당신은 주제를 찾고 있습니까 “czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka podróże z herodotem – „PODRÓŻE Z HERODOTEM” Ryszard Kapuściński #105 POLSKI Z PASJĄ“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.khunganhtreotuong.vn/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Polski z Pasją – Danuta Motwicka 이(가) 작성한 기사에는 조회수 1,923회 및 좋아요 107개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka podróże z herodotem 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 „PODRÓŻE Z HERODOTEM” Ryszard Kapuściński #105 POLSKI Z PASJĄ – czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka podróże z herodotem 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Witam!
Nazywam się Danuta Motwicka.
Zapraszam na kolejny odcinek, tym razem czas na „Podróże z Herodotem” Ryszarda Kapuścińskiego.
LINK DO ZAKUPU KSIĄŻKI „ONI”:
https://allegro.pl/oferta/9925974600
Kontakt: [email protected]
Operator: Agata Kopaczewska
INSTAGRAM: @polskizpasja_danutamotwicka
Facebook: https://www.facebook.com/polskizpasjadanutamotwicka
#matura #matura2021 #matura2022 #egzaminósmoklasisty
czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka podróże z herodotem 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Czym może być dla człowieka podrózowanie ? Rozważ …
Podróż jako pasję przedstawia Ryszard Kapuściński, opisując bohatera swojej powieści – Herodota, jako człowieka niezwykle ciekawego, będącego stale w podróży, …
Source: www.bryk.pl
Date Published: 2/15/2021
View: 1717
Czym może być dla człowieka podróżowanie? Rozważ problem
Na podstawie: Ryszard Kapuściński, Podróże z Herodotem, Kraków 2005. „Dzieje” to starożytne (V w.p.n.e) dzieło historyczne Herodota, historyka greckiego, w …
Source: zs9elektronik.pl
Date Published: 11/24/2021
View: 9512
Czym może być dla człowieka podróżowanie?
Wraz z pierwszym argumentem pragnę nawiązać do autobiograficznego utworu Ryszarda Kapuścińskiego- „Podróże z Herodotem”.
Source: szanona.blogspot.com
Date Published: 6/5/2021
View: 1569
Przewodnik dla nauczycieli szkół ponadgimnazjalnych. Język …
EGZAMIN PISEMNY POZIOM PODSTAWOWY Przykadowe zadanie maturalne. Przykad 1. Rozprawka problemowa. Czym może być dla człowieka podróżowanie?
Source: flipbook.nowaera.pl
Date Published: 10/21/2022
View: 7319
Podróże z Herodotem – KLP.pl
Wszak istnieje coś takiego jak zarażenie podróżą i jest to rodzaj choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej. ad. O kulturze: Człowiek nie tylko tworzy kulturę i …
Source: klp.pl
Date Published: 5/24/2021
View: 2419
Rozprawka 2 – Pobierz docx z Docer.pl
Rozprawka 2 – dokument [*.docx] Czym może być dla człowieka podróżowanie? … Ryszard Kapuściński w swoim reportażu „Podróże z Herodotem” …
Source: docer.pl
Date Published: 8/7/2021
View: 9627
Czym może być dla człowieka podróżowanie? Rozważ …
taki jak Herodot – człowiek owładnięty żądzą, bzikiem, … Podróż jako wysiłek i dociekanie, jako próba poznania wszystkiego – życia, …
Source: zalicz.net
Date Published: 7/18/2021
View: 7148
Czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka kordian
Pisze o tym w przywołanej powyżej książce, której bohater poznaje świat z Dziejami Herodota w ręku.. Reportażysta zastanawia się, czy jest to …
Source: rozprawkanie.pl
Date Published: 7/8/2022
View: 2228
주제와 관련된 이미지 czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka podróże z herodotem
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 „PODRÓŻE Z HERODOTEM” Ryszard Kapuściński #105 POLSKI Z PASJĄ. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka podróże z herodotem
- Author: Polski z Pasją – Danuta Motwicka
- Views: 조회수 1,923회
- Likes: 좋아요 107개
- Date Published: 2021. 2. 20.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=cS-CNo6vz0I
Czym dla człowieka może być podróżowanie Według Kordiana rozprawka?
Podróż bohatera jest swego rodzaju wysiłkiem i dociekaniem, próbą poznawania życia i świata. Inną rolę odgrywa podróż w „Kordianie“ Juliusza Słowackiego. Jego bohater wyrusza w podróż, która stanowi równocześnie próbę odnalezienia sensu w życiu. W tym celu Kordian udaje się na wyprawę w różne miejsca Europy.
Czym jest podróż w życiu człowieka rozprawka?
Podróże to sposób na poznawanie świata i szansa na nawiązanie nowych znajomości. Dlatego to bardzo ważna dla mnie rzecz . Jest ono moją pasją, ponieważ fascynuje mnie zwiedzanie dalekich krajów, cudownych miejsc i nawiązywanie nowych znajomości.
Czym jest dla mnie podróż?
Podróż pozwala obserwować nam własne emocje, teleportować umysł do chwili obecnej i czerpać radość z dnia codziennego. W codziennym biegu życia często zapominamy jak ważne miejsce w naszym życiu zajmują bliscy, co znaczy sprawność, zdrowie i umiejętność doceniania chwili.
Co znaczy podróżowanie?
travel, fr. voyage) – przemieszczanie się ludzi pomiędzy odległymi geograficznie lokalizacjami. Podróż można odbyć pieszo, rowerem, samochodem, autobusem, pociągiem, statkiem, samolotem lub w inny sposób. Podróżować można z bagażem lub bez, w jedną stronę lub w obie strony.
Jak podróż zmieniła Kordiana?
Podróże Kordiana odgrywały bardzo ważną rolę w biografii bohatera – olbrzymie znaczenie miała podróż do Rzymu, wyprawa na szczyt Mont Blanc – tam bohater odkrył nowe idee, obrał nową drogę życia – bojownika o wolność.
Czego nauczył się Kordian podczas swoich podróży?
Kordian wygłasza swój słynny monolog będąc na najwyższym szczycie Europy – Mont Blanc. Daje mu to poczucie bliższego kontaktu z Bogiem. Bohater przechodzi przemianę z zagubionego nastolatka w człowieka, na którym ciąży odpowiedzialność za ojczyznę. Ma poczucie ogromnej mocy.
Co dają nam podróże Napisz kilka zdań?
Ponieważ podróże uszczęśliwiają, podróże rozwijają, pozwalają poznać ciekawych ludzi, podróże dają wolność i poczucie niezależności. Pozwalają wyrwać się z codziennej rutyny. Dzięki podróżom możemy przekraczać swoje słabości, udowodnić sobie, że damy radę. Często po wymagającej wyprawie nic już nie jest nam straszne.
Jaką rolę w życiu czlowieka może pelnic podróż?
Wyjazd w góry poprawi naszą kondycję i samopoczucie związane z codziennym życiem, natomiast nad morzem możemy nabrać ładnej opalenizny, która utrzyma się na kilka następnych tygodni. Dzięki takiej wycieczce miło spędzimy czas i odpoczniemy od codzienności.
Czy podróże odgrywają ważną rolę w życiu człowieka?
Podróże pozwalają nie myśleć o sprawach przyziemnych i dają możliwość oderwania się od rzeczywistości. Czasami takie oderwanie, mimo, że trwa krótko, jest potrzebne każdemu z nas. Wyjazd sprawia, że jesteśmy w stanie poukładać sobie pewne sprawy, przemyśleć lub spojrzeć na nie z dystansu.
Jakie są korzyści z podróżowania?
Podróże uczą nie tylko nowych faktów, wiedzy historycznej czy przełamywania własnych słabości. Pozwalają na poznanie również tego jak żyją ludzie w innych zakątkach świata. Czasem niektóre rzeczy różnią się od tego co znamy z naszego podwórka nawet po pokonaniu zaledwie kilkuset kilometrów.
Dlaczego warto podróżować rozprawka?
Gdy wyjeżdżamy dalej, za granice państwa, dowiadujemy się różnych ciekawych rzeczy związanych z obyczajami innych państw, pogłębiamy wiedzę o historii danego kraju oraz poznajemy ciekawe miejsca historyczne i geograficzne na świecie. Cała ta wiedza może nam się przydać w życiu, na różnych egzaminach, np.
Dlaczego podróże są ważne?
Mówi się, że przede wszystkim podróże kształcą, ale to tylko jeden z wielu powodów podróżowania. Wyjazdy – zarówno te bliskie, jak i dalekie – zmuszają nas do wyjścia ze swojej strefy komfortu, rozbudzają ciekawość świata, uczą reagowania na niespodziewane sytuacje i poszerzają horyzonty.
Czy podróżowanie rozwija człowieka?
Podróże rozwijają, kształcą i są jednym z najlepszych rodzajów inwestycji w siebie. Podróżowanie nie tylko pozwala wypocząć, ale też poszerza horyzonty i pozwala doskonalić niektóre umiejętności, np. zarządzanie czasem.
Jak podróżowanie może wpływać na sposób?
Podróże rozwijają umysł człowieka, dają szanse na poznanie innych stylów życia oraz kształcą naszą osobowość.
Dlaczego lubisz podróżować?
Podróżując poszukujemy inspiracji, doznań, nieznanych bodźców. Pragniemy stawać się lepszymi, ciekawszymi ludźmi, bardziej otwartymi na świat, chcemy się rozwijać i zdobywać drzemiącą dookoła wiedzę.
Jaką rolę w życiu czlowieka może pelnic podróż?
Wyjazd w góry poprawi naszą kondycję i samopoczucie związane z codziennym życiem, natomiast nad morzem możemy nabrać ładnej opalenizny, która utrzyma się na kilka następnych tygodni. Dzięki takiej wycieczce miło spędzimy czas i odpoczniemy od codzienności.
Jak wpłynęła na Kordiana podróż po Europie?
Kordian podczas swojej wędrówki dojrzewa emocjonalnie, a opis tej podróży dostarcza nam informacji o ówczesnej Europie. Pobyt w Londynie przekonuje bohatera, że cywilizacja pieniądza odrzuca wartości moralne, a miłość kobiet interesownych rozczarowuje.
Czym może być dla człowieka podróżowanie Mały Książę?
Podróżowanie dostarcza Małemu Księciu powodów do zdziwienia i niezadowolenie. Dzięki niej poznaje, czym jest miłość, przyjaźń i śmierć. Wartości, jakim hołdują dorośli rozczarowują bohatera, który uosabia marzenia i poszukiwanie dziecka.
Jak wpłynęła na Kordiana podróż do carskiej sypialni?
Podróż po Europie jest realna, ta w komnatach odbywa się w jego głowie. Kordian widzi wizje kobiety, walki i orszaku trupów. po Europie: Z zagubionego chłopca zmieniła go w odważnego patriotę. po carskiej sypialni: Wycieńczyła go emocjonalnie i doprowadziła do jego upadku.
Czym może być dla człowieka podrózowanie ? Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko odwołując się do podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuśińskiego oraz innych wybranych przez siebie tekstów k
Czym może być dla człowieka podrózowanie ? Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko odwołując się do podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuśińskiego oraz innych wybranych przez siebie tekstów kultury. Twoja praca powinna liczyc conajmniej 250 słow
Czym może być dla człowieka podrózowanie ? Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko odwołując się do podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuśińskiego oraz innych wybranych przez siebie tekstów kultury. Twoja praca powinna liczyc conajmniej 250 słow
Czy może byc dla człowieka podróżowanie?
Andre Gide, francuski prozaik i podróżnik, lauerat Nagrody Nobla powiedział kiedyś, że „człowiek nie może odkryć nowych oceanów, dopóki nie znajdzie odwagi żeby stracić z oczu brzeg’. Tym samym podkreśla, że podróż jest czymś co wymaga odwagii. Jednak czym jest owa podróż? Jakie może mieć dla człowieka znaczenie?
Dla jednych wyjazd z miejsca zamieszkania może być przede wszystkim ucieczką od problemów, szarości życia, chęcią zmiany i poszukiwaniem lepszego. Przykładem może być jeden z głównych bohaterów powieści pt. „Ten obcy” – Zenek Wójcik. Czternastoletni chłopiec decyduje się na ucieczkę z rodzinnego domu, ponieważ czuje się niekochany przez ojca alkoholika. Powstanawiając ukoić swoje cierpienie, zaczyna swoją podróż w poszukiwaniu wujka Antoniego.
Podróż może być fascynującą przygodą, źródłem inspiracji, możliwością odkrywania nieznnanego, poznawania obcych krajów, ludzi i obyczajów. Podróż jako pasję przedstawia Ryszard Kapuściński, opisując bohatera swojej powieści – Herodota, jako człowieka niezwykle ciekawego, będącego stale w podróży, podejmującego ciągły wysiłek poznawania świata, życia i samego siebie. Podróżą jest nie tylko fizyczne przemieszczanie się z jednego miejsca w inne, ale spoglądanie na życie z perspektywy innych ludzi, innych kultur czy innych miejsc, o czym mówi Kapuściński.
Mały Książe, chcąc znaleźć przyjaciela, opuścił swoją planetę i owiedził sąsiednie asteroidy. Na każdej z nich spotkał postać, dzięki której zaczął myśleć jak nigdy wcześniej. Każda spotkana osoba nauczyła go rzeczy, o których bez opuszczenia domu, nie miałby pojęcia.
Dla Odyseusza, bohatera „Odyseji”, podróż była powrotem do domu po zakończonej wojnie. Odyseusz podczas swojej 10 – letniej podrózy, napotkał na wiele trudności i niebezpieczeństw, jednak jego pragnienie dotarcia do Itaki dawało mu siłę i pozwoliło w końcu wrócić do domu. Odyseusz dzięki wytrwałości spełnił swoje marzenie o powrocie do ukochanej rodziny.
Alicja, główna bohaterka powieści pt. „Alicja w Krainie Czarów” odbywała swoje niesamowiite podróże podczas snu. Dziewczynka zamykając oczy, twórzyła swój własny świat, pełen niezwykłych postaci i fantastycznych przygód.
Podróże, dzięki literaturze odbywał Skawiński, bohater noweli Henryka Sienkiewicza – „Latarnik”. Skawiński, człowiek zabłąkany i nie mogący odnaleźć sensu życia, otrzymuje pewnego dnia paczkę z książkami, i dzięki nim zaczyna swoją podróż po dotąd mu nieznanych, drzemiących w nim uczuciach i emocjach.
Podróżą może być również przeżywanie czegoś, podejmowanie wyzwania. Dla Wokulskiego, bohatera „Lalki”, podróżą mogła być próba uwiedzenia panny Łęckiej, zdobycia jej względów. Niestety owa „podróż” nie kończy się dla Wokulskiego szczęśliwie.
Podróż jak widać może mieć wiele znaczeń i wiele wartości. Można podróżować dzięki literaturze czy też za pomocą własnej wyobraźni. Można też podejmować szereg wyzwań i można fizycznie przemierzać świat. Podróż jaka kolwiek by nie była, zawsze ma ogromną wartość, zawsze czegoś uczy – jeśli nie o nowych miejscach, to na pewno o nas samych.
REKLAMA
Przewodnik dla nauczycieli szkół ponadgimnazjalnych. Język polski. Matura 2015
EGZAMIN PISEMNY POZIOM PODSTAWOWY
Przykadowe zadanie maturalne
Przykad 1. Rozprawka problemowa
Czym może być dla człowieka podróżowanie? Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko, odwołując się do
podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuścińskiego oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury.
Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.
Jeżeli nawet latami nie sięgałem do Dziejów*, pamiętałem o ich autorze**. Był postacią kiedyś realną i rzeczywi-
stą, potem na dwa tysiąclecia zapomnianą, a dziś, po tylu wiekach, dla mnie przynajmniej – znów żywą. Obdarzyłem
ją teraz wyglądem i cechami, jakie chciałem jej nadać. Był to już mój Herodot, a przez to, że mój – szczególnie mi
bliski, taki, z którym miałem wspólny język i mogłem porozumieć się w pół słowa.
Jednakże takich zapaleńców jak Herodot nie rodzi się wielu. Przeciętny człowiek nie jest specjalnie ciekaw świa-
ta. Ot, żyje, musi jakoś się z tym faktem uporać, im będzie go to kosztowało mniej wysiłku – tym lepiej. A przecież
poznawanie świata zakłada wysiłek, i to wielki, pochłaniający człowieka. Większość ludzi raczej rozwija w sobie
zdolności przeciwne, zdolność, aby patrząc – nie widzieć, aby słuchając – nie słyszeć. Więc kiedy pojawia się ktoś
taki jak Herodot – człowiek owładnięty żądzą, bzikiem, manią poznania, a jeszcze obdarzony rozumem i talentem
pisarskim – to fakt taki przechodzi od razu do historii świata!
Tak naprawdę nie wiemy, co ciągnie człowieka w świat. Ciekawość? Głód przeżyć? Potrzeba nieustannego dzi-
wienia się? Człowiek, który przestaje się dziwić, jest wydrążony, ma wypalone serce. W człowieku, który uważa, że
wszystko już było i nic nie może go zdziwić, umarło to, co najpiękniejsze – uroda życia. Herodot jest tego przeciwień-
stwem. Ruchliwy, zaabsorbowany, niestrudzony nomada, pełen planów, pomysłów, hipotez. Ciągle w podróży. Nawet
kiedy jest w domu (ale gdzie jest jego dom?), to albo wrócił z wyprawy, albo już przygotowuje się do następnej.
Podróż jako wysiłek i dociekanie, jako próba poznania wszystkiego – życia, świata, siebie.
Nosi w myślach mapę świata, zresztą sam ją tworzy, zmienia, uzupełnia. To żywy obraz, ruchliwy kalejdoskop,
migocący ekran. Dzieje się na nim tysiąc rzeczy.
Na mapie Herodota jest Grecja i Kreta, Persja i Kaukaz, Arabia i Morze Czerwone. Nie ma ani Chin, ani obu Ame-
ryk, ani Pacyfi ku. Brak mu pewności, jaki jest kształt Europy.
Na podstawie: Ryszard Kapuściński, Podróże z Herodotem, Kraków 2005.
* Dzieje – starożytne (V w. p.n.e.) dzieło historyczne autorstwa Herodota, w którym opisane są jego podróże po całym ówczesnym świecie (Azji, Bliskim Wschodzie,
Północnej Afryce i Europie).
** Herodot z Halikarnasu – historyk grecki żyjący w V w. p.n.e., zwany „ojcem historii”, a także „ojcem geografi i”. Jedynym zachowanym jego dziełem są Dzieje.
Przykadowa realizacja zadania
1
„Czym może być dla człowieka podróżowanie?”. Reportażysta zastanawia się, czy jest to rzecz potrzebna w życiu
każdego człowieka.
Według autora podróż jest bardzo ważna. Pisze o tym w przywołanej powyżej książce, której bohater poznaje świat
z „Dziejami” Herodota w ręku. Jest on człowiekiem energicznym, dążącym wytrwale do celu. Kresem jego wędrówki jest
nie tylko poznanie nowych miejsc, ale przede wszystkim samego siebie. Kapuściński uważa, że współcześni ludzie nie są
specjalnie ciekawi świata, nie mają potrzeby nieustannego dziwienia się. Mają „wypalone serce” i nie potrafi ą mądrze
korzystać z życia. Reportażysta odkrywa przed czytelnikiem prawdę, że podróż to próba zrozumienia wszystkiego –
życia, świata, siebie. Stanowisko to jest przekonujące – w ten sposób traktują podróże także różne postacie literackie.
1 Przedstawione poniżej przykładowe rozwiązanie zadania maturalnego ilustruje zasadę komponowania tekstu argumentacyjnego. W modelowych wypracowaniach pogrubioną
czcionką zaznaczono te elementy, które stanowią zamysł kompozycyjny – tezę i podporządkowane jej argumenty odzwierciedlające sposób rozumowania piszącego. Do wyróż-
nienia zwrotów i słów decydujących o spójności wypowiedzi użyto podkreśleń.
PRZEWODNIK DLA NAUCZYCIELI SZKÓ PONADGIMNAZJALNYCH 29
Podróże z Herodotem
Budowa „Podróży z Herodotem”
To przeskakiwanie z epoki do epoki jest stałą pokusą człowieka, który będąc niewolnikiem i ofiarą nieubłaganych reguł czasu, chce choć przez moment i bodaj tylko iluzorycznie poczuć się jego panem i władcą, stanąć ponad nim i móc różne etapy, stadia i okresy dowolnie ze sobą składać, łączyć lub rozdzielać i przestawiać.
Rola historii według Herodota
Przeznaczonego losu nawet bóg nie może uniknąć. Krezus odpokutował za grzech swojego prapradziada, który jako kopijnik Heraklidów, folgując zdradzie niewieściej, zamordował pana swego i posiadł jego godność, a wcale mu się nie należała. Aczkolwiek Apollo wysilał się, aby ciążące nad nim nieszczęście spełniło się dopiero na potomkach Krezusa, a nie na nim samym, nie zdołał jednak odwrócić przeznaczeń.
Historia ludzkości przypomina wielki kocioł, którego powierzchnia jest w stanie ciągłego wrzenia, nieustannych zderzeń niezliczonych drobin poruszających się po swoich orbitach spotykających się i przecinających w nieskończonej ilości punktów.
jak codziennie powstaje historia, jak ludzie ją tworzą, jak to się dzieje, że jej kierunek jest często sprzeczny z ich staraniami i oczekiwaniami. Czy o tym decydują bogowie, czy też człowiek na skutek swoich ułomności i ograniczeń nie potrafi mądrze i racjonalnie kształtować swojego losu?
odkrywa ważną, a przewrotną i podstępną cechę pamięci – ludzie zapamiętują to, co chcą zapamiętać, a nie to, co działo się w rzeczywistości. Każdy bowiem barwi ją po swojemu, każdy w swoim tyglu czyni z niej własną miksturę. Dotarcie więc do przeszłości jako takiej, takiej, jaką była ona naprawdę, jest niemożliwe, dostępne są nam tylko różne jej warianty, mniej lub bardziej wiarygodne, mniej lub bardziej dziś nam odpowiadające. Przeszłość nie istnieje. Są tylko jej nieskończone wersje.
Obraz PRL-u w „Podróżach z Herodotem”
Podróże z Herodotem – cytaty
Pojąłem, że każdy świat ma własną tajemnicę i że dostęp do niej jest tylko na drodze poznania języka. Bez tego świat ów pozostanie dla nas nieprzenikniony i niepojęty, choćbyśmy spędzili w jego wnętrzu całe lata. Co więcej — zauważyłem związek pomiędzy nazwaniem a istnieniem, bo stwierdziłem po powrocie do hotelu, że widziałem na mieście tylko to, co umiałem nazwać, że na przykład pamiętałem napotkaną akację, lecz już nie drzewo, które stało obok niej, ale którego nazwy nie znałem. Słowem, rozumiałem, że im więcej będę znał słów, tym bogatszy, pełniejszy i bardziej różnorodny świat otworzy się przede mną.
pedantycznie, koronkowo unizanym splotem ról i przydziałów, zaszeregowań i przeznaczeń, i wymagało wielkiego doświadczenia, bystrej intuicji i wiedzy, żeby tę drobiazgowo utkaną strukturę przeniknąć i poznać.
Indie to w każdej dziedzinie nieskończoność, nieskończoność bogów i mitów, wierzeń i języków, ras i kultur, we wszystkim i wszędzie, gdzie spojrzeć i o czym pomyśleć, zaczyna się ta o zawrót głowy przyprawiająca nieskończoność.
to, co przychodzi z zewnątrz, STAMTĄD, może być tylko zagrożeniem, zapowiedzią nieszczęścia, zwiastunem zła, ba – złem najprawdziwszym.
stara się podsunąć zwykłemu człowiekowi rady, jak przetrwać w sytuacji, w której znalazł się on z tej prostej przyczyny, że bez swojej woli i zgody pojawił się na naszym okrutnym świecie.
Bez pamięci nie można żyć, ona przecież wynosi człowieka ponad świat zwierząt, stanowi postać jego duszy, a zarazem jest tak zawodna, nieuchwytna, zdradliwa. To właśnie sprawia, że człowiek jest tak niepewny samego siebie. […] Nie wiemy, i za tym „nie wiemy” rozciąga się cały obszar niewiedzy, czyli – nieistnienia.
Żeby więc dotrzeć do tego, co zapamiętane, trzeba dojść do człowieka, a jeżeli mieszka on daleko od nas, musimy do niego pójść, wyruszyć w drogę, a kiedy już się spotkamy – usiąść razem i wysłuchać, co nam powie, wysłuchać, zapamiętać, może zapisać. Tak zaczyna się reportaż, z takiej rodzi się sytuacji.
Podróż przecież nie zaczyna się w momencie, kiedy ruszamy w drogę, i nie kończy, kiedy dotarliśmy do mety. W rzeczywistości zaczyna się bowiem dużo wcześniej i praktycznie nie kończy się nigdy, bo taśma pamięci kręci się w nas dalej, mimo że fizycznie dawno już nie ruszamy się z miejsca. Wszak istnieje coś takiego jak zarażenie podróżą i jest to rodzaj choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej.
Człowiek nie tylko tworzy kulturę i mieszka w niej, człowiek nosi ją w sobie, człowiek j e s t kulturą.
żywą, pulsującą tkanką, w której nic nie jest określone raz na zawsze, lecz nieustannie przekształca się, zmienia, tworzy nowe relacje i konteksty.
Każdy człowiek ma pewną własną siatkę rozpoznawczą i interpretacyjną, którą, najczęściej odruchowo i bezrefleksyjnie, nakłada na każdą napotkaną rzeczywistość. Często jednak te inne rzeczywistości nie przystają, nie pasują do kodu naszej siatki i wówczas można tę rzeczywistość i jej elementy mylnie odczytać i w rezultacie błędnie zinterpretować. Odtąd człowiek ów będzie poruszać się w rzeczywistości fałszywej, w świecie mylących i nieprawdziwych pojęć i znaków.
Dżungla jest jak morze czy skaliste góry – bytem zamkniętym, osobnym, niepodległym.
Inny to nie tylko ten, który pomoże zdobyć pożywienie i obronić przed wrogiem, ale to także ktoś jedyny i niezastąpiony, który może mi objaśnić świat i być na nim przewodnikiem.
Historia ludzkości przypomina wielki kocioł, którego powierzchnia jest w stanie ciągłego wrzenia, nieustannych zderzeń niezliczonych drobin poruszających się po swoich orbitach spotykających się i przecinających w nieskończonej ilości punktów.
Droga jest źródłem, jest skarbnicą, jest bogactwem. Dopiero w drodze reporter czuje się sobą, czuje się w domu.
Człowiek jest z natury istotą sedentarną, odkąd mógł zająć się rolnictwem i porzucić ryzykowną i ubogą egzystencję zbieracza czy myśliwego, osiadł, szczęśliwy, na swoim skrawku ziemi, odgrodził się od innych murem czy miedzą, gotowy za to swoje miejsce przelewać krew, nawet oddać życie.
odkrywa ważną, a przewrotną i podstępną cechę pamięci – ludzie zapamiętują to, co chcą zapamiętać, a nie to, co działo się w rzeczywistości. Każdy bowiem barwi ją po swojemu, każdy w swoim tyglu czyni z niej własną miksturę. Dotarcie więc do przeszłości jako takiej, takiej, jaką była ona naprawdę, jest niemożliwe, dostępne są nam tylko różne jej warianty, mniej lub bardziej wiarygodne, mniej lub bardziej dziś nam odpowiadające. Przeszłość nie istnieje. Są tylko jej nieskończone wersje.
inne światy, inne kultury to są zwierciadła, w których przeglądamy się my i nasza kultura. Dzięki którym lepiej rozumiemy samych siebie.
Ryszard Kapuściński – biografia
Kapuściński: „jako reporter umiał docierać do miejsc, do których inni nie umieli lub bali się dotrzeć. […] miał przenikliwy umysł, tajemnice świata zgłębioał dzięki niezwykłej wrażliwości i inteligencji, posiadał umiejętność interpretacji, ogarniania rzeczy, zjawisk, mechanizmów, których nie potrafią ogarnąć inni. […] Możemy wierzyć w przenikliwość i rzetelność takiej opowieści o historii, jaką nam zostawił Ryszard Kapuściński. – B. Wróblewski „Życie jest z przenikania…” w: „Życie jest z przenikania…” Szkice o twórczości Ryszarda Kapuścińskiego, zebrał, oprac. i wstępem opatrzył B. Wróblewski, Warszawa 2008.
1962 – Busz po polsku
1963 – Czarne gwiazdy
1968 – Kirgiz schodzi z konia
1969 – Gdyby cała Afryka
1969 – Che Guevara – Dziennik z Boliwii (przekład i przypisy R. Kapuścińskiego)
(przekład i przypisy R. Kapuścińskiego)
1970 – Dlaczego zginął Karl von Spreti?
1975 – Chrystus z karabinem na ramieniu
1976 – Jeszcze dzień życia
1978 – Wojna futbolowa
1978 – Cesarz
1982 – Szachinszach
1986 – Notes (tomik wierszy)
(tomik wierszy)
1988 – Wrzenie świata (zbiór)
(zbiór)
1990-2007 – Lapidarium (części I-VI)
(części I-VI)
1993 – Imperium
1998 – Heban
2000 – Z Afryki (album fotograficzny)
(album fotograficzny)
2003 – Autoportret reportera
2004 – Podróże z Herodotem
2006 – Prawa natury (tomik wierszy)
(tomik wierszy)
2006 – Ten Inny
2007 – Rwący nurt historii. Zapiski o XX i XXI wieku
2008 – Dałem głos ubogim
to publikacja niezwykła. Powstała u schyłku życia wielkiego polskiego reportażysty i korespondenta – Ryszarda Kapuścińskiego (w 2004 roku). Obok wspomnień z licznych podróży po świecie, które stanowią kanwę zbioru artykułów, autor szczegółowo opisuje swoje wieloletnią lekturęHerodota, dzieląc się refleksjami natury filozoficznej, etycznej i kulturowej.W zbiorze esejów/opowiadań mamy do czynienia. Pierwszy – to okres pracy dziennikarskiej autora. Odwiedzamy wraz z nim Indie, Chiny czy liczne kraje afrykańskie. Kapuścińskiemu we wszystkich podróżach towarzyszy dzieło Herodota, dlatego druga płaszczyzna przenosi czytelnika w czasy starożytne, między innymi czasy wojen grecko-perskich i rządów króla Kserksesa.Reportażysta, cytując fragmenty antycznych, odsłania sposób swej interpretacji. Poświęca temu wiele miejsca w utworze. Zastanawia się jak tworzył Herodot, co nim kierowało, jak docierał do źródeł i jakim był człowiekiem. Wieloletnie obcowanie z tym historykiem sprawia, że Kapuściński „zaprzyjaźnia” się z nim. Zbiór esejów to z jednej strony wielki hołd oddany antycznemu twórcy, z drugiej próba refleksji o sobie samym i własnej metodzie twórczej.to nie tylko zbiór reportaży, antycznych opowieści, przemyśleń autora. To książka zawierająca. Przede wszystkim o występowaniu wielości kultur i podejściu do „Innego”. Kapuściński uczy, że nie ma kultur lepszych i gorszych, szacunek należy się każdej, zaś znajomość odmiennych zwyczajów, tradycji, opowieści, pozwala zrozumieć lepiej nas samych.W zbiorze „Podróże z Herodotem” wyróżnić można przede wszystkim dwie narracje. Pierwszą stanowią zapisy wspomnień autora od czasów studenckich, poprzez pierwsze lata pracy w dziennikarskim zawodzie, między innymi podróże do Indii i Chin, Konga, Iranu, Zimbabwe czy Algierii.Druga warstwa związana jest z refleksją na temat utworu Herodota. Narrator nie tylko zastanawia się nad życiem, poglądami, motywami działań historyka, ale przytacza, czasem dość obszerne fragmentyanalizując je, zapisując swoje przemyślenia, formułując możliwe wersje zdarzeń przemilczanych przez starożytnego autora.To swoiste skakanie pomiędzy epokami tłumaczy w słowach:Odpowiadając czeskiemu korespondentowi, jak trafił na, Kapuściński wspomina o tym, iż dostał ją przed pierwszą swoją podróżą i od tego czasu odbywa dwie podróże, „jedną – wykonując swoje zadania reporterskie, drugą – śledząc wyprawy autora”. Właśnie na tych dwóch płaszczyznach rozgrywają się wydarzenia. Autor bierze udział w dwóch podróże jednocześnie – w czasie i przestrzeni.Kapuściński, studiującHerodota, zastanawia się nad rolą pamięci w starożytności. W świecie bez druku i Internetu to właśnie pamięć ludzka była źródłem wszelkich historii. Zgłębiając ją, należało kontaktować się z ludźmi będącymi nośnikami historii, tworzącymi kulturę i będącymi częścią kultury (rozmowy te można przyrównać do reportaży).Herodot konstruuje w swym dziele zasady, które rządzą historią. Pierwsza z nich wynika z odpowiedzi „kto zaczął?”, „kto jest winien?”. Wina pociąga za sobą zemstę – odwieczne prawo i obowiązek ludzi. Strach przed zemstą powinien powstrzymywać ludzi przed czynieniem zła. Druga zasada brzmi. Udowadnia ją na przykładzie losów Krezusa. Trzecie prawo stanowią słowa delfickiej wyroczni:Prawa Herodota odnośnie historii wspominane są w różnych formach kilkakrotnie. Wojna Persji z Grecją wybucha zgodnie z zasadą:Herodot uświadomił sobie także, że:W swychstarożytny historyk pragnął poznać i opisać:Jednak, jak słusznie podkreśla Kapuściński, dziejopis antyczny świadomy jest odwiecznej zasady, iż każdy pamięta to co chce pamiętać. Obiektywna historia nie istnieje, jest natomiast wiele jej wersji. Herodot:Herodota zawarty jest nierozerwalny konflikt pomiędzy chęcią zapisania dziejów ludzkości, a źródłami jego dociekań, którymi nie jest historia rzeczywista, lecz historia opowiedziana przez innych. Z tej rozbieżności nie ma wyjścia.Chociaż głównym tematem „Podróży z Herodotem” nie jest sytuacja społeczno-polityczna Polski Rzeczpospolitej Ludowej, jednak wątek ten pojawia się szczególnie w początkowych częściach utworu.O charakterze komunistycznego systemu świadczy między innymi fakt zakazu wydaniaHerodota przed 1955 rokiem. Narrator tłumaczy to tym, że znajduje się tam za dużo aluzji do systemu stalinowskiego, mimo że utwór powstał dwa tysiące lat wcześniej (m.in. mordowanie najwybitniejszych w państwie jednostek – usunięcie konkurencji). Wspomnienia o czasach studenckich także oddają specyfikę tamtej epoki – na uczelnię są przyjmowane przede wszystkim osoby pochodzące z prowincji o właściwym pochodzeniu klasowym (synowie chłopów lub robotników).Ważne w kontekście socjalizmu jest zderzenie znanego autorowi świata ze światem Zachodu. Jego pierwszy wyjazd za granicę i pobyt w Rzymie uświadamiają mu dysproporcje w obu blokach. Jego pochodzenie zdradza siermiężny ubiór, dlatego zaprzyjaźnieni ludzie pomagają mu w zakupie nowych ubrań. Bohatera dziwi bogactwo towarów w sklepach, a także uprzejmy stosunek ekspedientów do klientów.W Indiach na każdym kroku unika „wykorzystywania” tubylców. Nie chce jeździć rikszą, tym samym odmawia dania zarobku biednym mieszkańcom Delhi. Wpojona mu równość i braterstwo nie funkcjonują w Indiach w ogóle. Wracając do Polski, obserwuje w samolocie towarzysza podróży, który płacze lądując w Warszawie – „Był grudzień 1956. Ludzie wciąż wracali z gułagów”.Przebywając w Pekinie bohater otrzymał informacje o usunięciu przez Komitet Centralny kolegium redakcyjnego „Sztandaru Młodych” w wyniku jego sprzeciwu wobec zamknięcia pisma „Po prostu”. Postanowił wracać do ojczyzny. . W Warszawie poznał polityczne tło swojego powrotu – zatrzymanie demokratycznych procesów po odwilży zapoczątkowanej w Polsce Październikiem 1956 roku.Chińczycy, budującuważali, że:Według Herodotajesti zawodzie reportera:. Herodot:Cytaty pochodzą z: R. Kapuściński,, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008.Ryszard Kapuściński, wybitny reportażysta, wieloletni korespondent, publicysta, poeta i pisarz, a także fotograf nazywany. To właśnie uprawianie tego gatunku spowodowało, że zyskał międzynarodową sławę.Urodził się 4 marca 1932 roku w Pińsku na Polesiu w rodzinie nauczycielskiej. Debiutował poetycko w wieku 17 lat w tygodniku „Dziś i Jutro”. W 1950 zdał maturę w warszawskim gimnazjum im. Stanisława Staszica. W latach 1953–1981 był członkiem PZPR. W 1956 ukończył studia na Wydziale Historycznym. Po studiach został zatrudniony w „Sztandarze Młodych”, gdzie stawiał pierwsze kroki w trudnej sztuce dziennikarskiej. Uwagę zwróciły jego reportaże, między innymi z Nowej Huty (otrzymał za nie Złoty Krzyż Zasługi). Wkrótce zostaje wysłany jako korespondent do Indii, a następnie do Pekinu. Wyraża solidarność z redakcją „Sztandaru Młodych” (poparcie dla pisma „Po Prostu”). Zostaje zwolniony.Kolejną pracę podejmuje w dziale krajowym „Polityki”. Reportaże krajowe zapewniają mu coraz większą popularność, jednak sławę dają mu relacje z ogarniętegow 1958 roku.Debiut literacki Kapuścińskiego to „Busz po polsku” z 1962 roku, cykl reportaży o tematyce krajowej. W tym też roku zostaje pracownikiem Polskiej Agencji Prasowej jako stały korespondent zagraniczny w Afryce, Ameryce Łacińskiej i Azji. Wyjeżdża na sześć lat do Afryki, gdzie obserwuje przekształcenia w poszczególnych krajach na fali zniesienia kolonializmu i budowy niepodległych państw. Efektem jego podróży były książki „Czarne gwiazdy” (1963) i „Gdyby cała Afryka” (1969).W 1968 roku powrócił do kraju. Wyrusza Kaukaz, gdzie podróżuje po południowych republikach ZSRR. W tym samym roku opuszcza Polskę na pięć lat i udaje się do Ameryki Południowej. Jest świadkiem krwawych zamieszek i zamachów stanu. W 1974 odwiedza Azję i Afrykę, w 1975 Bliski Wschód, w latach 1975/1976 – Angolę. W książkach z tego okresu widać coraz lepszy kunszt pisarza-reportażysty. Rozgłos przynosi mu książka, opowiadająca o życiu dworu cesarza Hejle Sellasje.W kolejnych latach Kapuściński z reportera staje się publicystą, pisarzem, poetą i myślicielem. W 1993 wydaje „Imperium”, książkę będącą relacją z podróży po byłych południowych republikach ZSRR. Kolejną książką Kapuścińskiego jest(1998) książka , która powraca do tematu afrykańskiego. W 2004 roku ukazują sięzaś w 2006 tomik poezji, a także zbiór esejówRyszard Kapuściński zmarł 23 stycznia 2007 roku.
Czym może być dla człowieka podróżowanie? Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko,
5,477 wizyt
Czym może być dla człowieka podróżowanie? Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko, odwołując się do
podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuścińskiego oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury.
Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.
Jeżeli nawet latami nie sięgałem do Dziejów*, pamiętałem o ich autorze**. Był postacią kiedyś realną i rzeczywi-
stą, potem na dwa tysiąclecia zapomnianą, a dziś, po tylu wiekach, dla mnie przynajmniej – znów żywą. Obdarzyłem
ją teraz wyglądem i cechami, jakie chciałem jej nadać. Był to już mój Herodot, a przez to, że mój – szczególnie mi
bliski, taki, z którym miałem wspólny język i mogłem porozumieć się w pół słowa.
Jednakże takich zapaleńców jak Herodot nie rodzi się wielu. Przeciętny człowiek nie jest specjalnie ciekaw świa-
ta. Ot, żyje, musi jakoś się z tym faktem uporać, im będzie go to kosztowało mniej wysiłku – tym lepiej. A przecież
poznawanie świata zakłada wysiłek, i to wielki, pochłaniający człowieka. Większość ludzi raczej rozwija w sobie
zdolności przeciwne, zdolność, aby patrząc – nie widzieć, aby słuchając – nie słyszeć. Więc kiedy pojawia się ktoś
taki jak Herodot – człowiek owładnięty żądzą, bzikiem, manią poznania, a jeszcze obdarzony rozumem i talentem
pisarskim – to fakt taki przechodzi od razu do historii świata!
Tak naprawdę nie wiemy, co ciągnie człowieka w świat. Ciekawość? Głód przeżyć? Potrzeba nieustannego dzi-
wienia się? Człowiek, który przestaje się dziwić, jest wydrążony, ma wypalone serce. W człowieku, który uważa, że
wszystko już było i nic nie może go zdziwić, umarło to, co najpiękniejsze – uroda życia. Herodot jest tego przeciwień-
stwem. Ruchliwy, zaabsorbowany, niestrudzony nomada, pełen planów, pomysłów, hipotez. Ciągle w podróży. Nawet
kiedy jest w domu (ale gdzie jest jego dom?), to albo wrócił z wyprawy, albo już przygotowuje się do następnej.
Podróż jako wysiłek i dociekanie, jako próba poznania wszystkiego – życia, świata, siebie.
Nosi w myślach mapę świata, zresztą sam ją tworzy, zmienia, uzupełnia. To żywy obraz, ruchliwy kalejdoskop,
migocący ekran. Dzieje się na nim tysiąc rzeczy.
Na mapie Herodota jest Grecja i Kreta, Persja i Kaukaz, Arabia i Morze Czerwone. Nie ma ani Chin, ani obu Ame-
ryk, ani Pacyfi ku. Brak mu pewności, jaki jest kształt Europy.
BARDZO BYM PROSIŁA O ZROBIENIE SZYBKO I DOBRZE DAM NAJ I PAMIĘTAJCIE NAJMNIEJ 250 SŁÓW
Jaką rolę w moim życiu odgrywają podróże ?
Jaką rolę w moim życiu odgrywają podróże ?
Podróże to sposób na poznawanie świata i szansa na nawiązanie nowych znajomości. Dlatego to bardzo ważna dla mnie rzecz . Jest ono moją pasją, ponieważ fascynuje mnie zwiedzanie dalekich krajów, cudownych miejsc i nawiązywanie nowych znajomości. Niestety nie mogę często podróżować, ponieważ mam za mało wolnego czasu i pieniędzy – a są one niestety bardzo potrzebne.
Udział w różnych wycieczkach to przede wszystkim niezapomniane przygody, ale także szansa na nauczenie się wielu rzeczy, które możemy wykorzystać w życiu. Podczas wędrówki poznajemy nie tylko dalekie kraje, ale również nasze możliwości. Podróże to wielki wysiłek, ale warto go podjąć, ponieważ sprawiają nam one dużo radości. Moją tezę postaram się poprzeć za pomocą różnych argumentów.
Pierwszy argument to fakt, że są one doskonałą okazją do nauki. Możemy dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy z różnych dziedzin np. historii, biologii, sztuki. Poza tym są najlepszym sposobem na poznanie obyczajów i kultury mieszkańców dalekich państw. Sprawia to, że potrafimy darzyć szacunkiem innych ludzi i cenić ich odmienność.
Następny argument, który jest dowodem potwierdzającym moją tezę to fakt, że podróżując spotykamy wielu ludzi, z którymi możemy nawiązać przyjacielskie relacje. Często przeradzają się one w prawdziwą przyjaźń, która trwa całe życie. Inne polegają na utrzymywaniu kontaktu telefonicznego lub internetowego – dla mnie takie znajomości są przede wszystkim okazją do poznania obcych języków. Myślę, że to jedne z najważniejszych zalet podróżowania.
Dobrą stroną podróżowania jest też możliwość wyjechania do spokojnego kraju, w którym cywilizacja nie jest tak rozwinięta jak u nas. Możemy wtedy w takim miejscu odpocząć od hałasu, z którym mamy na do czynienia w mieście. Doskonałym pomysłem na relaks może być na przykład wyprawa w góry, gdzie w samotności możemy podziwiać piękno dzikiej przyrody. Najpiękniejszym przeżyciem jest dla mnie jesienny spacer po górskich polanach, które mają wtedy cudowne kolory.
Myślę, że można by podać jeszcze kilka argumentów, które potwierdziłyby moją tezę – ale te, które zostały przeze mnie wybrane wydają mi się najważniejsze. Moim zdaniem podróże bardzo pomagają człowiekowi w zdobyciu nowych doświadczeń, dlatego myślę, że każdy człowiek powinien mieć szansę poznania dalekich krajów.
REKLAMA
Czym jest dla mnie podróżowanie? Moja podróż marzeń
Pamiętacie jak rok temu napisałam listę moich marzeń ? Zdecydowana większość przedstawionych planów to podróże, którymi pragnęłam wypełnić swoje życie. Kilka z nich już udało mi się zrealizować, kolejne rodzą się spontanicznie lub cierpliwie czekają w kolejce. Po tych kilku miesiącach mogę powiedzieć, że realizowanie własnych marzeń naprawdę uszczęśliwia i sprawia, że wracam do domu pełna sił i nowej energii, gotowa do efektywniejszego funkcjonowania.
Nguyen Quy Duc powiedział, że “nomadzi dawnych czasów podróżowali w poszukiwaniu jedzenia, schronienia, wody; nomadzi współcześni podróżują w poszukiwaniu siebie”.
To prawda. Podróż pozwala obserwować nam własne emocje, teleportować umysł do chwili obecnej i czerpać radość z dnia codziennego. W codziennym biegu życia często zapominamy jak ważne miejsce w naszym życiu zajmują bliscy, co znaczy sprawność, zdrowie i umiejętność doceniania chwili. Dopiero tam, odcięta od mniejszych i większych zmartwień, komunikuje się w stu procentach ze sobą. Poza tym podróż uczy nas cierpliwości, wytrwałości i samodzielności. Naszą podróż na Sycylię zorganizowaliśmy sami, dotarliśmy na lotnisko w Katanii około 3 nad ranem. Wokół panowała dziwna i niezręczna cisza. Zresztą wyobraź sobie, co mogłam czuć, kiedy w obliczu ostatnich, przykrych wydarzeń, mija Cię w środku nocy grupa nieznanych mężczyzn. W ciszy uspokajałam swoją wyobraźnię i głośno dyskutowałam ze sobą w myślach, przecież to tylko – moja zmęczona długą podróżą wyobraźnia. Wszystko skończyło się dobrze. Zasnęłam na ramieniu mojego męża i obudziły mnie pierwsze promienie sycylijskiego słońca. Wtedy poczułam, jeszcze większą moc i ochotę na odkrywanie nowych zakątków świata…
Inny wymiar
Zachłysnęłam się pięknem tego świata i przypadkowo odkryłam, że mniejsze czy większe podróże napędzają moją ciekawość świata i sprawiają, że staje się bardziej odważna, także w swoich codziennych decyzjach. Już się od tego nie uwolnię, nawet nie próbuję – uwielbiam poznawać nową kultury, prowadzić rozmowy z lokalnymi mieszkańcami, podpatrywać ich sposób życia i choć przez chwilę błądzić ich ścieżkami. Każda podróż przenosi mnie do zupełnie innego wymiaru i sprawia, że patrzę na wiele spraw w zupełnie inny sposób (bardziej empatyczny i wyrozumiały).
“Scott Cameron napisał, że podróżując uświadamiamy sobie, jak malutkie miejsce zajmujemy w tym świecie. To prawda: świat jest wielki, naprawdę wielki. To uczy pokory: do naszych spraw, naszych problemów i nas samych.” Małgorzata Mróz
A jak wygląda moja podróż marzeń?
Ale to nie wszystko… Razem z Rainbow przygotowałam dla Was KONKURS!
Do wygrania są dwa vouchery o wartości 500 zł na dowolny wyjazd z oferty Rainbow
WYNIKI KONKURSU!
2. “Kiedy jako dziecko obejrzałam dziś już kultowy program przyrodniczy, Tony’ego Halika i Elżbiety Dzikowskiej ” Pieprz i wanilia” o Indonezji , zapragnęłam odwiedzić Bali. Marzyłam by, zobaczyć pokazaną w filmie bujną przyrodę wyspy i różnorodność krajobrazów. Tak intensywnie zielonych lasów deszczowych nie widziałam nigdzie indziej, podobnie jak idyllicznego widoku tarasów ryżowych opadających stromo ku płynącej na dnie wąwozu rzeki.Niezapomniane wrażenie podczas oglądania filmu zrobiły na mnie wyłaniające się pośród chmur ciemne szczyty wulkanów, czy wysokie klify opadające wprost do oceanu. Chciałam zawsze poznać, sympatycznych, stale uśmiechniętych tubylców odnoszący się z szacunkiem do turystów.
Jednak nie udało się do tej pory odwiedzić tego zakątka świata. Życie szybko zweryfikowało moje marzenia. Wcześnie wyszłam za mąż, a dzieci, praca i nauka pochłonęły mnie bez reszty.
Zawsze jednak w głębi duszy pielęgnowałam marzenie o dalekiej wyprawie, chociaż nie wiedziałam: jak, z kim, i za co. Jakiś czas temu pomyślałam sobie, przecież ja mogę pojechać tam z mężem. Dzieci usamodzielniły się, my jesteśmy na emeryturze, a więc nareszcie wolni. Nagle uświadomiliśmy sobie, że od dawna przygotowujemy się do tej wyprawy: mamy leciutką karimatę, świetne buty i nieprzemakalny płaszcz, kupimy namiot, załatwimy kredyt na podróż i możemy wyruszać. Wierzymy, że wśród ludzi się nie zginie.
Pozdrawiam”
Serdecznie gratuluję! 🙂
Podróż to rozwój. Wyruszając w drogę zdajemy się na los, szeroko otwieramy oczy i z ciekawością dziecka doświadczamy bogatej codzienności, której często nie zauważamy będąc w domu. Zmęczeni i znudzeni obowiązkami, wędrujemy utartymi ścieżkami, trzymamy się od lat tych samych zasad i nie dostrzegamy, że wokół nas coś się dzieje. Dopiero w podróżowaniu zmienia się nasze postrzeganie, stajemy się uważni i otwarci na nowe doświadczenia, smaki, doznania czy zapachy. Wszystko, co dotyka nas po drodze sprawia, że nabieramy odwagi i często decydujemy się na rzeczy, których nigdy nie zrobilibyśmy siedząc w swoim wygodnym fotelu w domu…Każda mniejsza czy większa wyprawa jest moją podróżą marzeń. Jestem wdzięczna, że spotkałam na swojej drodze mężczyznę, który równie mocno jak ja, kocha kolekcjonować wspomnienia, dlatego mam nadzieję, że pewnego dnia obudzimy się w egzotycznym świecie pełnym lazurowej wody, niesamowitych raf koralowych, błękitnych lagun i nieziemsko białych plaż. Chciałabym dotrzeć do miejsca, które nie jest dotknięte cywilizacją, w którym można poczuć prawdziwą jedność z naturą, jeść owoce prosto z drzew i spędzać czas na czytaniu książek, nurkowaniu i oglądaniu zachodów słońca. To byłaby podróż naszych marzeń! Podróż pełna duchowych doznań i czasu spędzonego razem w niezwykłych okolicznościach przyrody.Już wiecie jak wyglądałaby moja podróż marzeń, a teraz ja chciałabym poznać Wasz wymarzony kierunek podróży. Podzielcie się ze mną swoimi refleksjami (w komentarzach pod tym postem), oddajcie klimat tego miejsca i weźcie udział w konkursie. Twórcy najciekawszych komentarzy zostaną zwycięzcami.(z wyłączeniem biletyczarterowe.r.pl i oferty myway.r.pl ). Vouchery będą ważne przez rok.Na Wasze odpowiedzi czekam do 27 sierpnia 2016 do godziny 23:59. W komentarzu zostawcie także swój adres mailowy, w celu możliwości skontaktowania się ze zwycięzcami. Brak adresu mailowego w zgłoszeniu powoduje, że jest ono nieważne.Powodzenia!Kochani, bardzo Wam dziękuję za udział w konkursie! Wasze odpowiedzi były fantastyczne i czuję się nimi zainspirowana. Niestety wybór nie należał do najłatwiejszych. Razem z marką Rainbow za najciekawsze uznaliśmy komentarze:1. “Lubię ryzyko i niespodziewane skoki adrenaliny. Pojawiam się na lotnisku. Tak naprawdę jest mi obojętne, dokąd polecę. Na świecie jest tyle cudownych miejsc, które warto doświadczyć. Tak, dosłownie doświadczyć, bo w prawdziwej podróży nie chodzi o oglądanie, lecz o przeżycie, przygodę, zapamiętanie oraz naukę dla siebie oraz przekazanie innym tych cennych doświadczeń. Dla mnie ważne jest, że po powrocie do codzienności wykorzystam swoje naładowane akumulatory, energię i optymizm do efektywniejszego i pełniejszego życia. Wyruszm więc w wymarzoną podróż w nieznane. Praktycznie nic nie wiem o mieszkańcach, kulturze, obyczajach, tradycji, klimacie, zagrożeniach w tym kraju.Nigdy nie byłam harcerzem ani uczestnikiem szkoły przetrwania. Zdaję sobie sprawę, że czasami może być trudno, ale od urodzenia jestem niepoprawną optymistką. Wierzę w swoje możliwości i siłę swojego uśmiechu. Jestem przekonana, że radość życia pomoże mi w najtrudniejszych momentach. Ta wyprawa pozwoli mi lepiej poznać samą siebie. Nie mogę oderwać się od swojej „komórki”, laptopa, Internetu. Praca tak mnie pochłania, że czasami nie zauważam, jak błahe są w rzeczywistości moje problemy.Ląduję w jakimś azjatyckim kraju. Ale tu pięknie! I Ci ludzie, tacy uśmiechnięci! Ktoś mnie woła. Haaalllooo!!! Zawsze chciałam się gdzieś zgubić. Poznaję najciekawsze, jeszcze nie odkryte przez rzesze turystów zakątki. Napotykam na swojej drodze „tych tutejszych”. Spotkania z „miejscowymi” są dla mnie nieodłączną i niezbędną częścią prawdziwej wyprawy. Pytam ich o drogę, wówczas oni zapraszają mnie na kolację. Zachwycam się ich tradycyjnymi potrawami, choć tak naprawdę to mięso nie smakuje jak kurczak czy też wieprzowina. Nawet nie chcę wiedzieć, co to naprawdę jest. Pokazują mi swoje codzienne życie – wcale nie jest ono tak bardzo inne od mojego. Ja po prostu wykorzystuję w nim jedynie inne przedmioty do realizacji podobnych celów. Halo, halo! Wracaj! Zawożą mnie do hotelu. Trzygwiazdkowy. Ale nie jestem w Polsce. Tu trzy „gwiazdki” mają inną wartość. Ten śpiwór, który zapakowałam ze sobą, jednak się przydaje. Na próżno go nie tachałam. Ale tak naprawdę, mam już dosyć tych wygodnych łóżek hotelowych, wszędzie białych ręczników, wciąż takich samych bufetów śniadaniowych.Wreszcie jakaś przygoda, wow! Dziś nocuję tu, jutro tam – w hamaku, namiocie lub tutejszej chatce. Jednego dnia jem po europejsku, innego… zobaczymy, co znajdę w przyrodzie. Dziś lecę samolotem, jutro przemieszczam się jeepem, a pojutrze…uwaga na krokodyle! – ta tratwa nie jest stabilna. Nurkuję i podziwiam podwodny świat oceanu, podglądam polowanie tygrysa i poznaje fascynujące życie „tutejszych”. Dżungla, rafa, wulkan, gejzer – nie tak pięknie je sobie wyobrażałam. Widok śladów z przed setek lat i pozostałości pierwszych cywilizacji przypominają mi o lekcjach historii. Weryfikuję w pamięci zdjęcia ze szkolnych podręczników i popularnych przewodników. Po raz kolejny teoria nie sprawdza się w praktyce, bo teraz te obrazy zdecydowanie pięknieją.Choć czas wyprawy szybko biegnie, mam jednak wrażenie, że te kilka dni zatrzymały mnie w moim codziennym pędzie. Wsiadam do samolotu, znajduję swoje miejsce i zamykam oczy. W swoich myślach zapisuję najpiękniejsze krajobrazy, które w ostatnich dniach zobaczyłam. Przypominam sobie o zabawnyh sytuacjach, które przeżyłam oraz o epizodach, podczas których nie było mi „do śmiechu”. Pamiętam uśmiechniętych mieszkańców – w trudnych życiowych momentach to oni będą mi przypominać, że mogło być przecież jeszcze gorzej. Pragnę zachować w pamięci jak najwięcej. Taka sama podróż nigdy nie zdarza się dwa razy, choćbym wracała wielokrotnie w to samo miejsce.”
Podróż – Wikipedia, wolna encyklopedia
Podróż (ang. travel, fr. voyage) – przemieszczanie się ludzi pomiędzy odległymi geograficznie lokalizacjami. Podróż można odbyć pieszo, rowerem, samochodem, autobusem, pociągiem, statkiem, samolotem lub w inny sposób. Podróżować można z bagażem lub bez, w jedną stronę lub w obie strony[1]. Podróż może obejmować stosunkowo krótkie pobyty w kolejnych lokalizacjach, np. w przypadku turystyki.
Osoba podróżująca pieszo to wędrowiec, podróżujący środkiem komunikacji to podróżny lub wojażer. W odróżnieniu od nomadów – koczowników, członków grupy ludzi nieposiadającej stałego miejsca zamieszkania, przemieszczającej się z miejsca na miejsce, np. w związku ze zmianami pogody lub w poszukiwaniu żywności, wody, opału albo pastwisk dla zwierząt hodowlanych, podróżnym był od zarania dziejów przedstawiciel cywilizacji osadniczej.
Podróże odbywano od dawna, początkowo dla praktycznego celu: nauki, handlu, polityki (poselstwa). Podróżowano również do miejsc kultu religijnego: z chęci odpokutowania za grzechy, zjednania łask lub w podzięce za nie. Podróż dla odwiedzenia miejsc kultu religijnego nazywa się pielgrzymką, a osoba biorąca udział w pielgrzymce to pielgrzym lub pątnik.
Podróż wymagała odpowiedniego przygotowania. Podróżni brali ze sobą garderobę na różne pory roku, zastawę stołową, zapasy jedzenia, czasem namioty oraz służbę. W ten sposób podróż stawała się wyprawą.
W starożytności, a następnie w dobie odrodzenia (XV–XVI wiek) podróżowano także dla przyjemności i poznania świata. Podróżnicy spisywali swoje przeżycia, opisywali przemierzane krainy i zwyczaje ludów je zamieszkujących. Te notatki i pamiętniki były często publikowane i stanowiły dla współczesnych cenne źródło wiedzy o świecie. Czasami te podróże były wymuszone koniecznością, jak np. podróż Solona do Egiptu, na Cypr i do Lidii po objęciu władzy w Atenach przez Pizystrata. Jeszcze bardziej dramatyczne były przyczyny podróży Ksenofonta, który przebieg „Wyprawy 10 Tysięcy” opisał w swym dziele Anabaza. Pierwszymi jednak podróżnikami zmierzającymi do poznania i opisania świata byli logografowie jońscy z ich najwybitniejszym przedstawicielem, „ojcem historii” Herodotem. Nie sposób też nie wspomnieć Pauzaniasza, autora dzieła Periegesis tes Hellados (Wędrówki po Helladzie), swoistego przewodnika po starożytnej Grecji.
W dobie średniowiecza liczne podróże odkrywcze odbywali Arabowie i Maurowie, jak np. Muhammad Ibn Battuta, a także Europejczycy, z których najsłynniejszym był Marco Polo. Dopiero w dziewięć stuleci po wyprawach wikingów grenlandzkich do Winlandii dowiedział się o nich cywilizowany świat. Również w średniowieczu zaroiło się od wędrownych poetów i pieśniarzy zwanych we Francji trubadurami (jednym z nich był François Villon), truwerami i minstrelami, w Niemczech minnesingerami, zaś w krajach celtyckich bardami, ale zwyczaj wywodził się z Grecji starożytnej, po której wędrowali aojdowie, a najsłynniejszym z nich był twórca Iliady i Odysei Homer.
Epoka wielkich odkryć [ edytuj | edytuj kod ]
W XV i XVI wieku nastąpiła epoka wielkich odkryć geograficznych, w ramach lub na skutek których organizowano wyprawy zbrojne w odległe rejony świata zwane konkwistą. Celem konkwistadorów był podbój i opanowanie nowych terytoriów. Takimi podróżnikami-konkwistadorami byli Krzysztof Kolumb, Vasco da Gama, czy Ferdynand Magellan, by wymienić tylko największych.
Podróżowanie bez określonego celu to włóczęga. Włóczęgą lub łazikiem nazywa się osoba, która się włóczy. Szczególnego rodzaju włóczęgą był dawniej dziad, nie proszalny, lecz obieżyświat, rodzaj ludowego barda który wędrował dla ciekawości świata i przez ludzi osiadłych witany chętnie jako źródło informacji i rozrywki, jako że zwykle niesamowite wydarzenia prezentował w postaci pieśni dziadowskiej. Przedstawicielem tego gatunku był XVIII–wieczny lirnik kozacki Wernyhora.
XX wiek [ edytuj | edytuj kod ]
Pęd do poznawania świata stał się jednym z bodźców rozwoju komunikacji. Podróżny stał się pasażerem, a za bagaż z czasem zaczęła wystarczać karta kredytowa.
Mniej majętnym, lub mającym mniej czasu musi wystarczyć wycieczka, czyli podróż krótkotrwała. Uczestnik wycieczki to wycieczkowicz. Wycieczkowicz zamiłowany w wycieczkach krajoznawczych to turysta.
Podróżowanie dzięki uprzejmości przygodnych właścicieli aut to podróż autostopem, a taki podróżny to autostopowicz.
Podróżowanie, ponieważ nie ma się dokąd powrócić, to tułaczka. Według legendy stale w drodze jest Żyd Wieczny Tułacz. Podróż w celu stałego lub czasowego osiedlenia się w innym kraju to emigracja.
Podróż w związku z wykonywaną pracą to podróż służbowa, potocznie delegacja. Podróżujący przedstawiciel handlowy to komiwojażer.
Okolicznościową odmianą podróży jest podróż poślubna.
Podróż w literaturze [ edytuj | edytuj kod ]
Utwory dotyczące podróży (nie tylko w tradycyjnym jej rozumieniu) to m.in.:
Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]
Czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka kordian
Myślę, że każda możliwa odpowiedź byłaby bardzo indywidualna, inna dla każdego człowieka.Temat 1.. Wolność to jedna z podstawowych wartości każdego człowieka.. Jest on człowiekiem energicznym, Twoja praca powinna liczyc conajmniej 250 słow Czy może byc dla człowieka podróżowanie?Zamiast pensa Kordian ofiaruje mu szylinga, nie domagając się reszty.. Początkowo bierze go za człowieka wyjętego spod prawa, ale gdy okazuje się, że tak nie jest, oferuje Kordianowi usługi swych braci, uświadamiając go, że pieniądze otwierają każdą z dróg.Napisz rozprawkę na temat: Czym dla człowieka może być podróżowanie?. Rzeźbieniem w glinie własnego świata.. Już 8 czerwca tysiące maturzystów w Polsce będzie musiał zmierzyć .TEMAT 1.. Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko, odwołując się do podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuścińskiego oraz innych, wybranych przez siebie tekstów kultury.. Wstęp: Prawdopodobnie każdy człowiek próbował kiedyś rozważyć problem “Co decyduje o tym, że człowiek czuje się spełniony w życiu”.. Budzi to ciekawość mężczyzny, który rozpoczyna rozmowę z przybyszem.. Według autora podróż jest bardzo ważna.. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.Czym może być dla człowieka podróżowanie?. Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko odwołując się do pobytu Kordiana w James Park, całości dramatu (Kordian) i 2 innych tekstów kultury ( z czego jeden ma być filmem ).„Czym może być dla człowieka podróżowanie?”..
Czym może być dla człowieka podróżowanie?
Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko, odwołując się do podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuścińskiego oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury.. Dramat Słowackiego jest opowiadaniem o dojrzewaniu głównego bohatera.Czym dla człowieka może być podróżowanie?. Pisze o tym w przywołanej powyżej książce, której bohater poznaje świat z Dziejami Herodota w ręku.. Reportażysta zastanawia się, czy jest to rzecz potrzebna w życiu każdego człowieka.. Odwiedza po kolei: • Londyn – Kordian siedzi pod drzewem w James Parku (park wokół pałacu Św. .. Papież nie rozumie losu Polaków, radzi im być posłusznym carowi i się modlić.. Wstęp: – Motyw wolności – wolność jako uniwersalna wartość.. Matura 2020 zbliża się wielkimi krokami.. Argumenty dla tych, którzy zgadzają się z .Temat z polskiego na maturze 2019 “Czym dla człowieka może być wolność” sprawił sporo problemów, zwłaszcza, że należało oprzeć się na fragmencie III cz. Dziadów Adama Mickiewicza.Czym może być dla człowieka podróżowanie?. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.Na egzaminie pisemnym na poziomie podstawowym w rozprawce problemowej i na egzaminie ustnym w wypowiedzi monologowej problem do rozstrzygnięcia jest sformułowany bezpośrednio..
Czym może być dla człowieka podrózowanie ?
Bycie człowiekiem, to problem, nad którym ludzie w XXI wieku powinni się głęboko zastanowić.Kordian podróżuje po Europie.. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.Przykładowa rozprawka na maturze: “Czym dla człowieka może być wolność?”. Kreować swoje opinie, światopogląd, wybrać w jaki sposób chcemy widzieć otaczające nas rzeczy, a jednocześnie pozostać .Temat 1.. Twoja praca powinna liczyć conajmniej 250 słów.TEMAT 1.. To możliwość stanowienia o sobie, podejmowania decyzji, swobodnego wyboru.Rozprawka „Sobie prawdę rzec – najwspanialsza prawda.”. Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanego fragmentu .Czym dla człowieka może być wolność?. Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu Dziadów cz.III, całego dramatu Adama Mickiewicza oraz wybranego tekstu kultury.. Czy zgadzasz się z twierdzeniem Andrzeja Maksymiliana Fredry?. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów„Czym może być dla człowieka podróżowanie?”.. Wydaje mi się, że próbą zrozumienia otaczającego nas świata, który jest dla nas zagadką.Przykłady wstępów i podsumowań w rozprawkach do wspólnej z uczniami analizy i korekty 1.. Według autora podróż jest bardzo ważna.. Przykładem może być jeden z głównych bohaterów powieści pt. „Ten obcy” – Zenek Wójcik.Kordian znów zaczyna rozumieć, że być może jeden człowiek nie może być odpowiedzialny za losy świata..
Czym jednak może być dla człowieka samo podróżowanie?
Odwołując się do podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuścińskiego oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury.. Podróżowanie pomaga nam ukształtować nasz własny świat, zrozumieć go w najbardziej przystępny dla nas sposób.. Czym może być dla człowieka podróżowanie?. Pisze o tym w przywołanej powyżej książce, której bohater poznaje świat z Dziejami Herodota w ręku.. Odbiór wypowiedziJednak czym jest owa podróż?. Chociaż być może znajdą się zwolennicy tezy, że dużo trudniej jest powiedzieć prawdę komuś, a nie sobie.. przygodą , źródłem inspiracji, możliwością odkrywania nieznnanego, poznawania obcych krajów, ludzi i obyczajów.Czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka kordian 12 listopada 2020 09:36 Ostatnio dodane W jego wnętrzu nieustannie walczyło pragnienie wyruszenia poza znajome miejsca z potrzebą posiadania ciepła domowego, miłości i osoby, z którą nie chciałby się .Przykładowa rozprawka na maturze: “Czym dla człowieka może być .Moim zdaniem podróżowanie jest okazją do poznania różnych oblicz ludzkiej natury..
Jakie może mieć dla człowieka znaczenie?
c) Wstęp do rozprawki na ten temat może rozpoczynać się od ogólnej refleksji nad problemem współczesnego widzenia zagadnienia człowieczeństwa.. Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko.. Należy zaznaczyc, że podróżując można spotkac ludzi, którzy myślą tylko o sobie.. – Wolność to możliwość wyboru, poczucie braku ograniczeń, możliwość kształtowania swojego losu.Streszczenie może dotyczyć różnych form wypowiedzi.Napisać 2-3 rozprawki (tematy – patrz niżej), a resztę z listy .. Czym dla artysty może być jego dzieło – powodem do dumy czy .. Dla warszawiaka prowincją może być Białystok, dla mieszkańca Białegostoku – Łomża, dla mieszkańca Łomży – mazowiecka wieś.. Człowiek od wieków zmieniał miejsce swojego zamieszkania, uciekał lub szukał czegoś, a przy tym poznawał nowe tereny.. Wymagania ogólne Wymagania szczegółowe I.. – Wolność to możliwość wyboru, poczucie braku ograniczeń, możliwość kształtowania swojego losu.Moim zdaniem „aby być człowiekiem”, przede wszystkim trzeba być dobrym dla innych ludzi.. Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko odwołując się do podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuśińskiego oraz innych wybranych przez siebie tekstów kultury.. Nie da się ukryć, jest w tym stwierdzeniu dużo racji.. Rozprawka: “Czym dla człowieka może być wolność?”. Jest on człowiekiem energicznym,Czym może być dla człowieka podróżowanie?. Wstęp: – Motyw wolności – wolność jako uniwersalna wartość.. Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko, odwołując się do podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuścińskiego oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury.. Egzamin pisemny (rozprawka problemowa): Czym może być dla człowieka podróżowanie?. Dla jednych wyjazd z miejsca zamieszkania może być przede wszystkim ucieczką od problemów, szarości życia, chęcią zmiany i poszukiwaniem lepszego.. Audiencja w Watykanie kompromituje w oczach Kordiana autorytet moralny Kościoła .. “Jam jest posąg człowieka na .Temat: Czym może być dla człowieka podróżowanie?. W jego wnętrzu nieustannie walczyło pragnienie wyruszenia poza znajome miejsca z potrzebą posiadania ciepła domowego, miłości i osoby, z którą nie chciałby się .Czym może być dla człowieka podróżowanie ?. Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko, odwołując się do podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuścińskiego oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury.. Kordian jako historia o dojrzewaniu.. Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko, odwołując się do podanego fragmentu reportażu Ryszarda Kapuścińskiego oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury.. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów..
키워드에 대한 정보 czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka podróże z herodotem
다음은 Bing에서 czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka podróże z herodotem 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 „PODRÓŻE Z HERODOTEM” Ryszard Kapuściński #105 POLSKI Z PASJĄ
- Lektury
- matura
- egzamin
„PODRÓŻE #Z #HERODOTEM” #Ryszard #Kapuściński ##105 #POLSKI #Z #PASJĄ
YouTube에서 czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka podróże z herodotem 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 „PODRÓŻE Z HERODOTEM” Ryszard Kapuściński #105 POLSKI Z PASJĄ | czym może być dla człowieka podróżowanie rozprawka podróże z herodotem, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
