę łączącą Bytom z Katowicami. Droga to długość toru ruchu ciała

Długość fragmentu toru w fizyce nazywana jestdrogądrogadrogąi oznaczana jest małą literą s.

Zapamiętaj! Długość toru ruchu to droga (s). Jednostką podstawową drogi w układzie SI jest metr.

* Wektor zmieniający się w czasie i opisujący przemieszczenie ciała względem pewnego układu odniesienia, nazywamy wektorem przemieszczeniaiHApspHTPv_d777e267wektorem przemieszczenia.

Ciekawostka * Gdy ciało porusza się po torze zamkniętym, droga, którą przebędzie, będzie równa długości krzywej, po której porusza się ciało. Natomiast przemieszczenie wyniesie zero, ponieważ punkt startowy jest tym samym punktem co punkt końcowy podróży – wektor przemieszczenia ma swój początek i koniec w tym samym punkcie. Oznacza to, że długość wektora wynosi zero.

Ćwiczenie 4 R1Tm59WmOaLTi 1 zadanie interaktywne Torem ruchu nazywamy: linię, którą zakreśla poruszające się ciało.

drogę przebytą przez ciało.

odległość pomiędzy punktem, z którego ciało rozpoczęło ruch, a punktem, w którym ruch zakończyło.

linię prostą zakreśloną przez poruszające się ciało.

iHApspHTPv_d777e267 Na poniższej mapie za pomocą czerwonego odcinka połączono ze sobą dwa miasta; długość odcinka to odległość pomiędzy miastami. Na końcu odcinka widać grot. R1eXwsYOdhh20 1 Ilustracja przedstawia fragment mapy Górnego Śląska. Na mapie zaznaczono niebieskim kolorem drogę łączącą Bytom z Katowicami. Czerwoną strzałką połączono oba miasta. Grot zwrócony na Bytom. Różnica między drogą a przemieszczeniem ciała Ten odcinek mający kierunek i zwrot, nazywamy wektorem przemieszczenia. Opisuje on zmianę położenia ciała względem pewnego układu odniesienia. Nastąpiło ono między miastem, z którego ciało rozpoczęło swoją podróż (położenie początkowe), a miastem oznaczonym grotem, gdzie podróż ta dobiegła końca (położenie końcowe). Przemieszczenie to wielkość wektorowa, co oznacza, że ważna jest nie tylko długość tego odcinka, lecz także jego kierunek i zwrot.

iHApspHTPv_d5e557

Podsumowanie

Układ odniesienia to dowolnie wybrane ciało lub ciała, względem których określamy zmiany położenia badanego ciała.

Ruch polega na zmianie położenia ciała względem wybranego układu odniesienia. Ta zmiana zachodzi w czasie.

Ruch jest względny, ponieważ to samo ciało (np. człowiek siedzący w jadącym samochodzie) względem jednego uładu odniesienia (np. drzewa) jest w ruchu, a względem innego (np. samochodu) – w spoczynku.

Aby szczegółowo opisać ruch za pomocą zależności matematycznych, należy powiązać go z układem odniesienia i wybrać układ współrzędnych.

Podstawowe wielkości fizyczne opisujące ruch to: tor ruchu; prędkość; droga.

Jednostką drogi (s) w układzie SI jest metr.

Praca domowa Polecenie 2.1 Podaj trzy przykłady względności ruchu, które nie zostały wymienione podczas tej lekcji. Polecenie 2.2 * Podaj przykład, w którym droga będzie równa przemieszczeniu, oraz taki, w którym przemieszczenie będzie równe zero, natomiast droga – różna od zera. Przykłady powinny być inne niż te podane w lekcji. Wskazowka: zobacz definicję wektora przemieszczenia. Polecenie 2.3 Podaj po dwa przykłady ruchu prostoliniowego i ruchu krzywoliniowego.

Zobacz także Zajrzyj do zagadnień pokrewnych: Pomiary w fizyce. Niepewność pomiaru. Przeliczanie wielokrotności i podwielokrotnościijKNDtU59CPomiary w fizyce. Niepewność pomiaru. Przeliczanie wielokrotności i podwielokrotności

iHApspHTPv_d5e606

Zadania podsumowujące

Ćwiczenie 5 RyPvnzPB2c1Lb 1 zadanie interaktywne Wybierz prawidłowe zdanie. Ruch to zmiana położenia ciała względem wybranego układu odniesienia.

Jeśli ciało znajduje się w spoczynku względem pewnego układu odniesienia, to także musi się znajdować w spoczynku względem innych układów odniesienia.

To, czy ciało jest w ruchu, czy w spoczynku, nie zależy od wybranego układu odniesienia.

Ćwiczenie 6 R17aEhFLYpgoA 1 zadanie interaktywne Na czym polega względność ruchu? W zależności od układu odniesienia ciało jest w spoczynku lub w ruchu.

Ciała pozostają zawsze w spoczynku.

Ciała pozostają w ciągłym ruchu bez względu na wybór układu odniesienia.

Opis ruchu ciała zależy od przyjętego układu odniesienia.

Ciało pozostając w spoczynku względem pewnego układu odniesienia, względem innego może się poruszać.

Jeśli ciało pozostaje w spoczynku względem pewnego układu odniesienia, względem każdego innego musi się poruszać.

iHApspHTPv_d5e702

Słowniczek

droga droga – długość toru ruchu (s), po którym porusza się ciało.

kinematyka kinematyka – dział fizyki opisujący ruch ciał, uwzględniający ich prędkość i tor ruchu; nie zajmuje się natomiast przyczynami ruchu, czyli siłami.

przemieszczenie przemieszczenie – wielkość wektorowa; wektor przemieszczenia ma swój początek w położeniu początkowym ciała, a koniec – w położeniu końcowym.

punkt materialny punkt materialny – pojecie używane w fizyce w stosunku do ciał o bardzo małych rozmiarach lub rozmiarach znacznie mniejszych w porównaniu do odległości do tych ciał. Opisujemy ruch punktu materialnego jako całości – przykładem może być lecący na dużej wysokości samolot, jeżeli w opisie ruchu nie uwzględniamy np. ruchu śmigieł.

ruch prostolinijny ruch prostolinijny – ruch, którego torem jest linia prosta.

układ odniesienia układ odniesienia – ciało lub ciała, względem których opisuje się położenie poruszającego się ciała.

prostokątny układ współrzędnych (nazywany kartezjańskim) prostokątny układ współrzędnych (nazywany kartezjańskim) – układ współrzędnych utworzony przez osie liczbowe, które są do siebie prostopadłe i przecinają się w punkcie wyznaczającym początek układu współrzędnych.

względność ruchu względność ruchu – ruch lub spoczynek w zależności od wyboru układu odniesienia.

iHApspHTPv_d5e852

Biogramy

Wyjaśnij na przykładach, na czym polega względność

Zawartość strony

Szukaj rozwiązania zadania:

Wyjaśnij na przykładach, na czym polega względność…Fizyka z plusem Klasa 7 Podręcznik wyd. GWO Rozwiązanie zadania: zad. 11 strona 44.

Przedstawiona treść zadania jest tylko fragmentem (cytatem) całej treści zamieszczonej w podręczniku lub zbiorze zadań. Aby w pełni można było skorzystać z analizy rozwiązania zadania, należy znać pełną treść zadania. Zachęcamy do kupna danego podręcznika lub zbioru zadań z fizyki.

Zobacz rozwiązanie wybranego zadania:

Kliknij aby zobaczyć inne rozwiązania

Rozwiązanie zadania: Odp. Względność ruchu polega na tym, że dane ciało może być w zależności od obranego układu odniesienia w ruchu lub spoczynku. Najprostszym przykładem jest sytuacja kiedy siedzimy w jadącym samochodzie, wtedy jesteśmy w ruchu względem obserwatora znajdującego się poza pojazdem. Względem obserwatora i innych osób wewnątrz pojazdu jesteśmy w spoczynku.

Zobacz przepis Zobacz przepis na wyśmienite gofry

Zobacz przepis Zobacz przepis na bitą smietanę

Zobacz przepis Zobacz przepis na naleśniki. Pyszne naleśniki

Zobacz przepis Malinowa chmurka- zobacz przepis

Zobacz przepis Murzynek- zobacz przepis

Zobacz przepis Karpatka- zobacz przepis

Zobacz przepis Placki ziemniaczane- zobacz przepis

Zobacz przepis Placek po węgiersku- zobacz przepis

Zobacz przepis Spaghetti bolognese

Zobacz przepis Spaghetti carbonara

Zobacz przepis Zobacz przepis na burrito meksykańskie

Zobacz przepis Tortilla placki z indykiem- zobacz przepis

Fizyka w szkole podstawowej: rozwiązania zadań, teoria, prawa i wzory z fizyki

2010- 2022 ©www.aFizyka.pl

Ruch (fizyka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ruch w fizyce – zmiana położenia ciała odbywająca się w czasie względem określonego układu odniesienia[1][2][3]. Także: zmiana pól fizycznych – rozchodzenie się ich zaburzeń[4].

Parametry opisujące ruch:

Podstawowe prawa rządzące ruchem sformułował Izaak Newton i uznawano je za dokładne do końca XIX wieku. Obecnie ruch ciał fizycznych opisują trzy teorie:

Klasyfikacja ruchów [ edytuj | edytuj kod ]

Ruchy klasyfikuje się określając tor ruchu oraz zmiany wartości prędkości.

Podział ze względu na tor ruchu:

prostoliniowy (poruszanie się po linii prostej),

krzywoliniowy (poruszanie się po linii krzywej), po okręgu – rozpatrywany jako najprostszy przypadek ruchu krzywoliniowego, po elipsie – ruch w polu sił centralnych, po paraboli – ruch w polu jednorodnym, inne (powyższe są najpopularniejsze).

Podział ze względu na wartości prędkości:

jednostajny – prędkość nie zmienia się,

zmienny – prędkość zmienia się, jednostajnie zmienny – zmiany prędkości są jednakowe w jednakowych przedziałach czasu, przyspieszony – prędkość zwiększa się, opóźniony – prędkość maleje, niejednostajnie zmienny – zmiany prędkości są nie są jednakowe w jednakowych przedziałach czasu.

↑ G.K. Susłow, Mechanika teoretyczna, PWN, Warszawa 1960 ↑ Л.Г. Лойцянский, А.И. Лурье, Курс теоретической механики, Гос. Издат. Тех.-теор. литературы, Москва, 1954 ↑ А.Некрасов, Курс теоретической механики, Гос. Издат. Тех.-теор. литературы, Москва, 1950 ↑ ruch, [w:] Encyklopedia PWN [online] .

Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]

Podsumowanie wiadomości z kinematyki

W tym dziale zapoznaliśmy cię z pojęciem względności ruchu i podstawowymi wielkościami opisującymi ruch, takimi jak: tor ruchu, droga, prędkość, przyspieszenie. Podaliśmy klasyfikację ruchów; z uwagi na kształt toru są to ruchy prostoliniowe i krzywoliniowe, a ze względu na zależność prędkości od czasu – ruch jednostajny i ruch zmienny. Pokazaliśmy, jak opisuje się najprostsze typy ruchów prostoliniowych: jednostajnego i jednostajnie zmiennego. Możemy je opisywać słownie, za pomocą wzorów matematycznych albo graficznie, czyli za pomocą wykresów. Zdobyłeś również kolejną umiejętność doświadczalną – potrafisz wyznaczać prędkość na podstawie pomiaru drogi i czasu trwania ruchu.

R1Em2bcMxdI9E 1 Zdjęcie przedstawia jadący po torach szybki pociąg pasażerski uwieczniony w momencie mijania akwenu wodnego. Z tego powodu obraz pociągu odbija się w tafli wodnej. Daleko w tle widoczne są zabudowania mieszkalne i wzgórza, a nad nim czyste niebo. Ruch to jedno z najczęściej występujących zjawisk w przyrodzie, a przy tym stosunkowo łatwe do opisania za pomocą równań – warto wiedzieć, jak się nimi posługiwać

iVeD8NJdc5_d5e403

1. Ruch jest względny

RZ9FPNQtWhH34 1 Zdjęcie przedstawia wnętrze przedziału w pociągu. Po lewej i po prawej krzesła obite wielkokolorowym materiałem. Na wprost okno. Za oknem widać rozmazane kontury zielonych drzew.

Ruch i spoczynek są pojęciami względnymi. Można jednocześnie być w ruchu względem jednego ciała i w spoczynku względem innego. Pasażerowie jadącego pociągu są w spoczynku względem siebie i jednocześnie poruszają się względem drzew za oknem. Ruch polega na zmianie położenia ciała względem wybranego układu odniesienia, np. samochodu względem słupa latarni, Księżyca względem Ziemi itp. Zmiana ta zachodzi w czasie.

iVeD8NJdc5_d5e457

2. Układ odniesienia

R1IbdrpI62YwO 1 Zdjęcie przedstawia drogę szybkiego ruchu. Droga dwupasmowa, oddzielona pasem zieleni. Wzdłuż drogi, po obu stronach rosną drzewa. Dominują drzewa iglaste. W tle jasne niebo. Na drodze znajduje się kilkanaście samochodów. Na jednym z samochodów narysowano układ współrzędnych. Początek układu znajduje się na środku maski.

Układ odniesienia to dowolnie wybrane ciało lub ciała, względem których określamy zmiany położenia badanego ciała. Dla ruchów w pobliżu powierzchni Ziemi najczęściej wybieranym układem odniesienia są Ziemia lub jakiś punkt na jej powierzchni trwale z nia związany. Szczegółowy opis ruchu za pomocą zależności matematycznych wymaga powiązania go z układem odniesienia i układem współrzędnych.

iVeD8NJdc5_d5e508

3. Wielkości opisujące ruch

R1PqlX7eu36LH 1 Zdjęcie przedstawia krętą drogę w górach. Droga staje się tym bardziej kręta, im wyższa wysokość góry.

Podstawowe wielkości fizyczne opisujące ruch to:

tor ruchu, czyli ślad zakreślony przez poruszające się ciało; droga – długość toru; prędkość; przyspieszenie.

Jednostką drogi (s) w układzie SI jest metr.

iVeD8NJdc5_d5e571

4. Prędkość

R1JuyHCNjhOwg 1 Zdjęcie przedstawia tarczę prędkościomierza w samochodzie. Tło i tarcza czarne. Tarcza okrągła. Liczby i litery podświetlane. Skala od 0 do 220, co 20, również podświetlana. U góry tarczy, po środku widać litery „km/h”. Czerwona wskazówka spoczywa na liczbie 0. Na samym dole cyfrowy wyświetlacz Na nim liczby 12 1662 oraz 268,1.

Prędkość to wielkość fizyczna, która informuje nas, jaką drogę przebywa ciało w danej jednostce czasu. Jednostką prędkości w układzie SI jest metr na sekundę > m s > . W życiu codziennym częściej posługujemy się jednostką taką jak kilometr na godzinę > km h > . Jednostki te możemy przeliczać – korzystamy wtedy z zależności: 1 km h = 1000 m 3600 s = 10 m 36 s = 0,277 m s

1 m s = 0,001 1 3600 km h = 3,6 km h W fizyce wyróżniamy prędkość średnią i chwilową. Prędkość średnią obliczamy za pomocą wzoru:

v śr = s t

gdzie:

v śr > m s > – prędkość średnia;

s > m > – droga przebyta przez ciało;

t [ s ] – czas trwania ruchu. Prędkość chwilowa to prędkość ciała w danym momencie ruchu. Prędkość chwilową wskazują prędkościomierze, np. samochodowe.

iVeD8NJdc5_d5e631

5. Wyznaczanie prędkości

RgcWXvC1Snawu 1 Schemat przedstawiający ludzika ze stoperem w ręku, maszerującego po taśmie mierniczej.

Aby wyznaczyć prędkość jakiegoś ciała, należy zmierzyć dwie wielkości:

drogę przebytą przez to ciało (za pomocą przyrządu do pomiaru odległości);

przedział czasu, w którym ta droga została przebyta (mierzymy go stoperem).

Prędkość średnią obliczamy ze wzoru:

prędkość średnia = droga czas trwania ruchu

Piechur maszerujący po płaskim terenie porusza się z prędkością około 1,4 m/s ≈ 5 km/h.

iVeD8NJdc5_d5e695

6. Ruch jednostajny prostoliniowy

RQ0iUB1u5QQqM 1 Zdjęcie przedstawia samolot na tle nieba. Niebo intensywnie niebieskie. Samolot widoczny z oddali. Samolot bały, widok od dołu. Za samolotem dwie długie, białe smugi.

Ruch prostoliniowy to ruch, którego torem jest linia prosta. Ruch jednostajny to ruch, w którym ciało porusza się ze stałą prędkością. W ruchu jednostajnym prostoliniowym ciało w przebywa jednakowe odcinki drogi w równych odstępach czasu. W ruchu jednostajnym prostoliniowym prędkość średnia i chwilowa są sobie równe. Droga przebyta przez ciało w ruchu jednostajnym jest wprost proporcjonalna do czasu trwania ruchu. Obliczamy ją ze wzoru:

s = v · t

gdzie:

v > m s > – wartość prędkości ciała;

s [m] – droga przebyta przez ciało;

t [s] – czas ruchu ciała.

iVeD8NJdc5_d5e756

7. Wykresy zależności drogi i prędkości od czasu w ruchu jednostajnym

RJ5JTtZarXi8G 1 Schemat przedstawia wykres. Tło białe. Niebieska linia łamana na układzie współrzędnych. Początek w trzeciej ćwiartce, koniec w pierwszej. Pomiędzy drugą a pierwszą, linia równoległa do osi odciętych.

Wykres to graficzny sposób przedstawienia zależności między wielkościami fizycznymi.

Wykres zależności drogi od czasu opisujemy symbolem s(t).

W ruchu jednostajnym wykresem s(t) jest prosta, nachylona lub równoległa do osi czasu.

RMbtcTByOYhtw 1 Schemat przedstawia wykres. Tło białe. Oś odciętych opisana jako „t,”. Oś rzędnych opisana jako v”. Na wykresie widoczne dwa odcinki: niebieski i czerwony. Oba mają początek w początku układu współrzędnych. Odcinek niebieski leży względem osi odciętych pod kątem ok. 45 stopni. Odcinek czerwony leży względem osi odciętych pod ostrzejszym kątem.

Wykresem zależności prędkości od czasu, opisywanym symbolem v (t), w tym ruchu jest prosta równoległa do osi czasu.

RsYiEysXFPQ2w 1 Schemat przedstawia wykres zależności przyspieszenia od czasu. Oś odciętych opisana jako „t [s]”. Oś rzędnych opisana jako „v [m/s]”. Na wykresie widoczny niebieski odcinek. Odcinek równoległy do osi odciętych. Początek na osi rzędnych, w około połowie jej wysokości. Koniec prawie na wysokości grotu poziomej strzałki.

Pole prostokąta pod wykresem v(t) jest liczbowo równe przebytej drodze.

R11eA7u2n9kDz 1 Ilustracja przedstawia wykres zależności prędkości od czasu. Tło białe. Oś odciętych opisana jako „t [s]”. Oś rzędnych opisana jako „v [m/s]”. Na wykresie niebieski prostokąt. Lewy dolny róg leży w początku układu współrzędnych. Krótszy bok leży na osi rzędnych. Dłuższy bok leży na osi odciętych.

iVeD8NJdc5_d5e852

8. Ruch zmienny

RNr4GD58ADJxQ 1 Ilustracja przedstawia hamującego ptaka. Tło białe. Pióra niebieskie, dziób i nogi żółte. Duże oczy, dziób rozwarty. Szpony uniesione, pod stopami grunt, którą ptak przesunął podczas hamowania.

Ruch zmienny to taki, w którym zmienia się wartość prędkości. Może on być: przyspieszony – jeśli w jego trakcie prędkość ciała rośnie (rozpędzanie się, przyspieszanie); opóźniony – jeśli prędkość ciała maleje (hamowanie, zwalnianie). W ruchu zmiennym prędkość chwilowa różni się od prędkości średniej.

iVeD8NJdc5_d5e913

9. Symbol Δ delta (delta) i jego znaczenie w fizyce

Rh4U9FdDdRf8K 1 Ilustracja przedstawia symbol greckiej litery ∆ delta. Tło białe. Na środku duży trójkąt. Kontury czarne, wnętrze białe. Trójkąt równoramienny. Kontur prawego ramienia grubszy niż pozostałych boków.

Grecką literę ∆ (delta) stosuje się we wzorach fizycznych do oznaczania zmian (przyrostów, ubytków, różnic) wielkości fizycznych. Ta litera oznacza zmianę, ale tylko w towarzystwie symbolu wielkości fizycznej. Przez zmianę rozumie się na ogół różnicę między wartością danej wielkości na końcu obserwacji i na początku obserwacji. Ta różnica może mieć wartość dodatnią, ujemną lub równą zero. Na określenie zmian różnych wielkości używa takich określeń jak np. odstęp lub przedział czasu, zmiana wysokości, różnica temperatur. Przykładowo: ∆ v oznacza zmianę (przyrost lub spadek) wartości prędkości, ∆ t – przedział czasu, ∆ T – różnicę temperatur, ∆ h – zmianę wysokości itd. Zmiana prędkości: ∆ v = v k – v p to różnica między wartością prędkości końcowej i początkowej. Zmiana ta jest dodatnia w ruchu przyspieszonym, a ujemna – w ruchu opóźnionym.

iVeD8NJdc5_d5e977

10. Przyspieszenie

R1HXUNElND5Jb 1 Zdjęcie przedstawia sportowy samochód. Samochód srebrnoszary. Znajduje się na asfaltowej drodze. Z okolic tylnych kół wydobywa się smuga dymu.

Przyspieszenie to wielkość fizyczna, która mówi nam, ile wynosi zmiana prędkości ciała w jednostce czasu. Przyspieszenie obliczamy ze wzoru:

przyspieszenie = zmiana prędkości przedział czasu

a = ∆ v ∆ t

gdzie:

∆ v – zmiana (przyrost lub spadek) wartości prędkości;

∆ t – przedział czasu, w którym nastąpiła ta zmiana. Jednostką przyspieszenia w układzie SI jest > m s 2 > . Przyspieszenie o wartości np. 2 m s 2 informuje nas, że prędkość ciała zmienia się co sekundę o 2 m s .

iVeD8NJdc5_d5e1035

11. Ruch przyspieszony w sposób jednostajny

RB18UudAgqpi5 1 Ruch jednostajnie przyspieszonyIlustracja przedstawia wykres kolumnowy. Tło jasne. Na dole czarna, pozioma linia. Wzdłuż linii umieszczono sześć kolumn. Kolumny niebieskie, prostokątne. Wszystkie mają taką samą długość krótszego boku. Kolumny od najniższej do najwyższej (według dłuższego boku). Nad wszystkimi kolumnami poprowadzono wznoszącą się, czerwoną strzałkę. Grot zwrócony do prawego, górnego rogu ilustracji.

Ruchem jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym (przyspieszonym w sposób jednostajny) nazywamy taki ruch, w którym przyspieszenie jest stałe, co oznacza, że prędkość rośnie o jednakową wartość w równych odstępach czasu (np. co 1 sekundę), a torem ruchu jest linia prosta. Prędkość końcową, jaką osiągnęło ciało w ruchu jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym z prędkością początkową v 0 = 0 m s , możemy obliczyć za pomocą wzoru:

v k = a · ∆ t

gdzie:

v k > m s > – prędkość końcowa ciała. Gdy przed rozpoczęciem ruchu ciało znajdowało się w spoczynku ( v 0 = 0 m s ), drogę w ruchu jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym obliczamy za pomocą wzoru:

s = 1 2 · a · t 2

gdzie:

s [ m ] – droga;

a > m s 2 > – przyspieszenie;

t [ s ] – czas ruchu ciała.

iVeD8NJdc5_d5e1093

12. Wykresy w ruchu jednostajnie przyspieszonym

R1Y92RHmqkovI 1 Ilustracja przedstawia wykres. Tło białe. Oś odciętych opisana jako „x”. Oś rzędnych opisana jako „y”. Na wykresie znajduje się niebieska linia. Początek w początku układu współrzędnych. Linia przyjęła kształt połowy paraboli z ramieniem skierowanym do góry. Najniższy punkt paraboli przypada na początek układu współrzędnych.

Wykresem zależności przyspieszenia od czasu a ( t ) jest prosta równoległa do osi czasu. Zaznaczone pole jest równe zmianie wartości prędkości. Ilustracja przedstawia wykres. Tło białe. Oś odciętych opisana jako „t”. Oś rzędnych opisana jako „a (t)”. Na wykresie pomarańczowy odcinek. Odcinek równoległy do osi odciętych. Początek na osi rzędnych, w około trzech czwartych jej wysokości, w punkcie „a”. Na osi odciętych zaznaczono punkt „t” (w około czterech piątych jej długości). Na wykresie zaznaczono obszar pod odcinkiem. Tworzy on prostokąt. W środku umieszczono wzór: ∆v = a • t. ROcmD9dK4uTRf1 Wykresem zależności prędkości od czasu v ( t ) w ruchu jednostajnie przyspieszonym jest prosta nachylona do osi czasu. Schemat przedstawia wykres. Tło białe. Oś odciętych opisane „t”. Oś rzędnych opisane „v (t)”. Na wykresie narysowano pomarańczowy prostokąt i trójkąt prostokątny. Na osi odciętych zaznaczono punkt t, na osi rzędnych punkt vk. Prostokąt lewy dolny róg ma w początku układu współrzędnych. Wysokość od (0, 0) do (0, vk). Dłuższa przyprostokątna trójkąta pokrywa się z dłuższym, górnym bokiem prostokąta. Punkt vk jest wierzchołkiem trójkąta. Trójkąt z prostokątem tworzą trapez prostokątny. Krótsza podstawa leży na osi odciętych i ma długość vk. Wewnątrz prostokąta napisano wzór: s₁ = vk • t. Wewnątrz trójkąta napisano wzór: S₂ = (a • t do kwadratu)/2. R1LL5d10ICcvo1 Pole figury pod wykresem zależności prędkości od czasu odpowiada wartości drogi przebytej przez ciało.

iVeD8NJdc5_d5e1150

13. Zadania

Polecenie 1 Oblicz czas podróży z Zielonej Góry do Gorzowa Wielkopolskiego, jeśli pojazd porusza się ze średnią prędkością o wartości 80 km/h, a odległość miedzy tymi miastami wynosi 100 km. Odpowiedź podaj w godzinach i minutach.

Polecenie 2 Poniższa tabelka zawiera dane dotyczące podróży rowerzysty. Na ich podstawie sporządź wykres zależności drogi od czasu. Tabela zależności drogi od czasu t [s] 5 10 15 20 25 30 s [m] 20 40 60 80 100 120 Wyjaśnij, dlaczego na wykresie został przedstawiony ruch jednostajny. Na podstawie wykresu wyznacz prędkość rowerzysty.

Polecenie 3 W ciągu pół minuty pociąg zwiększył swoją prędkość z 18 do 36 km/h. Oblicz przyspieszenie pociągu.

Polecenie 4 W reklamie samochodu napisano, że prędkość 100 km/h osiąga on w ciągu 6 sekund. O ile metrów na sekundę rośnie prędkość tego samochodu w ciągu jednej sekundy?

Polecenie 5 W rozkładzie jazdy autobusów napisano, że pewien autobus wyjeżdża z Wrocławia o 6.45, a przyjeżdża do Paryża o 23.45. Oblicz prędkość średnią autobusu na trasie Wrocław – Paryż. Odległość między tymi miastami wynosi 1 300 km, a oba miasta leżą w tej samej strefie czasowej. Czy wynik obliczeń oznacza, że autobus cały czas jechał z taką samą prędkością?

Polecenie 6 * Kierowca samochodu jadącego z prędkością 72 km/h zauważył przeszkodę i zaczął gwałtownie hamować. Średnie opóźnienie pojazdu w tym ruchu wynosiło 5 m/sIndeks górny 22. Oblicz czas hamowania do momentu zatrzymania się samochodu. W jakiej najmniejszej odległości musiałaby znajdować się przeszkoda, żeby pojazd zdążył się przed nią zatrzymać?

Polecenie 7 Uzasadnij, że pies biegnący z maksymalną prędkością 54 km/h nie może dogonić zająca, który porusza się z prędkością 18 m/s. Wskazówka Pamiętaj o zamianie jednostek.

Polecenie 8 Ziemia porusza się wokół Słońca z prędkością około 30 km/s. Oblicz drogę przebytą przez Ziemię w ciągu godziny.

iVeD8NJdc5_d5e1248

14. Test

Ćwiczenie 1 RbcypCL4GDP6P 1 zadanie interaktywne Pojęcie prędkości średniej można stosować przy opisie ruchu: dowolnego.

tylko jednostajnego.

tylko przyspieszonego.

tylko prostoliniowego.

tylko krzywoliniowego.

tylko jednostajnie zmiennego.

Ćwiczenie 2 R4oVgMO9ndkXw 1 zadanie interaktywne zadanie interaktywne Połącz części zdań, tak aby utworzyły wypowiedź poprawną z punktu widzenia fizyki. to zmiana położenia ciała., jest równa ilorazowi drogi i czasu, w którym ta droga została przebyta., torem ruchu jest linia prosta., zajmuje się opisem ruchu., jest linią zakreśloną przez poruszające się ciało. Kinematyka Tor W ruchu prostoliniowym Ruch Prędkość

Ćwiczenie 3 R1DrPBFmvhFbP 1 zadanie interaktywne Dwa samochody jadą obok siebie z jednakowymi prędkościami.

Pasażerowie tych samochodów są względem siebie: w spoczynku, a względem słupków drogowych w ruchu

w ruchu, a względem słupków drogowych w spoczynku

w spoczynku; są w spoczynku również względem słupków drogowych

w ruchu; są w ruchu również względem słupków drogowych

Ćwiczenie 4 R1ApllsjzROiZ 1 zadanie interaktywne Przed przystąpieniem do rozwiązywania zadania przygotuj kartkę papieru i przybory do pisania. Może przydać się również kalkulator.

Tramwaj poruszający się z prędkością 5 m s zaczął przyspieszać, a jego przyspieszenie wynosiło 0,5 m s 2 . Po upływie 4 sekund jego prędkość wynosiła: 7 m s

2 m s

20 m s

10 m s

8 m s

9 m s

Tabela zależności s ( t ) dla pojazdu P 1 i zależności v ( t ) dla pojazdu P 2 Tabela zależności P 1 t [s] 1 2 3 P 2 t [s] 1 2 3 s [m] 2 4 6 v [m/s] 2 4 6 Ćwiczenie 5.1 Ryp7sK5Kd6ckJ 1 zadanie interaktywne W tabelach zapisano wartości drogi i prędkości dla różnych czasów dla pojazdów P 1 i P 2 . Jakim ruchem poruszają się te pojazdy? Pojazd P 1 porusza się ruchem jednostajnym, a pojazd P 2 – jednostajnie przyspieszonym.

porusza się ruchem jednostajnym, a pojazd – jednostajnie przyspieszonym. Obydwa poruszają się ruchem jednostajnym.

Obydwa poruszają się ruchem jednostajnie przyspieszonym.

Pojazd P 1 porusza się ruchem jednostajnie przyspieszonym, a pojazd P 2 – jednostajnym.

Ćwiczenie 6 R1McRju6ikbOt 1 zadanie interaktywne zadanie interaktywne

Ćwiczenie 7 R1CIighOJSoRZ 1 zadanie interaktywne Na trasie biegu długodystansowego ustawione są w równych odstępach (odległościach) punkty kontrolne. Trener rejestrował przedziały czasu, w których zawodnik przebywał kolejne odległości między punktami kontrolnymi: 10 s, 8 s, 7 s, 7 s, 7 s, 7 s, 10 s, 13 s, 16 s.

Z pomiarów tych wynika, że zawodnik poruszał się: początkowo ruchem przyspieszonym, potem jednostajnym, a następnie opóźnionym.

początkowo ruchem opóźnionym, potem jednostajnym, a następnie przyspieszonym.

cały czas z jednakową prędkością.

cały czas ruchem przyspieszonym.

cały czas ruchem opóźnionym.

najpierw ruchem przyspieszonym, a następnie opóźnionym.

Ćwiczenie 8 R8ufNpgLzX5BD 1 zadanie interaktywne Przed przystąpieniem do rozwiązywania zadania przygotuj kartkę papieru i przybory do pisania. Może przydać się również kalkulator.

Podczas silnego uderzenia piłka tenisowa uzyskuje przyspieszenie 8000 m s 2 . Oblicz prędkość piłki po upływie 0,01 s od momentu uderzenia, zakładając, że piłka ma stałe przyspieszenie. 80 m s

288 km h

800 m s

8 m s

2880 km h

28,8 km h

Nie można obliczyć prędkości tej piłki – jest zbyt mało danych.

Ćwiczenie 9 R1aKktUblDxCP 1 zadanie interaktywne Przed przystąpieniem do rozwiązywania zadania przygotuj kartkę papieru i przybory do pisania. Może przydać się również kalkulator.

Ile czasu potrzebuje startujący do lotu ptak, aby rozpędzić się do prędkości 36 m s , jeśli jego przyspieszenie wynosi 1,5 m s 2 ? 24 s

54 s

0,04 s

Ruch i spoczynek. Względność ruchu

Jak wykazać, że znajdujesz się w ruchu lub spoczynku? Odpowiesz: „To proste! Kiedy siedzę w ławce, znajduję się w spoczynku. Gdy idę pieszo, jadę rowerem lub samochodem – poruszam się”. Zapominasz jednak o tym, że Ziemia wiruje wokół własnej osi i obiega Słońce, które porusza się wokół środka naszej Galaktyki. Wszystkie galaktyki zaś oddalają się od siebie. Czy zatem pojęcie spoczynku w ogóle istnieje?

R1aZHSVmLCe8s 1 Zdjęcie przedstawia kobietę w eleganckim stroju biznesowym siedzącą w fotelu przy oknie w prywatnym samolocie. Spogląda przez okno rozmawiając przez telefon i uśmiecha się. Samolot odrzutowy leci z prędkością kilkuset kilometrów na godzinę, jednak pasażerowie odczuwają jego ruch tylko podczas startów, lądowań i ewentualnych turbulencji podczas drogi

Już potrafisz stwierdzić, że wszystko wokół nas jest w bezustannym ruchu: cząsteczki, z których zbudowane są ciała, Ziemia i planety krążące wokół Słońca, a także my sami, gdy idziemy lub jedziemy;

obliczyć prędkość ciał – dzielić drogę przez czas jej przebycia.

Nauczysz się podawać definicję ruchu;

posługiwać wielkościami opisującymi ruch ciała;

posługiwać pojęciem układu odniesienia w opisie ruchu;

podawać i opisywać przykłady względności ruchu w bliskim i dalszym otoczeniu;

dzielić ruchy na prostoliniowe i krzywoliniowe, a także podawać przykłady takich ruchów.

iHApspHTPv_d5e174

Pomyśl: jesteś teraz w ruchu czy w spoczynku?

RQv9WIk8CPPiu 1 Ilustracja przedstawia obieg Ziemi wokół Słońca. Tło białe. Na środku żółte słońce. Wokół słońca elipsa. Na elipsie cztery kule (imitujące Ziemię). Każda na dwóch końcach obu półosi. Na każdej narysowano takiego samego, siedzącego na krześle, chłopca.

iHApspHTPv_d5e211

1. Jestem w ruchu czy w spoczynku?

Wszystko wokół nas jest w nieustannym ruchu i ulega ciągłym zmianom. Słynne panta rhei („wszystko płynie”)Heraklita z EfezuHeraklit z EfezuHeraklita z Efezumogłoby stać się mottemkinematykikinematykakinematyki – działu fizyki zajmującego się ruchempunktu materialnegopunkt materialnypunktu materialnego. Nieustannie obserwujemy ruch i sami się poruszamy.

RebqpI4O59gex 1 Animacja przedstawia dwie kolejki torowe. Tło jasne. Tory ułożone równolegle. Pierwsza kolejka porusza się w prawo, druga (ta niżej) w lewo. W pierwszej scenie w obu kolejkach widać maszynistów. W pierwszej kolejce, w jednym z wagonów, widać pasażerkę. Kolejki przejeżdżają, mijając się. W drugiej scenie kolejki również przejeżdżają, tym razem szybciej. Gdy znajdują się na tej samej wysokości, kolejki zostają zatrzymane. Znajdujące się w nich osoby (maszyniści i pasażerka) zostają zaakcentowani migoczącymi okręgami. Film dostępny na portalu epodreczniki.pl Animacja przedstawia dwie kolejki torowe. Tło jasne. Tory ułożone równolegle. Pierwsza kolejka porusza się w prawo, druga (ta niżej) w lewo. W pierwszej scenie w obu kolejkach widać maszynistów. W pierwszej kolejce, w jednym z wagonów, widać pasażerkę. Kolejki przejeżdżają, mijając się. W drugiej scenie kolejki również przejeżdżają, tym razem szybciej. Gdy znajdują się na tej samej wysokości, kolejki zostają zatrzymane. Znajdujące się w nich osoby (maszyniści i pasażerka) zostają zaakcentowani migoczącymi okręgami.

Ćwiczenie 1 RMGt48cFhTwxa 1 zadanie interaktywne zadanie interaktywne Na podstawie animacji odpowiedz, które stwierdzenia uczniów są prawdziwe, a które fałszywe? Prawda Fałsz Pasażer porusza się względem maszynisty swojego pociągu. □ □ Pasażer porusza się względem maszynisty pociągu nadjeżdżającego z przeciwka. □ □ Siedząc na fotelu w poruszającym się pociągu, pasażer pozostaje w spoczynku względem wszystkich osób podróżujących w obu pociągach. □ □

Kiedy jedziemy autobusem, mijamy przydrożne latarnie i znaki drogowe, a równocześnie znajdujemy się w spoczynku względem innych pasażerów. W pierwszym przypadku naszymukładem odniesieniaukład odniesieniaukładem odniesienia są znaki i latarnie, w drugim – pojazd.

Zapamiętaj! Układ odniesienia to dowolnie wybrane ciało lub ciała, względem których określamy zmiany położenia badanego ciała.

iHApspHTPv_d5e260

2. Względność ruchu

Ruch i spoczynek to pojęcia względne. Możemy poruszać się względem niektórych układów odniesienia, a jednocześnie pozostawać w spoczynku względem innych.

Ciała mogą pozostawać w spoczynku względem jednego układu odniesienia, a względem innego się poruszać. Zasadę tę nazywamywzględnością ruchuwzględność ruchuwzględnością ruchu.

Zapamiętaj! Ruch jest pojęciem względnym. Polega on na zmianie położenia ciała względem wybranego układu odniesienia; zmiana ta zachodzi w czasie.

Ćwiczenie 2 R1CPwRsmvyDFw 1 zadanie interaktywne Zaznacz wszystkie poprawne stwierdzenia. Względność ruchu wynika z faktu, że nie istnieje ruch absolutny ani absolutny spoczynek.

Względność ruchu polega na tym, że ciało może być zarówno w ruchu, jak i w spoczynku, w zależności od wybranego układu odniesienia.

Względność ruchu polega na tym, że jego opis nie zależy od wybranego układu odniesienia.

iHApspHTPv_d5e302

Pomyśl: jak określić położenie ciała?

R5ShTDsXFK5ym 1 Ilustracja przedstawia boisko piłkarskie. Rzut z góry. Boisko zielone z zaznaczonymi białymi liniami bocznymi i bramkowymi. Po środku, w punkcie środkowym boiska, narysowano piłkę do gry w piłkę nożną. Obok piłki stoi chłopiec. Czerwona koszulka z długim rękawem, czarne spodenki, czerwono-czarne buty. Włosy czarne. Przy głowie chłopca narysowano biały znak zapytania. Od leżącej koło niego piłki, do lewego górnego narożnika poprowadzona została czerwona linia. Ilu liczb do tego potrzebujemy?

iHApspHTPv_d5e339

3. Układ współrzędnych

Aby opisać ruch, należy powiązać go z układem odniesienia i wybrać układ współrzędnych. W trakcie dalszej nauki będziesz korzystać głównie z prostokątnego układu współrzędnychukład współrzędnych prostokątnych (nazywany kartezjańskim)prostokątnego układu współrzędnych.

R7IHGkXwlI176 1 Animacja przestawia motocyklistę jadącego na motorze. Tło białe. Na dole animacji narysowano grubą, czarną, poziomą linię. Po lewej stronie, prostopadle do linii, znajduje się tabliczka z napisem „START”, po prawej „META”. Motocykl i kombinezon motocyklisty barwy żółtej. Kask czarny. Motocyklista rusza sprzed tabliczki „START” i zatrzymuje się za tabliczką „META”. U góry pojawia się napis „Jak wyznaczyć położenie motocyklisty?”. Po chwili na linii pojawiają się 4 jaśniejsze odbicia motocyklisty. Pierwsze na wysokości tabliczki „START”. Pod spodem napis „0 m”. Drugie w jednej piątej długości linii, podpisane „20 m”. Trzecie w połowie długości, podpisane „50 m”. Ostatnie na wysokości tabliczki „META”, podpisane „100 m”. U góry pojawia się napis: „Względem układu odniesienia związanego z linią startu do wyznaczenie położenie motocyklisty wystarczy jedna liczba.”. W kolejnej scenie ukazano tego samego motocyklistę czterokrotnie. Motocyklista znajduje się nad osią. Oś pozioma, zwrot w prawą stronę. Pod grotem litery: „x, m”. Na osi skala od 0 do 100, co 10. Pierwsza postać motocyklisty znajduje się nad liczbą 0, druga nad liczbą 20, trzecia nad liczbą 50, czwarta nad liczbą 100. Pojawia się napis: „Położenie motocyklisty w czasie jego ruchu możemy opisać korzystając z układu współrzędnych, który jest osią liczbową z wyróżnionym punktem początkowym (od którego w naszym przykładzie rozpoczynamy ruch), odcinkiem jednostkowym o długości 1 m i zwrotem odpowiadającym kierunkowi ruchu motocyklisty Potrzebujemy tylko jednej współrzędnej”. Na dole ukazuje się oś z liczbami od 1 do 20, co 1. W kolejnej scenie pokazuje się ta sama oś. Koło grotu dopisano litery „x, m”. Na osią pojawia się napis: „Opisujemy oś liczbową – nadajemy jej nazwę x i jednostkę (metry). Pod osią pojawia się napis: „Teraz możemy nanieść na tak skonstruowany układ współrzędnych kolejne położenia motocyklisty”. Po chwili, pod spodem ukazuje się taka sama ość liczbową, nad którą trzykrotnie ukazuje się obraz motocyklisty. Nad liczbami 0, 5 i 10. Nad pierwszym obrazem motocyklisty napisano „A(0)”, od spodem „x=0”. Nad drugim obrazem „B(5)”, pod spodem „x=5”. Nad trzecim obrazem „C(10)”, pod spodem „x=10”. W kolejnej scenie pojawia się napis „Co się stanie, gdy motocyklista będzie poruszał się po placu manewrowym? Ile teraz współrzędnych będzie potrzebnych do opisu jego położenia? Jak skonstruować odpowiedni układ współrzędnych?”. Poniżej wdać motocyklistę poruszającego się po torze krzywoliniowym. W następnej scenie pojawia się napis „Prostokątny układ współrzędnych”, a pod spodem dwie osie. Osie mają punkt początkowy wspólny, leżą prostopadle do siebie. Oś poziomą oznaczono „x”, oś pionową „y”. Na obu osich skale ponumerowano od 0 (początek układu współrzędnych) do 5. Na układzie współrzędnym zaznaczono czerwony punkt A. Punkt ma przyjmuje współrzędne (2, 3). W przedostatniej scenie naniesiono na układ współrzędny krzywoliniowy tor ruchu motocyklisty. Dzięki temu można określić jego położenie dwoma liczbami. W ostatniej scenie pojawia się napis: „Każdemu punktowi płaszczyzny zostały przyporządkowane dwie współrzędne, które jednoznacznie określają jego położenie względem pewnego punktu odniesienia (początku układu).” Pod spodem umieszczono litery: „P (x, y)”. Po chwili, na samym dole ukazuje się napis: „Jak opisać położenie ciała w przestrzeni? Na przykład ruch muchy względem dowolnego narożnika pokoju?”. Czym jest układ współrzędnych? Film dostępny na portalu epodreczniki.pl Czym jest układ współrzędnych? Animacja przestawia motocyklistę jadącego na motorze. Tło białe. Na dole animacji narysowano grubą, czarną, poziomą linię. Po lewej stronie, prostopadle do linii, znajduje się tabliczka z napisem „START”, po prawej „META”. Motocykl i kombinezon motocyklisty barwy żółtej. Kask czarny. Motocyklista rusza sprzed tabliczki „START” i zatrzymuje się za tabliczką „META”. U góry pojawia się napis „Jak wyznaczyć położenie motocyklisty?”. Po chwili na linii pojawiają się 4 jaśniejsze odbicia motocyklisty. Pierwsze na wysokości tabliczki „START”. Pod spodem napis „0 m”. Drugie w jednej piątej długości linii, podpisane „20 m”. Trzecie w połowie długości, podpisane „50 m”. Ostatnie na wysokości tabliczki „META”, podpisane „100 m”. U góry pojawia się napis: „Względem układu odniesienia związanego z linią startu do wyznaczenie położenie motocyklisty wystarczy jedna liczba.”. W kolejnej scenie ukazano tego samego motocyklistę czterokrotnie. Motocyklista znajduje się nad osią. Oś pozioma, zwrot w prawą stronę. Pod grotem litery: „x, m”. Na osi skala od 0 do 100, co 10. Pierwsza postać motocyklisty znajduje się nad liczbą 0, druga nad liczbą 20, trzecia nad liczbą 50, czwarta nad liczbą 100. Pojawia się napis: „Położenie motocyklisty w czasie jego ruchu możemy opisać korzystając z układu współrzędnych, który jest osią liczbową z wyróżnionym punktem początkowym (od którego w naszym przykładzie rozpoczynamy ruch), odcinkiem jednostkowym o długości 1 m i zwrotem odpowiadającym kierunkowi ruchu motocyklisty Potrzebujemy tylko jednej współrzędnej”. Na dole ukazuje się oś z liczbami od 1 do 20, co 1. W kolejnej scenie pokazuje się ta sama oś. Koło grotu dopisano litery „x, m”. Na osią pojawia się napis: „Opisujemy oś liczbową – nadajemy jej nazwę x i jednostkę (metry). Pod osią pojawia się napis: „Teraz możemy nanieść na tak skonstruowany układ współrzędnych kolejne położenia motocyklisty”. Po chwili, pod spodem ukazuje się taka sama ość liczbową, nad którą trzykrotnie ukazuje się obraz motocyklisty. Nad liczbami 0, 5 i 10. Nad pierwszym obrazem motocyklisty napisano „A(0)”, od spodem „x=0”. Nad drugim obrazem „B(5)”, pod spodem „x=5”. Nad trzecim obrazem „C(10)”, pod spodem „x=10”. W kolejnej scenie pojawia się napis „Co się stanie, gdy motocyklista będzie poruszał się po placu manewrowym? Ile teraz współrzędnych będzie potrzebnych do opisu jego położenia? Jak skonstruować odpowiedni układ współrzędnych?”. Poniżej wdać motocyklistę poruszającego się po torze krzywoliniowym. W następnej scenie pojawia się napis „Prostokątny układ współrzędnych”, a pod spodem dwie osie. Osie mają punkt początkowy wspólny, leżą prostopadle do siebie. Oś poziomą oznaczono „x”, oś pionową „y”. Na obu osich skale ponumerowano od 0 (początek układu współrzędnych) do 5. Na układzie współrzędnym zaznaczono czerwony punkt A. Punkt ma przyjmuje współrzędne (2, 3). W przedostatniej scenie naniesiono na układ współrzędny krzywoliniowy tor ruchu motocyklisty. Dzięki temu można określić jego położenie dwoma liczbami. W ostatniej scenie pojawia się napis: „Każdemu punktowi płaszczyzny zostały przyporządkowane dwie współrzędne, które jednoznacznie określają jego położenie względem pewnego punktu odniesienia (początku układu).” Pod spodem umieszczono litery: „P (x, y)”. Po chwili, na samym dole ukazuje się napis: „Jak opisać położenie ciała w przestrzeni? Na przykład ruch muchy względem dowolnego narożnika pokoju?”.

Układ współrzędnych prostokątnych na płaszczyźnie ma wyraźnie zaznaczony początek, który jest punktem przecięcia dwóch osi liczbowych. Każda z osi musi być opisana i zakończona strzałką.

R1B7JAQTH7iDg 1 Ilustracja przedstawia układ współrzędnych prostokątnych na płaszczyźnie. Tło białe, osie czarne. Na układzie zaznaczono cztery punkty: A, B, C, D. Każdy położone w innej ćwiartce układu. Współrzędne: A (4,2); B (-5, 3), C (-4,-3), D (3, -4). Przy współrzędnych punktu A dodano podpisy. Podpis do liczby 4: „odcięta punktu A”. Podpis do liczby 2: „rzędna punktu A”. Prostokątny układ współrzędnych na płaszczyźnie

Ćwiczenie 3 REbWC7LdDoAWt 1 zadanie interaktywne zadanie interaktywne

Polecenie 1 Zawodnik na szkolnym boisku piłkarskim o wymiarach 100 m x 70 m wykonuje rzut wolny. Skorzystaj z ilustracji poniżej i narysuj w zeszycie prostokątny układ współrzędnych. Zaznacz na nim współrzędne położenia piłki i bramkarzy obu drużyn. ROduGvWhCu6KG 1 Ilustracja przedstawia boisko piłkarskie. Rzut z góry. Na boisku znajduje się 11 żółtych i 11 niebieskich punktów. Prawie wszystkie zgromadzone na lewej połowie boiska. Jeden żółty punkt znajduje się przy prawej bramce. Żółty punkt, od którego biegnie strzałka, znajduje, się najwyżej ze wszystkich punktów, blisko liczni bocznej lewej strony boiska. Bliżej środka boiska niż krótszej, lewej linii. Strzałka czerwona, przerywana, poprowadzona od punktu do bramki. Linia krzywa. Grot skierowana ku bramce.

iHApspHTPv_d5e400

Obejrzyj fotografie i zastanów się, czy pociąg, pasażer karuzeli i kierowca samochodu wyścigowego poruszają się po linii prostej, czy też – krzywej?

Przejdź do poprzedniej ilustracji Przejdź do następnej ilustracji RjCpTE53xuRwo 1 Zdjęcie przedstawia pociąg jadący po torach. Pociąg pomarańczowo-czerwony. W tle błękitne niebo i pola uprawne. Pociąg zdaje się poruszać po łuku. RMqq6TpHnaYit 1 Zdjęcie przedstawia dużą karuzelę łańcuchową. Na karuzeli znajduje się kilkanaście osób. W tle błękitne niebo. RM9N6Y0Ks105m 1 Zdjęcie przedstawia samochody wyścigowe. Na zdęciu widoczny fragment toru. Asfalt ciemnoszary. 16 samochodów wyścigowych znajduje się na łuku. Samochody mają różne barwy: białą, czerwoną, żółtą, czarną. W oddali widać barierki ochronne.

iHApspHTPv_d5e436

4. Wielkości opisujące ruch

Obserwując ruch danego ciała, zauważamy zmianę jego położenia zachodzącą wraz z upływem czasu. Linia, jaką zakreśla poruszające się ciało, nazywana jesttorem ruchutor ruchutorem ruchu. Rysunek poniżej przedstawia tor ruchu bakterii E. coli, obserwowany pod mikroskopem.

R7dcSk4stAPmr 1 Ilustracja przedstawia toru ruchu bakterii E-coli. Tło białe. Tor zaznaczony granatową linią. Linia krzywa, w niektórych miejscach łamana. Kilkukrotnie przecinająca się. W prawym dolnym rogu naniesiona skala. Długość skali odpowiada jednej trzeciej szerokości ilustracji. Pod skalą napis: „50 µm”. Tor ruchu bakterii E. coli, obserwowany pod mikroskopem

tor ruchu tor ruchu – linia, którą „zakreśla” poruszające się ciało.

ruch krzywoliniowy ruch krzywoliniowy – ruch, którego torem jest linia krzywa.

Ruch ciała, którego torem jest linia prosta, nazywamy ruchem prostoliniowymruch prostolinijnyruchem prostoliniowym. Takim ruchem porusza się np. lecący samolot.

Rb08SEn3IJwym 1 Zdjęcie przedstawia lecący samolot. Tłem jest niebieskie niebo. Samolot piały. Za samolotem widoczne białe linie przypominające chmury. Linie zaznaczają tor ruchu, po którym poruszał się samolot. Smugi kondensacyjne ilustrują tor ruchu lecącego samolotu

Gdy wybieramy się w podróż samochodem, analizujemy mapę i wyznaczamy dokładną trasę podróży. Przyjrzyjmy się tej części mapy, na której widać odcinek łączący Katowice z Bytomiem.

RJxpfRGmAZNRL 1 Ilustracja przedstawia fragment mapy Górnego Śląska. Na mapie zaznaczono niebieskim kolorem drogę łączącą Bytom z Katowicami. Droga to długość toru ruchu ciała

Długość fragmentu toru w fizyce nazywana jestdrogądrogadrogąi oznaczana jest małą literą s.

Zapamiętaj! Długość toru ruchu to droga (s). Jednostką podstawową drogi w układzie SI jest metr.

* Wektor zmieniający się w czasie i opisujący przemieszczenie ciała względem pewnego układu odniesienia, nazywamy wektorem przemieszczeniaiHApspHTPv_d777e267wektorem przemieszczenia.

Ciekawostka * Gdy ciało porusza się po torze zamkniętym, droga, którą przebędzie, będzie równa długości krzywej, po której porusza się ciało. Natomiast przemieszczenie wyniesie zero, ponieważ punkt startowy jest tym samym punktem co punkt końcowy podróży – wektor przemieszczenia ma swój początek i koniec w tym samym punkcie. Oznacza to, że długość wektora wynosi zero.

Ćwiczenie 4 R1Tm59WmOaLTi 1 zadanie interaktywne Torem ruchu nazywamy: linię, którą zakreśla poruszające się ciało.

drogę przebytą przez ciało.

odległość pomiędzy punktem, z którego ciało rozpoczęło ruch, a punktem, w którym ruch zakończyło.

linię prostą zakreśloną przez poruszające się ciało.

iHApspHTPv_d777e267 Na poniższej mapie za pomocą czerwonego odcinka połączono ze sobą dwa miasta; długość odcinka to odległość pomiędzy miastami. Na końcu odcinka widać grot. R1eXwsYOdhh20 1 Ilustracja przedstawia fragment mapy Górnego Śląska. Na mapie zaznaczono niebieskim kolorem drogę łączącą Bytom z Katowicami. Czerwoną strzałką połączono oba miasta. Grot zwrócony na Bytom. Różnica między drogą a przemieszczeniem ciała Ten odcinek mający kierunek i zwrot, nazywamy wektorem przemieszczenia. Opisuje on zmianę położenia ciała względem pewnego układu odniesienia. Nastąpiło ono między miastem, z którego ciało rozpoczęło swoją podróż (położenie początkowe), a miastem oznaczonym grotem, gdzie podróż ta dobiegła końca (położenie końcowe). Przemieszczenie to wielkość wektorowa, co oznacza, że ważna jest nie tylko długość tego odcinka, lecz także jego kierunek i zwrot.

iHApspHTPv_d5e557

Podsumowanie

Układ odniesienia to dowolnie wybrane ciało lub ciała, względem których określamy zmiany położenia badanego ciała.

Ruch polega na zmianie położenia ciała względem wybranego układu odniesienia. Ta zmiana zachodzi w czasie.

Ruch jest względny, ponieważ to samo ciało (np. człowiek siedzący w jadącym samochodzie) względem jednego uładu odniesienia (np. drzewa) jest w ruchu, a względem innego (np. samochodu) – w spoczynku.

Aby szczegółowo opisać ruch za pomocą zależności matematycznych, należy powiązać go z układem odniesienia i wybrać układ współrzędnych.

Podstawowe wielkości fizyczne opisujące ruch to: tor ruchu; prędkość; droga.

Jednostką drogi (s) w układzie SI jest metr.

Praca domowa Polecenie 2.1 Podaj trzy przykłady względności ruchu, które nie zostały wymienione podczas tej lekcji. Polecenie 2.2 * Podaj przykład, w którym droga będzie równa przemieszczeniu, oraz taki, w którym przemieszczenie będzie równe zero, natomiast droga – różna od zera. Przykłady powinny być inne niż te podane w lekcji. Wskazowka: zobacz definicję wektora przemieszczenia. Polecenie 2.3 Podaj po dwa przykłady ruchu prostoliniowego i ruchu krzywoliniowego.

Zobacz także Zajrzyj do zagadnień pokrewnych: Pomiary w fizyce. Niepewność pomiaru. Przeliczanie wielokrotności i podwielokrotnościijKNDtU59CPomiary w fizyce. Niepewność pomiaru. Przeliczanie wielokrotności i podwielokrotności

iHApspHTPv_d5e606

Zadania podsumowujące

Ćwiczenie 5 RyPvnzPB2c1Lb 1 zadanie interaktywne Wybierz prawidłowe zdanie. Ruch to zmiana położenia ciała względem wybranego układu odniesienia.

Jeśli ciało znajduje się w spoczynku względem pewnego układu odniesienia, to także musi się znajdować w spoczynku względem innych układów odniesienia.

To, czy ciało jest w ruchu, czy w spoczynku, nie zależy od wybranego układu odniesienia.

Ćwiczenie 6 R17aEhFLYpgoA 1 zadanie interaktywne Na czym polega względność ruchu? W zależności od układu odniesienia ciało jest w spoczynku lub w ruchu.

Ciała pozostają zawsze w spoczynku.

Ciała pozostają w ciągłym ruchu bez względu na wybór układu odniesienia.

Opis ruchu ciała zależy od przyjętego układu odniesienia.

Ciało pozostając w spoczynku względem pewnego układu odniesienia, względem innego może się poruszać.

Jeśli ciało pozostaje w spoczynku względem pewnego układu odniesienia, względem każdego innego musi się poruszać.

iHApspHTPv_d5e702

Słowniczek

droga droga – długość toru ruchu (s), po którym porusza się ciało.

kinematyka kinematyka – dział fizyki opisujący ruch ciał, uwzględniający ich prędkość i tor ruchu; nie zajmuje się natomiast przyczynami ruchu, czyli siłami.

przemieszczenie przemieszczenie – wielkość wektorowa; wektor przemieszczenia ma swój początek w położeniu początkowym ciała, a koniec – w położeniu końcowym.

punkt materialny punkt materialny – pojecie używane w fizyce w stosunku do ciał o bardzo małych rozmiarach lub rozmiarach znacznie mniejszych w porównaniu do odległości do tych ciał. Opisujemy ruch punktu materialnego jako całości – przykładem może być lecący na dużej wysokości samolot, jeżeli w opisie ruchu nie uwzględniamy np. ruchu śmigieł.

ruch prostolinijny ruch prostolinijny – ruch, którego torem jest linia prosta.

układ odniesienia układ odniesienia – ciało lub ciała, względem których opisuje się położenie poruszającego się ciała.

prostokątny układ współrzędnych (nazywany kartezjańskim) prostokątny układ współrzędnych (nazywany kartezjańskim) – układ współrzędnych utworzony przez osie liczbowe, które są do siebie prostopadłe i przecinają się w punkcie wyznaczającym początek układu współrzędnych.

względność ruchu względność ruchu – ruch lub spoczynek w zależności od wyboru układu odniesienia.

iHApspHTPv_d5e852

Biogramy

* Ruch i jego względność.

Cele

Uczeń:

wskazuje przykłady ciał będących w ruchu na podstawie obserwacji życia codziennego

wyjaśnia, na czym polega ruch ciała

wyjaśnia, na czym polega względność ruchu

podaje przykłady układów odniesienia

wyjaśnia na przykładach, kiedy ciało jest w spoczynku, a kiedy w ruchu względem ciał przyjętych za układy odniesienia

podaje przykłady względności ruchu we Wszechświecie

opisuje i wskazuje przykłady względności ruchu

wymienia elementy ruchu

wyróżnia pojęcia toru i drogi

przelicza jednostki czasu, takie jak sekunda, minuta, godzina

podaje jednostkę drogi w układzie SI

odróżnia ruch prostoliniowy od ruchu krzywoliniowego

podaje przykłady ruchów: prostoliniowego i krzywoliniowego

Położenia ciała w przestrzeni można określić jedynie względem jakiegoś innego ciała zwanego układem odniesienia.

Ciało jest w ruchu , jeżeli w miarę upływu czasu zmienia swoje położenie względem wybranego układu odniesienia.

Ruch i spoczynek są względne . Oznacza to, że w zależności od wybranego układu odniesienia to samo ciało w tym samym czasie może znajdować się w spoczynku lub poruszać się i to w różny sposób.

Wyjaśnienie co to jest układ odniesienia , względność ruchu od 0,40 do 4,13 minuty filmiku.

Symulacja Układ odniesienia

Torem ruchu nazywamy linię, którą zakreśla ciało wykonujące ruch.

Długość toru między dwoma jego punktami nazywamy drogą przebytą przez ciało i oznaczamy symbolem s.

s = [ m ]

Wyjaśnienie co to jest droga, tor od 4,13 do 6,12 minuty filmiku.

Kiedy przemieszczenie będzie równe drodze ?

Wyjaśnienie tego zagadnienia od 6,13 do 6,21 minuty filmiku.

Przypomnienie:

1 h = 60 min 1 min = 1/60 h

1 min = 60 s 1 s = 1/60 min

1 d = 24 h 1 h = 1/24 d

1 h = 3600 s

Kinematyka: Ruch i jego względność, lekcja 1

Dzień dobry. Zaczynamy nowy dział fizyki: kinematykę. W tym dziale zajmiemy się bardziej dokładnym opisem ruchu ciał, bez wnikania w jego przyczynę. Obejrzyj krótki materiał filmowy:

Zeszytówka nr 1 (czas 6 minut)

Zad.1. Zamień:

2h= s

16km= m

36 km/h = m/s

Zad.2. Na podstawie obejrzanego materiału filmowego opisz, czym jest ruch. Podaj dwa przykłady względności ruchu.

Czas minął 🙂

Doskonale. Ale o co chodzi? Ruch towarzyszy nam co dnia. Coś spada, coś jedzie, ktoś biegnie. Ruch istnieje również w czasie przeszłym: coś spadło, coś jechało… Co gorsze, istnieje również w czasie przyszłym: coś spadnie, coś przyjedzie. Jakby tego było mało, ruch może odbywać się nie tylko po linii prostej. Normalnie teraz pobiegałbym (tryb przypuszczający) między ławkami, no ale cóż, mamy pandemię.

Jeżeli czegoś nie rozumiesz, pisz w komentarzu pod lekcją, odpowiem jak najszybciej się da.

Fizyk opisuje świat, chce go zrozumieć. Pamiętaj, że “Świat nie ma obowiązku być dla Ciebie zrozumiałym”. Do zrozumienia nowej rzeczy trzeba wymyślić (przeważnie) nowe słowa. W tym momencie pojawią się definicje (lub jak kto woli, nowe słówka do słownika języka fizycznego – można traktować fizykę jak język obcy/obcych).

Zapisz w zeszycie i uzupełnij.

tor – linia po której porusza się ciało (jak linie rysowane przez kotka w Scratch’u), może być linią prostą, krzywą, lub dowolnym innym kształtem

droga – długość toru (mierzona dowolną metodą) podawana jest w metrach, kilometrach, itp.; droga to po prostu ilość metrów jaką przebyło ciało w czasie wykonywania ruchu

przemieszenie –

prędkość –

Zamień

4 km = m = cm= mm

430 mm = cm= m= km

Świetnie. Zapisz co sprawiło ci trudność w tym temacie.

Opisz jak możesz wyznaczyć swoją prędkość podczas podróży z kuchni do toalety. Zapisz przykładowe obliczenia.

Na zdjęcie twoich notatek (lub inną formę dokumentacji) oczekuję pod adresem: [email protected] do dnia 29.03.2020. Tytuł wiadomości uzupełnij zgodnie z wzorem: fizyka 7a Jan Kowalski, lekcja 1.

Zapraszam do komentowania i zadawania pytań na mesendżerze 🙂

https://app.liveboard.online/public/km5Gq5_BK

Kinematyka: najważniejsze wzory i teoria – Leszek Bober. Fizyka z pasja!

W tym artykule znajdziesz najważniejsze informacje oraz wzory kinematyki. Kinematyka to dział fizyki zajmujący się badaniem, w jaki sposób poruszają się obiekty. Ze zjawiskiem ruchu stykamy się na co dzień – obserwując pędzące samochody, wyrzucając papierek do kosza czy też podziwiając krążący dookoła Ziemi księżyc.

Najważniejsze wzory kinematyki:

Więcej materiałów o kinematyce znajdziesz na podstronie – Kinematyka w szkole średniej. Jeżeli szukasz również wzorów i zagadnień z działu dynamika – zapraszam na podstronę z materiałami z dynamiki.

1. Układ odniesienia i położenie ciała

Układem odniesienia nazywamy ciało, względem którego określamy położenie innych ciał.

Położenie ciała określamy podając jego współrzędne:

dla ruchu po prostej – jedną współrzędną x na osi liczbowej,

dla ruchu po płaszczyźnie – dwie współrzędne (x, y) w układzie prostokątnym XY

dla ruchu w przestrzeni – trzy współrzędne (x, y, z)

Początek układu współrzędnych wybieramy zwykle w układzie odniesienia.

2. Pojęcie ruchu w fizyce

Podstawowe pojęcia kinematyki to ruch i jego względność, tor, droga, przemieszczenie (zwane wektorem przesunięcia):

Ruch: Ciało porusza się, jeżeli zmienia swoje położenie względem układu odniesienia w określonym czasie.

Ciało porusza się, jeżeli zmienia swoje położenie względem układu odniesienia w określonym czasie. Względność ruchu: Ciało może znajdować się względem jednego układu odniesienia w ruchu, a względem drugiego w spoczynku np. pasażer pędzącego pociągu pozostaje w spoczynku względem fotela, na którym siedzi ale znajduje się w ruchu względem stacji kolejowej.

Ciało może znajdować się względem jednego układu odniesienia w ruchu, a względem drugiego w spoczynku np. pasażer pędzącego pociągu pozostaje w spoczynku względem fotela, na którym siedzi ale znajduje się w ruchu względem stacji kolejowej. Tor: Torem nazywamy linię zakreśloną przez wybrany punkt poruszającego się ciała.

Torem nazywamy linię zakreśloną przez wybrany punkt poruszającego się ciała. Droga: Droga to długość odcinka toru między dwoma wybranymi położeniami.

Droga to długość odcinka toru między dwoma wybranymi położeniami. Przemieszczenie (wektor przesunięcia): Przemieszczenie jest to wektor o początku w punkcie odpowiadającym położeniu początkowemu ciała, a końcu w punkcie odpowiadającym położeniu końcowemu ciała.

Podział ruchów ze względu na zmianę prędkości:

Ruch jednostajny – ruch ze stałą (czyli jednostajną) prędkością

Ruch zmienny – ruch ze zmieniającą się prędkością Ruch jednostajnie przyspieszony np. spadające jabłko (i ruch jednostajnie opóźniony np. podrzucona do góry piłka) Ruch niejednostajnie zmienny – ruch, w którym prędkość ciała zmienia się w sposób niejednostajny (nieregularny) np. ruch samochód podczas rajdu terenowego

Podział ruchów ze względu na tor:

Ruch prostoliniowy np. ruch pociągu metra, który porusza się w lini prostej

Ruch krzywoliniowy Ruch po okręgu np. ruch dziecka na karuzeli

3. Ruch jednostajny prostoliniowy

Ruch jednostajny prostoliniowy to taki ruch, którego torem jest linia prosta, a ciało w jednakowych odcinkach czasu przebywa jednakową drogę. W ruchu jednostajnym prostoliniowym droga jest proporcjonalna do czasu trwania ruchu.

Prędkość w ruchu jednostajnym prostoliniowym

Prędkość jest to wielkość wektorowa o kierunku i zwrocie zgodnym z kierunkiem i zwrotem wektora przesunięcia, a wartość obliczmy dzieląc długość wektora przesunięcia r przez czas t, w którym to przesuniecie nastąpiło.

\Large V = \frac{\Delta r}{t}

Gdzie, V – prędkość, \Delta r – długość wektora przesunięcia a t – czas.

W ruchu prostoliniowym, gdy zwrot prędkości nie zmienia się, długość wektora przesunięcia \Delta_r jest równa przebytej drodze s.

Wartość prędkości można wtedy obliczyć dzieląc drogę przez czas, w którym ta droga została przebyta.

\Large V = \frac{s}{t}

V – prędkość s – droga t – czas

Jednostką prędkości jest 1 m/s. Ciało porusza się z prędkością 1 m/s, jeżeli drogę 1 metra przebędzie w ciągu 1 sekundy. Prędkość w ruchu jednostajnym, prostoliniowym nie zmienia się.

Przyspieszenie

Wartość przyspieszenia obliczamy dzieląc zmianę prędkości przez czas, w którym ta zmiana nastąpiła:

\Large a = \frac{\Delta V}{t}

\Large \Delta V = (V_k – V_p)

a – przyspieszenie \Delta V – zmiana prędkości V_k – prędkość końcowa V_p – prędkość początkowa t – czas

Jednostką przyspieszenia jest 1 m/s2. Przyspieszenie ciała ma wartość 1 m/s2, jeżeli w ciągu 1 sekundy prędkość zmienia się o 1 m/s .

Uwaga: Więcej informacji o przyspieszeniu i przykładowe zadanie znajdziesz na podstronie o przyspieszeniu.

4. Ruch jednostajnie przyspieszony prostoliniowy

W ruchu jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym prędkość rośnie w ciągu jednej sekundy o tę samą wartość. Przyspieszenie w tym ruchu ma stałą wartość. Prędkość w ruchu jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym bez prędkości początkowej:

\Large V = a \cdot t

a – przyspieszenie t – czas

Droga w ruchu jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym bez prędkości początkowej:

\Large s = \frac{a \cdot t^2}{2}

a – przyspieszenie t – czas

PRZYDATNY ARTYKUŁ? Udostępnij link innym:

>> Dodaj do Google Classroom

Następny temat:

Układ odniesienia

Pozostałe tematy z działu: Kinematyka

Układ odniesienia | Względność ruchu | Tor | Droga | Jednostka czasu: sekunda | Prędkość | Przyspieszenie | Ruch jednostajny prostoliniowy | Ruch jednostajnie przyspieszony (opóźniony) | Swobodny spadek

Ruch i jego względność prezentacja

Autor wpisu Autor: admin; Data wpisu 25 marca, 2020; Brak komentarzy do Kinematyka: Ruch i jego względność, lekcja 1; Dzień dobry.. Dzisiaj dowiemy się jak zdefiniować ruch i na czym polega jego względność oraz , że można wyróżnić różne rodzaje ruchów.. Zaczynamy nowy dział fizyki: kinematykę.. czyli jak unikać mandatów .. Względność ruchu polega na tym, że nie ma ruchu.Temat: Ruch i jego względność Drodzy Uczniowie!. W tym dziale zajmiemy się bardziej dokładnym opisem ruchu ciał, bez wnikania w jego przyczynę.. 1.1 Pojęcie ruchu Ruchem nazywamy zmianę położenia ciała względem drugiego ciała.. Poziom podstawowy Standardy wymagań egzaminacyjnych z fizyki w zadaniach – opis produktu: Standardy wymagań egzaminacyjnych z fizyki w zadaniach – to seria zbiorów zadań wydana z myślą o uczących się fizyki w szkołach średnich, a zwłaszcza tych, którzy przygotowują się do egzaminu .. Ruch w fizyce – zmiana położenia ciała odbywająca się w .Względność ruchu wynika z faktu, że nie istnieje ruch absolutny ani absolutny spoczynek.. układ jednowymiarowy (biedronka poruszająca się po liściu)Blog.. Układem odniesienia nazywamy ciało lub układ ciał, względem którego rozpatrujemy ruch innych ciał.. Jedno drzewo względem drugiego nie zmienia swojego położenia (czyli są one w spoczynku) natomiast obydwa drzewa względem Słońca są w ruchu, gdyż wraz z Ziemią zmieniają swoje położenie względem tej gwiazdy.Zadania “Ruch i jego względność”, plik: zadania-ruch-i-jego-wzglednosc.pdf (application/pdf) Spotkania z fizyką razem zajmiemy się pojęciem ruchu i jego względności..

Ruch i jego względność , II.

Ruch jest pojęciem względnym.. Wyobraź sobie, że jedziemy razem super bryką.. Względność ruchu polega na tym, że ciało może być zarówno w ruchu, jak i w spoczynku, w zależności od wybranego układu odniesienia.. Dziś zajmę się bardziej szczegółowo względnością ruchu.. Ruch i jego względność Rozważ, czy jest możliwe, aby: a) pasażer wolno poruszającego się pociągu (który właśnie ruszył) był w spoczynku względem osoby siedzącej na ławce na peronie?. Ciało może znajdować się względem jednego układu odniesienia w ruchu, a .Start studying Kartkówka 1 Ruch i jego względność.. Gazeta jest w ruchu, ponieważ znajduje się w samochodzie, który się przemieszcza względem asfaltu.. Natomiast nie, względem tych maszyn (i dlatego w miarę spokojnie możemy podczas takich podróży wypić herbatę).. b) jadący rowerzysta był w spoczynku względem pasażera siedzącego w autobusie wolno porusza- jącym się w korku?. Nie możemy określić czy ciało jest w ruchu czy w spoczynku dopóki nie podamy układu odniesienia.1 19.. Względność ruchu polega na tym, że jego opis nie zależy od wybranego układu odniesienia.Mówimy że ruch i spoczynek są względne ponieważ zawsze dla danego ciała możemy w tym samym czasie wskazać jeden układ odniesienia, w którym to ciało jest w ruchu i inny układ odniesienia, w którym będzie ono w spoczynku..

Ruch i jego względność 1.1.

Ciała w ruchu , Klasa 7 , To jest fizyka , Fizyka , Reforma 2017 Szkoła podstawowa klasy 4,8 , Zasoby , strona 1 , dlanauczyciela.plWzględność ruchu polega na tym że ciało może się poruszać względem jednego przedmiotu natomiast pozostawać w spoczynku względem innego.. W momencie kiedy kierowca wyprzedza inny samochód, jego prędkość będzie się zwiększać.. W opisie ruchu często z wyborem układu odniesienia wybiera się również układ współrzędnych.. Realizacja podstawy programowej: E2-PODST-FIZ-2.-II.1 opisuje i wskazuje przykłady względności ruchu;Jest tak, ponieważ ruch gdzie prędkość z każdą sekundą będzie maleć nazywany jest ruchem opóźnionym.. Czy podróżując pociągiem lub samolotem jesteśmy w ruchu?. Przecież odległość między nami się nie zmienia, więc względem siebie pozostajemy bez ruchu, czyli w spoczynku.. Bezpośrednio z takiego zdefiniowania ruchu wynika jego względność – ciało może być w ruchu względem jednego obserwatora, a względem innego nie.. Możemy wówczas wywnioskować, że przemieszcza się on ruchem przyśpieszonym.Ruchem nazywana jest zmiana położenia pewnego ciała w czasie względem układu odniesienia.. Względność ruchu polega na tym, że jego opis nie zależy od wybranego układu odniesienia.Względność ruchu wynika z faktu, że nie istnieje ruch absolutny ani absolutny spoczynek..

Napisz czym różni się droga …Kinematyka: Ruch i jego względność, lekcja 1.

Odp.. Wyobraźmy sobie wózek, na którym stoi niebieski obserwator, a za nim obserwator zielony.Ruch, jego powszechność i względność 1.. Na co dzień, opisując ruch ciał, zwykle nie podajemy układu odniesiemia.. Tylko na zadanie.pl – bez żadnych opłat.Wyjaśnij pojęcia a) układ odniesienia, b) ruch, c) względność ruchu, d) tor, e) droga, f) przemieszczanie Daję naj 2012-06-06 17:16:58 Podaj trzy przykłady ruchu (inne niż w podręczniku) i dla każdego wskaż układ odniesienia , np: tańczące pary – podłoga 2010-05-03 10:34:34Plik ruch i jego względność kartkówka.pdf na koncie użytkownika bradschlagheck • Data dodania: 21 lis 2018.. Samochód.. Tu dodasz ZA DARMO zadanie!. W poruszającym się samochodzie na siedzeniu leży gazeta.. Jeśli jest to możliwe, to napisz, jakie warunki muszą zostać spełnione.Ruch i jego względność ruch względność ruchu układ odniesienia tor ruchu droga wskazuję przykłady ciał będących w ruchu na podstawie obserwacji życia codziennego wyjaśniam, na czym polega ruch ciała wyjaśniam, na czym polega względność ruchu podajęprzykłady układów odniesieniaFizyka Ruch Względność ruchu WiedzaRuch jest pojęciem względnym ponieważ jego opis zależy od wcześniej wybranego układu odniesienia.W różnych układach opis tego samego ruchu może wyglądać inaczej.. Obejrzyj krótki .Względność ruchu..

Pasażer jedzie pociągiem siedząc w fotelu.Ruch jego powszechność i względność.

Zamień: 120s= h. 1500m= km.. Czy względem asfaltu jest ona w spoczynku czy w ruchu?. Względem innych pasażerów, swojej walizki, bądź choćby samego pociągu pozostaje w spoczynku, natomiast porusza się względem mijających drzew .Ruch.. Wyobraź sobie, że jedziemy razem super bryką.. Przykładem może być pasażer w pociągu.. Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb.Względność ruchu to najważniejsza cecha tego zjawiska, ponieważ jego opis zależy od przyjętego układu odniesienia.. Learn vocabulary, terms, and more with flashcards, games, and other study tools.Względność ruchu: Ciało może znajdować się względem jednego układu odniesienia w ruchu, a względem drugiego w spoczynku np. pasażer pędzącego pociągu pozostaje w spoczynku względem fotela, na którym siedzi ale znajduje się w ruchu względem stacji kolejowej.Obecnie ruch ciał fizycznych opisują trzy teorie: mechanika klasyczna – opisująca ruch obiektów niezbyt małych i poruszających się niezbyt szybko, teoria względności: szczególna teoria względności – opisująca ruch ciał o prędkościach porównywalnych z prędkością światła w próżni, ale nieuwzględniająca grawitacji,7.. Mam nadzieję że “Fizyka od podstaw” zainteresuje was nowym tematem i będzi.Dzień dobry.. Układ współżędnych Aby ustalić, czy ciało jest w ruchu, czy w spoczynku względem innego ciała, należy ustalić układ odniesienia.. Dzisiejsza lekcja powinna ci zając minimum około 20 minut.. Zeszytówka nr 2 (czas 6 minut) Zad.1..

키워드에 대한 정보 fizyka od podstaw ruch i jego względność

다음은 Bing에서 fizyka od podstaw ruch i jego względność 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Fizyka od podstaw: Ruch i jego względność. Stoi czy jedzie? ZAGADKA!

  • Ruch
  • Względność ruchu
  • układ odniesienia
  • Ruch i jego względność
  • obserwator
  • ciało fizyczne
  • szkoła podstawowa
  • prędkość
  • przemieszczenie
  • droga
  • przyspieszenie
  • liceum
  • gimnazjum
  • matura
  • klasa siódma
  • klasa 7
  • doświadczenia fizyczne
  • ciekawostki fizyczne
  • fizyka od podstaw
  • podobne do scifun
  • heroes 3
  • heroes
  • gra i fizyka
  • względność czasu
  • resoraki
  • edukacja
  • filmy dla dzieci
  • filmy do szkoły
  • slow motion
  • edukacja domowa
  • uklad odniesienia
  • przyśpieszenie
  • ruch i jego względność

Fizyka #od #podstaw: #Ruch #i #jego #względność. #Stoi #czy #jedzie? #ZAGADKA!


YouTube에서 fizyka od podstaw ruch i jego względność 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Fizyka od podstaw: Ruch i jego względność. Stoi czy jedzie? ZAGADKA! | fizyka od podstaw ruch i jego względność, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.

See also  오픽 질문 모음 | 오픽[Opic] 질문듣기 연습 Listening Practice! 385 개의 새로운 답변이 업데이트되었습니다.

Leave a Comment