당신은 주제를 찾고 있습니까 “cytaty z oskara i róży – Cytaty #2 Éric-Emmanuel Schmitt Oskar i pani Róża“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.khunganhtreotuong.vn/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Mateusz Frąckowiak 이(가) 작성한 기사에는 조회수 893회 및 좋아요 7개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
cytaty z oskara i róży 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Cytaty #2 Éric-Emmanuel Schmitt Oskar i pani Róża – cytaty z oskara i róży 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Instagram
https://www.instagram.com/fmstudiofilm/
Facebook
https://www.facebook.com/FMStudioFilm
cytaty z oskara i róży 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Oskar i Pani Róża cytaty | Lubimyczytać.pl
cytaty z książki “Oskar i Pani Róża” katalog cytatów [+ dodaj cytat] …życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, …
Source: lubimyczytac.pl
Date Published: 7/13/2021
View: 9795
Cytaty z Oskar i Pani Róża – Eric-Emmanuel Schmitt – Webook.pl
Cytaty z Oskar i Pani Róża · “… codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.” · “Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa …
Source: www.webook.pl
Date Published: 4/4/2022
View: 4241
10 niesamowitych cytatów z „Oskar i pani Róża” Erica …
10 niesamowitych cytatów z „Oskar i pani Róża” Erica-Emmanuela Schmitta. Emila .5 kwietnia 2018 18:30. Zamknij × …
Source: cytaty.pl
Date Published: 10/29/2021
View: 2725
Najnowsze cytaty Oskar i pani Róża – Granice.pl
Najnowsze cytaty Oskar i pani Róża. ,, …życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne.
Source: www.granice.pl
Date Published: 3/25/2021
View: 6634
Cytaty z książki “Oskar i pani Róża” – nakanapie.pl
Cytaty z książki “Oskar i pani Róża” … “Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.
Source: nakanapie.pl
Date Published: 8/16/2022
View: 6398
Cytaty – Oskar i Pani Róża – Wattpad
Read Oskar i Pani Róża from the story Cytaty by Svann_Sherlock (○Sherlock○) with 8694 reads. książki, harrypotter, cytaty. “Natomiast myśl o śmierci nie …
Source: www.wattpad.com
Date Published: 6/24/2022
View: 1670
Oskar i pani Róża – Książka – Cytaty.info
Cytaty.info – Oskar i pani Róża – aktualizowana na bieżąco kolekcja wszystkich tekstów z książki … jedna z lepszych książek i najlepszy cytat z niej .
Source: www.cytaty.info
Date Published: 10/21/2021
View: 2572
주제와 관련된 이미지 cytaty z oskara i róży
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Cytaty #2 Éric-Emmanuel Schmitt Oskar i pani Róża. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 cytaty z oskara i róży
- Author: Mateusz Frąckowiak
- Views: 조회수 893회
- Likes: 좋아요 7개
- Date Published: 2022. 1. 15.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=bgpO4lKnxWg
Co o życiu mówi Pani Róża?
Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni. Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy. Jeżeli będę zajmował się tym, co myślą głupcy, nie będę miał czasu na to, o czym myślą ludzie inteligentni.
Ile lat miał Oskar w dniu śmierci?
Miał 10 lat i chorował na białaczkę.
Dlaczego warto przeczytać książkę pt Oskar i Pani Róża?
Książka pokazuje nam jak ludzie radzą sobię z nieuleczalną chorobą. ukazuje nam że są silniejsi od zupełnie ludzi zdrowych. Drugim argumentem uzasadniającym tą tezę jest to jak wolontariusza czyli tytułowa Pani Róża pomaga chłopcu , jak oddaje mu się bylę by zmniejszych jego cierpienie.
O czym pisał w swoich listach Oskar?
Jeden dzień to dziesięć lat”. Oskar poprosił Boga o duchowe odwiedziny. Oskar opisał Bogu swój wiek młodzieńczy i kłopoty z dziewczynami. Podobała mu się Peggy Blue.
Jak się kończy Oskar i pani Róża?
Ostatni list napisany jest już ręką pani Róży po śmierci chłopca. Wolontariuszka dobrze go wspomina i pisze, że dał jej dużo szczęścia i miłości oraz wzmocnił jej wiarę w Boga.
Czy Oskar wierzył w Boga?
Na początku Oskar odnosił się do tego niechętnie – nie wierzył w Boga, miał wrażenie, że taka wiara przyniesie mu rozczarowanie takie samo, jakiego doznał na wiadomość o tym, że Święty Mikołaj nie istnieje.
Co daje Oskarowi obecność cioci Róży?
Odpowiedź Obecność osoby, która go wspierała pomagała mu pogodzić się z tym, że nie da się uleczyć jego choroby i niedługo pożegna się z tym światem. To właśnie pani Róża podsuwa mu pomysł pisania listów do Boga, dzięki którym mógł sobie wszystko poukładać, mimo iż nie był do końca przekonany co do tego pomysłu.
Jaki był Oskar z Oskar i Pani Róża?
Był drobny i wychudzony po wielu przejściach związanych z chorobą. Po chemioterapii nie miał włosów i kształt jego głowy zapoczątkował jego pseudo wśród kolegów: “Jajogłowy”. Oskar miał wiele cech, którymi udowadniał jak wspaniałym i dojrzałym jest chłopcem. Pierwszym przykładem będzie jego odwaga i optymizm.
Co podpalił Oskar?
Szanowny Panie Boże, Na imię mi Oskar, mam dziesięć lat, podpaliłem psa, kota, mieszkanie (zdaje się nawet, że upiekłem złote rybki) i to jest pierwszy list, który do Ciebie wysyłam, bo jak dotąd, z powodu nauki, nie miałem czasu.
Czego nauczył mnie oskar?
Nauczył mnie że ostatnie dni swojego życia trzeba się cieszyć a nie plakać. Nie bal się rozmawiac o smierci. Nie ważne czy jest się zdrowym czy chorym można się cieszyć w pełni życiem. Każdy ma tylko jedno życie i trzeba z niego korzystać.
Kim jest dla Oskara Pan Bóg i jak się do niego zwraca?
Oskar traktuje Boga bardzo bezpośrednio, rozmawia z nim językiem potocznym, bez lęku, zawstydzenia. Bóg jest dla niego kimś, kto wszystko wie, wszystko umie, potrafi zrobić.
Dlaczego autor był przekonany że nikt nie będzie chciał czytać jego książki?
Sam autor był przekonany, że nikt nie będzie chciał czytać jego książki, ponieważ poruszała ona temat tabu -trudny, niewygodny, o którym się nie mówi albo mówi niechętnie i oględnie. Chciał jednak napisać tekst bardzo bliski swemu sercu, opowieść nie tyle o śmierci, co o ogromnym apetycie na życie.
Co Oskar dostał w prezencie od pani Róży?
Peggy czuła się coraz lepiej i przyjechała na wózku odwiedzić Oskara. Ciocia Róża podarowała Oskarowi figurkę Matki Bożej.
Co zyskała pani Róża?
Odpowiedź Odpowiedź:Oskar przyjaźniąc się z panią Różą zyskał przyjaciółkę i osobę która zawsze mu pomagała, podpowiadała i wspierała w trudnych momentach. Oskar pokazał Pani Róży, że mimo tak strasznej chorobie należy być silnym, cieszyć się każdym dniem i spełniać marzenia.
Kiedy umarł Oskar Oskar i Pani Róża?
Odpowiedź: Oskar Kiedy umierał mał 110 ale oczywiście pod postacią legendy. W 13 liście napisał do Boga “sto dziesięć lat.
Jaką rolę odegrała Pani Róża w życiu Oskara?
Pani róża opowiada chłopcu o swojej młodocianej karierze zapaśniczki, zapoznaje go z wierzeniami religijnymi i tłumaczy sens życia, oswajając chłopca ze śmiercią. Gdy chłopcu zostaje tylko parę naście dni życia zapoznaje go z legendą o dwunasty dniach roku. Każdy z tych dni przepowiada pogodę na odpowiedni miesiąc.
Co zyskała Pani Róża?
Odpowiedź Odpowiedź:Oskar przyjaźniąc się z panią Różą zyskał przyjaciółkę i osobę która zawsze mu pomagała, podpowiadała i wspierała w trudnych momentach. Oskar pokazał Pani Róży, że mimo tak strasznej chorobie należy być silnym, cieszyć się każdym dniem i spełniać marzenia.
Jakie były relacje Oskara i pani Róży?
Pani Róża była dla Oskara jak taka dobra ciocia. Rodzice nie chcieli z nim rozmawiać o smierci – bali się tego. Ona natomiast chciała mu pomuc przejść przez to. W zabawny sposób umilała mu czas, który leciał nie ubłagalinie.
Co zrobiła Pani Róża dla Oskara?
Pani Róża nakłoniła Oskara do pisania listów do pana Boga. Poprzez tę czynność chłopiec miał pozbywać się swoich wszystkich myśli, aby nie ciążyły mu na sercu. Ciocia Róża nie była całkowicie przekonana w istnienie Boga, lecz z biegiem czasu z pomocą Oskara uwierzyła w jego istnienie.
Cytaty z Oskar i Pani Róża
“… codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.” +81 0 Dodał: netaa Dodano: 20 III 2009 (ponad 13 lat temu)
“Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.” +72 0 Dodał: netaa Dodano: 20 III 2009 (ponad 13 lat temu)
“Jeżeli będę zajmował się tym, co myślą głupcy, nie będę miał czasu na
to, o czym myślą ludzie inteligentni.” +54 0 Dodał: annie28 Dodano: 03 VI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Bo są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera.” +45 -1 Dodał: Karolina Dodano: 14 II 2009 (ponad 14 lat temu)
“Im więcej dostajesz po buzi, tym więcej możesz wytrzymać.” +31 0 Dodał: jimmyxdxd Dodano: 06 II 2010 (ponad 13 lat temu)
“… życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć. /…/ Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie. Musi być wyrafinowany, stać się po trosze artystą. Byle kretyn może cieszyć się życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu lat, ale kiedy człowiek ma sto lat, kiedy już nie może się ruszać, musi uruchomić swoją inteligencję.” +28 0 Dodał: netaa Dodano: 20 III 2009 (ponad 13 lat temu)
“– Właściwie nie boję się nieznanego. Tylko trochę szkoda mi tracić to, co znam.” +25 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Wydaje mi się, ciociu, że oni chcieliby widzieć ten szpital innym, niż naprawdę jest. Jakby człowiek przychodził do szpitala tylko po to, żeby wyzdrowieć. A przecież przychodzi się tutaj także po to, żeby umrzeć.” +23 0 Dodał: Jagiel Dodano: 14 VI 2009 (ponad 13 lat temu)
“Bo fakt, że to nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba jeszcze mieć czas, żeby je wychować.” +21 -1 Dodał: irkaaa Dodano: 02 VII 2010 (ponad 12 lat temu)
“Najciekawsze pytania wciąż pozostają pytaniami. Kryją w sobie tajemnice. Do każdej odpowiedzi trzeba dodać “być może”. Tylko na nieciekawe pytania można udzielić ostatecznej odpowiedzi.” +20 0 Dodał: midemo3 Dodano: 16 IX 2009 (ponad 13 lat temu)
“Jeśli w szpitalu powiecie coś o umieraniu, nikt nie usłyszy. Możecie być pewni, że powstanie jakaś dziura powietrzna i zaczną mówić o czym innym.” +20 0 Dodał: Jagiel Dodano: 14 VI 2009 (ponad 13 lat temu)
“Tylko Bóg ma prawo mnie obudzić” +19 0 Dodał: VanillaEssa Dodano: 03 IV 2011 (ponad 11 lat temu)
“Myśli, których się nie zdradza, ciążą nam, zagnieżdżają się, paraliżują nas, nie dopuszczają nowych i w końcu zaczynają gnić. Staniesz się składem starych śmierdzących myśli, jeśli ich nie wypowiesz.” +19 0 Dodał: jimmyxdxd Dodano: 06 II 2010 (ponad 13 lat temu)
“Z chorobą jest tak jak ze śmiercią. Jest faktem. Nie jest żadną karą.” +16 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym. Ale właśnie, co to jest nieznane? Proponuję ci, Oskarze, żebyś się nie bał, żebyś był ufny. Spójrz na twarz Pana Boga na krzyżu: znosi cierpienie fizyczne, ale nie cierpi duchowo, bo ufa. I nawet gwoździe już mu tak nie doskwierają. Powtarza sobie: boli mnie, ale nie ma w tym nic złego. To są korzyści, które przynosi wiara.” +15 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“– Jestem tu nielegalnie. Jest pewna granica wieku, żeby być wolontariuszką. A ja ją dawno przekroczyłam.
– Jesteś przeterminowana?
– Tak.
– Jak jogurt?
– Cśś!
– Dobrze! Nikomu nie powiem.” +14 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Masz zdrowie!
Zrozumiałem, że jesteś obok. Że zdradzasz mi swój sekret: codziennie
patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.” +14 0 Dodał: annie28 Dodano: 03 VI 2010 (ponad 12 lat temu)
“(…) i pomyślałem, że właściwie moja żona Peggy może mieć kolor, jaki zechce, a ja i tak będę ją kochał.” +13 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Pierwszy związek jest zawsze bardzo kruchy, podatny na
różne wstrząsy, ale jeśli jest dobry, trzeba walczyć o jego zachowanie.” +12 0 Dodał: DianaDelryn Dodano: 06 VIII 2010 (ponad 12 lat temu)
“Dojrzewanie to jest naprawdę syf! Dobrze, że przechodzi się przez to tylko raz.” +12 0 Dodał: jimmyxdxd Dodano: 06 II 2010 (ponad 13 lat temu)
“– Chcesz powiedzieć, że dla „Życia” nie ma rozwiązania?
– Chcę powiedzieć, że dla „Życia” jest kilka rozwiązań, a więc nie ma żadnego.
– A ja myślę, ciociu, że dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć.” +11 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“– A po co miałbym pisać do Pana Boga?
– Może poczułbyś się mniej samotny?
– Mniej samotny z kimś, kto nie istnieje?
– Spraw, żeby istniał.
Pochyliła się w moją stronę.
– Za każdym razem, kiedy w niego uwierzysz, będzie trochę bardziej istniał. Jeśli się uprzesz, zacznie istnieć na dobre. I wtedy ci pomoże.” +11 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Na imię mi Oskar, mam dziesięć lat, podpaliłem psa, kota, mieszkanie(zdaje się nawet, że upiekłem złote rybki) i to jest pierwszy list,który do Ciebie wysyłam, bo jak dotąd, z powodu nauki, nie miałem czasu…” +11 0 Dodał: SomeoneElse Dodano: 17 III 2010 (ponad 13 lat temu)
“Jak się ma osiemnaście lat, to nie wie się, co to zmęczenie.” +14 -4 Dodał: Jagiel Dodano: 14 VI 2009 (ponad 13 lat temu)
“Zrozumiałem już, że stałem się złym pacjentem, pacjentem, który podważa wiarę w nieograniczone możliwości medycyny.” +10 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“– Wiesz, Oskarze, umrzesz któregoś dnia. Ale twoi rodzice także umrą.
Zdziwiło mnie to, co mówi. Nigdy dotąd o tym nie myślałem.
– Tak. Oni też kiedyś umrą. Samotnie. Ze strasznymi wyrzutami sumienia, że nie udało im się pogodzić ze swoim jedynym dzieckiem, Oskarem, którego bardzo kochali.
– Nie mów mi takich rzeczy, ciociu, bo dostanę chandry.
– Pomyśl o nich, Oskarze. Zrozumiałeś, że umrzesz, bo jesteś inteligentnym chłopcem. Nie zrozumiałeś jednak, że nie ty jeden. Wszyscy kiedyś umrzemy. Twoi rodzice. Ja.
– Tak. Ale ja pierwszy.
– To prawda. Ty pierwszy. Ale czy z tego powodu wszystko ci wolno? Czy wolno ci zapominać o innych?” +10 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Wcześniej nie zdawałem sobie sprawy, jak bardzo potrzebuję pomocy. Wcześniej nie zdawałem sobie sprawy, jak bardzo jestem chory. Zrozumiałem to dopiero, kiedy pomyślałem, że więcej nie zobaczę cioci Róży, i teraz wszystko wypłynęło ze łzami, które paliły mi policzki.” +9 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Leżała na łóżku jak Królewna Śnieżka czekająca na swojego królewicza, kiedy tym bałwanom krasnoludkom wydaje się, że nie żyje, Królewna Śnieżka jak na zdjęciach, na których śnieg jest niebieski, a nie biały.” +9 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Kiedy spotka się kogoś miłego, zwykle myśli się, że jest biedny.” +9 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie.” +8 0 Dodał: jimmyxdxd Dodano: 06 II 2010 (ponad 13 lat temu)
“– O.K. To mogę go o wszystko poprosić? O zabawki, cukierki, samochód?…
– Nie, Oskarze. Bóg to nie Święty Mikołaj. Możesz go prosić tylko o sprawy duchowe.
– Na przykład?
– Na przykład o odwagę, o cierpliwość, o zrozumienie.
– O.K. Rozumiem.
– Możesz też, Oskarze, prosić go o różne rzeczy dla innych.
– Jedno życzenie dziennie, ciociu Różo, no to bez przesady, najpierw pomyślę o sobie!” +6 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Choroba jest częścią mnie.” +6 -1 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“– Nie było was wczoraj?
– Wczoraj? Dlaczego? Możemy przyjeżdżać tylko w niedziele. Dlaczego o to pytasz?
– Ktoś widział na parkingu wasz samochód.
– Czy to jeden czerwony jeep na świecie? Samochody się powtarzają.
– Uhu. Tylko rodziców ma się jednych. Szkoda.” +4 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“– Chcesz ze mną spać?
Dziewczyny są obłędne. Ja zastanawiałbym się godzinami, tygodniami, miesiącami, zanim bym wypowiedział takie zdanie. Ona rzuciła je najnaturalniej w świecie, jak gdyby nigdy nic.” +4 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Szpital to cholernie sympatyczne miejsce (…) jeżeli jest się mile widzianym pacjentem. Ja przestałem być mile widziany. Od czasu przeszczepu szpiku czuję, że nie jestem mile widziany.” +3 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Tak to już jest z człowiekiem, że na starość nie za bardzo lubi podróżować.” +1 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Pocałunki to jakaś obsesja u dziewczyn, naprawdę muszą tego potrzebować.” +1 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“– Nienawidzę moich rodziców.
– To nienawidź ich z całej siły.
– Ty mi to mówisz, ciociu Różo?
– Tak, nienawidź ich z całej siły. To będzie tak, jakbyś miał kość do ogryzania. Kiedy już skończysz ją ogryzać, zobaczysz, że nie było warto.” +1 0 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
“Kompletnie zbaraniałem, kiedy zobaczyłem Twój posąg, stan, w jakim się znajdujesz, przykuty do krzyża, prawie goły, wychudzony, z ranami na ciele, twarzą, po której spływa krew od cierni i głową ledwie trzymającą się na szyi. Pomyślałem o sobie. I zezłościłem się. Gdybym był Bogiem, jak Ty, na pewno nie dałbym się tak załatwić.” +1 -1 Dodał: Serfer Dodano: 17 XI 2010 (ponad 12 lat temu)
10 niesamowitych cytatów z „Oskar i pani Róża” Erica-Emmanuela Schmitta
Nie każdemu łatwo jest się pogodzić z nadchodzącym losem. Nie każdy potrafi zrozumieć to, co jest nieuniknione. Większość z nas żyje z dnia na dzień, nie poświęcając czasu na głębsze myśli.
Nieunikniony los
Książka „Oskar i pani Róża” wzrusza, ale jednocześnie daje nadzieję, że można mądrze wykorzystać czas. Chłopiec, który zachorował na białaczkę, nie miał przed sobą wielu smutnych i szczęśliwych lat życia, ale pani Róża pokazała sposób, który pomógł zrozumieć sytuację i sprawił, że chłopiec przeżył piękne lata życia w tak krótkim czasie.
Oto 10 niesamowitych cytatów „Oskar i pani Róża”
1#
Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym.
2#
I wtedy poczułem, że przychodzisz. Był ranek. Byłem sam jeden na ziemni.(…) Zrozumiałem, że jesteś obok. Że zdradzasz mi swój sekret: codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.
3#
Myśli, których się nie zdradza, ciążą nam, zagnieżdżają się, paraliżują nas, nie dopuszczają nowych i w końcu zaczynają gnić. Staniesz się składem śmierdzących myśli, jeśli ich nie wypowiesz.
4#
Wtedy, ciekawa rzecz, zaczęliśmy oboje płakać, ale to było bardzo przyjemne. Fajne jest życie we dwoje. Szczególnie po pięćdziesiątce, kiedy ma się za sobą różne przejścia.
5#
Bo gdy spotyka się kogoś miłego, to zwykle myśli się, że jest biedny
6#
(…) jaka broń poza żartem pozwala śmiać się z tego, co nie jest śmieszne, i stawiać czoło temu, co jest nie do zniesienia?
7#
…życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć.
8#
Za każdym razem, kiedy w niego uwierzysz, będzie trochę bardziej istniał. Jeśli się uprzesz, zacznie istnieć na dobre. I wtedy ci pomoże.
9#
Bo są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera.
10#
Byle kretyn może cieszyć się życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu lat, ale kiedy człowiek ma sto lat, kiedy już nie może się ruszać, musi uruchomić swoją inteligencję.
Źródło zdjęcia:
http://kinoplay.pl/oscar_i_pani_roza,66,355.html
http://siegamypoksiazke.blogspot.com/2016/07/
+
cytaty, recenzje, opinie
“ Życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W koncu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć. Ja,który mam sto lat, dobrze wiem, o czym mówię. Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie. Musi być wyrafinowany, stać się po trosze artystą. Byle kretyn może cieszyć się życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu lat, ale kiedy człowiek ma sto lat, kiedy już nie może się ruszać, musi uruchomić swoją inteligencję. ”
Oskar i Pani Róża
“Natomiast myśl o śmierci nie musi powodować bólu, nie wiesz czym jest”
“Dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć”
“Ze śmiercią jest jak z chorobą, jest faktem, nie jest żadną karą”
“Bo są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i duchowe. Cierpienie fizyczne sie znosi. Cierpienie duchowe się wybiera”
“Ludzie boją się śmierci bo odczówają lęk przed nieznanym”
“Codziennie patrz na świat jakbyś widział go pierwszy raz”
“Ważniejsze od tego by wyzdrowieć jest godzić się z chorobą i śmiercią”
“Jeśli będe się przejmował tym co myślą głupcy, nie będe mieć czasu myśleć o tym co myślą ludzie inteligentni”
“Najciekawsze pytania zawsze zostaną ciekawymi pytaniami. Tylko na nieciekawe pytania można udzielić ostatecznych odpowiedzi”
Oskar (postać literacka) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Oskar – główny bohater powieści Érica-Emmanuela Schmitta pt. “Oskar i pani Róża”. Miał 10 lat i chorował na białaczkę. Przebywał w szpitalu. Tam poznał panią Różę, która przekonała go, aby każdy następny dzień był dla niego dziesięcioma latami. Zachęcała go także do pisania listów do Boga. Jego przezwiskiem był Jajogłowy, a przyjaciółmi byli Bekon, Einstein i Pop Corn[1].
Charakterystyka postaci [ edytuj | edytuj kod ]
Oskar był melancholijny. Często rozmyślał o sensie życia i śmierci. Myślał także nad tym, czym jest cierpienie. Na początku utworu nienawidził pisać listów, ponieważ nigdy przedtem tego nie robił[2]. Nie lubił swoich rodziców, ponieważ bali się rozmów o umieraniu[3]. Cieszył się, kiedy rozmawiał z Różą, bo rozumiała Oskara i chciała mu pomóc. Według niego nikt oprócz Róży nie chciał go w szpitalu. Był ateistą, o czym świadczy jego pierwszy list[2]. Nie obawiał się trudnych tematów i krytykował razem z Różą otaczający go świat. Był zakochany ze wzajemnością w Peggy Blue, która miała niebieską skórę[4]. Musieli się rozstać, kiedy ona wracała do domu, co było dla chłopca ciężkim przeżyciem.
Oskar i pani Róża – streszczenie
Książka pisana jest w formie listów. Narratorem pierwszych trzynastu listów jest Oskar, zaś czternasty – ostatni, napisała Pani Róża po jego śmierci. Adresowane są do Boga.
Bohaterowie:
Oskar – dziesięcioletni chłopiec umierający na białaczkę
Pani Róża – starsza wolontariuszka podająca się za byłą zapaśniczkę
Rodzice Oskara – nie umiejący pogodzić się z jego stanem
Doktor Dusseldorf – lekarz
Pop Corn, Bekon, Einstein – koledzy Oskara ze szpitala
Peggy Blue – dziewczynka, w której zakochał się Oskar
Sandrine, Brigitte – inne pacjentki szpitala
„Oskar i pani Róża” – streszczenie szczegółowe
List 1
Oskar przedstawia się Bogu jako dziesięcioletni chłopiec chorujący na białaczkę. Zaznacza, że nie jest wierzący i nie lubi pisać. Przebywa w szpitalu, podobnie jak inne dzieci – Bekon (poparzone dziecko), Pop Corn (ma problemy z otyłością) czy Einstein (choruje na wodogłowie). Inni nazywają go Jajogłowym, gdyż jest łysy – po chemioterapii stracił wszystkie włosy. Czuje się niechciany, gdy nie udał się jego przeszczep szpiku. Od operacji doktor Dusseldorf stał się wobec niego milczący, a pielęgniarki i praktykanci dziwnie na niego patrzą. Jedyną osobą, która się nie zmieniła, jest ciocia Róża – to ona poradziła mu, by pisał listy do Boga i nie czuł się samotnym. Jest mądrą i wyluzowaną starszą panią, która w sekrecie powiedziała Oskarowi, że w przeszłości była zapaśniczką – Dusicielką z Lagwedocji. Na pytanie dziecka, dlaczego nikt nie chce z nim rozmawiać o śmierci, nawet przyjaciel Bekon przy tym temacie zachowuje się jakby ogłuchł, odpowiedziała: „Masz rację, Oskarze. Myślę zresztą, że popełnia się ten sam błąd w stosunku do życia w ogóle. Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni”. Na koniec Oskar zadaje Bogu pytanie: Czy wyzdrowieję czy nie?
List 2
Oskar otrzymał odpowiedź. Przyjechali jego rodzice, chociaż nie była to niedziela. Nie przyszli do swojego dziecka, lecz do doktora Dusseldorfa. Oskar podsłuchał ich rozmowę. Lekarz rzekł, że zrobiono wszystko, co mogło być zrobione. Matka szlochała, ojciec uznał, że Oskar nie powinien ich widzieć w takim stanie i postanowili wrócić do domu. Oskar poczuł, że jego rodzice to „tchórze, który mają go za tchórza”. Ukrył się w schowku na szczotki, a gdy w końcu go odnaleziono, chciał rozmawiać tylko z ciocią Różą. Opowiedział jej, co się wydarzyło, a ona porównała jego sytuację do swojej walki z Sarą Bum Bum, zapaśniczką wysmarowaną oliwą, której nie dało się chwycić. Rozwiązaniem okazało się posypanie jej mąką – wówczas ciocia Róża z łatwością ją pokonała. „Zawsze jest jakieś rozwiązanie, Oskarze, zawsze jest gdzieś jakiś worek mąki. Powinieneś napisać do Pana Boga. On jest lepszy ode mnie”. Oskar był pełen wątpliwości, powiedział, że jego rodzice są głupi oraz że nie wierzą. Wówczas Róża poradziła mu, że skoro uważa rodziców za głupich, może zrobić coś odwrotnego niż oni i spróbować uwierzyć. Ciocia Róża poszła poprosić doktora o pozwolenie na codzienne wizyty i wówczas dowiedziała się, że Oskarowi pozostało 12 dni. „W moim kraju, Oskarze, jest taka legenda, która mówi, że z ostatnich dwunastu dni roku można odgadnąć pogodę, jaka będzie panowała przez dwanaście miesięcy nadchodzącego roku. Legenda, o dwunastu proroczych dniach. Chciałabym, żebyśmy się w coś takiego pobawili. A zwłaszcza ty. Od dzisiaj będziesz bacznie obserwował każdy dzień, mówiąc sobie, że ten dzień to jakby dziesięć lat. Jeden dzień to dziesięć lat”. Oskar poprosił Boga o duchowe odwiedziny.
List 3
Oskar opisał Bogu swój wiek młodzieńczy i kłopoty z dziewczynami. Podobała mu się Peggy Blue. „To niebieska dziewczynka. Mieszka w przedostatniej sali, na końcu korytarza. Uśmiecha się miło, ale prawie się nie odzywa. (…) Ma skomplikowaną chorobę, niebieską chorobę, jakiś problem z krwią, co powinna płynąć do płuc, ale nie płynie i przez to skóra nabiera niebieskawej barwy. Czeka na operację mającą sprawić, że stanie się różowa. Ja uważam, że to szkoda, Peggy Blue bardzo mi się podoba w błękitach. Jest wokół niej wielka cisza i mnóstwo światła, człowiek ma wrażenie, że wchodzi do kaplicy”. Oskar chciałby bronić jej przed duchami (w nocy dziewczynka krzyczy). Poszedł wyznać jej swoje uczucia, ale uprzedził do Pop Corn, który też chciał jej pilnować. Oskar usiadł koło Sandrine nazywanej Chinką (z powodu peruki, którą nosi – też choruje na białaczkę). Sandrine chciała pocałować Oskara i udało jej się, choć nie sprawiło mu to przyjemności. Chłopca odwiedzili rodzice, znów dali mu prezenty. Zaprzeczyli, że wczoraj byli w szpitalu. Oskar założył słuchawki i słuchał „Dziadka do orzechów”, ignorując swoich rodziców. Potem ciocia Róża wypytała o sprawy miłosne i poradziła chłopcu iść do Peggy Blue. Ta wyznałą, że chce, aby to Oskar jej pilnował. Plany na kolejny dzień to małżeństwo z Peggy Blue.
List 4
Tego dnia Oskar zbliżał się do trzydziestki i poślubił Peggy Blue. W nocy usłyszał krzyki i poszedł bronić dziewczynki, lecz okazało się, że to krzyczy Bekon z powodu swoich oparzeń. Oskar i Peggy Blue przytuleni spędzili razem noc i równocześnie się pobrali. Rano wraz z ciocią Różą chłopiec odwiedził kaplicę. „Kompletnie zbaraniałem, kiedy zobaczyłem Twój posąg, stan, w jakim się znajdujesz, przykuty do krzyża, prawie goły, wychudzony, z ranami na ciele, twarzą, po której spływa krew od cierni i głową ledwie trzymającą się na szyi. Pomyślałem o sobie. I zezłościłem się. Gdybym był Bogiem, jak Ty, na pewno nie dałbym się tak załatwić”. Ciocia Róża wyjaśniła mu, że właśnie dlatego wydaje się nam bliski – bo cierpi: „Proponuję ci, Oskarze, żebyś się nie bał, żebyś był ufny. Spójrz na twarz Pana Boga na krzyżu: znosi cierpienie fizyczne, ale nie cierpi duchowo, bo ufa. I nawet gwoździe już mu tak nie doskwierają. Powtarza sobie: boli mnie, ale nie ma w tym nic złego. To są korzyści, które przynosi wiara. I to właśnie chciałam ci pokazać”.
List 5
Peggy Blue była operowana. Bycie trzydziestolatkiem to według Oskara czas trosk. Oskar zaproponował adopcję Róży, tak jak zaadoptował Bernarda – swojego misia. Operacja dziewczynki się udała, Oskar poznał jej rodziców, którzy odnosili się do niego z szacunkiem, a przed wyjazdem powiedzieli, że oddają mu w opiekę swoją córkę.
List 6
Wiek pomiędzy 40 a 50 lat okazał się być dla Oskara czasem głupstw. Chinka nasłana przez Pop Corna powiedziała Peggy Blue o pocałunku. Żona z nim zerwała, mimo tłumaczeń, że to były błędy młodości. Do tego odwiedziła go Brigitte, „ta z downem, która zawsze się do wszystkich klei, bo u mongołów to normalne, są bardzo uczuciowi, przyszła do mnie przywitać się, pozwoliłem jej całować się wszędzie. Szalała z radości, że jej pozwalam. (…) Problem tylko w tym, że na korytarzu był Einstein, który może ma wodę w mózgu, ale na pewno nie ma klapek na oczach. Wszystko widział i zaraz poszedł opowiedzieć Peggy i Chince. Wszyscy na piętrze mówią teraz, że latam za kobietami, a przecież nawet nie ruszyłem się z pokoju”. Ciocia Róża wytłumaczyła mu, że to tzw. demon południa, mężczyźni chcą sprawdzić, czy są jeszcze atrakcyjni dla innych kobiet.
List 7
Boże Narodzenie. Oskar pogodził się z Peggy Blue, zapewniając ją o swej miłości. Tego dnia dzieci miały wizyty, a Oskar nie chciał przeszkadzać swojej żonie ani spędzić czasu ze swoimi rodzicami. Udało mi się z pomocą kolegów ukryć w samochodzie Róży. Kobieta nie zauważyła go na podłodze z tyłu i pojechała do domu. Oskar zasnął, a gdy obudził się, był sam i zmarznięty. Poszedł zapukać do drzwi, a jego widok zszokował Różę. Wypili razem czekoladę, porozmawiali szczerze, aż Oskar zgodził się, by kobieta zadzwoniła po szalejących z rozpaczy rodziców. „Nie boją się ciebie, Oskarze. Boją się choroby. (…) Kochają cię, Oskarze. Powiedzieli mi to. (…) Są bardzo zazdrośni o to, że się tak dobrze rozumiemy. To znaczy może nie zazdrośni. Smutni. Smutni, że im się nie udaje. (…) Wiesz, Oskarze, umrzesz któregoś dnia. Ale twoi rodzice także umrą. (…) Tak. Oni też kiedyś umrą. Samotnie. Ze strasznymi wyrzutami sumienia, że nie udało im się pogodzić ze swoim jedynym dzieckiem, Oskarem, którego bardzo kochali. (…) Pomyśl o nich, Oskarze. Zrozumiałeś, że umrzesz, bo jesteś inteligentnym chłopcem. Nie zrozumiałeś jednak, że nie ty jeden. Wszyscy kiedyś umrzemy. Twoi rodzice. Ja”. Wraz z rodzicami i Różą Oskar spędził przepiękny wieczór i, zasypiając, czuł się bardzo szczęśliwy.
List 8
Oskar po podróży do cioci Róży czuł się słaby. Uważał, że to późny wiek – jest przecież po sześćdziesiątce, starsi ludzie nie lubią podróżować, a do tego ekscesy popełnione w młodości go osłabiły. Peggy Blue miała się coraz lepiej, odwiedziła go na wózku. Ciocia Róża dała mu figurkę Matki Boskiej – Oskar uważał, że Maryja ma podobną buzię do Peggy Blue. Chłopiec szybko skończył pisanie, gdyż pióro wydało mu się ciężkie.
List 9
Czas między siedemdziesiątką a osiemdziesiątką był dla chłopca czasem przemyśleń. Zastanawiał się nad życiem jednodniowego kwiatu z pustyni Sahara, który rozkwita i umiera tego samego dnia. Rodzice Oskara mieszkają teraz u Róży, by być bliżej syna. Szukał znaczenia słów Bóg, wiara, życie i śmierć. Starał się też pocieszyć odwiedzającego go doktora Dusseldorfa: „Niech pan się nie zachowuje, jakby czuł się winny. To nie pana wina, że musi pan oznajmiać ludziom złe nowiny, choroby o łacińskich nazwach i to, że nie ma ratunku. Niech pan sobie odpuści. Niech pan się wyluzuje. Nie jest pan Panem Bogiem. To nie pan rozkazuje naturze. Pan tylko stara się naprawiać. Niech pan trochę wyhamuje, doktorze Dusseldorf, przestanie się tak przejmować, nabierze trochę pokory, bo inaczej nie będzie pan mógł długo wykonywać tego zawodu. Proszę spojrzeć, jak pan wygląda”.
List 10
Peggy Blue wróciła do domu. Oskar miał świadomość, że już nigdy jej nie zobaczy. Został sam, chory, stary, zmęczony i smutny. „Ohydnie jest się zestarzeć”. Uznał, że dzisiaj przestał lubić Boga.
List 11
Oskar podziękował Bogu za odwiedziny, które nadeszły w samą porę, gdy patrzył na spadający śnieg. Chłopiec poczuł obecność Boga we wszystkim, co go otaczało. „Zrozumiałem, że jesteś obok. Że zdradzasz mi swój sekret: codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy. Więc posłuchałem Twojej rady i pilnie wykonałem polecenie. Po raz pierwszy. Wpatrywałem się w światło, w kolory, drzewa, ptaki, zwierzęta. Czułem, jak powietrze wpada mi w nozdrza i sprawia, że oddycham. Słyszałem głosy rozbrzmiewające w korytarzu jak pod kopułą katedry. Czułem, że żyję. Drżałem z rozkoszy. Co za radość żyć. Byłem zachwycony. Dziękuję Ci, Panie Boże, że to dla mnie zrobiłeś. Miałem wrażenie, że bierzesz mnie za rękę i wprowadzasz w sam środek tajemnicy, by zgłębiać tajemnicę. Dziękuję”.
List 12
Oskar dobijał setki. „Próbowałem tłumaczyć rodzicom, że życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć”.
List 13
„Szanowny Panie Boże, sto dziesięć lat. To dużo. Chyba zaczynam umierać. Oskar”.
List 14
Autorką ostatniego listu jest Ciocia Róża.
By sprawdzić, jak dobrze znasz treść lektury, kliknij poniżej:
Oskar i pani Róża
Miałam ciężki dzień, dostałam jedynkę z fizyki. Natalka się na mnie obraziła i spóźniłam się na autobus. Snułam się przez godzinę po mieście i marzyłam, żeby ktoś cofnął czas. Dlaczego prześladuje mnie pech? Czy urodziłam się pod zła gwiazdą? Czy ktoś usilnie pragnie mnie doświadczyć i zepchnąć na dno rozpaczy? Kiedy obwiniałam cały świat za swoje niepowodzenia i myślałam, że nie może istnieć ,,beznadziejność beznadziei”, jakiś beznadziejnie niezrównoważony typ wjechał w wielką kałużę i […]
키워드에 대한 정보 cytaty z oskara i róży
다음은 Bing에서 cytaty z oskara i róży 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Cytaty #2 Éric-Emmanuel Schmitt Oskar i pani Róża
- Oskar i pani Róża
- Éric-Emmanuel Schmitt
- #schmitt
- #góry
- #cytat
- #cytaty
Cytaty ##2 #Éric-Emmanuel #Schmitt #Oskar #i #pani #Róża
YouTube에서 cytaty z oskara i róży 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Cytaty #2 Éric-Emmanuel Schmitt Oskar i pani Róża | cytaty z oskara i róży, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
