당신은 주제를 찾고 있습니까 “ciekawostki chłopcy z placu broni – Chłopcy z Placu Broni – O! Ela (1990) cała płyta“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.khunganhtreotuong.vn/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Mała Lady Punk 이(가) 작성한 기사에는 조회수 79,343회 및 좋아요 363개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
ciekawostki chłopcy z placu broni 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Chłopcy z Placu Broni – O! Ela (1990) cała płyta – ciekawostki chłopcy z placu broni 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Debiutancki album zespołu Chłopcy z Placu Broni, wydany w roku 1990. Mam nadzieję, że każdy z Was przesłucha go z przyjemnością 🙂
Nie posiadam praw do muzyki ani do zdjęć/obrazów wykorzystanych w filmie. W razie zastrzeżeń twórców czy współautorów film zostanie usunięty z YouTube.
I do not own the rights to the music or the pictures/images used in the film. If objections are raised authors or co-authors of the video will be removed from YouTube.
Mała Lady Punk.
ciekawostki chłopcy z placu broni 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Chłopcy z placu broni. Proszę o jakieś ciekawostki i … – Brainly
,, Chłopcy z placu Broni ” Ferenca Molnara to opowieść o grupie przyjaciół , których łączyły wspólne · równie ważną wartością w życiu chłopców z …
Source: brainly.pl
Date Published: 11/2/2022
View: 840
Chłopcy z Placu Broni – najważniejsze informacje – Lektury
O tchórzostwo chłopców z Placu Broni oskarżył ich Feri Acz. 13. Feri Acz kazał Pastorom wykąpać Nemeczka. 14. Chłopiec, który zdradził przyjaciół to Gereb. 15.
Source: www.bryk.pl
Date Published: 6/13/2021
View: 9813
„Chłopcy z Placu Broni”: Cykl „Lektury – quizy i ciekawostki”
Powyżej znajdują. 29 stycznia 2021. „Chłopcy z Placu Broni”: Cykl „Lektury – quizy i ciekawostki”. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z cyklem „Lektury …
Source: www.pbw.edu.pl
Date Published: 10/18/2022
View: 6577
Autor “Chłopców z Placu Broni” Ferenc Molnar. “Pisał lekko i …
Jego dorobek literacki jest niezwykle bogaty i bardzo zróżnicowany, ale największą popularność przyniosła mu ponadczasowa powieść “Chłopcy z …
Source: www.polskieradio.pl
Date Published: 2/22/2022
View: 2474
Ciekawostki – Chłopcy z Placu Broni (2005) – Filmweb
Ciekawostki filmu Chłopcy z Placu Broni (2005) – Film jest ekranizacją książki Ferenca Molarna, obecnej lektury szkolnej tłumaczonej na niemal wszystkie …
Source: www.filmweb.pl
Date Published: 5/19/2022
View: 3480
Chłopcy z Placu Broni (F. Molnár) – Język polski
Bohaterowie : Dwie grupy chłopców: chłopcy z Placu Broni: Janosz Boka (przywódca), Ernest Nemeczek, Gereb, Czele, Czonakosz, Rychter, Kolnay, Ba…
Source: opracowania.pl
Date Published: 4/3/2021
View: 8847
Chłopcy z Placu Broni – Wikipedia, wolna encyklopedia
Chłopcy z ulicy Pawła, przyległej do placu Broni). Chłopcy z Placu Broni. A Pál-utcai fiúk: regény kis diákok számára. Ilustracja Okładka wydania z …
Source: pl.wikipedia.org
Date Published: 2/21/2021
View: 5568
Chłopcy z Placu Broni – omówienie lektury – EQURS
Szefem chłopców z Placu Broni (którzy swoją nazwę wzięli od miejsca spotkań nazywanego Placem Broni) jest Janosz Boka. To charyzmatyczny, sprawiedliwy przywódca …
Source: equrs.pl
Date Published: 11/19/2021
View: 8588
주제와 관련된 이미지 ciekawostki chłopcy z placu broni
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Chłopcy z Placu Broni – O! Ela (1990) cała płyta. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 ciekawostki chłopcy z placu broni
- Author: Mała Lady Punk
- Views: 조회수 79,343회
- Likes: 좋아요 363개
- Date Published: 2016. 2. 12.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=lK7snHch5VE
Co było ważne dla Chłopców z Placu Broni?
Plac Broni, przyjaźń, lojalność, patriotyzm, odwaga i bohaterstwo – to podstawowe wartości, jakimi kierowali się tytułowi bohaterowie powieści Ferenca Molnara.
Jak brzmi hasło czerwonych koszul?
Broń armii przechowywano w arsenale, w ruinach zamku. Okrzykiem wojennym czerwonych koszul było hasło ,,Hej, hop! Hej, hop!”. Regulamin przewidywał kary za znęcanie się nad słabszymi.
Kto nosił czerwone koszule Chłopcy z Placu Broni?
Feri Acz był wodzem czerwonych koszul – odwiecznych wrogów chłopców z Placu Broni. Był to dobrze zbudowany, barczysty chłopiec o ciemnych włosach. Czerwona koszula, którą najczęściej nosił, nadawała mu wojowniczy wygląd, a małemu Nemeczkowi wydał się wręcz straszny.
Dlaczego Molnar zmienił nazwisko?
Uległ jednak sugestiom ojca i podjął studia prawnicze – początkowo w Budapeszcie, a następnie w Genewie. Po dołączeniu do redakcji budapesztańskiej gazety „Budapesti Hirlan” zmienił swe niemiecko brzmiące nazwisko Neumann na Molnár, ponieważ chciał być znanym jako pisarz węgierski.
Czym był Plac Broni dla czerwonych koszul?
Było to ich miejsce na ziemi – miejsce, w którym czuli się wolnymi i niezależnymi od dorosłych, w którym podlegali ustanowionym przez siebie prawom i zasadom. Plac Broni był dla nich swoistym symbolem wolności, małej ojczyny, w obronie której podjęli bohaterską walkę, zgodnie z zasadami kodeksu honorowego.
Czego uczy nas postawa Nemeczka?
Przyglądając się postawie Nemeczka, widzimy piękno przyjaźni, którą niewątpliwie przejawiał. O wspaniałości tej cechy świadczy na przykład to, że nigdy nie zdradził swych kolegów. Zawsze był gotów pomóc. Nemeczek to z cała pewnością piękna postać.
Ile lat miał Boka?
Janosz Boka był przywódcą chłopców z Placu Broni. Miał czternaście lat, lecz pomimo chłopięcej twarzy, wykazywał się ogromną dojrzałością, rozwagą i spokojem.
Ile razy Nemeczek Skąpał się w wodzie?
Był:odważny, ambitny, walczył z honorem o swój plac, który traktował jako ojczyznę, był szeregowcem, należał do grupy chłopców z placu broni, na końcu książki zmarł z tego powodu, że podczas wyprawy do Ogrodu botanicznego 2 wpadł do wody, a 3 raz został skąpany przez Pastorów za prośbą Feriego Acza, z tego powodu mocno …
Co złego zrobił Gereb?
Zdecydował się na zdradę, przejście do czerwonoskórych. Upokorzony, odrzucony, pomimo przyznania mu stopnia oficerskiego, przez Feriego Acza postanowił naprawić swe błędy. Dostał od Boki taką szansę. Odkupił winy, wykazał się dzielnością na placu boju.
Ile lat miał Nemeczek cytat?
O Nemeczku już z pierwszych kart powieści dowiadujemy się, że był „mały i jasnowłosy”. Jak się wydaje, jest najmłodszym z chłopców bawiących się na Placu Broni – ma 11 lat. Jakby tego było mało, to chłopiec drobny, o delikatnym wyglądzie i dziecięcych rysach twarzy. Niestety taka aparycja nie ułatwiała mu życia.
Gdzie mieszka Feri Acz?
Feri Acz jest bohaterem drugoplanowym powieści przygodowej Ferenca Molnára pt. “Chłopcy Placu Broni”. Mieszkał w Budapeszcie na Węgrzech, tak jak pozostali chłopcy z lektury. Przewodził on grupie Czerwonych Koszul, przeciwników Chłopców z Placu Broni.
Ile było czerwonych koszul?
Ich bronią były tomahawki wystrugane z drzewa i oblepione srebrnym papierem. Chłopców było ośmiu. Wymienieni w utworze to: Feri Acz – przywódca Czerwonych Koszul.
Jak zmarł Ferenc Molnar?
W jaki sposób kończy się opowieść Chłopcy z Placu Broni?
Powieść Ferenca Molnara: „Chłopcy z Placu Broni” kończy się tragicznie – chorobą i śmiercią jednego z głównych bohaterów, Erna Nemeczka. Malec płaci wysoką cenę za ocalenie ukochanego placu przez Czerwonymi Koszulami, lecz zarazem nasuwa się pytanie o sens jego śmierci.
Jak się nazywał nauczyciel z Chłopców z Placu Broni?
Pan Rac – nauczyciel, sprawiał wrażenie surowego, ale był człowiekiem z łagodnym sercem.
Co nosili Chłopcy z Placu Broni?
Mamy więc tytułowy obóz chłopców z Placu Broni oraz ich przeciwników – Czerwone Koszule. Warto w tym miejscu wspomnieć, że w pierwszym tłumaczeniu książki na język polski pojawia się (błędnie) nazwa „Czerwonoskórzy”.
Czego uczą nas Chłopcy z Placu Broni?
Książka “Chłopcy z Placu Broni” nauczyła mnie, że w życiu najważniejsza jest przyjaźń. Prawdziwy przyjaciel nigdy cię nie opuści i zawsze zrobi tak, aby dać ci radość, pójdzie za tobą na koniec świata. Razem możecie zdziałać cuda, stworzyć wspaniałą relację, spełnić wasze najskrytsze marzenia.
W co bawili się Chłopcy z Placu Broni?
Chłopcy na placu lubili grać w palanta. Piłkę do tej gry przechowywał Rychter.
Jakie są zasady chłopców z Placu Broni?
Panują tu twarde zasady: posłuszeństwo, lojalność i braterstwo. Jak się okaże, nie wszyscy potrafią im sprostać. Chłopcom przewodzi szanowany przez wszystkich, odważny i sprawiedliwy Janosz Boka.
najważniejsze informacje
Chłopcy z Placu Broni – najważniejsze informacje
Dodaj do listy
18 Dodaj do listy
Ściągaj z telefonem
Ściągaj z telefonem
1. Akcja powieści rozgrywa się w Budapeszcie.
2. Przywódcą chłopców z Placu Broni był Boka.
3. Przywódcą Czerwonoskórych był Feri Acz.
4. Bracia Pastorowie zabrali Nemeczkowi kulki.
5. Feri Acz ukradł z Placu Broni chorągiew.
6. Słowo einstand oznacza przemoc i prawo do pięści.
7. Słowak to stróż.
8. Pies Słowaka nazywał się Hektor.
9. Feri Acz nosił koszulę w kolorze czerwonym.
10. W głosowaniu na dowódcę „Chłopców z Placu Broni” zwyciężył Boka.
11. Czerwonoskórzy witali dowódcę zapalając latarnię.
12. O tchórzostwo chłopców z Placu Broni oskarżył ich Feri Acz.
13. Feri Acz kazał Pastorom wykąpać Nemeczka.
14. Chłopiec, który zdradził przyjaciół to Gereb.
15. Gereb przyszedł z przeprosinami i chciał oddać chłopcom chorągiew.
16. Nemeczek rozmawiał z tatą Gereba o jego zdradzie.
17. Podczas bitwy Nemeczek pokonał Feri Acza.
18. List do Boki napisał Gereb.
19. Bohater, który umiera na końcu to Nemeczek.
20. „Chłopcy z Placu Broni”:
a) Boka
b) Czele
c) Czonakosz
d) Kolnay
e) Barabasz
f) Weiss
g) Gereb
h) Rychter
i) Nemeczek
„Czerwonoskórzy”:
a) bracia Pastorowie
b) Wendauer
c) Sebenicz
d) Feri Acz
REKLAMA
Najważniejsze wartości w życiu chłopców z Placu Broni
„Chłopcy z Placu Broni” Ferenca Molnara to opowieść o grupie przyjaciół, których łączyły wspólneJedną z najważniejszych wartości w życiu chłopców była miłość do ulubionego miejsca zabaw – Placu Broni, który traktowali jako swoją małą ojczyznę. W imię tego swoistego patriotyzmu, emocjonalnego przywiązania do tego ważnego dla nich zakątka Budapesztu, gotowi byli poświęcić wszystko i walczyć o jego utrzymanie. Bez chwili wahania podejmują wyzwanie Czerwonych Koszul, którzy chcą odebrać im Plac Broni. Bronią swego miejsca, wykazując się walecznością i prawdziwym bohaterstwem. Największą cenę w imię miłości do wspomnianego placu płaci Erno Nemeczek, który umiera przekonany, że zginął za swoją ojczyznę.Równie ważną wartością w życiu chłopców z Placu Broni byławobec siebie, a przede wszystkim wobec swego dowódcy, Janosza Boki. Chłopcy zawsze byli mu posłuszni, pozostawali wiernymi zasadom, które im narzucał, nie rzucali fałszywych oskarżeń wobec siebie, co szczególnie uwidacznia się w sytuacji, kiedy Deżo Gereb dopuszcza się zdrady. Janosz nie oskarża rywala, który kieruje się zazdrością i chęcią objęcia przywództwa w grupie, daje mu możliwość zrehabilitowania się, lecz ostateczną decyzję pozostawia wszystkim członkom grupy z Placu Broni.Chłopcy z Placu Broni starali się też kierować szczerością i prawdomównością. Chociaż zdarzały się między nimi spory, zawsze postępowali wobec siebie uczciwie. Swoistym autorytetem był dla nich Janosz Boka, którego szczerze szanowali i podziwiali. Również w ferworze walki o Plac Broni nie zapominali o uczciwym postępowaniu wobec przeciwników i starali się zachować ustalone wcześniej reguły walki. Kierują się przede wszystkim honorem, męstwem, odwagą i poświęceniem w imię wolności ich Placu.Chłopcy starają się również być sprawiedliwymi i niezłomnymi. Potrafią przyznać się do swoich błędów i tego, że niesprawiedliwie potraktowali Nemeczka, nie doceniając jego uczciwości. Mały Erno wykazuje się ogromną nieugiętością, kiedy pomimo choroby zjawia się na polu walki i dzięki niemu przyjaciele pokonują przeciwników.Plac Broni, przyjaźń, lojalność, patriotyzm, odwaga i bohaterstwo – to podstawowe wartości, jakimi kierowali się tytułowi bohaterowie powieści Ferenca Molnara.
Feri Acz – charakterystyka postaci
Feri Acz był wodzem czerwonych koszul – odwiecznych wrogów chłopców z Placu Broni. Był to dobrze zbudowany, barczysty chłopiec o ciemnych włosach. Czerwona koszula, którą najczęściej nosił, nadawała mu wojowniczy wygląd, a małemu Nemeczkowi wydał się wręcz straszny. Cieszył się złą sławą – mówiono, że został wyrzucony ze szkoły realnej, lecz pomimo tego miał w spojrzeniu coś miłego i ujmującego.Feri był silnym i odważnym chłopcem. Nie tolerował podstępu i nieuczciwości, o czym świadczyła dezaprobata, z jaką podszedł do pomysłu Gereba, który chciał przekupić stróża Jano, by ten przepędził chłopców z Placu Broni. Zależało mu na tym, aby zdobyć Plac w uczciwej walce i nie kierował się chęcią dokuczenia przeciwnikom, lecz świadomością, że jego grupa może wkrótce stracić miejsce do zabaw. Potrafił docenić męstwo przeciwnika, a mały Nemeczek zaimponował mu swoją niezłomną postawą. Wobec chłopców, którymi dowodził, był apodyktyczny i sprawiedliwy. Ukarał braci Pastorów za to, że złamali zakaz zabierania słabszym dzieciom kulek do gry. Podczas walki o Plac wykazał się męstwem, choć w obliczu przegranej zamierzał złamać ustalone wcześniej reguły i chciał uwolnić jeńców. Zbytnia pewność siebie sprawiła, że nie docenił przeciwnika i był przekonany, że czerwone koszule z łatwością zwyciężą.Obraz Feriego – strasznego chłopaka o złej reputacji – łagodzi nieco troska o Nemeczka. Acz szczerze martwił się o stan zdrowia malca i zjawił się pod jego domem, aby zapytać dozorcę o Erna. Jako dowódca czerwonych koszul poniósł klęskę. Po przegranej bitwie stracił przywództwo.Feri Acz nie jest postacią ani negatywną ani pozytywną. Może imponować swoją siłą i męstwem, lecz negatywnie należy ocenić jego ciche przyzwolenie na to, aby bracia Pastorowie wykąpali Nemeczka w stawie.
Ferenc Molnár – nota biograficzna
– 1 –
(dramaturg, powieściopisarz, nowelista, reżyser i dziennikarz) urodził się 12 stycznia 1878 roku w Budapeszcie, w zamożnej żydowskiej rodzinie Neumannów. Jego ojciec, Maurycy, był znanym i szanowanym lekarzem, zaś matka, Jozefa z domu Wallfisch, była miłośniczką literatury.Jako dziecko uczęszczał do kalwińskiego gimnazjum i pomimo wrodzonego lenistwa końcowy egzamin maturalny zdał z wyróżnieniem. W wieku osiemnastu lat rozpoczął pracę jako dziennikarz i chciał kontynuować naukę w szkole wojskowej. Uległ jednak sugestiom ojca i podjął studia prawnicze – początkowo w Budapeszcie, a następnie w Genewie. Po dołączeniu do redakcji budapesztańskiej gazety „Budapesti Hirlan” zmienił swe niemiecko brzmiące nazwisko Neumann na, ponieważ chciał być znanym jako pisarz węgierski. W okresie studiów zasłynął reportażami, w których opisywał międzynarodowe wydarzenia ze świata polityki i nauki, między innymi napisałW 1900 roku wrócił do rodzinnego Budapesztu i skupił się na karierze dziennikarskiej. Szybko stał się znany, zyskując rzesze wielbicieli swojego talentu i sposobu życia. W tym okresie zajmował się przede wszystkim pisaniem artykułów o życiu lokalnej bohemy. Jego artykuły ukazywały się w prasie zagranicznej – w „Berliner Tagesblatt” oraz „New Yorker American”. Sam zajmował się tłumaczeniem tekstów z języka francuskiego. Intensywnej pracy pisarskiej, która przychodziła mu z niespotykaną łatwością, towarzyszyło bujne życie towarzyskie – Molnár uczęszczał na liczne przedstawienia teatralne, uczestniczył w życiu cyganerii, a uwielbiany przez kobiety, wdawał się w liczne romanse.Jako nowelista zadebiutował w wieku dwudziestu dwóch lat zbiorem. Do pierwszych prac należą również komedie: „A Doktor �r” (1902) i „Józsi” (1904). W 1906 roku zaczęła ukazywać się powieść w odcinkach „A Pal Utcai Fiuk”, którą Molnár pisał z tygodnia na tydzień. Utwór, znany na całym świecie pod tytułem(w Polsce „Chłopcy z Placu Broni”) stał się najsłynniejszym dziełem pisarza i otworzył mu drogę na literackie salony, przynosząc międzynarodową sławę i powszechny szacunek. W rzeczywistości „Chłopcy w ulicy Pawła” napisane zostały na prośbę profesora Kornela Ruppa, który chciał„Tanulok Lapja” i poprosił ulubionego ucznia o napisanie powieści o młodzieży i dla młodzieży, która pomogłaby mu pozyskać nowego czytelnika.strona:
„Chłopcy z Placu Broni”: Cykl „Lektury – quizy i ciekawostki”
Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z cyklem „Lektury – quizy i ciekawostki”, w którym co miesiąc publikujemy różnorodne materiały edukacyjne dotyczące wybranej lektury.
Kolejną pozycją w naszym cyklu jest książka Ferenca Molnára „Chłopcy z Placu Broni” w tłumaczeniu T. Olszańskiego, opowiadająca historię niezwykłej przyjaźni i walki za małą Ojczyznę.
ZACHĘCAMY DO KORZYSTANIA!
Dotychczas w cyklu:
Autor “Chłopców z Placu Broni” Ferenc Molnar. “Pisał lekko i świetnie”
J. R. R. Tolkien na tle fragmentu plakatu promującego ekranizację “Hobbita” w reżyserii Petera Jacksona Foto: materiały prasowe/domena publiczna
Urodziny Tolkiena, czyli toast za Profesora
Na pewnym biurku leżała pusta kartka…
Wydana 21 września 1937 roku książka pod tytułem “The Hobbit or There and Back Again” była prozatorskim debiutem 45-letniego Tolkiena (1892-1973). Do tamtego dnia autor powieści znany był w kręgu przyjaciół i znajomych przede wszystkim jako profesor filologii klasycznej i literatury staroangielskiej w Oksfordzie. W wolnych chwilach pisywał wiersze i poświęcał się życiu rodzinnemu, które koncentrowało się wokół żony Edith i czwórki dzieci.
Posłuchaj 11:40 Tolkien – aud. Tadeusza Jagodzińskiego.mp3 John Ronald Reuel Tolkien – aud. Tadeusza Jagodzińskiego nadana przez sekcję polską radia BBC w 2002 r.
Pewnego dnia we wczesnych latach 30. XX wieku profesor Tolkien sprawdzał egzaminy studentów i musiał najwyraźniej znudzić się tym zajęciem, bowiem odłożył sprawdziany na bok i pod wpływem nagłego natchnienia na pustej kartce zanotował zdanie: “In a hole in the ground there lived a Hobbit” (“W pewnej norze ziemnej mieszkał sobie Hobbit”).
Wtedy nie tylko nie wiedział jeszcze, że będą to pierwsze słowa jego pierwszej powieści, lecz także nie miał pojęcia, kto to taki ten “Hobbit”. Żeby się tego dowiedzieć, coraz częściej powracał do karłowatego grubaska i zaczął dopisywać kolejne zdania i akapity.
Posłuchaj 06:21 O twórczości Tolkiena mówił prof. Paweł Ziemkiewicz w audycji Doroty Truszczak “Fenomen Tolkiena”. (PR, 14.02.2002) O twórczości autora “Hobbita” mówi prof. Paweł Ziemkiewicz. Audycja Doroty Truszczak “Fenomen Tolkiena” (PR, 14.02.2002)
Wyjść poza teksty. Prawie możliwy świat Tolkiena
Wieczorem “Hobbit” znalazł się w pubie…
Duża część języka i świata przedstawionego istniała już wcześniej w poezji Tolkiena, ta zaś inspirowana była przede wszystkim mitologią nordycką. Oprócz legend skandynawskich pisarz czerpał z niemieckich baśni, takich jak “Królewna Śnieżka”, twórczości szkockiego autora książek dla dzieci George’a MacDonalda, a także z tekstów na temat średniowiecznych losów społeczności żydowskiej. Nie brakowało natchnienia prosto z życia – nazwę domu głównego bohatera powieści Bag End wziął od nieformalnego określenia gospodarstwa swojej ciotki.
Posłuchaj 60:36 Odkodowywanie Hobbita w Klubie Ludzi Ciekawych Wszystkiego.mp3 “Za świetnym piórem Tolkiena stoi olbrzymia erudycja, która została umiejętnie przeszmuglowana w »Hobbicie«”. Audycja Hanny Marii Gizy z udziałem dra Marka Gumkowskiego i prof. Jakuba Zdzisława Lichańskiego (PR, 5.01.2013)
Na początku opowieść o wyprawie Hobbita, który ma pomóc krasnoludom w odzyskaniu ich siedziby, była przeznaczona dla uszu dzieci Tolkiena oraz przyjaciół z klubu Inklingów, nieformalnej grupy oksfordzkich intelektualistów, którzy w latach 30. i 40. spotykali się w pubach, by nad kuflem piwa czytać sobie nawzajem fragmenty niepublikowanych tekstów.
U progu Śródziemia. J.R.R. Tolkien i pierwsza wojna światowa
Do Inklingów należał m.in. C. S. Lewis (1898-1963), autor cyklu “Opowieści z Narnii”. Członkowie klubu byli pierwszymi, którzy usłyszeli jego “Lwa, czarownicę i starą szafę”, pierwszy tom tej słynnej serii. Lewis szybko poznał się na wartości “Hobbita”, porównywał go do “Alicji w Krainie Czarów” z uwagi na to, że książkę mogą czytać zarówno dzieci, jak i dorośli, odnajdując różne znaczenia.
Posłuchaj 07:15 Lord David Alton mówił o przyjaźni Johna Ronalda Tolkiena i Clive’a Staplesa Lewisa w rozmowie z Martą Strzelecką w audycji “Pop Południe. (PR, 28.10. Lord David Alton o przyjaźni Johna Ronalda Tolkiena i Clive’a Staplesa Lewisa w rozmowie z Martą Strzelecką w audycji “Pop Południe” (PR, 28.10.2016)
Gdy Królowa Hobbitów ujrzała rękopis…
Elaine Griffiths (1909-1996), pracowniczka naukowa w Oksfordzie i przyjaciółka Tolkiena, była jedną z niewielu osób, które dostąpiły zaszczytu oglądania manuskryptu “Hobbita” jeszcze w czasie, gdy nie został ukończony. Podobnie jak Lewis była przekonana, że ten tekst jest czymś wyjątkowym. W 1936 roku pokazała rękopis Susan Dagnall z wydawnictwa Allen & Unwin. Dagnall była zachwycona. Zwróciła się do Tolkiena z prośbą, by dokończył powieść i wysłał maszynopis jej szefowi.
Kuchnia Śródziemia, czyli przytyj z hobbitami!
Gdy Stanley Unwin odebrał kopertę z “Hobbitem”, stwierdził, że książkę najlepiej oceni jego 10-letni syn Rayner (1925-2000). Za recenzję chłopiec miał dostać sześciopensówkę. Rayner Unwin raźno zabrał się do powierzonego mu zadania. Wkrótce przedstawił ojcu swoją ocenę: “ta książka, z dodaniem map, nie potrzebuje żadnych ilustracji, jest dobra i powinna podobać się wszystkim dzieciom w wieku od pięciu do dziewięciu lat”. Obiecaną zapłatę oczywiście otrzymał.
Posłuchaj 38:56 O życiu i twórczości Tolkiena mówili prof. Marek Gumkowski i prof. Jakub Lichański w audycji Michała Montowskiego “Tolkien wiecznie żywy”. (PR, 06.01. O życiu i twórczości Tolkiena opowiadają prof. Marek Gumkowski i prof. Jakub Lichański. Audycja Michała Montowskiego “Tolkien wiecznie żywy” (PR, 6.01.2014)
Allen & Unwin wydało 1500 egzemplarzy książki. Entuzjastyczne recenzje sprawiły, że od 21 września do końca grudnia 1937 roku wyprzedano cały nakład. Widząc to, Stanley Unwin poprosił Tolkiena o kontynuację “Hobbita”. Pisarz rozpoczął więc pracę nad tekstem, który kilkanaście lat później wydany został jako wielotomowa powieść “Władca Pierścieni”.
Hobbit z Wilamowic. Czy na pewno go zrozumiesz?
Jeden z egzemplarzy “Władcy Pierścieni” Tolkien podarował Elaine Griffiths. Autor umieścił tam dedykację w wymyślonym przez siebie języku elfów: “Elainen tárin periandion ar meldenya anyáran” (“Dla Elaine, Królowej Hobbitów i mojej dobrej przyjaciółki”).
Posłuchaj 16:18 O wpływie twórczości Tolkiena na kulturę mówiła dr Francis Reydnall w audycji Tadeusza Jagodzińskiego “Tolkien”. (BBC, 1.04.2002) Dr Francis Reydnall o wpływie twórczości Tolkiena na kulturę. Audycja Tadeusza Jagodzińskiego “Tolkien” (BBC, 1.04.2002)
I tak zaczęła się przygoda…
Późniejszy sukces “Władcy pierścieni” przyćmił wprawdzie sławę pierwszej powieści Tolkiena, bez wątpienia jednak bez “Hobbita” nie byłoby całego fantastycznego świata powołanego do życia za pomocą nadzwyczajnej wyobraźni pisarza i jego pióra. Młodzi czytelnicy z reguły zaczynają swoją lekturę właśnie od “Władcy pierścieni”, a dopiero potem, oszołomieni Tolkienowskim Śródziemiem, Hobbitami, krasnoludami, elfami i czarodziejami, sięgają po “Hobbita”. Podobnie uczynił Peter Jackson, który zekranizował te książki w takiej kolejności.
Sześć filmów nowozelandzkiego reżysera to najnowsze i najbardziej zaawansowane technologicznie adaptacje prozy Tolkiena, ale poprzedza je wiele innych. Już w 1953 roku przełożono “Hobbita” na język teatru. Potem były animacje, słuchowiska, ekranizacje, komiksy, gry planszowe i komputerowe… Spadkobiercy autora długo jeszcze będą zarabiać na jego dziełach, a odbiorcy kultury na całym świecie nie będą narzekać na nudę. Gdy bowiem przeczytają wszystkie książki Tolkiena i obejrzą wszystkie filmy na ich podstawie, z pewnością pojawi się coś nowego, co pozwoli im na nowo wyruszyć wraz z Hobbitem w fascynującą podróż.
mc
Chłopcy z Placu Broni (F. Molnár)
Treść
1.
Był ciepły marcowy dzień. W szkolnej sali uczniowie z niecierpliwością oczekiwali zakończenia lekcji. W pewnej chwili po podłodze, która stanowiła drogę komunikacyjną między uczniami, potoczyła się kulka papieru. Na kartce napisane było: „Dziś o czwartej po południu walne zebranie na Placu. Wybór przewodniczącego. Zawiadomić wszystkich”. Wiadomość skierowana była do Boki, poważnego i nieskorego do żartów czternastoletniego chłopca. Zadzwonił dzwonek i dzieci szybko opuściły klasę. Po drodze spotkały Nemeczka, drobnego, cichego i niepozornego chłopca, z którym nikt się nie liczył. Na prośbę kolegów Nemeczek opowiedział, jak bracia Pastorowie zmusili go do „poddania się” (w szkolnym żargonie „poddanie się” oznaczało stan oblężenia, przemocy, prawo pięści). Oburzony tym zdarzeniem, Boka postanowił zwołać naradę.
2.
Plac był w rzeczywistości zaledwie skrawkiem ziemi, ograniczonym z jednej strony drewnianym płotem, z dwóch stron murami domów, od tyłu zaś sąsiadował z tartakiem. Dla chłopców, mieszkających w mieście, był jedynym miejscem zabaw.
Jako pierwszy na Plac przyszedł Nemeczek. Od razu spostrzegł Hektora, czarnego psa należącego do Słowaka, dozorcy tartaku. Przyjazny zazwyczaj pies szczekał teraz i warczał. Na sągu drewna, na którym wzniesiona była forteca, stał Feri Acz, przywódca wrogiego obozu chłopców z Ogrodu Botanicznego. Zabrał czerwono-zieloną chorągiew fortecy i zniknął. Po chwili zjawiła się reszta chłopców, którym Nemeczek opowiedział o przybyciu Feriego Acza. Oburzeni chłopcy postanowili uszyć nową chorągiew. Zaraz zaczęła się narada i wybór przewodniczącego. Został nim Boka. Pełni zapału postanowili wyruszyć do Ogrodu Botanicznego.
3.
Nowy przewodniczący chciał dać dowód odwagi chłopcom z Ogrodu Botanicznego. Wziąwszy dwóch ochotników: Nemeczka i Czonakosza, postanowił wtargnąć na wyspę przeciwników i przybić na drzewie kartkę z napisem: „Tu byli chłopcy z Placu Broni”.
Powoli skradali się pod obóz nieprzyjaciela. W ruinach pobliskiego zamku natrafili na skład broni – drewnianych toporków czerwonoskórych. Po chwili wsiedli do przycumowanej w pobliżu łódki, aby przeprawić się na drugi brzeg jeziora. Nemeczek, chwyciwszy się cienkiej trzciny, wpadł do wody. Szedł jednak dalej, przemoczony i zziębnięty. Na wzgórzu ujrzeli swoich wrogów, a wśród nich Gereba, chłopca z ich obozu. Czerwonoskórzy przygotowywali napad na Plac Broni, a Gereb zdradzał im jego tajemnice. Boka przymocował do pnia drzewa kartkę i wszyscy szybko wsiedli do łódki. W tej chwili ich zauważono. Schowali się w oranżerii, za wielkimi cyprysami. Tu także zostali zauważeni, ale udało im się uciec.
4.
Po skończonych lekcjach Weiss, Rychter, Czele, Kolnay, Barabasz, Lesik i Nemeczek, czyli wszyscy chłopcy z Placu Broni zostali wezwani do pokoju nauczycielskiego. Okazało się, że profesor Rac chciał dowiedzieć się czegoś o „Stowarzyszeniu Zbieraczy Kitu”, które założyli. Zdobywali oni kit, wydłubując go z okien. Stowarzyszenie posiadało własną pieczęć, chorągiew, a na dodatek płacono składki członkowskie. Nauczyciel polecił zlikwidować związek.
Zaraz po wyjściu z gabinetu profesora chłopcy zebrali się na Placu Broni. W pewnej chwili Nemeczek zauważył Gereba, skradającego się do budki starego Słowaka. Chłopiec postanowił wyprzedzić zdrajcę i podsłuchać jego rozmowę z dozorcą. Gereb namawiał starego człowieka, aby wygnał chłopców z Placu. Wówczas Nemeczek, nie zważając na wołania i rozkazy podporucznika Weissa i prezesa Kolnaya, pobiegł zawiadomić o tym Bokę. Rozgniewani nieposłuszeństwem szeregowca chłopcy okrzyknęli go zdrajcą i wykluczyli ze związku. Tymczasem Nemeczek wraz z Boką wracali na Plac, gdzie usłyszeli tylko szyderczy śmiech Gereba.
5.
Dwa dni później w Ogrodzie Botanicznym zebrali się czerwonoskórzy, aby zaplanować atak na chłopców z Placu Broni. W pewnej chwili z wierzchołka wielkiego drzewa doszedł ich dźwięczny głos. Był to głos małego Nemeczka, który bronił honoru swoich kolegów, oskarżanych przez czerwonoskórych o tchórzostwo. Feri Acz, zdumiony odwagą małego chłopca, zaproponował mu przystąpienie do jego grupy. Chłopiec jednak odmówił. Czerwonoskórzy, chcąc ukarać Nemeczka za wtargnięcie na ich teren, postanowili wykąpać go w pobliskim jeziorze. Ale nawet teraz wykazał się odwagą i jako bohater odchodził przy prezentujących broń czerwonoskórych. Zimna kąpiel bardzo osłabiła i tak już wyczerpany organizm chłopca.
6.
Nazajutrz na Placu Broni Boka wywiesił odezwę, aby poinformować chłopców o grożącym im niebezpieczeństwie utraty Placu. Nikt jeszcze nie wiedział o nocnej wyprawie Nemeczka. Boka ogłosił stan wojenny i przedstawił plan walki z czerwonoskórymi. Nemeczka mianował swoim adiutantem, co wywołało sprzeciw członków „Stowarzyszenia Zbieraczy Kitu”.
Po chwili wszyscy chłopcy stali na swoich stanowiskach i na Placu został tylko Boka. Nagle rozległo się pukanie do furtki. Przyszedł Gereb. Był blady i smutny. Prosił o wybaczenie i przyjęcie z powrotem do grupy. Boka jednakże odmówił.
Manewry zostały zakończone, ale nikt nie miał ochoty wracać do domu. Wtem rozległo się ponowne pukanie do furtki. Okazało się, że przyszedł ojciec Gereba, aby dowiedzieć się, czy rzeczywiście jego syn jest zdrajcą. Mały Nemeczek, nieprzytomny prawie z gorączki, powiedział, że Gereb nie jest zdrajcą. Bardzo chorego chłopca Boka odprowadził do domu.
7.
Wieść o przygotowaniach do wojny rozeszła się po całej szkole. Chłopcy ze starszych i młodszych klas ofiarowali swą pomoc chłopcom z Placu Broni. Wszyscy dawali im dobre rady.
Punktualnie o godzinie drugiej chłopcy zebrali się na Placu. Brakowało tylko Nemeczka. Zajęli swoje stanowiska, gdy wartownik zameldował o przybyciu służącej z listem. Przyniosła ona list od Gereba. Gereb przepraszał za swoją zdradę, prosił o wybaczenie. Pisał o zamierzeniach czerwonoskórych, którzy, nie zmieniając swoich planów, napadną tak, jak to było umówione. Po krótkiej naradzie postanowiono przyjąć Gereba z powrotem. W pewnej chwili wartownik zawiadomił o zbliżającym się wrogu. Byli to tylko dwaj Pastorowie i Sebenicz, przybyli jako parlamentariusze. Wszyscy razem omówili reguły jutrzejszej walki, po czym posłowie opuścili Plac. Pomaszerowali na ulicę Rakoszańską, gdzie mieszkał Nemeczek. Przekazali choremu chłopcu pozdrowienia od Feriego Acza.
8.
Nazajutrz był piękny, wiosenny dzień. Zaraz po skończonych lekcjach chłopcy poszli na Plac, aby przygotować amunicję – bomby z piasku. Boka zrobił przegląd wojska i chłopcy ustawili się na swoich stanowiskach. Wtem rozległ się donośny sygnał trąbki, co oznaczało zbliżającego się wroga. Napastnicy wbiegli na Plac. Rozpoczęło się bombardowanie. Gdy Boka zauważył, że kończy się amunicja, posłał do walki dwa bataliony, czekające w wozowni i w budce. Wywołało to u czerwonoskórych zamieszanie. Walka wrzała na całej linii, najgłośniej wówczas, kiedy udało się Czonakoszowi wepchnąć straszliwego i niezwyciężonego Pastora do budki. Taki sam los spotkał resztę oddziału dowodzonego przez starszego Pastora.
Tymczasem Feri Acz nasłuchiwał odgłosu trąbki, co miało oznaczać zwycięstwo jego oddziału. Jednakże usłyszał tylko zwycięskie okrzyki chłopców z Placu Broni. Feri Acz wiedział już, że do niego należy uratowanie honoru czerwonoskórych.
Znów rozpoczęła się zacięta walka. Boka wydał rozkaz bombardowania z szańców. Czerwonoskórzy, widząc swoją porażkę, przestali stosować się do regulaminu walki. Feri Acz rzucił się do budki, aby uwolnić uwięzionych tam kolegów, gdy wtem jakiś mały chłopiec zastąpił mu drogę. Był to Nemeczek, który podczas nieuwagi matki wymknął się z łóżka. Chłopiec powalił na ziemię Feri Acza. Spowodowało to zamieszanie w armii czerwonoskórych. Skorzystali z tego chłopcy z Placu Broni i wyparli wroga ze swojego terenu.
Nemeczek został mianowany kapitanem. W pewnej chwili przyszła matka chłopca i zabrała chorego do domu. Odprowadził ich cały oddział. Zapadał zmierzch. Chłopcy rozeszli się. Pod domem małego bo hatera pozostał tylko Boka, który domyślał się, że chłopiec jest ciężko chory. Nagle Boka spostrzegł czerwoną koszulę. Był to Feri Acz, który też niepokoił się o zdrowie Nemeczka.
9.
Kilka uwag z „Wielkiej Księgi Związku Zbieraczy Kitu”: Ernest Nemeczek został nazwany prawdziwym bohaterem, a jego nazwisko zostało wpisane do „Księgi…” dużymi literami (co było wielkim zaszczytem). Na walnym zebraniu „Związku…” wszyscy członkowie podziękowali generałowi Janoszowi Boce za poprowadzenie zwycięskiej walki. Prezes „Związku…”, Pal Kolnay, otrzymał naganę, ponieważ dopuścił do zaschnięcia kitu.
10.
W małej kamienicy przy ulicy Rakoszańskiej panowała głęboka cisza. Nemeczek czuł się bardzo źle. Rozległo się pukanie. Wszedł Boka. Zaraz potem przyszedł doktor. Powiedział rodzicom, że chłopiec nie dożyje jutrzejszego dnia. Tymczasem Boka opowiadał choremu najnowsze wiadomości: czerwonoskórzy pozbawili Feriego Acza godności dowódcy, a dozorca Ogrodu Botanicznego zabronił im bawić się na wyspie. Nemeczek zaczął majaczyć. Po chwili zasnął. Wkrótce przyszli chłopcy ze „Związku….”, przynosząc choremu dyplom honorowy. Nemeczek już nie żył.
Chłopcy z Placu Broni – Wikipedia, wolna encyklopedia
Chłopcy z Placu Broni A Pál-utcai fiúk: regény kis diákok számára
Okładka wydania z 1907 Autor Ferenc Molnár Typ utworu powieść Wydanie oryginalne Miejsce wydania Austro-Węgry Język węgierski Data wydania 1906 Wydawca Franklin (Franklin Irodalmi és Nyomdai Rt.) Pierwsze wydanie polskie Data wydania polskiego 1913
Chłopcy z Placu Broni (węg. A Pál utcai fiúk, dosł. Chłopcy z ulicy Pawła) – powieść węgierskiego pisarza Ferenca Molnára, która ukazywała się od 1906 w odcinkach w gazecie Tanulók Lapja (węg., dosł. Gazetka uczniowska), a w 1907 jako książka pt. A Pál utcai fiúk (węg., dosł. Chłopcy z ulicy Pawła, przyległej do placu Broni).
Informacje ogólne [ edytuj | edytuj kod ]
Powieść węgierska ciesząca się sławą w skali światowej, należąca do klasyki literatury dla dzieci i młodzieży.
Została przetłumaczona na co najmniej 42 języki[1], była także podstawą kilku ekranizacji i adaptacji scenicznych. Najbardziej znaną adaptacją filmową jest koprodukcja węgiersko-amerykańska z 1969.
Istnieją dwa przekłady powieści na język polski: pochodzące z 1913 roku tłumaczenie Janiny Mortkowiczowej z przekładu niemieckiego oraz opublikowany w roku 1989 przekład Tadeusza Olszańskiego już z języka węgierskiego. Ukazało się ponad 20 polskojęzycznych wydań tej powieści. W polskich szkołach jest to lektura obowiązkowa w drugim etapie edukacyjnym (w klasach IV–VI szkoły podstawowej).
Wiele podobieństw do tej powieści w konstrukcji fabuły daje się dostrzec w Awanturze w Niekłaju autorstwa Edmunda Niziurskiego.
Opis fabuły [ edytuj | edytuj kod ]
Ilustracja z wydania z 1907
Skrzyżowanie Pál i Mária utca – Dom zaznaczony czerwoną strzałką stoi w miejscu powieściowego Placu Broni
Akcja powieści rozgrywa się na przełomie XIX i XX wieku w Budapeszcie[a], stolicy Węgier. Oś fabuły stanowią walki o plac pomiędzy dwiema grupami chłopców. Grupa broniąca swego prawa do placu to Chłopcy z Placu Broni (w oryginale i innych językach nosi tytuł Chłopcy z ulicy Pawła), natomiast ich przeciwnicy, chcący zająć teren, by grać na nim w palanta, to Czerwone Koszule (w pierwszej wersji polskiego tłumaczenia nazwa grupy, wywodząca się od nazwy uczestników wyprawy Giuseppe Garibaldiego na Sycylię, brzmiała błędnie Czerwonoskórzy). Przywódcą pierwszej grupy jest Janosz Boka, zaś jej najmniej poważanym członkiem i zarazem jedynym szeregowcem jest Ernest Nemeczek (główny bohater książki); przywódcą drugiej jest Feri Acz, a członkami m.in. Sebenicz, bracia Pastorowie i Wendauer.
Powieść przedstawia serię heroicznych wyczynów Ernesta Nemeczka, w wyniku których choruje – najpierw przeziębia się po tym, jak podczas przeszpiegów w ogrodzie botanicznym (miejscu zabaw Czerwonych Koszul) ukrywa się w basenie, a następnie dostaje zapalenia płuc po „kąpieli”, jaką serwuje mu wroga drużyna, gdy samotnie zakrada się na jej terytorium. Mimo choroby w dniu decydującej bitwy chłopiec ucieka z domu i bierze udział w walce, ostatkiem sił przyczyniając się do zwycięstwa swojej grupy. Zostaje zaniesiony do domu przez swego przywódcę (Janosza Bokę) i niedługo później umiera. Przed domem Nemeczka Janosz Boka spotyka Feriego Acza, zaniepokojonego o stan zdrowia chłopca.
Ostatecznie Plac Broni zostaje sprzedany pod budowę domu. Zgnębionych chłopców pociesza fakt, że Nemeczek, który oddał za niego życie, nie dożył chwili sprzedania Placu Broni.
Spektakle teatralne [ edytuj | edytuj kod ]
Chłopcy z Placu Broni – spektakl z 2007 roku w reżyserii Michała Zadary wystawiony w Teatrze Narodowym w Warszawie [4] .
. musical Chłopcy z Placu Broni – spektakl z 2018 roku libretto: Anna Markowska, Muzyka: Karol Świtajski, choreografia: Kalina Porazińska, wystawiony Przez Stowarzyszenie Teatralne Ingenium [5] .
. musical A Pál utcai fiúk – spektakl grany od 2016 roku w Vígszinház (dosł. Teatr Komedii) w Budapeszcie. Kompozytor: László Dés, autor tekstu: Péter Geszti, choreografia: HorvÁth Csaba
Chłopcy z Placu Broni – omówienie lektury
[lwptoc]Kto napisał „Chłopców z Placu Broni”?
Autorem tej powieści jest pisarz pochodzenia węgierskiego, Ferenc Molnár. Jak już wspomniano, książka nie jest pozycją nową. Wręcz przeciwnie – ukazywała się już w
1906 r. w odcinkach w gazecie, której tytuł można przetłumaczyć jako „Gazetka Uczniowska”. Cała powieść została wydana w 1907 r. na Węgrzech. Jej ówczesny tytuł brzmiał „Chłopcy z ulicy Pawła”.
Sam Ferenc Molnár był utalentowanym pisarzem, dziennikarzem i dramaturgiem. Urodził się w Budapeszcze na terenie Austro-Węgier w 1878 r. Zmarł natomiast w zupełnie innych czasach i realiach – w 1952 r. w Nowym Jorku.
Ferenc Molnár urodził się w rodzinie żydowskiej i jego pierwotne nazwisko brzmiało „Neumann”. Ukończył studia prawnicze, a po nich zadecydował o zmianie nazwiska na „Molnár” (co tłumaczy się jako „młynarz”).
Molnár już jako student próbował swoich sił w roli dziennikarza. Wychodziło mu to bardzo dobrze i już niedługo miał na koncie sporo sukcesów. Zajmował się także opisem budapeszteńskiej bohemy. Do tego środowiska artystycznego sam się zaliczał. Pozycję w nim umacniał także przez dokonywanie przekładów literatury francuskiej. Kwitła również jego własna twórczość. Nie przerwała tego również I wojna światowa, podczas której stał się korespondentem.
Ferenc Molnár z powodu nastrojów antyżydowskich został jednak zmuszony do emigracji tuż przed wybuchem II wojny. Do Europy ani tym bardziej do Węgier już nie wrócił. Umarł na emigracji, w Nowym Jorku, w wieku 74 lat. Mimo że napisał wiele świetnych dramatów i utworów prozatorskich, w historii literatury zapamiętany został głównie jako autor „Chłopców z Placu Broni”. Powieść ta przyniosła mu światową sławę oraz została przetłumaczona na 43 języki. Doczekała się także licznych adaptacji filmowych.
[8reklama]Dlaczego warto przeczytać „Chłopców z Placu Broni”?
Lektura „Chłopcy z Placu Broni” to świetna powieść na dzieci i młodzieży. Współczesny świat skupiony jest na dobrach materialnych. Robienie dobrego wrażenia polega na prezentowaniu tego, co się ma i posiada. Tymczasem książka Molnára przenosi nas w świat zupełnie innych wartości. Wraz z bohaterami końca XIX w. przeżywamy smutek, radość, odczuwamy dumę i strach.
Ta węgierska powieść niesie uniwersalne wartości. Pokazuje grupę chłopców, których łączy głęboka przyjaźń i szacunek. Mają wspólne wartości i cele. Nie boją się bronić tego, co dla nich ważne i niezastąpione. Bez kompromisów stają w obronie swojej wolności i praw – wyrażonych w dostępie do placu. To Plac Broni staje się ich małą ojczyzną, ich prawdziwym domem i miejscem swobody. Takie podejście pokazuje, jak ważna jest ludzka solidarność oraz obrona wartości.
W XXI w. dzieci i młodzież w Polsce są daleko od doświadczeń wojny. Mamy czasy dobrobytu i wartości materialnych. Warto zatem przeczytać „Chłopców z Placu Broni”, by choć na chwilę popatrzeć na świat z innej perspektywy. Wtedy może przekonamy się, że „być” to nie znaczy „mieć”. A wartości w życiu powinny wiązać się z przyjaźnią, szacunkiem, honorem.
Książkę warto też przeczytać, bo stanowi świetną i barwną historię przygód dorastających chłopców. Możemy śledzić ich perypetie, przygody i problemy. Towarzyszymy im w tajnych spotkaniach, na lekcjach i podczas robienia planów. Z grupą tych przyjaciół walczymy o plac i niezależność. Chłopcy niejako zapraszają nas do swojego świata – pięknie i barwnie opisanego przez Molnára. Warto poznać ten klasyk literatury europejskiej, który mimo ponad 100 lat w ogóle się nie starzeje i nadal zachwyca kolejne pokolenia czytelników.
Bohaterowie „Chłopców z Placu Broni”
Nasza lektura przedstawia dwie grupy chłopców. Mamy więc tytułowy obóz chłopców z Placu Broni oraz ich przeciwników – Czerwone Koszule. Warto w tym miejscu wspomnieć, że w pierwszym tłumaczeniu książki na język polski pojawia się (błędnie) nazwa „Czerwonoskórzy”. Są to chłopcy kilkunastoletni – wszyscy mają około 11 do 15 lat. Są mieszkańcami Węgier, a dokładnie – Budapesztu.
Miejscem akcji i przygód naszych bohaterów jest przede wszystkim ulica Pawła i mieszczący się przy niej Plac Broni. Przenosimy się także do Ogrodu Botanicznego przejętego przez Czerwone Koszule. Odwiedzamy z bohaterami również ich szkołę, w której poznajemy część zwyczajów i codzienności szkolnej dzieci w końcówce XIX wieku. Innym ważnym miejscem związanym z bohaterami jest dom Nemeczka mieszczący się przy ulicy Rakos.
Szefem chłopców z Placu Broni (którzy swoją nazwę wzięli od miejsca spotkań nazywanego Placem Broni) jest Janosz Boka. To charyzmatyczny, sprawiedliwy przywódca. Jego cechy i usposobienie powodują, że pozostali bohaterowie traktują go z szacunkiem. Jest świetnym liderem – sprawiedliwym w osądach, pomysłowym i odważnym. Podziwiają go pozostali chłopcy z jego grupy, a we wrogach także budzi respekt.
W drugiej drużynie prym wiedzie Feri Acz. Rządzi Czerwonymi Koszulami niepodzielnie i silną ręką. Wzbudza nie tylko szacunek, ale też strach. Jest bowiem chłopakiem silnym i niebezpiecznym. Mimo tych cech okazuje się także sprawiedliwy i uczciwy. Uznaje jednak, że przewaga sił jest bardzo ważna – dlatego postanawia zdobyć Plac Broni i odebrać go z rąk drugiej ekipy.
Jednym z głównych bohaterów jest Erno Nemeczek. Jest najmniejszym członkiem grupy chłopców z Placu Broni. Początkowo przez innych lekceważony, czasami nawet znieważany. Niski, wystraszony chłopiec – bardzo chciał zdobyć uznanie kolegów i Boki, którego szczerze podziwiał. Przez swoje odważne czyny i bohaterską, patriotyczną postawę przechodzi prawdziwą przemianę. Mimo problemów ze zdrowiem do końca towarzyszy swoim przyjaciołom w planowaniu bitwy i walce o obronę Placu Broni. Finalnie udowadnia, że „jest prawdziwym bohaterem, prawdziwym mężczyzną, którego można uważać za dorosłego”.
Innym ważnym bohaterem jest Deżo Gereb. To chłopiec, który jako jedyny nie uznaje i nie godzi się na przywództwo Janosza Boki w grupie chłopaków z Placu. Rywalizował z nim i uważał, że to on sam, Gereb, powinien być szefem. W końcu Gereb dopuszcza się zdrady i przechodzi do Czerwonych Koszul. Pokazuje zmienność swojego charakteru, brak stabilności. Okazuje się chłopcem porywczym i zuchwałym, ale nie można odmówić mu też odwagi. Ostatecznie Gereb zrozumie swój błąd i będzie starał się wrócić do grupy z Placu Broni. Wykazuje się sporą walecznością w ostatecznej bitwie o plac i zostaje zrehabilitowany w oczach przyjaciół. Gereb jest postacią niejednoznaczną – nie jest zdecydowanym bohaterem pozytywnym ani negatywnym. Pokazuje jednak możliwość przemiany i to, że zawsze można zacząć od nowa – choć czasami sporo to kosztuje.
Do drużyny chłopców z Placu Broni należą też pozostali chłopcy: Czele, Czonakosz, Kolnay, Barabasz, Weiss, Rychter. Biorą udział w przygodach i perypetiach, zmagają się z trudami w szkole oraz na podwórku. Do drużyny Czerwonych Koszul Feriego Acza zaliczamy natomiast: braci Pastorów, Sebenicza, Wendauera. Jak już wspomniano, Deżo Gereb przejściowo także należał do Czerwonych Koszul, jednak ostatecznie wrócił do drużyny z placu.
[8opinia]Janosz Boka – charakterystyka bohatera
Janosz Boka to przywódca chłopców z Placu Broni. Z lektury dowiadujemy się, że jest chłopcem czternastoletnim. Ma łagodną i chłopięcą twarz, ale jest wysoki. Jego głos, co podkreśla narrator, jest „poważny i głęboki”. I te cechy widać też w zachowaniu samego bohatera. Jest nad wiek dojrzały i rozważny. Umie sprawiedliwie osądzać sprawy i podejmować przemyślane decyzje. Janosz Boka to także świetny mediator i sędzia, który umie pogodzić pokłócone strony i nie dopuszcza do zaognienia konfliktów. Jego wzbudzający zaufanie wygląd i spokojny charakter sprawia, że jest lubiany i podziwiany przez rówieśników. Staje się naturalnym przywódcą. Tę rolę potwierdzają wybory wśród chłopców z Placu Broni. Boka staje się dzięki nim liderem grupy.
Koledzy doceniają jego usposobienie, ale Boka wykazuje się też talentem militarnym. Będąc skupionym na potrzebie obrony ich małej ojczyzny – Placu Broni – Boka potrafi przygotować skuteczną strategię walki. Szanuje jednak wroga i stara się, by walka była sprawiedliwa i godna – dba o zasady fair play.
Boka to także bohater troskliwy i opiekuńczy. Nie zdradza swojej wrażliwości, woli być postrzegany w kategoriach męskości i dumy. Potrafi jednak otoczyć opieką swojego podopiecznego Nemeczka. Kiedy Erno umiera, Boka nie wstydzi się łez. Wie, że śmierć to sytuacja, w której obliczu nie ma miejsca na udawanie bohatera. Boka ostatecznie mierzy się też ze stratą Placu Broni. Przez całą lekturę śledzimy więc uczciwe, roztropne postępowanie bohatera, który ostateczną lekcję dojrzałości otrzymuje właśnie pod koniec książki.
Janosz Boka to ucieleśnienie wielu dobrych cech. Jako chłopiec rozsądny, sprawiedliwy, ale i wymagający jest świetnym przywódcą chłopców z Placu Broni. To postać pozytywna, która może stanowić także dla współczesnej młodzieży wzór do naśladowania. A jego umiłowanie wolności, docenianie przyjaźni i bezkompromisowa postawa obrońcy małej ojczyzny to także elementy, które powinien doceniać i przejmować młody czytelnik.
Jaki jest Feri Acz?
Przywódcą rywalizującej z chłopcami grupy, czyli Czerwonych Koszul, jest Feri Acz. To chłopiec budzący grozę i respekt zarówno wśród sojuszników, jak i wrogów. Bohater jest nastolatkiem silnym, barczystym – dobrze zbudowanym. Ma ciemne włosy. Jego waleczny wygląd podkreśla czerwona koszula, którą chętnie nosi. Plotka głosiła, że został wyrzucony z poprzedniej szkoły za zachowanie. Te cechy i aura wokół bohatera sprawiały, że niektórym wydawał się wręcz okropny i przerażający.
Narrator jednak opisuje Feriego Acza także jako chłopca, w którego „spojrzeniu było coś miłego i ujmującego”. I rzeczywiście, Feri nie jest bohaterem złym czy zdeprawowanym. W swoim postępowaniu kieruje się uczciwością. Chciał zdobyć Plac Broni w sposób szlachetny, w normalnej walce, ale bez podstępu, do jakiego namawiał go Gereb (przekupienie stróża placu). Ferim kierowało poczucie solidarności ze swoją grupą oraz chęć dominacji nad słabszymi, za jakich uważał grupę Boki.
Feri Acz, mimo że budził postrach, potrafił także zachowywać się szlachetnie. Doceniał bezkompromisową i odważną postawę Nemeczka, który sporo ryzykował dla swoich przyjaciół. Jednocześnie Feri umie sprawiedliwie i surowo traktować swoich podwładnych. Nie bał się ukarać braci Pastorów za gnębienie słabszych, młodszych dzieci. Mimo że nie zawsze postępował w pełni uczciwie i moralnie, w obliczu choroby Nemeczka wykazywał się dojrzałą troską. Martwił się o chłopca i podchodził pod jego dom, żeby zasięgnąć informacji o stanie zdrowia Erna.
Feri Acz nie jest zatem w pełni jednoznaczną postacią. Stara się być jak najlepszym przywódcą. W jego grupie są nieco niesubordynowani chłopcy, Feri zatem rządzi nimi silną ręką. Wie, że wzbudzanie postrachu to dobra strategia przywódcza. Bohater czasami popełnia błędy, boi się kompromitacji i przez to nie zawsze postępuje szlachetnie. Z drugiej strony jest tylko chłopcem – i to o dość buntowniczym usposobieniu. Wydaje się, że jeśli będzie pracował nad sobą, może wyrosnąć na świetnego, dojrzałego mężczyznę.
Kto i dlaczego zdradził Chłopców z Placu Broni?
Jak już wiadomo, zdrajcą chłopców z Placu Broni jest Deżo Gereb. To chłopiec ambitny, któremu trudno było znieść porażkę. Marzył on bowiem o przewodzeniu grupie swoich kolegów, którzy jednak zdecydowanie wybrali na szefa Janosza Bokę. To właśnie ta sytuacja doprowadza Gereba do podjęcia decyzji o zdradzie swojej grupy. Rozumie bowiem, że dopóki Boka pełni najważniejszą funkcję, dopóty Gereb nie stanie się liderem.
Gereb dołącza do przeciwnej grupy, do wrogów chłopców z Placu Broni, czyli do Czerwonych Koszul. Obiecuje Feriemu Aczowi, że pomoże im pokonać przeciwników. Ma się przyczynić do przejęcia przez Czerwone Koszule Placu Broni. Wcześniejsi wrogowie stają się teraz przyjaciółmi Gereba, który ujawnia swoją słabość i zmienną naturę. Mimo tej sytuacji Feri Acz i tak zachowuje się uczciwie, chcąc sprawiedliwej walki o plac. Gereb i tak próbuje podstępu i udaje się do stróża Jano, by namówić go na przepędzenie z placu Boki i jego podwładnych. To zachowanie spotyka się jednak z dezaprobatą Feriego Acza.
Kiedy w drużynie z Ogrodu Botanicznego pojawia się Nemeczek, sytuacja staje się dla Gereba nie do zniesienia. Oto bowiem mały, nieszczególnie wyróżniający się, wyśmiewany Nemeczek odważnie nazywa go zdrajcą. Gereb nie potrafi unieść gorzkich słów prawy wypowiadanych przez poniżanego do tej pory Nemeczka. Zostaje odtrącony przez Czerwone Koszule. Wydaje się, że ten moment stanowi punkt kulminacyjny w wewnętrznej przemianie bohatera.
Wkrótce po tych wydarzeniach Deżo Gereb podejmuje decyzję o powrocie do chłopców z Placu Broni. Wie, że będzie musiał ukorzyć się przed rywalem – czyli przed Boką – i prosić jego oraz pozostałych przyjaciół o przebaczenie. Boka odpuszcza mu winy, ale nie chce z powrotem Gereba w swojej grupie.
Chłopiec w konsekwencji własnych decyzji zostaje pozbawiony wsparcia przyjaciół i czuje się odrzucony. Przyznaje się ojcu do swojego czynu. Po raz kolejny w tej sytuacji męstwo i solidarność okazuje Nemeczek, który ukrywa przed ojcem Gereba prawdę o jego synu. Deżo poruszony tymi wydarzeniami znów prosi chłopców o ostatnią szansę i dostaje ją – może uczestniczyć w bitwie o plac. Wykazuje się dużą odwagę, walczy jak prawdziwy żołnierz w prawdziwej bitwie. Za swoje czyny i odzyskanie chorągiewki będącej symbolem grupy Boki Gereb odzyskuje stopień porucznika.
Niewątpliwie zdrada tego bohatera pokazuje nam, do czego mogą doprowadzić chore ambicje. Porażka i zazdrość to sytuacje, z którymi musi zmierzyć się niejeden dorastający człowiek. Jeśli jednak staje się w obliczu prawdy o sobie (jak Gereb podczas mowy Nemeczka), może nastąpić przełom. Tak właśnie stało się w przypadku tego bohatera „Chłopców z Placu Broni”, który w samotności musiał odpokutować swoje zdradzieckie czyny. Ostatecznie jednak wola poprawy poparta czynami solidarności spowodowały, że został na nowo przyjęty do kręgu dawnych przyjaciół.
[8reklama]Cechy charakterystyczne grupy chłopców z Placu Broni
Bohaterowie należący do chłopców bawiących się na Placu Broni wyróżniają się pewnymi cechami i zachowaniami. Mieli swoje zwyczaje, niemal tradycje. Ich znakiem rozpoznawczym były czapki. Zatem jaki czapki nosili chłopcy z Placu Broni? Otóż zakładali charakterystyczne czerwono-zielone czapki. Są to barwy nieprzypadkowe. To bowiem kolory wojsk Lajosa Kossutha, wodza węgierskiej Wiosny Ludów. Stały się potem barwami narodowymi Węgier.
Do kolorów czapek chłopców pasuje także ich honorowa chorągiew. Była ona w kolorze czerwono-biało-zielonym – czyli w kolorze flagi Węgier.
Co ważne, część chłopców bawiących się na Placu Broni tworzyła Związek Kitowców. Stowarzyszenie miało swoją chorągiew oraz pieczęć. Ta ostatnia była okrągła i zrobiona z kauczuku. Miała napis: „Związek Zbieraczy Kitu Budapeszt 1899 r.” (co zresztą pozwala nam sytuować powieść właśnie na okres końca XIX wieku). Związek został później zdelegalizowany przez profesora Raca. Co ciekawe, zwyczajem chłopców należących do związku było żucie kitu.
Kit to masa plastyczna, która służy do uzupełniania, wypełniania luk. Chłopcy ze Związku Kitowców wydłubywali kit z okna aż do pokaleczenia palców. Założycielem związku był Weiss, grupa miała nawet obowiązkowe składki i swojego skarbnika (Kolneya). Celem było zbieranie kitu i jego żucie po to, aby nie stwardniał. Chłopcy sumiennie i z oddaniem oddawali się tej czynności.
Innym zwyczajem chłopców było także kupowanie słodyczy u sprzedawcy w bramie. Kto zatem sprzedawał słodycze w książce „Chłopcy z Placu Broni”? Sprzedawcą słodyczy był Włoch. Stał w bramie domu, który sąsiadował ze szkołą. Jak dowiadujemy się na początku powieści, sprzedawca łakoci podniósł ich ceny bez ostrzeżenia. Do tamtej pory wszystko na straganie można było kupić za jednego grajcara. Później Włoch podniósł ceny, bo obawiał się, że może zostać wygnany z bramy – i chciał zarobić niejako na zapas.
Jak widać, powieść „Chłopcy z Placu Broni” to książka barwna, pełna przygód chłopaków, którzy swoje zabawy i relacje traktują bardzo poważnie. Uczą nas postawy patriotycznej oraz oddawania wiele za obronę tego, co w życiu ważne. Heroiczna postawa Erna Nemeczka pokazuje, że nawet osobnik uznany za tchórza może w sobie znaleźć odwagę i waleczność godne pozazdroszczenia. Przemiana Gereba uczy także, iż każdy może popełniać błędy, ale ważne jest, by próbować się z nich podnieść.
Bohaterowie zapraszają nas do swojego niespokojnego świata. Świata wartości takich jak duma, przyjaźń, honor, ojczyzna. To może niezbyt popularne obecnie słowa, jednak ich znaczenie jest ponadczasowe. Warto na chwilę zatrzymać się – śmiać się i płakać z „Chłopcami z Placu Broni” oraz być może zdobyć się na refleksję o własnym dorastaniu i swoich wartościach.
키워드에 대한 정보 ciekawostki chłopcy z placu broni
다음은 Bing에서 ciekawostki chłopcy z placu broni 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Chłopcy z Placu Broni – O! Ela (1990) cała płyta
- Chłopcy z Placu Broni
- o ela
Chłopcy #z #Placu #Broni #- #O! #Ela #(1990) #cała #płyta
YouTube에서 ciekawostki chłopcy z placu broni 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Chłopcy z Placu Broni – O! Ela (1990) cała płyta | ciekawostki chłopcy z placu broni, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
